CHAPTER 6

CHAPTER 6

KANINA pa ako kinukulit ng babaeng 'to. Mukhang hindi siya natakot na makipagkaibigan sakin.

Tss. Hindi ko alam na madaldal pala ang isang 'to, daig pa ang mga reporter kung makatanong.

Tsaka 'yong boses niya daig pa ang mga megaphone sa sobrang lakas, parang araw araw nakavideoke.

"Ano ba Valerie, kanina ka pa. Ang kulit kulit mo."Inis na sabi ko sa kaniya pero tinawanan niya lamang ako.

"Sige na. Samahan mo ako sa Parlor."Pagmamakaawa nito sakin na ikina-irap ko naman.

Itong babaeng 'to, kung hindi lang 'to babae kanina ko pa ito binalibag. Letse!

"Ayoko ko nga. Pumunta

ka doon mag-isa."Bored na sabi ko sa kaniya, ngumuso naman ito.

May panguso-nguso pa 'tong nalalaman, ipapakiss ko sa kaniya ang  pader e.

"Sige na. Hindi talaga kita tatantanan."Pangungulit niya sakin na ikina-irap ko naman.

"Whatever. May klase pa."Sabi ko sabay hikab.

"So? Pakialam ko naman? I mean, we can go there. Akyat tayo sa gate o di kaya'y punta tayo kay guard. Which do you prefer?"Nakangising sabi niya na ikinangise ko din.

Yes, finally makakalabas narin ako sa parang impyernong paaralan na 'to, sana nga wala ang asungot na Presidenteng 'yon. Arghh nakakabanas ang pagmumukha ng isang 'yon.

Tumayo ako na ikinatakha naman niya. Pinandilatan ko siya.

"We could climb the gate para makalabas tayo as if naman na papayagan tayo ng guard na yan. And besides, wala naman si Ma'am may inasikaso, so yeah."Nakangising paliwanag ko sa kaniya na ikinatili naman niya. Pinagtitinginan tuloy kami ng kaklase ko.

What a nice idea.

Ngumite lamang ako sa kanila at nag-peace sign.

I badly wanted to rolled my eyes in so much annoyance when they looked at us.

"Tara."Mahinang bulong ko sa kaniya na ikinangise naman niya.

"Yeah."Pagsasang-ayon naman niya na ikinatawa ko ng mahina.

Naglakad kami papunta sa pintuan, bago ako umalis ay tiningnan ko muna ang mga kaklase kong nakakunot na para bang tinatanong nila kung saan kami pupunta.

Isang ngite ang ibinigay ko, sabay kindat sa kanila na ikinalaglag panga nila.

Natatawang binuksan ko ang pinto at umalis na doon kasama si Valerie.

Then will be going to be a nice day. Tatakas kami ngayon kaya mas lalo akong na-eexcite. Ano kaya ang mahing itsura ng Persidenteng 'yon pag nalaman niya na may dalawang estudyante ang tumakas?

I bet nakakatawa ang maging reaksyon niya. Pfft.

"Grabe ah, mukhang nakalaglag ka talaga ng panga pag ngumite ka."Nakangiting sabi ko na ikinairap ko

"Tsk."

Para kaming ninja kung makakilos, mahirap na baka makita kami ni Mr. Pres, marami pa naman ang tenga at mata kaya alam na alam niya ang galaw ng mga studyante rito.

"Hoy.. baka makita tayo ni Pres."Mahinang sabi ko sa kaniya na ikinatawa naman niya.

"Dont worry, may meeting sila ng mga teachers kaya nga wala 'yung ating Teacher sa Math."Sabi niya na mas lalo kong ikinangise.

Dahil sa sinabi niya para tuloy akong na-thrill. Wala pala ang presidente nila e. Gago lang.

"So, what's the point of hiding?"Takhang tanong ko sa kaniya.

Bakit nga ba kami nagtatago e pwede naman kaming rumampa dahil wala si Pres.

"Basta.. lets go na."

Sumunod lamang ako sa kaniya hanggang nasa tapat na kami ng aakyatin naming bahagi sa Gate.

Akmang aakyat na sana ako ng may tumikhim sa likod ko.

"What are you doing?"Malamig na sabi niya at humarap naman ako sa kaniya kasama si Valerie na nakayuko na.

"Nagste-stretching."Taas noong sabi ko sa kaniya, nagtago naman sa likod ko si Valerie.

"Really? Why here? There's a gymnasium near the garden."

Busted!

"Kasi, fresh ang air dito?"Patanong na sabi ko na ikinataas ng kaniyang kilay na para bang sinuri niya talaga kung bakit kami nandito during class hours.

Napatitig naman siya sakin na ikinabuntong hininga ko.

"Fine. I attempted to go to the salon, total wala naman si Ma'am kaya I decided to go to the salon. It's my fault."Mahinahong sabi ko, bumulong naman sakin si Valerie.

"Why did you do that?"Mahinang bulong niya sakin na ikinataas ko naman ng aking kilay.

What the hell is she talking about?

"Do what?"Mahina ko ring sabi sa kaniya habang nakatingin parin samin ang presidente nila.

"Na ikaw ang maysala, because kahit bali-baliktarin mo ang mundo ako parin ang may kasalanan."Mahinang sabi niya na ikina-irap ko naman.

"Edi wag mong baliktarin ang mundo total hindi mo naman 'yun magagawa. Gaga."Mataray na sabi ko sa kaniya at tumingin muli kay Pres.

"Look Mr. President, I am very sorry but not really kasi hindi naman na tuloy, don't worry hindi na namin uulitin ang pagtangkang lumabas at hindi na kami aaykat mismo sa tarangkahan kasi next time sa gate na talaga kami dadaan."Nakangiting sabi ko, I saw him looked at me....deadly.

"Fourth warning, Lady. Remember what I've told you a while ago?"Nakangising sabi niya na ikinalaki ng mga mata ko.

Dala narin siguro sa kaba ay napatakbo ako habang hawak ko parin ang kamay ni Valerie.

No choice but to escape! There's a monster who hasn't eaten yet.

Tumigil ako sa may puno at naghahabol hiningang umupo.

"Hoy! Anong nangyari sa'yo? Bakit ka tumakbo agad? At saka ano ba kasi yung sinabi ni President sa'yo na ikinatakbo mo? At saka ano? Fourth Warning kana? Buti hindi kapa dinala sa punishroom?"Sunod-sunod na tanong niya na ikina-pokerface ko.

Ang daldal talaga ng babaeng 'to! Ano bang pinaglihi nito sa kaniya? Manok ba? Kanina pa kasi putak ng putak. Putcha!

"Ano ka? Reporter? At saka ba't ba ang dami mong tanong?"Inis na sabi ko na ikinanguso naman niya.

"Thank you...."

Takhang nilingon ko siya.

"Bakit?"

"Because you choose to save me."Nakayukong sabi niya sakin.

"Duh.. asan ang save dun?"Mataray na sabi ko.

"You said that it's your fault, when the truth is it's mine because I was the one who invited you to go to salon."Nangilid na ang kaniyang mga luha na ikinabuntong hininga ko naman.

"Don't cry... At saka bakit ka ba...bakit kayo takot na takot sa Presidenteng yun?"Takhang tanong ko na ikinalaki ang kaniyang mga mata.

"Hindi ka ba natatakot sa kaniya?"Nanlaki ang kaniyang mga mata habang tinatanong niya ako.

Duh? Ano naman ang kakatakotan ko sa Presidenteng yun? Wala naman siyang ibang ginawa kundi ang manakot tas nagawa pa niyang magpatibok ng puso ko, pero hindi naman ako takot sa kaniya. Kinakabahan? Oo, pero takot? A big NO. Weird.

"Hindi. Bakit naman ako matatakot sa isang 'yun?"Nakangising sabi ko sa kaniya.

Nanlaki ang kaniyang mga mata habang hinawakan ang aking mga balikat.

"Susmeyo. Kahit konti? Hindi ka talaga natatakot sa kaniya?"Tanong niya sakin na ikinairap ko.

Pinitik ko ang kaniyang noo na ikinasimangot naman niya.

"Hindi talaga ako takot sa lalaking yun, baka siya pa nga ang matakot sakin eh. " Nakangising sabi ko sa kaniya na ikinakunot naman niya.

"Ewan ko sayo. Basta payong bestfriend, 'wag na 'wag mong galitin ang lalaking yun dahil iba yun magalit. Trust me."Nanginginig na sabi niya na ikina-irap ko naman.

"Don't worry, iba rin ako magalit."Mahinahong sabi ko pero hindi naalis ang ngite sa labi ko.

"Weh? Ang bait mo nga eh."Parang hindi pa siya makapaniwala sa sinabi ko pero sinuklian ko nalamang siya ng isang ngite.

"Nahh.. don't mind what I just said."Nakangiting sabi ko at tumango naman siya.

Napatigil kami sa pag-ku-kwento ng may nagsalita.

"There you are."Nakangiseng sabi nito. He coldly smile to us.

He walked towards me, he grabbed my hand.

Kinaladkad niya ako papuntang office niya ata, I'm not sure pa eh.. duh? It's still my first day here.

Napatingin naman ako kay Valerie na nakakunot ang noo.

I waved to her and give her an assuring smile.

Tiningnan ko naman ang Presidenteng 'to. Wait, hindi ko pa alam ang buong pangalan niya ah.. wait.. Why would I bother to know his name?

"Saan mo ba ako dadalhin?"Inis na sabi ko habang pilit kumawala sa kaniyang hawak na kay higpit pero hindi sapat na saktan ako.

"I'm taking you to heaven."Nakangising sabi niya na ikinalaki ko ng aking mga mata.

Mahinang tinampal ko ang braso niya.

"Wag kang magbiro ng ganiyan. At saka hindi ka makakapasok sa Heaven, bawal doon ng isang katulad mo."Sabi ko na ikina-tss naman niya.

"Pero seryoso, asan mo ba ako dadalhin?"

"Sa office ko."Maikling sabi niya na ikinalaki ng aking mga mata.

"Wait.. may office ka?"

"Yeah, as the President of this University it's my job to decipline the students and the headmaster is not around so I was also assign to take over his task."Sabi niya at tumango lamang ako bilang pagsang-ayon.

"Teka, ilang taon ka na ba?"Tanong ko sa kaniya and he looked at me boredly.

"18."

"Really?" Hindi makapaniwalang tanong ko sa kaniya.

Wew. He's just 18? 

"Yeah, really."

One year lang pala ang agwat namin.

•End of Chapter 6•