9
HOT FRIEND เพื่อนกันมันส์(ดีย์)เกิน
ขีดเส้นชัดเจน
“ข้างบนฝั่งซ้ายสุดเป็นห้องนอนของเธอ”
“โอเค…ห้องนายยังอยู่ที่เดิมใช่ไหม” ยูกิตอบแล้วถามต่อในขณะที่ร่างสูงกำลังหย่อนตัวนั่งลงบนโซฟาตัวหรู
“ถามทำไม”
“อยากรู้ ไม่มีเหตุผลอะไร”
“ห้องเดิม”
“แล้วนายกำลังทำอะไรอยู่เหรอ มีอะไรให้ช่วยมั้ย”
“ช่วยเงียบ ๆ ก็พอ” เจ้าตัวตอบกลับมาทำให้ยูกิทำหน้าฟึดฟัดใส่ เธอไม่ได้ตอบอะไรกลับไปแต่ลากกระเป๋าเดินทางขนาด 20 นิ้วของตนเองขึ้นไปบนชั้นสองของบ้านเพื่อขึ้นไปยังห้องนอนที่เจควอนบอก
อันที่จริงแอร์ในห้องไม่ได้เสียหรอก ยูกิแค่สร้างเรื่องขึ้นมาเพราะอยากมาอยู่ใกล้เจควอนมากกว่า
เท้าเล็กบนรองเท้าส้นสูงก้าวเดินเข้ามาภายในห้องนอน มันไม่ได้มีใครมานอนนานพอสมควร วันนี้เองก็เช่นกัน ยูกิคงไม่นอนห้องรับแขกแน่นอน เธอต้องนอนบนเตียงของเจควอนเท่านั้น
คิดแล้วก็จัดข้าวของพอเป็นพิธีก่อนจะเดินลงมาที่ชั้นล่างต่อ ยูกิยังคงเห็นเจควอนนั่งอ่านบทอยู่ที่เดิม เธอจึงเดินเข้าไปหาแล้วหย่อนตัวนั่งลงข้างกาย
“อ่านบทเฉย ๆ ไม่ซ้อมมันจะไปอินอะไร”
“คนมีฝีมือทำยังไงก็ได้”
“แต่นายซ้อมจะดีกว่านะ เอางี้ไหมฉันช่วยเป็นคู่ซ้อมให้นาย” ยูกิเท้าคางแล้วเสนอออกไป
“ไม่ได้ขอให้มาช่วย”
“ฉันบอกแล้วไงว่าระหว่างอยู่บ้านนายจะทำตัวมีประโยชน์”
“แน่ใจว่าอยากเป็นคู่ซ้อมให้”
“ทำไมล่ะ ฉันก็พอมีฝีมือการแสดงอยู่บ้างน่า~”
“ฉากจูบก็ไม่เกี่ยงว่างั้น ?” เจควอนละสายตาจากบทละครแล้วมองเธอ
“ฉากบนเตียงยังได้เลย” ปากตอบก็ยิ้มออกมา
“อ่านบทห้านาทีแล้วมาซ้อม ถ้าทำไม่ได้ก็กลับขึ้นห้องไป”
“ไม่เกินความสามารถเลยสักนิด” ยูกิตอบออกมาอย่างมั่นอกมั่นใจ แล้วหยิบบทภาพยนตร์เรื่องใหม่ขึ้นมากวาดสายตาอ่าน บทที่เธอต้องซ้อมคู่กับเจควอนคือบทของนางเอก
บทภาพยนตร์เรื่องใหม่ที่เจควอนต้องเล่นเป็นภาพยนตร์แนวความรักของวัยรุ่น เกี่ยวกับรั้วมหาลัยความรักระหว่างเพื่อนที่คิดเกินเลย พออ่านดูแล้วยูกิก็รู้สึกว่ามันเหมือนกับความรู้สึกของเธอตอนนี้ไม่มีผิด
แต่ถึงจะเหมือนความรู้สึกตนเองยังไง ตอนนี้ก็ต้องทำได้เพียงไม่ได้คิดอะไรแล้วตั้งใจอ่านบทต่อ จนเวลามันผ่านไปตามที่เจควอนกำหนด
“ฉันอ่านบทเรียบร้อยแล้ว เราจะเริ่มซ้อมเลยมั้ย”
“เริ่มเลย” ดาราหนุ่มตอบหน้านิ่งแล้วไม่นานยูกิก็เป็นคนเริ่มเข้าการซ้อม
“ถ้าเกิดวันหนึ่งฉันเผลอชอบนายขึ้นมาจริง ๆ นายจะยังเป็นเพื่อนกับฉันได้มั้ย”
“เรื่องของเรามันเป็นไปไม่ได้ ถ้าเธอลํ้าเส้นที่ฉันขีดไว้แม้แต่ก้าวเดียว เธอจะไม่มีวันเห็นหน้าฉันอีก” แววตาสื่อออกมาอย่างชัดเจน นํ้าเสียงเองก็เช่นกัน แม้จะเป็นแค่บทซ้อมแต่เธอกลับรู้สึกว่ามันออกมาจากใจของเขาจริง ๆ
“ทำไมอ่ะ ความสัมพันธ์ของคนเรามันต้องมีพัฒนาไม่ใช่เหรอ นายแค่ลองเปิดใจให้ฉันสักครั้ง ได้มั้ย…”
“พูดแบบนี้ เธอกำลังจะบอกอะไรกับฉันกันแน่”
“เจค…ฉัน ชะ…” ยูกิพูดไม่ทันจบเธอก็โน้มหน้าเข้าไปใกล้หวังจะจูบคนตรงหน้าตามบท แต่แล้วใบหน้าหล่อก็หันหลบ ทำให้ปลายจมูกเชิดรั้นสัมผัสกับแก้มเนียน
“ซ้อมแค่นี้พอเถอะ” เจควอนบอกออกมาทำให้ยูกิต้องขยับใบหน้าถอยห่าง สีหน้าเธอเจื่อนเล็กน้อยแต่ก็ดึงมันให้กลับให้มาอยู่ในสภาวะปกติ
“นายไม่แน่จริงเลย แค่จูบเอง กลัวหวั่นไหวกับฉันรึไง”
“ฉันไปว่ายนํ้าต่อ ทำตัวตามสบายก็แล้วกันอย่าก่อความวุ่นวาย” เจควอนตัดบทแล้วลุกขึ้นจากโซฟา ยูกิมองตามด้วยหัวใจที่เจ็บแปล๊บขึ้นมาอีกขั้นอย่างบอกไม่ถูก ถ้าไม่ใช่บนเตียงที่เจควอนต้องการเธอก็คงไม่มีสิทธิ์ได้เข้าใกล้เขาเลย ต่อหน้าเพื่อนเจควอนแสดงได้เนียนมาก เหมือนเขาและเธอเป็นเพื่อนกันที่ชอบเล่นเกินจริง ลับหลังเขากลับ ‘ขีดเส้น’ ชัดเจน
และมันก็ชัดเจนมาตั้งแต่ไหนแต่ไรตั้งแต่ครั้งแรกที่เจอกันแล้ว…
อีกด้าน
ร่างหนาเจ้าของเรือนร่างกำยำยังคงแหวกว่ายอยู่ในสระไปมาก่อนจะโผล่พ้นขึ้นมาจากผิวนํ้าเพื่อจะจิบไวน์ แต่แล้วสายตาของเจควอนก็มองเห็นร่างสวยที่คุ้นเคยในชุดคลุมสีขาวเดินตรงเข้ามาหา มือเรียวดึงสายผูกเอวออก จากนั้นชุดคลุมสีขาวก็ไหลลงมาตามร่างกายสวย เผยให้เห็นชุดว่ายนํ้าสีแดงเว้าหลัง
“นายเล่นนํ้าคนเดียวคงเหงา ขอเล่นด้วยคนนะ” พูดจบก็เดินมาที่บันไดลงสระ การกระทำนั้นทำให้เจควอนละสายตาไม่ได้ เขาจ้องมองเรือนร่างยูกิพร้อมกับจิบไวน์ในมือไปด้วย
แค่เห็นร่างสวยก็อดที่จะกลืนนํ้าลายลงคออย่างห้ามไม่ได้
‘อึก…!’
“วันพักผ่อนของฉันคงไม่สงบอีกต่อไป” ชายหนุ่มละสายตาแล้ววางแก้วเครื่องดื่มไว้ที่ริมสระ
“นายรำคาญเพื่อนคนสวยของนายขนาดนั้นเลยรึไง เราสนิทกันขนาดนี้ฉันเลยไม่หวงตัวกับนาย นายควรดีใจนะ” ว่าแล้วก็แหวกว่ายน้ำมาตรงหน้าเจควอน เเขนเรียวยกขึ้นคล้องลำคอหนาพร้อมกับยื่นหน้าเข้าไปใกล้ ทำให้หน้าอกอวบของเธอมันดันกับแผงอกกว้าง
“หวงตัวบ้างก็ดี ไม่ใช่ตอนเด็ก ๆ”
“ตอนเด็กเราก็เป็นงี้ตลอด โป๊เปลือยเล่นนํ้าด้วยกันบ่อยจะตาย ทำไม…หรือฉันโตแล้วนายหวั่นไหว” ว่าแล้วมือเรียวก็ลูบตํ่าลงมาที่ตรงนั้นแต่เจควอนกลับจับแขนเธอเอาไว้
“อ่อยตรงนี้ไม่สำเร็จ ล้มเลิกความคิดซะเถอะ”
“ฉันว่าเอากันในนํ้าก็สนุกดีนะ”
“มันโจ่งแจ้งเกินไป”
“นายไม่อยากลองเหรอ”
“ไม่…”
“แต่เราไม่ได้เอากันมาห้าวันแล้ว แค่สองวันก็เกือบขาดใจตาย” ยูกิยังคงพยายามอ่อยคนตรงหน้าต่อ
“อย่าทำตัวเกะกะ” เจควอนปฏิเสธออกไปแล้วดึงแขนเรียวออกจากลำคอตนเอง เขาแหวกว่ายนํ้าห่างออกมาจากร่างยูกิ ทำให้เจ้าตัวแอบหงุดหงิดไม่น้อยจึงขยับตัวไปชิดกับขอบสระแล้วหยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดเล่น
ในเมื่อไม่สนใจกันเธอก็จะไม่สนใจเหมือนกัน
ว่าแล้วก็กดเข้าแชทหนุ่ม ๆ แล้วถ่ายรูปตอบ ทำให้พวกเขาอยากจะโทรมาหาซึ่งยูกิก็อนุญาต พร้อมกับยกโทรศัพท์ขึ้นวิดีโอคอล
(น้องยูอยู่ไหนครับเนี่ย ให้พี่ไปหาได้มั้ย)
“ยูอยู่บ้านเพื่อนค่ะ ขอโทษนะคะพอดีช่วงนี้งานยุ่งไม่ได้ตอบเลย”
(ไม่เป็นไรเลยครับ แค่น้องยูตอบพี่ก็ดีมากแล้ว)
“ชุดยูสวยไหมคะ ชอบไหม…”
(สวยมากครับ หุ่นสวยมาก พี่อยากไปหาเลย)
“มาหายูคงไม่สะดวกค่ะ งั้นเอางี้ไหมคะ เดี๋ยวคืนนี้ยูไปหะ…”
หมับ!
ไม่ทันที่ยูกิจะได้พูดต่อโทรศัพท์ก็ถูกดึงออกจากมือ เจควอนโยนมันลงสระจนยูกิตกใจเล็กน้อย
“นี่นาย! โทรศัพท์ฉัน”
“มันอยากมากรึไง หืม ?”
“ใช่ อยากมาก นายไม่ทำให้เองนี่”
“ฉันไม่อนุญาตให้เธอถ่ายติดบ้านของฉันแม้แต่เสี้ยวเดียว รู้ไหมว่ามันเป็นข่าวได้ง่าย ๆ”
“ที่แท้ก็กลัวเป็นข่าว ฉันไม่นอนกับนายก็ได้” ยูกิฟึดฟัดตอบกลับไปที่เจควอนโยนมือถือตนเองลงนํ้า ถ่ายติดแค่ขอบสระไม่คิดว่าจะโมโหรุนแรงขนาดนี้ ยูกินึกโกรธเลยขึ้นจากสระมา ไม่ทันที่เธอจะได้ก้าวเดินไปไหนร่างกายก็ลอยจากพื้นขึ้นมาทันใด
“อ๊ะ! เจค…นายทำบ้าอะไร ฉันเดินเองได้”
“เสี้ยนมากก็จะทำให้หายเสี้ยน”
“ปล่อย…ไม่เอาแล้ว จะไปให้คนอื่น”
“เงียบ” เจควอนกดเสียงตํ่าแล้วพาร่างเปียกเดินขึ้นมาบนห้องนอนจากนั้นก็โยนคนตัวเล็กบนเตียงนอน
“ไม่เอาแล้ว!”
“อยากมากไม่ใช่รึไง ถ้าฉันไม่เหนื่อยก่อนก็ไม่ต้องลงจากเตียง” พูดจบก็พาร่างสวยเดินขึ้นไปยังห้องนอนของตนเองที่อยู่บนชั้นสอง พอมาถึงก็ทิ้งร่างยูกิลงบนเตียงนอนหนาแล้วขึ้นคร่อมทันที ชายหนุ่มไม่ปล่อยให้คนใต้ร่างได้เอ่ยปากพูอะไรก็เริ่มสนองความอยากให้กับยูกิ กระทั่งมันกินเวลาไปเกือบสองชั่วโมง…