Chapter 8

Alam kong mali ito ginagawa namin ni Dylan. Kung tutuusin ay pwede ko naman itigil ito. dahil sa aming dalawa ni Dylan ako ang nasa matino pag iisip ngunit. Kahit anong gawin ko ay mas gusto ng puso kong maranasan ang angkinin ng lalaking matagal ko nang inaasam.

Ang lalaking pinapangarap at mahal na mahal ko. Saka ko na iisipin ang kalalabasan at handa ako kung ano man ang masasakit na salita ang sasabihin nito sa akin, kapag wala na ang espiritu ng alak.

At sigurado kapag nalaman ito ng aking mga kaibigan. Katakot-takot na sermon ang aabutin ko. Ngunit anong magagawa ko. Nagmahal lang naman ako.

Tanga na kung tanga ang sasabihin ng iba o ipokrita. Gusto ko lang naman maranasan ang lahat ng ito at bigyan, kasiyahan ang sarili ko. Kahit sa saglit lamang. Bukas ko na iisipin kung ano ang kahahantungan nito.

Halos mapasigaw ako sa sobrang sakit ng ibaon ni Dylan ang kahabaan nito sa aking kabibe.

“Ahhh!” Ungol ni Dylan. At ramdam kong natigilan ang binata. “Babe!” Anas nito.

M