Share
Chapter 11
Related chapters
Hanggan kailan kita mamahalin Chapter 12
Inihinto ko ang aking sasakyan ng makapasok na ako sa hacienda. Halos dalawang buwan na rib akong hindi nakakauwi dahil sa uri ng aking trabaho bilang isang piloto. Madalas international ang nagiging flight ko. "Dylan, anak!" Masayang bati ni Mommy sa akin nang makababa ako sa kotse. Awtomatiko naman ako na pangit dahil hinihintay ako ng mahal kong ina sa entrada ng Mansyon.“Mom!” Nakangiti sabi ko at nagmadaling yumakap sa aking ina na halos dalawang buwan ko hindi nakita madalas naman kami nag kakausap sa video call. Ngunit iba parin kapag yakap ng isang ina. “Mom! Ulit kong tawag kay mommy habang nakayakap rito sobrang miss na miss ko ang aking ina.“Hmmm, hindi halata na miss mo ako, Anak?” Nakangiti wika ni Monic sa pangalawa niyang anak na si Dylan. Napapakamot naman sa ulo ang binata.“Halata ba, Mom!” Sagot nito.Tumango naman si Monic. “Ikaw naman, kasi napaka tagal mo nawala halos dalawang buwan!” Nakanguso wika pa ng mommy niya.“I'm really sorry, mom! Medyo busy la
Hanggan kailan kita mamahalin Chapter 1
Vee pov“Hoy,, Vee para ka naman sira Diyan?!” Nakairap na saad ni Banak sa kaibigan na nakatulala naman kasi ito habang hawak-hawak ang picture ng lalaking kinababaliwan nito.“Vee!” Muli tawag ni Banak sa kaibigan. Marahan itong hinampas sa may braso.“Aray,,, bakit ba bakla? Naiinis na sagot ni Vee sabay harap sa dalawa kaibigan.“Yan, mabuti at narinig mo na ako kailangan pa talaga hampasin para humarap eh!” usal pa nito.“Ano ba kasi ‘yun!” Napakamot na tugon ko rito.“Ng istorbo ka!” Saad ko pa at muli kong tinitingnan ang picture ni Kuya Dylan na kinuha ko pa noon sa picture frame na naka display sa Mansyon ng mga ito dalawang taon na ang nakararaan.“Nawawala naman ang utak, mo Vee?! Saad naman ni Nakba.“Kaya nga, Luka ka hanggan kailan mo pa pinagpapantasyahan. Si kuya Dylan. Dalawang taon na hindi ka pa rin ba susuko? “Dalawang taon ka nang nanliligaw ngunit lagi ka naman tinataboy.” Saad naman ni Banak sa akin.“Oo–nga hindi ka ba nagsasawa? Tanong muki nito.“Hindi ka ba
Hanggan kailan kita mamahalin chapter 2
“Ate, Vee!” Tawag ng bunso kung kapatid na si Agatha.“Bakit? Tanong ko naman ng hindi tumitingin rito dahil busy ako sa pag aayos ko ng aking mga paninda ukay, nasa ukayan kami magkapatid ngayon. Isinama ko ito para may katuwang ako sa pagtitinda. Habang wala pa ito pasok sa school.“Ate sa sunod na linggo po pala bayarran na ng tuition fee ko!” Nahihiya pa nito wika sa akin.Nasa 4th year collage na ang kapatid niya at nursing ang kinukuha nito. Tatlo lamang sila mag kakapatid ang pangalawa niya kapatid ay may asawa na nauhan pa nga siyang mag asawa.“Kapag daw hindi ako makapag bayad ate, hindi daw ako makakuha ng exam.” Malungkot na saad pa ng aking kapatid.Napabuntong-hininga na lamang ako at marahan tumingin sa aking kapatid.“Sige sa pag pasok mo magbayad kana may naipon naman ako para makapag bayad kana sa kulang mo sa school.” Nakangiti kong saad rito.“Eh, ate diba tinatago mo ‘yun para sa gamot ni Tatay!?” Sagot naman nito.“Nako, ako na bahala sa gamot ni Tatay ang import
Hanggan kailan kita mamahalin chapter 3
Tapos na ako kumanta. Kaya nasa labas na lamang ako ng bar ng aking kaibigan.Habang yakap ang sarili dahil malamig ang simoy ng hangin ng pag gabi magpapasko na rin kaya medyo maginaw na wala pa naman siyang jacket Nakalimutan kong magdala sa kakamadali. Hinihintay ko na lang na tawagin ako ni Louise, para sa bayad sa akin ni Mamita. Kailangan ko kasi ngayon ng pera pangbili ng gamot nang aking ama.Lumabas muna ako para mag pahangin ganito naman palagi ang aking ginagawa sa tuwing natatapos na akong kumanta ay lumalabas ako hindi ko kasi gusto ang Amoy ng alak pati usok ng mga sigarilyo.Kaya kapag tapos na ako talagang lumalabas ako ng bar, tatawagin na lamang ako ni Louise kapag ready na ‘yung bayad sa akin.Napabuntong-hininga na lamang ako. Kung meron lang ako perang sapat sa pagbili ng gamot ng aking Ama ay hindi na ako kakanta pa. Kaso wala kaya kailangan kong tiisin dahil kahit paano malaki ang ibinabayad sa akin ni mamita dalawa beses lang naman sa isang linggo kaya okay na
Hanggan kailan kita mamahalin chapter 4
“Huwag mo nang hintayin hindi na darating ‘yun?!” Daad ni Banak sa akin panay kasi tingin ko sa entrada ng garden kung saan ginanap ang birthday party ng kambal na anak ni Bhella.“Alam mo hindi mo ma enjoy ang party kung siya ang iniisip mo? pero hindi ka naman iniisip.” Sambit naman ni Nakba.“Aray, grabe naman kayo sa akin!” nakasimangot kong tugon sa mga ito.“hay maiwan ka na nga namin, ‘Diyan kukuha lang kami ng pagkain.” Sambit sa akin ni Banak at Nakba.“Ikuha ‘nyo na rin ako!” Saad ko sa mga ito.“Ayaw ko tumayo. Masakit na ang paa ko.” Ani ko pa sa aking dalawa kaibigan.“Okay, sige!” Panabay na wika naman ng dalawa.Habang nanood ako sa mga bata nagkakasiyahan sa graden nina Bhella ay nagulat na lamang ako ng may tumabi sa aking sa upuan. Kaya napalingon ako upang tingnan kung sino. At ganoon na lamang ang paglaki ng aking mga mata. Nang si Dylan ang nakita nasa aking tabi. At halos gustong lumabas ng puso ko dahil nakangiti ito ngayon sa akin.“Nanaginip ba ako?!” Tanging
Hanggan kailan kita mamahalin chapter 5
Makalipas ang mahabang oras ay natapos na rin ang birthday party ng mga anak ni Bhella at Cy. Nagpaalam na rin sila sa mag-asawa na uuwi na. Dahil may lakad pa sila bukas.“Best, kami ay uuwi na tatlo.” Sambit ko kay Bhella ng makalapit ako rito. Dahil ang dalawa pa nilang kaibigan ay busy sa pagbabalot ng Handa at talagang nag sharon pa ang mga ito. "Ipapahatid na namin kayo.” Sambit ni Bhella sa aking.“Nako, wag na!” Anas ko naman.“Hay, nako huwag na kayo tumanggi pa dahil mahirap ang taxi dito baka mahirapan pa kayo umuwi.” Pamimilit ni Bhella.“Saka, gabi na rin. Mabuti ipahitd ko na kayo para sigurado ligtas kayo makauwi.” sabi sa amin ni Bhella.“Nakakahiya, naman!” Usal naman ni Banak“Pero ayos na rin, dahil makakatipid kami sa pamasahe.” Nakangiti saad naman ni Nakba.“Hoy, kayong talagang dalawa. Hindi na nahiya.” Sambit ko naman sa mga ito."Sak---" naputol ang aking sasabihin ng magsalita si Dylan."Ako na ang maghahatid sa kanila!" singit na wika ni Dylan. Mabi
Hanggan kailan kita mamahalin chapter 6
“Hay, sa wakas makakauwi na rin.” Sambit ko sa aking sarili habang palabas na ako ng restobar.May ngiti sa aking labi dahil, may pambili na ulit ako ng gamot nang aking Ama. Dahil malaki-laki ang naging tips ko sa mga customer na nagustuhan ang aking kinanta kanina.“Thank you, lord!” Usal pa niya sa sarili at pinag daong palad pa niya ang mga kamay at taimtim na nagdarasal sa maykapal at nagpasalamat. Malapit na ako sa exit ng resto bar, nang may tumawag sa aking pangalan. Kaya nahinto ako sa paglabas. At napatingin ako sa aking likuran upang alamin kung sino ang tumawag. At nakita ko si Louise na palapit sa aking kinatatayuan.“Vee.” sambit nito ng makatabi na sa aking. Napakunot naman ang noo. Para may gusto sabihin ang kaibigan.“Oh, Louise, bakit may problema ba?!” bungad na tanong ko agad. “Pauwi ka na ba? Tanong nito.Na lalo naman kinasalubong ng aking mga kilay dahil sa pagtatanong nito.“Ah, hindi papasok palang!” Pilosopo na sagot ko. Napapakamot naman sa kilay si Lou
Hanggan kailan kita mamahalin Chapter 7
“Ay paktay na!” Naibulalas ko sa aking sarili habang inalalayan ko si Dylan. Narito na kami sa tapat ng unit nito. Napakamot na lamang ako s aking sarili dahil, hindi ko naman alam ang password ng Condo ni Dylan para mabuksan ito.Ang tanging alam ko. Saang address ng condo unit ng binata at kung saan nakatira. Pero ang password ay hindi ko naman alam. Ayaw ko naman tumawag kay Bhella, sigurado tulog na ang aking kaibigan sa mga oras na ito.“Kaasar naman!” Saad ko pa.“Paano ba ito? Paano ko bubuksan ang pintuan!?” Usal ko pa sa aking sarili.“Dylan, ano ba ang password ng pintuan mo?” Kausap ko pa rito. Habang hinahawakan ang mukha nito. Ngunit tanging pag-ungol lang ang isinagot nito. “Kainis naman, bakit kasi nag pakalasing ka!” Naiinis na turan ko rito.Wala ako magawa kundi hulaan ang number, ngunit na type ko na ang lahat ng numero pwede maging password nito. Tulad ng birthday ng binat, ng magulang at pamangkin ngunit hindi pa rin. Tumugma naka lock pa rin ang pintua.
Latest chapter
- Hanggan kailan kita mamahalin Chapter 12
- Hanggan kailan kita mamahalin Chapter 11
- Hanggan kailan kita mamahalin chapter 10
- Hanggan kailan kita mamahalin Chapter 9
- Hanggan kailan kita mamahalin Chapter 8
- Hanggan kailan kita mamahalin Chapter 7
- Hanggan kailan kita mamahalin chapter 6
- Hanggan kailan kita mamahalin chapter 5
- Hanggan kailan kita mamahalin chapter 4
