Nagising na lang ako nang marinig ko ang pagbukas ng pinto ng kwarto. Nakita ko na iniluwa nito si mama kaya agad akong tumayo. Lumapit sa akin si Mama at mahigpit na niyakap naman ako nito.
"Kumusta ang pakiramdam mo, anak?"
Umayos ako at hinigpitan rin ang yakap ko sa aking ina.
"M-medyo masakit lang po ang katawan," saad ko.
"Pinag-alala mo ako...akala ko kung ano na ang nangyari sa iyo, Ava. Hindi ko rin matatanggap kung tuluyan na masasaktan ka ni Misty..."
Unti-unting lumuwag ang yakap namin ni mama sa isa't isa. Tumingin lang ako sa mukha ni mama na puno ng pag-aalala sa akin. Ngumiti ako at muling niyakap si mama.
"Okay na po ako, tignan niyo nga po, oh. Nayayakap niyo pa po ang anak ninyo," biro ko at mahinang tumawa.
"Anong nararamdaman mo? Nagugutom ka ba? Ipaghahanda kita ng pagkain."
Tumayo si mama ng hig
8 na ng gabi nang maisipan ni Harris na umuwi muna upang makapagpahinga siya sa bahay nila. Sabay kaming bumaba ng hagdan habang si Harris ay nakaakbay sa akin.Ngunit sabay kaming nagulat nang makita namin ang isang bisita na hindi namin inaasahan na darating..."Anak, nandito si Zale," anunsyo ni mama kaya sabay kami na napatingin ni Harris sa sofa. Doon nga ay nakita namin si Zale na nakaupo na mukhang naghihintay sa amin.Samantala, naramdaman ko naman ang pag-iba ng sitwasyon. Tumingin ako kay Harris at kita ko ang madilim na mukha nito."Are you okay?"Tumango lang ito sa akin ngunit madilim pa rin ang mukha niya. Hindi ko na lang ito ininda at dumiretso na ako sa paglalakad papuntang sofa upang batiin si Zale."Zale! Kumusta?" paunang bati ko kay Zale. Nag-angat naman ito ng tingin sa akin at agad akong nginitian. Grabe ang pinagkaiba niya ngayon
Tumayo ang mga balahibo ko nang maramdaman ko ang mabigat niyang kamay na naglalandas sa aking hita...pataas sa aking dibdib."N-ngayon?" napalunok ako at napahawak sa unan."Yes, ngayon. May ibang oras pa ba?""H-hindi k-kasi—""I want to do it, now."Ibinaba ni Harris ang katawan niya upang mahalikan niya ako. Noong una ay wala sa isip ko ang gumanti sa halik niya ngunit dahil sa malikot na dila niya ay hindi ko namalayan na nakikipagtastasan na pala ako ng halik sa kanya.Iniharap niya ako sa kanya at tuluyan na siyang pumatong sa akin. Mas lumalim naman ang halik niya sa akin.Napasinghap ako nang maghiwalay ang mga labi namin ni Harris. Humagilap ako ng hangin dahil halos maubusan na ako ng hininga dahil sa paghahalikan namin."H-harris...""Take off your clothes."
I put down my pen and stand up. Naglakad ako papuntang pintuan upang pakinggan ang ingay na nanggagaling sa labas ng opisina ko."Naglalaro na naman sila," i whispered and smiled.Dahan-dahan na binuksan ko ang pintuan at doon bumungad sa akin ang mga hagikgik ni Vaia. Ang anak namin."Are you playing again with Dammy?" tanong ko at saka lumuhod upang magkapantay kami nito."Dammy said it's okay to play. I already finished my homeworks mommy.""Are you sure?" lumingon ako sa paligid."I don't want you to fail your class."Lumapit ito sa akin at hinawakan ang dulo ng summer dress na suot ko. This girl really. She's using her beautiful eyes to me again."I will not fail, mommy. I promise, i will not forget my studies."My mouth curved into a smile. Itong ugali niya na ito ang namana niya sa akin. Sh
Good day! This is Milly or Milly_Melons, the author of this book! I just wanted to say thank you for all the love and support. Maraming salamat sa mga nagbasa, patuloy na nagbabasa at sa mga magbabasa pa lang! Maraming salamat din sa mga nagbibigay ng gems! Kung nakarating ka hanggang dulo, at tinapos mo talaga ang storya ko, maraming salamat po! Ito po ang kauna-unahang storya na sinulat ko kaya ipinapagpaumanhin ko po ang mga grammatical errors, spelling mistakes at iba pa. Sana po ay natuwa kayo sa storya kong ito at nagkaroon ito, o ang mga karakter nito ng espesyal na lugar sa mga puso niyo. I also thank GoodNovel for giving me this opportunity to write and earn while doing my passion, it is really great working with them. Hinihiling ko na hindi rito matatapos ang paglalakbay natin, ako bilang manunulat at kayo, bilang
"S-sorry ma'am, may nakabunggo po kasi sa akin kanina sa hallway kaya hindi ako nakapasok agad sa subject nyo," pagpapaliwanag ko habang nakayuko at hindi makatingin sa galit na galit kong guro. Nahuli kasi ako sa klase dahil may nakabungguan ako. Ni hindi nga ito himinto o humingi ng paumanhin man lang. Kaya naman ako lang mag isa ang pumulot ng mga gamit ko."I will not allow this to happen again Ms. Rivera. I will still let you join my class but if you will be late again, I'm sorry you can't join my class again! Is it clear?" galit na galit na sigaw nito."Y-yes ma'am. I'm sorry gain," sabi ko habang takot na takot. Pakiramdam ko ay napapahiya ako, rinig ko ang tawanan ng mga kaklase kong lalaki sa likod. Bigla ko naman naaalala ang lalaking nakabungguan ko kanina, nakaramdam ako ng inis sa lalaki na nakabunggo sa akin, kapag nakita ko ulit iyong lalaki na iyon ay hindi ko alam kung anong magagawa ko sa kanya. Masyado siyang walang pake s
Pagkauwi ko sa bahay ay agad kong hinanap ang aking ina. Nakita ko naman ito sa may kusina na naghahanda ng makakain."Oh? Nandito ka na pala Ava, ba't parang ang aga mo yata?" tanong akin ni mama at nagmamadaling inilapag ang kaldero sa lamesa."May gagawin daw ang teacher namin kaya pinauwi na kami agad. May transferee raw na student," sagot ko na medyo gulat pa, nakatulala kasi ako. Hindi mawala sa isip ko 'yung lalaki na kasama ng guro namin."Bwisit, puro kamalasan at kahihiyan na naman ang nangyari sa akin ngayon. Ang sakit-sakit pa ng braso ko, kaninis," saad ko sa aking sarili at inilapag ko ang bag ko sa sofa."Sana lang talaga ay hindi ko iyon maging kaklase. Ang lakas ng trip, nagalit pa tuloy sa akin ang ibang mga babae doon na patay ka patay sa kanya," muling bulong ko sa aking sarili at naupo ako sa sofa. Ipipikit ko na sana ang mga mata ko ngunit bigla na lang nagsalita si mama.
Pagkagising ko ay wala na ang aking ina. Napakunot na lang ang noo ko dahil may tumatawag sa phone ko, agad ko naman itong sinagot."Ma? Nasaan ka?" tanong ko. Agad naman itong sumagot."I'm sorry sweetie, nasa grocery store ako. May pagkain na d'yan, kumain ka na at baka ma-late ka pa sa school," sabi nito. Kumuha ako ng baso at naglagay ako ng mainit na tubig doon, sunod naman ay naglagay ako ng gatas."Ingat po kayo," sagot ko at ibinaba na ang telepono.Uminom muna ako ng gatas bago pa man ako maligo. Wala akong ganang pumasok, ngunit bawal naman akong tamarin. Ayokong mahuli ako sa mga lessons namin.Naligo na ako at sinuot ang uniporme ko. Nag-ayos na rin ako ng sarili ko at huli kong kinuha ang telepono.Bumalik sa akin ang pakiramdam na naramdaman ko kagabi. Hanggang ngayon ay tinatanong ko pa rin ang sarili ko kung bakit ba ako naaapektuhan sa mga pa
Nakatulala ako habang iniisip ang sinabi sa akin ng lalaking iyon, na Harris pala ang pangalan. Pakiramdam ko ay hindi ito makatotohanan. There's something in my heart that's unusual. Ngayon lamang ako nakaramdam ng gano'n.Lumulutang lamang ang utak ko habang kinakausap ako ng aming guro. Iniisip ko kung hihintayin ba talaga ako ni Harris sa labas o hindi."Ano ka ba Ava, 'wag mo na isipin 'yung lalaking 'yun. Malay mo umuwi na 'yun kanina pa. Umaasa ka naman," sabi ko sa sarili at biglang na tauhan sa sinasabi ni ma'am."Ava hija, mawawala ako ng tatlong araw. And as a class president i want you to handle your classmates tomorrow. Is it okay?" tanong ni ma'am sa akin.Tumango lang ako at sumagot, "Yes ma'am, don't worry. Mauna na po ako," pagpapaalam ko at umalis na.Dali-dali akong naglakad papunta sa upuan ko kung saan doon nakalagay ang aking bag. Napalingon nama