Makalipas ang ilang araw ay sumigla na ang pakiramdam ni Storm. Mababakas parin sa mukha nito ang sakit na dulit ng mga nakalipas na araw na wala silang ginawa ni Ashy kundi magsagutan at magpalitan ng sama ng loob.
Naisip niya na siguro nga ay wala ng pag-asa pa na maging okay silang dalawa. Gayunpaman gusto niyang malaman ni Ashy kung ano ang totoong nangyari kung bakit siya nawala. Kubg bakit kinailangan niyang umalis at lumayo kasama si Girlie. Hi di niya hahayaan na matapos sila sa ganung dahilan lang. Nakahanda na rin siyang pakawalan ito kung ito ang makapagpapasaya sa kanya.
"Ihand mo na ang mga gamit mo. Bukaw uuwi na tayo," tipid na turan nito sa kaharap.
Kumakain sila isang umaga. Hindi alam ni Ashy kung matutuwa ba siya o malulungkot sa sinabi nito. Gusto na niyang bumalik sa dati niyang buhay ngunit may kurot siyang naramdan sa puso niya.
"Salamat," tipid na sagot niya ngunit sa loob-loob niya ay gusto niyang sabihin na sana ay magtagal pa si
Kinaumagahan ayy umuwi na nga sila. Habang nasa sasakyan at tahimik lang silang dalawa at walang nangahas na magsalita. Kung si Ashy lang ang tatanungin ay gusto pa niyang manatili sa lugar. Iyon ang isa sa mga pinakapangarap niya. Ang lugar na iyo at ang taong kasaama niya.Kaikangan niyang bumalik ng maynila upang ayusin ang may problema. Kailangan niyang harapin ang laban niya sa buhay,, ito lamang ang magbibigay sa kanya ng tunay na kaligayahan at kalayaan.Hindi niya maiwasang maluha habang naiisip niya ang mga nangyari. Lahat ng tanong sa kanyang isip ay unti-unti nang nasasagot."Anong plano mo ngayon?" bigla ay tanong ni Sto sa kanya habang nakatingin sa daan at hindi na nag-abalang lingunin siya."Hindi ko pa alam, pero sigurado akong galit na galita si Paul ngayon. Ramdam ko at alam kong may dahilan siya para maramdan iyon. Ikaw ba naman ang nasa posisyon niya. Ilang araw na mawawala ang pakaksalan mo nang hindi mo alam kung saan siya nagpunta h
Araw ng linggo, walang choice si Ashy kundi puntahan si Paul sa bahay nila. Hindi nito sinasagot ang mga tawag at text niya..halatang galit ito.Hindi niya alam kung paano magsisimula sa paliwanag na gagawin niya ngunit kailangan niyang subukan.Dali-dali siyang nagbihis."Sigurado ka ba sa gagawin mo? Pupuntahan mo ba talaga si Paul? Paano kung hindi ka niya kausapin? Paano kung saktan ka niya?" nag-aalalang turan ng kabyang ina habang pinagmamasdan siya nitong pababa sa may hagdan.Maya-maya pa ay napansin niya din si Jem na nakaupo saay sofa at mukhang siya ang pakay nito."Anak andito pala si Jem.""Alam ko ma, nakikita ko. Hindi ko nga alam kung bakit andito siya. Wala naman akong alam na dahilan para magpunta siya rito. Unless may puountahan kami na kami lang ang nakaka-alam." tumingin ito sa kaibigan na para bang inuusig siya."Anak, tao siyang pumunta rito, harapin mo din sana siya bilang tao." pakiusap ng mama niya na n
Habang pauwi ay nakaramdam ng kirot sa puso si Ashy. Hindi niya alam na ganun ang magiging kalalabasan ng pag-uusap nila ni Paul. Siguro ay nasanay lang ito na lagi siyang iniintindi.Pero sa kabilabg banda ay naisip niya. Dapat nga ba na siya ang umintindi sa kanya? Hindi ba dapat ay siya ang galit dito dahil nagsinungaling siya noong una? Paano nga pala kung hindi niya ito natutunang mahalin? Paano kung pianindigan na lang nito ang namamagitan sa kanila.Habang nasa labas ito at nag-aabang ng sasakyan ay nakita siya ni Storm na kararating lang."Ash," tinawag niya ito. Akma siyang bababa ng sasakyan ngunit nanatiki itong bibgi habang naglalakad palayo sa kanya.Sumakay ito sa sasakyan niya upang habulin ito."Ashy ano ba? Pwede ba mag-usap naman tayo. Pakinggan mo naman ako. Kailangan ba talagang iwasan mo ako?" tanong nito habang nakalabas ang isanv kamay sa bibgana ng sasakyan.Wala na itong maisip na paraan kaya ipinarada niya ang sasak
Masama man ang pakiramdam ay bumangon parin si Ashy upang pumasok sa trabaho. Inaasahan niya na makikita niya si Paul at baka sakaling kausapin siya nito.Pagdating sa opisina ay nakita niya na wala pang tao sa opisina ni Paul. Ibig sabihin ay hindi pa ito dumatingMaya-maya pa ay dumating na ito. Tumayo si Ashy upang salubungin sana siya ngunit nilampasan lang siya nito na para bang wala siyang nakita.Sinundan niya ito sa loob."Goodmorning sir," bati nito. Bahagya siyang lumapit sa kanya upang mapansin niya na nasa loob siya."Yes? What can I do to help?" pormal na tanong nito.Inilapag niya ang mga dokumento na kailangan niyang pag-aralan."Ito yung mga projects na kailangan ng approval niyo. Kailangan na kadi yan ngayong araw na ito sir." tipid na sagot nito.Nasaktan siya sa lamig ng pakikitungo nito sa kanya ngunit naiintindihan niya dahil alam niya na nasaktan niya ito."Storm will do the review. May mga ma
Natapos ang isang araw na hindi siya kinausap man lang ng maayos ni Paul. Papalabas na siya ng opisina ng makita niya si Jem na papalabas na rin."Ohh ano kumusta? Nagkausap na ba kayo?" tanong ng kaibigan sa kanya habang naglalakad sila palabas."Hindi pa, lalo pa nga siyang nagalit sa akin ehh. Nasahot ko kasi yung bisita niya kanina. Paano kasi, pabalang kung magtanong at sumagot sino ba naman ang matutuwa. Tama ba naman na panghimasukan niya ang pagiging sekretarya ko?" nakasimangot na tugon niya sa kaibigan na noon ay napatigil sa paglalakad."Iyon bang gwapo na bagong mukha? Nagoubta na iyon dito nun. Noong wala kayo ni Storm. Business partner daw, mukhang nagkakaproblema yata sa kabilang branch." sagot ng kaibigan."Kaya siguro maiinitin ang mga ulo. Pati ako damay.""Hayaan mo na muna. Magrelax ka din kaya. Ano akin tayo?""Sige, sagot niyo.Nakarating ang maga ito sa isang kainan. Doon ay simple lang ngunit mukhang mama
Lumabas na ito mula sa bahay ng magkapatid.Halos hindi ito masabayan ni Jem sa paglalakad dahil sa bilis nito."Ash sandali. Please kausapin mo ako." maya mayapa ay sinundansiya ni Storm.Hinarap niya ito at binigyan ng mag-asawang sampal."Sige saktan mo ako kung yana ng makakatulong sa'yo upang ilabas ang nararamdaman mo. Tatanggapin ko dahil alam kong mas masakut pa ang nararamdan mo sa ngayon. Patawarin mo ako kung hindi ko agad sinabi sa'yo. Alam ko pero wala akong karapatang manghimasok sa buhay ng ibang tao. Kapatid ko siya pero may mga bagay na siya dapat ang magsabi sa'yo." paliwanag nito."Alam mo. Pero hindi mo sinabi sa akin. Hinayaan mo lang na gawin akong tanga ng kapatid mo. Habang nagpapakatanga ako sa pag-aayos sa kasal namin mag-isa. Sa bawat pagkakataon na sinayang mo para sabihin sa akin doble ang balik na sakit nun dito," itinuro nito ang bahagi ng puso niya."Bakit Ash? Kung sinabi ko ba sa iyo noon pa,maniniwala
Pagbalik niya sa loob ng bahay ay nakita niya ang mama niya na nasa pintuan. Hindi na niya mitatago pa ang katotohanan.Umupo siya sa sofa at umiyak ng umiyak.Naramdaman niya ang paglapit ng mama niya at umupo ito sa tabi niya."Bakit kailangan mong itago? Tinanong kita kung may problema ka. Hindi mo dapat itago sa akin anak. Nanay mo ako, kubg meron mang isang tao na dapat makakaibtindi sayo, walang iba kundi ako." itinaas nito ang baba niya upang makita ang mukha nito."Natakot ako ma. Natakot ako na masira ang magandang pagkakakilala niyo kay Paul. Ayokong mawala ang respeto na ibibigay niyo sa kanya. Ayokong maramdaman niya yung dating naramdaman na niya sa mga magulang niya.""Dahil sa kagustuhan mong protektahan ang nararamdaman ng iba hindi mo namamalayan na sarili mo na ang nasasaktan. Dahil sa kagustuhan mong protektahan ang nararamdan ni Paul hindi mo namamalayan na unti-unti ng nawawala sayo ang lalakeng minahal mo ng sobra. Bakit a
Hindi pumasok si Ashy ng isang linggo dahil sa nangyari. Mas ginusto niyanv manatili sa kanilang bahay upang sa ganon ay makapag-isip. Pakirama niya unti-unting dinuduro ag puso niya.Bakit nga ba kailangan naying masaktan ng sobra?Bakit may mga bagay sa mundo na kailangan nating isakripisyo?Bakit may mga bagay na kailangan nating tiisin para lang maprotektahan ang iba?Bakit kailangang tayo lagi ang umuunawa?Totoo nga naman na ang isip ng tao ay hindi pare-pareho.Habang nakaupo sa may veranda ng bahay nila ay narinig niyanh may kausap ang ina. Naisip niya na baka si Jem iyon at dinadalaw siya."Anak may bisita ka,"maya-maya ay narinig niyang sabi ng kanyang ina na noon ay nasa likuran na niya.Nakangiti siyang nilingon ito at agad na nawala ang mga ngiti sa kanyang labi nabg makita kung sino ang bisita niya.Si Paul.May dala iyong bulaklak na halata namang ibibigay sa kanya. Simole lang ang suot nito n