Papa Eliot, ang maparaan na papalicious. hahahaha
Sa isang madilim na iskinita, naglalagi doon si Junior. Ang lalaking may bigote na siyang hinahanap ni Meldy.“Sinong pumatay kay Joel?” takang tanong niya sa isipan niya.Palaisipan sa kaniya kung sino, dahil alam niyang hindi ito napatay ng mga Santisas.“Nandito ka lang pala,” nagulat siya at napatingin sa bagong dating na si Pacio.“Sir-" nanlalaki ang mata niya nang makita ito.“Hindi ba binalaan na kita na huwag ka ng magpakita kay Meldy?”‘Ang pakialamerang babaeng yun!’“Sir, siya po ang dahilan kung bakit muntik na kaming mahuli ni Eliot noon.”Hindi nagsalita si Pacio. Nagsindi siya ng sigarilyo.“Bakit mo hinahanap si Melody?”Nagbaba siya ng tingin, hindi niya inaasahan na malalaman kaagad ni Pacio na hinahanap niya si Melody Penuela.“Hindi ko alam na kapatid siya ni Meldy,” saad niya at nagsindi na rin ng sigarilyo.“Lubayan mo na ang magkapatid lalo na si Meldy. Magbagong buhay ka na.” Pacio“Pero sir, sa tingin ko ay pinapatay kami. Si Joel, pinatay siya-"“Tauhan lang
Nasa pinakahulihang bahagi ang dalawang Santisas habang si Meldy naman ay nasa gitna. Kanina pa niya sinasabi na gitna si Elise, but Elise insisted na dapat gitna siya.“Papa, are you awake?” tanong ni Elise.Si Meldy ay nakaharap lang sa kaniya at nakatalikod naman kay Eliot.“Yes baby,” Eliot said na kanina pa nakatingin sa batok ni Meldy. Ang puti-puti no’n, para yatang nanghahalina na lapatan ng labi.Kanina pa niya pinipigilan ang sarili niya na huwag sunding ang sinisigaw ng nasa isipan niya.Nakagat naman ni Meldy ang labi niya. Sobrang kabado niya. Hindi na nga niya alam kung paano niya ikakalma ang sarili niya.Hindi na kasi siya sinusungitan ng amo niya. It was actually the other way around. Para bang pinapaasa na siya nito. Pinapahulog at itong puso niya ay hulog na hulog naman.“Can I see you papa?” Elise demanded kaya umisog si Eliot palapit kay Meldy. Naramdaman niya ang presensya ng lalaki sa likuran niya. Ultimo ang paghinga nito ay tumama na rin sa batok niya.Itinukod
“What?” gulat na tanong ni Shan. Napatayo pa siya at halos hindi na kumukurap. Nagmamadali siyang naglakad papunta sa kwarto ni Eliot at naabutan nga niya ang dalawa na magkatabi na natutulog.Nakaunan pa si Meldy sa braso ng boyfriend niya habang parang nakayakap si Eliot sa dalaga.Sobra siyang nasaktan sa nakita. Nasa gilid na ang luha niya, konting galaw ay tutulo na ang mga ito.“Please leave and don’t wake them up.” Sabi ni Elise na nakasunod sa kaniya. “Ayokong nandito ka dahil ayoko maging mama ka.”Pinilit ni Shan na ngumiti sa harapan ng bata.“Why can’t you like me?”“Dahil pinipilit mong agawin ang position ng mama ko.”Naging malungkot ang mga mata ni Shan.“Bakit tinatawag mo siyang mama? Paano kung ako ang totoo mong mama?”Natigilan si Elise. Ngunit agad na kumunot ang noo niya at itinulak si Shan kaya gumawa iyon ng ingay dahilan para magising ang dalawa.“SINUNGALING KA! HINDI IKAW ANG MAMA KO!” Nagsimula na siyang umiyak.Napaupo ang dalawa sa kama dahil sa ingay. Ag
Starting that day, kapansin-pansin na ang pananahimik ni Meldy. Ni hindi siya dumidikit kay Eliot at kapag nakikita niya na pasimpleng lumalapit si Eliot sa kaniya ay agad na siyang iiwas, kunwari may gagawin pa siya kahit na wala naman.On the other hand, Eliot is getting irritated sa mga ginagawang pag-iwas niya. Pakiramdam niya may virus siyang nakakahawa.He tried to ignore it pero naiirita na siya lalo na ng makita kung paano ito todo iwas sa kaniya pero nakikipagkulitan naman sa iba lalo na kay Mr. Sy.Gaya ngayon, rinig niya ang mga halakhak ni Meldy habang tinuturuan si Mr. Sy na magsibak ng kahoy.“How to do this?” naiinis na saad ni Mr. Sy nang gumugulong ang kahoy na sisibakin niya sana kaya ang ending e iyong pinagpatungan niya ang natatamaan.“Hawakan niyo po kasi ang dulo ng kahoy sir. Bu-bwelo muna kayo hanggang sa makuha niyo na ang tamang ritmo sa paghiwa nito.”Sinunod ni Marcelo ang sinabi niya. No’ng una ay dahan-dahan muna hanggang sa nakuha na niya talaga.“Ayan!
Meldy was taken off guard at Eliot’s aggressive kisses. She tried to step back but Eliot didn’t let her. He pinned her against the wall and kissed her torridly.He was baiting Meldy to kiss him back, na huwag na itong pumalag pa. At first attempt, nararamdaman niya na pilit siyang itinutulak ng dalaga pero kalaunan ay nararamdaman na niya ang kamay nito sa dibdib niya.Kahit man ang labi ay sinasabayan na ang labi niyang mapaghanap. He let go of her hand and he smiled at the back of his head when Meldy started kissing him back with the intensity he wanted. Dahan-dahan siyang naglakad patalikod na hindi pa rin pinuputol ang haIikan nila.Meldy followed him unconsciously. Ang labi ni Eliot ang hinahabol niya kung kaya hindi niya napapansin na naglalakad na sila papuntang sofa. Eliot sat on the sofa, he smiled when Meldy sat on his lap, devouring his lips like he wanted to.His lips formed into a smile even more dahilan kung bakit nabalik sa tamang wisyo si Meldy. Agad itong napadilat at
ISANG MALAKING MUG ang pinagtimplahan nila ng kape. “Sigurado po kayo na ayaw niyong gawan ko kayo ng sarili niyong kape sir?”Mariing umiling si Eliot. Nagta-trabaho na siya sa laptop niya at nasa kusina pa rin. 3:50 pa lang ng madaling araw. Matapos nilang maghaIikan kanina ay himalang nagsasama pa rin sila.Kanina pa kabado si Meldy pero pinipigilan niya ang sarili niyang huwag maging katawa-tawa sa harapan ni Eliot.Kumuha nalang siya ng tinapay at umupo sa harapan nito.Kumunot ang ni Eliot sa ginawa niya kaya tumayo ito para tumabi sa kaniya.“Sa tabi ka lang dahil makikihigop ako ng kape mo.”Para siyang mabibilaukan sa sinabi ni Eliot.But Eliot just grinned at kumuha ng pandesal at nakihigop ng kape niya habang nasa laptop pa rin ang paningin.He knew na nahihiya pa si Meldy so he wanted to take it slow. Slowly but surely. He’s not a fan of slowburn romance and he’s doing his way to get what he wanted.How irony. It didn’t crossed his mind to like a nanny, but upon seeing Meld
“Miss Shan,” nawala ang ngiti sa labi ni Meldy ng makita niya ito. Agad naman siyang sinamaan ng tingin ni Shan.“Andrew, mauna na ako,” saad nito.“Ah sige po ate. Ikamusta mo nalang ako kay kuya Jose,”Umalis si Shan at sumakay ng sasakyan niya. Si Meldy naman ay agad na lumapit kay Butchoy.“Anong ginagawa ni Miss Shan dito?”“Miss Shan?” takang tanong ni Butchoy.“Hindi ba girlfriend siya ni sir Eliot,” agad napatango si Butchoy.“Ah okay… Hindi, nandito siya kasi hinatid niya ang sapatos na pinabigay ni kuya Jose sa akin.”“May kuya ka? Sino siya? Bakit hindi ko kilala?”“Second degree cousin ni mama. So bale tito ko. Hindi mo kilala kasi hindi naman yun pumupunta ng bahay.”“Teka, anong ugnayan ni Miss Shan sa tito mo?”“Hindi ako sigurado e. Sa pagkakaalam ko magkaibigan lang sila. Pero baka higit pa,” natatawang sabi ni Butchoy na halatang walang pakialam sa buhay ng iba.“Anong ginagawa mo dito? Napadalaw ka? Miss mo na ako?” nakangiting tanong ni Butchoy sa kaniya.Agad niya
“SIR!” Malakas na sigaw niya lalo na ng hawakan siya ng dalawang pulis.“MAMA!” Sigaw ni Elise, umiiyak dahil gustong puntahan si Meldy. Hindi lang magawa dahil may tatlong katulong ang pumipigil sa kaniya.“Nakita namin ang larawan ni Melody Penuela kung saan namatay si Junior. Hindi namin pwedeng isawalang bahala lahat ng ebidensya na nakuha namin. Naroon ka sa warehouse. Kilala mo ang kidnappers ng anak ko. Sa tingin mo ba, nagkataon lang lahat?”Napalunok si Meldy. Sunod sunod na tumulo ang luha sa mata niya.“Sir, sinabi ko na po ang dahilan kung bakit ako naroon sa warehouse. Saka sinabi ko po sa inyo na matagal ng hindi nagpapakita si ate Melody sa akin.”Hindi natinag si Eliot. Nagpapasalamat siya na hindi pa lumalim ang nararamdaman niya kay Meldy.Ipapakulong niya ang sinumang may kinalaman sa pagkidnap kay Elise.“Dalhin niyo na iyan!” Matigas na sabi niya.Malungkot siyang tinignan ni Meldy. “I’m sorry sir,” sabi niya at agad na sinipa ang dalawang pulis na humawak sa kaniy