CHAPTER 1
PERILOUS LADY RISK ASUNCUON's POV
NAGHAHABOL-HININGA akong napahawak sa tuhod ko nang habulin ako ng mga bala. Peste! Pag ako napuno sa mga taong 'to, talagang papatayin ko sila isa-isa.
Mga gagong 'to pati ba naman dito hahabulin parin ako? Iba talaga pag-maganda e 'no, pati mukhang aso tahol ng tahol sa'yo.
Hays. Nakakainis lang talaga pati ba naman dito hababulin ako? Tss. Mabuti naman at medyo gabi na kaya medyo madilim na, ang mga ilaw sa daanan at saka ang buwan nalang ang tanging gabay sa pag-iilaw.
Kahit na madilim, naiinag ko parin ang kapangitan nila, parehong pareho silang pangit mukhang nagmana sila sa boss nilang parang pinagbagsakan ng mga bagyo, turnado, lupa, landslide at saka nabubulok na prutas.
Putchanggago lang talaga. Letse talaga ang mga 'to. Hindi naman kagwapohan pwe!
Mahigit bente pataas katao ang humahabol sa'kin, pati bala hinabol na rin ako. Paksyett! Iba talaga pag maganda ka, pati ang bala ng baril ay na-aatract sa kagandahan mo. Hayss.
Habol hiningang napasandal ako likod ng puno para magtago.
Duh...Alangan naman na sasabak ako sa gyera na walang plano edi tigok ang maabot sakin. Punyemas naman oh. Bawal pa naman akong masugatan. Letse.
Pinakiramdaman ko muna ang mga tao sa paligid kong ilan ang mga gagong demonyong humahabol sa'kin.
Napangise ako ng lahat sila ay nakapalibot sakin habang nakatutok ang kanilang baril sa mukha ko.
The reason kung bakit ako hinabol ng mga pesteng to is sinapak ko at binugbog ang pinuno nila kaya inis na inis ang mga gago.
Well, ganito kasi 'yon muntikan na akong ma-rape kanina kaya dahil sa pandidiri ko sa mukha ng boss nila sinapak ko at saka tinuhod.
Duh.. Sino ba naman ang hindi matatakot sa pagmumukha ng boss nila. Ang kapal talaga ng mukha nito mas makapal pa sa encyclopedia.
Ang kapal ng mukha talaga. Isa siyang napakamalaking punyeta. Letse.
Kinapa ko ang baril na nakasabit malapit na sa hita ko at saka nagbilang ng tatlo para lumabas.
"Hija, lumabas kana kung ayaw mong pasabogin namin ang ulo mo." Sigaw ng lalaking kanang kamay ng boss nilang tukmol.
"Gago. Anong tingin mo sakin, Tanga? Sinong tinatakot mo, Gunggong?"Sigaw ko pabalik sa kaniya.
Duh, hindi naman ako bobo para sundin ang inuotos nila, sino ba sila? Isa lang naman silang weak na pangit na manyak. Tss.
"Mapilit ka. Pagbilang ko ng tatlo pag hindi ka parin lalabas sa lunga mo, Papasabugin ko 'yang maganda mong pagmumukha!" Sabi naman niya na ikinatawa ko.
"Bago mo pasabugin ang mukha ko, tingnan mo muna ang mga kasamahan mo kung maayos paba ang lagay ng mga tukmol na 'yan!"Inis na sabi ko sa kaniya at saka lumabas na talaga ako sa pinagtataguan ko.
Nanlaki ang kanilang malaking mata ng makita niya kung anong nangyari sa kaniyang kasamahan.
Pinagpagan ko ang kamay ko at nilinisan ang baril na hawak hawak ko bago ko ito nilagay muli sa sisidlan ng aking suot na black leather jeans.
"S...sino k...a?" Napaatras ito habang ang kamay niya ay nakaturo mismo sa mukha ko na ikina-inis ko.
Hinawakan ko ang kaniyang kamay at saka binali ko ito na ikinadaing niya sa sakit.
"Sino ako? I'm Lady R the one who can kill you right here right now. At saka pag 'yang mukha mo nakikita ko parin, mapipilitan akong durugin 'yang mukha mong durog na. Umalis kana, ayaw kong makikita muli ang pagmumukha mo." Mahinahon kong sabi ngunit may halo itong pagbabanta na ikinasindak naman niya.
Halos hindi na maipaliwanag ang di kapaliwanag niyang mukha ng makita ang ginawa ko sa kaniyang kasamahan, dahil narin sa takot nagkandapa-dapa itong tumakbo palayo sakin.
Mahina akong natawa dahil sa mga reaksiyon nila.
Tss. Wala naman pala itong binatbat eh, puro nalang salita wala naman sa gawa. Mga hayop!
Hindi ko naman pinatay 'yung mga kasamahan niya, pinagmukha ko lang na patay ko ang mga gagong 'yun, pero the truth is pinatulog ko muna, masyado kasing pabibo mukha namang pwet ng pato.
Umalis na ako doon at iniwan silang tulog alangan namang isasama ko ang mga gagong 'to. Ano sila, Sinuswerte?
NAKARATING na ako sa bahay ako, which is ako lang ang nakatira kasama si Nanay Linda, katulong namin pero para sakin siya na ang tumayo bilang magulang ko.
"Asan ka na naman nanggaling bata ka? Ilang beses ko bang sabihin sayo na 'wag magpapagabi! Alas 11:30 na ng gabi, susmeyo!" Sermon sakin ni Nanay Linda
Sabi ko na nga ba, talagang sermon ang aabutin ko pagnagkataon na late na ako uuwi.
Kahit na palagi akong senermonan ni Nanay, mahal na mahal ko parin siya.
Pero kasalanan 'to ng mga bwesit ng gagong 'yon, dahil sa kanila na late akong umuwi sa amin. Sheyytt.. ayan tuloy napagalitan ako.
Malambing ko siyang pinuntahan at saka niyakap
"Nay, sorry na. Hindi na po mauulit."Nakangusong sabi ko na ikinabuntong hininga naman niya.
"Talaga? Promise 'yan?"Nakangiting sabi niya sakin na ikinasimangot ko.
"Nay, hindi ko naman sinabing nagpromise ako pero aasahan mo na gagawin ko ang lahat makauwi lang ng sa bahay na 'to ng sakto sa oras."Nakangising sabi ko na ikinangite niya.
Nakahinga naman siya ng maluwag at saka piningot niya ang tenga ko na ikina-aray ko.
"Nay naman eh.." pagmamaktol ko na ikinatingin niya ng masama sakin.
"Wag mo akong ma-Nay diyan. Bakit late ka ng umuwi? Huhulaan ko, napaaway ka 'no?"Tanong niya sakin at saka binitiwan na niya ang tenga ko na ikinasimangot ko.
"‘Yan kasi, hayss.. Ano ba kasing pinaglihi ng mama mo noong pinagbuntis ka, bakit naging habolin ka ng away palagi." Napahawak ito sa sintido niya na ikinatawa ko.
"Sus. Okay lang ako, Nay at saka magpahinga ka na po, late na ng gabi oh."Malambing na sabi ko sa kaniya
"Oo na. ikaw rin matulog ka na, may pasok ka pa bukas." Paalala niya sakin
Ngumite lamang ako ng tipid bago ako umakyat sa hagdan patungo sa kwarto ko.
Pumasok na ako sa kwarto at saka humiga sa kama at saka inoff ko na 'yong light, tanging lamp nalang ang nagsilbing liwanag sa kwarto ko.
Hanggang sa makatulog na talaga ako.
NAGISING ako dahil sa sikat ng araw na tumama sa mukha ko.
Tamad akong naligo at nag-ayos. I didn't bother to put a make up on my face kasi ayaw ko ng may nilalagay sa mukha ko. I bun my hair bago ako lumabas.
Nakasalubong ko si Nanay Linda.
"Goodmorning. Bakit 'yan ang suot mo? Mag school uniform ka, alam mo naman na bawal 'yan."Paalala niya sakin na ikina-irap ko.
"Who cares about that damn rule? I have my own rule. Besides, it's not their life, it's mine so I can do whatever I want."Mahinahong sabi ko kay Nanay linda na ikinabuntong hininga niya.
"Oo na, wala akong sinabi. Sige, kain ka muna bago ka pumunta sa school mo, masamang magpapalipas ng agahan."Sabi niya na ikinangite ko.
She already treated me like her own daughter thats why I love her. Hindi ako nagagalit kahit pinipingot niya ang tenga ko at pinakiki-alaman ako.
"Oo na po. Kakain na."Natatawang sabi ko.
"Stay out of the trouble Lady."
"Hindi ko maipapangako Nanay Linda, mukhang pati trouble hinahabol ako eh."Natatawang sabi ko na ikinatawa niya rin.
"Basta palagi kang mag-iingat ha. ‘Wag mong hayaan na masaktan ka o kahit na may makita ako ni isang maliit na sugat. Isang sugat----"
"Isang pingot."
Dugtong ko na ikinatawa niya.•End of Chapter 1•
CHAPTER 2PERILOUS ASUNCION's POVI WALKED like a majesty when I entered my new school, who am I to bow my head when I entered in this school? Tsk.Who are they? They are just a bunch of stupid people who likes to hang around.As usual, I always wore my emotionless expression. Pinagtitinginan ako ng mga estudyante sa paaralang to.Sino ba naman ang hindi titingnan kung ikaw lang ang hindi naka uniform sa buong campus na 'to. But it doesn't matter anyway it's my life not theirs.It's my life, my body and I can do anything because I own it."Tanga ba yang babaeng yan? Naku! Lagot 'yan kay Mr. President, siya lang ang hindi nag-uniform and that's strictly bawal."" Bahala 'yan, ke bago bago palang, kung maka-asta kala mo kung sino."Tsk. Oh diba? Kung makabulong kala mo hindi ko narinig. Kung sana nilakasan pa nila an
CHAPTER 3PERILOUS ASUNCION's POV"LET's go check it. Kala mo makakatakas ka?"Nakangising sabi niya sakin na ikinalaki ng aking mga mata.Gagong 'to sino ba siya sa inaakala niya? Pinapakulo niya talaga ang dugo ko!Argh! Kung hindi lang talaga 'to Presidente sa Campus na 'to at hindi ito masiyadong kilala baka kanina ko pa binali ang leeg ng isang 'to.Kung makautos sa'kin parang siya ang hari, letse lang talaga.E ano naman kung hindi ako naka-uniform? Sa kanila ba ang buhay ko? Sa kanila ba ang katawan at utak ko? Ha?Hinawakan niya ang aking mga kamay at hinila papalapit sa kaniya, tumalikod siya sakin at nagsimulang maglakad ngunit ang kaniyang kamay ay nanatili paring nakahawak sa kamay ko.So in other words, HHWW kami. Holding hands while walking.Yucks. May pagka-ninja pala 'tong letseng presidente nila e. Kapal talaga ng m
CHAPTER 4PERILOUS ASUNCION's POVINIS akong ngumuya ng burger. Nasa cafeteria ako ngayon, ewan ko ba parang naiinis ako ng wala akong makitang gulo. Letse.Oo nga pala, Friendly mode parin pala ako ngayon.Dapat friendly ako. Friendly dapat. Think positive, don't think negative dahil ma-stress ka lang. Baka pag-nabored ka self, baka bigla ka nalang tumalon sa building. Putcha.Napatigil ako sa pagsubo ng may taong humarap sa akin, I mean she was looking at me habang kumakain ako."Gusto mo?"Tanong ko sa babaeng nasa harapan ko. Malay mo gutom pala ang isang 'to, nakatingin kasi sakin habang kumakain ako eh."Nah. Busog pa ako."Nakangiting sabi niya na ikinakunot ko.This girl is wierd. As in weirdo."Oh.. okay.. so why are you looking at me?"I said to her, ngumite lang siya at saka umupo malapit sa akin.&nbs
CHAPTER 5PERILOUS ASUNCION's POVNAIWAN akong nakanganga habang nakahawak sa dibdib ko. I can't explain kung ano ang nararamdaman ko ngayon.Ano ba ang nangyari sakin? Bakit ba ako nagkaganito? Hindi naman ako ganito noon a? Anong pinagbago?Arghhh! Napasabunot ako sa sarili ko dahil sa inis. This is really confusing the hell out of me.Napagdesisyonan ko lamang itong ikain, baka sakaling pag-kakain ako ay mawala na siya sa sistema ko. Leste naman oh.Teka nga, pakialam ko naman sa tanginang gagong 'yun?Naglakad ako papunta sa cafeteria, pero napatigil ko ng may narinig akong tawanan, isang demonyong tumatawa.Dala narin sa curios, pumunta ako sa likod ng building. Ewan ko nga ba pero parang may na-sense akong gulo. Napangise nalamang ako.Time to watch some scenery.Nagtago ako sa tuktok ng puno, may lahi akong t
CHAPTER 6KANINA pa ako kinukulit ng babaeng 'to. Mukhang hindi siya natakot na makipagkaibigan sakin.Tss. Hindi ko alam na madaldal pala ang isang 'to, daig pa ang mga reporter kung makatanong.Tsaka 'yong boses niya daig pa ang mga megaphone sa sobrang lakas, parang araw araw nakavideoke."Ano ba Valerie, kanina ka pa. Ang kulit kulit mo."Inis na sabi ko sa kaniya pero tinawanan niya lamang ako."Sige na. Samahan mo ako sa Parlor."Pagmamakaawa nito sakin na ikina-irap ko naman.Itong babaeng 'to, kung hindi lang 'to babae kanina ko pa ito binalibag. Letse!"Ayoko ko nga. Pumunta ka doon mag-isa."Bored na sabi ko sa kaniya, ngumuso naman ito.May panguso-nguso pa 'tong nalalaman, ipapakiss ko sa kaniya ang pader e."Sige na. Hindi talaga kita tatantanan."Pangungulit niya sakin na ikina-irap ko naman."Wh
CHAPTER 7I LOOKED at him boredly nang dalhin niya ako sa Office niya 'kuno'I rolled my eyes in annoyance. Ano ba talaga ang gagawin namin dito? Ano? Magtitigan nalang ba kami?"Mr. Pres, kung wala ka ng ibang magawa mo sa buhay, pwede ba wag ka ngang mandamay."Inis na sabi ko sa kaniya na ikingise naman niya.Isang ngise pa nito, bungi talaga ito sa'kin. Letse, nakakasar na kasi ang mga ngite niya e."Sino ba kasi ang nagsabi sa'yo na ika'y dinamay? At saka bakit hindi mo pa binitiwan ang aking kamay?"Nakangiseng sabi niya na ikina-init ng aking mga pisnge.I looked away at saka kinuha ko na sa kaniya ang kamay ko."Teka nga.. Marunong ka palang mag-tula, Pres."Nakangising sabi ko na may halong pang-aasar."What can I say, I was born talented."He said while he crossed his legs and sit on his table. Nasa upuan kasi ako, malapit lang kay Pres.
CHAPTER 8NAGISING ako sa isang komportableng sopa na ikinakunot ko naman. Agad akong napa-upo habang ang mga noo ko ay nakakunot.Teka.. Ang huling alala ko ay doon ako nakatulog sa table ni Pres na nakayuko yung ulo ko habang unan ko ang mga braso ko."Oh.. you're already awake."He said while sipping his coffee, he looked at me."Ikaw ba ang bumuhat sa'kin dito?"I asked him straight to the point."Yeah."Cool niyang sabi habang hawak hawak niya yung tasa na may laman na kape."Oh. Thanks, by the way anong oras na pala? Mukhang napahaba kasi ang tulog ko."Sabi ko sa kaniya at saka tumingin muna siya sakin bago tumingin sa relo niya na nasa pulsuhan."4:52 pm."Tipid niyang sabi na ikinalaki ng mga mata ko.Nanlaki naman ang mga mata ko sa sinabi niya. Napasapo ako sa noo ko nang maalala ang klase ko.Mukhang napansin niya ata an
CHAPTER 9I TRIED to endure the pain para lamang makauwi ako, hindi parin ito tumigil sa pagdurugo. Napangiwi naman ako at saka pilit na nilabanan ang sakit na nararamdaman ko.Ikinuyom ko ang mga kamao ko, halos bumaon na ang mga may kahabaan na kuko ko sa aking palad dahil sa lakas ng pagkakuyom.Medyo naging blurred na 'yong paningin ko parang gusto ko ng pumikit pero ininda ko lamang ito. Paksheet.Nang nasa tapat na ako sa bahay namin ay nag-doorbell ako. Lumabas si Nay Linda, akmang bubulyawan niya ako ng biglang napatigil siya at dali daling pumunta sa tabi ko para alalayan ako."I'm sorry, I broke my promise."Mahinang sabi ko habang unti unti na akong nilamon ng kadiliman.NAGULAT si Linda ng makita niya ang kalagayan ng dalaga kaya agad siyang nagtungo sa direksyon nito. Inalalayan niya ito pero nagulat na lamang siya sa mga salitang binitiwan nito."I'm sorry, I broke my promise."Saad ng dalaga bago ito nawalan ng mala