Inihinto ko ang aking sasakyan ng makapasok na ako sa hacienda. Halos dalawang buwan na rib akong hindi nakakauwi dahil sa uri ng aking trabaho bilang isang piloto. Madalas international ang nagiging flight ko. "Dylan, anak!" Masayang bati ni Mommy sa akin nang makababa ako sa kotse. Awtomatiko naman ako na pangit dahil hinihintay ako ng mahal kong ina sa entrada ng Mansyon.“Mom!” Nakangiti sabi ko at nagmadaling yumakap sa aking ina na halos dalawang buwan ko hindi nakita madalas naman kami nag kakausap sa video call. Ngunit iba parin kapag yakap ng isang ina. “Mom! Ulit kong tawag kay mommy habang nakayakap rito sobrang miss na miss ko ang aking ina.“Hmmm, hindi halata na miss mo ako, Anak?” Nakangiti wika ni Monic sa pangalawa niyang anak na si Dylan. Napapakamot naman sa ulo ang binata.“Halata ba, Mom!” Sagot nito.Tumango naman si Monic. “Ikaw naman, kasi napaka tagal mo nawala halos dalawang buwan!” Nakanguso wika pa ng mommy niya.“I'm really sorry, mom! Medyo busy la
Dalawang buwan na ang nakalipas simula ng may nangyari sa aming ni Dylan. Naikwento ko na rin sa mga kaibigan ko ang namagitan sa aming ni Dylan at katakot-takot na sermon ang natanggap ko mula sa mga ito. Ngunit kahit gano'n ay nagpapasalamat ako sa mga ito na hindi ako iniwan at handa. Damayan kahit anong mangyari.“Ano, gagawin mo ngayon Vee?!” Tanong ni Bhella sa akin. Nang Malaman nito na buntis ako ay agad itong pumunta. Nagpasalamat ako rito na hindi kasama ang asawa nitong si Cy.“Wala ganon parin. Itutuloy ko ang buhay na meron ako. Alam ko hindi madaki pero para sa magiging baby ko ay kakayanin ko ang lahat.” Sagot ko sa mga ito.“Wala ka bang balak na sabihin kay Dylan ang lahat? Tungkol sa kondisyon mo? Sabi naman ni Banak. Umiling-iling ako rito. “Para ano pa, makatanggap naman ako ng masasakit na salita. Saka hindi niya alam ng gabi ‘yun ako ang kasama niya ngunit sa isip niya ang kanyang kasintahan na si Lorraine ang nakikita niya. Paano ko sasabihin na anak naming
“Joshua!” Tawag ni Aling Paring sa pamangkin nito. Halos mga kasabayan nilang bumibili ng isaw ay para nakakita ng artista kung magsitilian. Para g nabuhay ang mga dugo ng mga ito ng makita ang gwapong pamangkin ni Aling Paring.“Tita, ito na po ang pinakuha ninyong mga isaw.” Wika ni Joshua sa tiyahin ng makabalik siya sa pwesto nito.“Sige hijo, ilagay mo na lang rito.” Nakangiti sagot ng ginang. “Joshua, hijo may ipapakilala nga pala. Sayo!” Sambit pa ng tiyahin ko.“Joshua,” “Si, Vee!” “Vee, pamangkin kong si Joshua.” Pagpapakilala ni Aling Paring sa pamangkin nito. Napatingin naman ang binata sa akin.At matamis na ngumiti sa akin ang lalaki.“Hi, nice meeting you, i'm Joshua Bautista!” Nakangiti pagpapakilala nito sabay lahat sa aking harapan ng palad nito. Kahit nahihiya ay tinaggap ko ang pakikipag kamay ng binata.“Hello, ako naman si Vee Pascua,” nakangiti saad ko naman rito. Naramdaman ko ang bahagya pagpisil nito sa aking palad. At halos ayaw pa nga nito bitawan ang
“Hi, Aling Paring!” nakangiti bati ni Banak at Nakba sa ginang na nagiihaw ng mga atay ng baboy, dugo ng manok isaw, tenga ng baboy at iba pa. Kung tawagin ito ay bita max. Tumingin naman ang ginang sa gawi namin. Habang nagpapaypay ito. Sa mga iniihaw nito.“Oh, Banak, nakba. Kayo pala!?” Nakangiti sagot naman ng Ginang.“Napapadalas yata ang, punta ninyong dalawa rito sa tindahan ko?!” Ani nito.“Eh,, masarap po kasi ang mga paninda ninyong inihaw.” Alanganin na sagot ng dalawa.“Nako, ‘yung bang mga tinda ko ang binabalikan ninyo o ang aking pamangkin na si Joshua?!” Walang gatol na sabi ng ginang.“Pwede, both!” Nakangiti sagot ng dalawa. Napapailing na lamang ang ginang.“Kayo talagang kabataan kapag nakakita ng gwapo. Hindi na mapakali!” kalatak na tugon ni Aling paring.“Mukhang, naman pong dumadami ang mga suki ninyo. Simula ng dumating ang pamangkin ninyo.” Saad pa ni Banak.“Oo, nga! At alam ninyo ba kahit sa kabilang baryo ay dumadayo pa rito sa aking ihawan para la
Alam kong mali ito ginagawa namin ni Dylan. Kung tutuusin ay pwede ko naman itigil ito. dahil sa aming dalawa ni Dylan ako ang nasa matino pag iisip ngunit. Kahit anong gawin ko ay mas gusto ng puso kong maranasan ang angkinin ng lalaking matagal ko nang inaasam.Ang lalaking pinapangarap at mahal na mahal ko. Saka ko na iisipin ang kalalabasan at handa ako kung ano man ang masasakit na salita ang sasabihin nito sa akin, kapag wala na ang espiritu ng alak.At sigurado kapag nalaman ito ng aking mga kaibigan. Katakot-takot na sermon ang aabutin ko. Ngunit anong magagawa ko. Nagmahal lang naman ako. Tanga na kung tanga ang sasabihin ng iba o ipokrita. Gusto ko lang naman maranasan ang lahat ng ito at bigyan, kasiyahan ang sarili ko. Kahit sa saglit lamang. Bukas ko na iisipin kung ano ang kahahantungan nito.Halos mapasigaw ako sa sobrang sakit ng ibaon ni Dylan ang kahabaan nito sa aking kabibe.“Ahhh!” Ungol ni Dylan. At ramdam kong natigilan ang binata. “Babe!” Anas nito. M
“Ay paktay na!” Naibulalas ko sa aking sarili habang inalalayan ko si Dylan. Narito na kami sa tapat ng unit nito. Napakamot na lamang ako s aking sarili dahil, hindi ko naman alam ang password ng Condo ni Dylan para mabuksan ito.Ang tanging alam ko. Saang address ng condo unit ng binata at kung saan nakatira. Pero ang password ay hindi ko naman alam. Ayaw ko naman tumawag kay Bhella, sigurado tulog na ang aking kaibigan sa mga oras na ito.“Kaasar naman!” Saad ko pa.“Paano ba ito? Paano ko bubuksan ang pintuan!?” Usal ko pa sa aking sarili.“Dylan, ano ba ang password ng pintuan mo?” Kausap ko pa rito. Habang hinahawakan ang mukha nito. Ngunit tanging pag-ungol lang ang isinagot nito. “Kainis naman, bakit kasi nag pakalasing ka!” Naiinis na turan ko rito.Wala ako magawa kundi hulaan ang number, ngunit na type ko na ang lahat ng numero pwede maging password nito. Tulad ng birthday ng binat, ng magulang at pamangkin ngunit hindi pa rin. Tumugma naka lock pa rin ang pintua.