Share

Chapter 13

KABANATA 13

••••••

"Si Jaleb maeexpel!" sumunod ako kay Patricia na agarang tumakbo palabas sa clinic para puntahan si Jaleb  Nakita namin si Jaleb na nakayuko habang nasa harap niya ang magulang niya. 

"Sir, kasalanan ko kung bakit nakipag away si Jaleb. Huwag niyo siyang ieexpel. Aalis at magpapakalayo ako. Hinding hindi ako magpapakita sa inyo, in exchange, please don't expel him" lalapitan ko sana si Patricia na nakaluhod ngunit pinigilan ako ni Ouen. 

"Just give me an expulsion!" Jaleb said pleadingly and stand up. 

"If you say so" sabi ng principal habang nakatingin kay Patricia. Hinawakan si Jaleb ng magulang niya para pigilan siyang lumapit kay Patricia. 

"Pack your things, leave this university immediately" 

"Sure, sir!" tumayo na siya at dumaan sa tabi ko. Hinawakan ko ang braso niya at tinanong. 

"Ganyan mo ba siya kagusto para lang gawin ang bagay na 'to?" seryosong tanong ko sa kaniya. Dahan dahan niyang itinanggal ang pagkakahawak ko sa braso niya at matimtim na tinignan ako. 

"Yes" sagot niya at umalis na. Napatingin kami kay Jaleb na bumulagta dahil sa lakas ng suntok ng tatay niya sa kaniya.

"You're a big disgrace! Neon sseulmo-eobs-eo!" 

"Mas wala kayong kwenta! Tuwing napapaaway ako 'saka ko lang kayo nakikita! Simula ng ipinanganak ako negosyo niyo nalang ang inaatupag ninyo! That's why you brought me here, right?!" 

"Perks of being a rich kid" bulong ni Leiyh.

"Eotteohge gamhi! That's for your own sake!" 

"Para sa akin ba talaga o para sa inyo? I don't need money, Dad! Gwansimgwa salang-i pil-yohabnida! At ngayong nahanap ko na ang totoong magmamahal sa akin ay iniwan na ako!" sigaw niya sa tatay niya habang umiiyak ng parang bata. His dad gave him a punch again, his mom pleaded her husband to stop. 

"You're too young, son" 

"Go back to your respective classess"

___

Ouen POV

Wala munang practice ngayon dahil maraming gulo ang nangyari. Bakit parang ang haba ng oras ngayong araw? 

Napatingin ako sa tabi ko na natutulog habang nakaharap sa akin. Tatanggalin ko sana ang naharang na buhok sa mukha niya ng hawakan niya ang kamay ko at binitawan. Humarap siya sa kabilang gilid at natulog ulit. 

"Ryan.." lumingon sa akin si Ryan na nasa harapan ko na mugto ang mata. 

"Anong mukha yan? Ayusin mo nga mukha mo. Ang dumi mo tignan." inis kong sabi sa kanya. Suminga siya sa hawak niyang panyo at umiyak. 

"Parang bata..." bulong ko at umayos nang upo ng pumasok na ang subject teacher namin. 

Nakinig lang ako ng mabuti sa guro buong maghapon. Kumusta na kaya si Jaleb? Hindi ko alam na hindi pala napapansin si Jaleb sa bahay nila. 

Mas maswerte pa rin si Jaleb kaysa sa akin. 

Namatay ang mama ko sa harapan ko. 

at ang tatay ko naman ay binaril daw noong ipinanganak ako. 

Kahit wala akong atensyong matanggap basta may magulang ako, ayos lang sa akin. 

Ngunit, hinding hindi na mangyayari yun. 

Siguro nakadepende talaga sa amin kung paano namin susolusyunan ang problemang ikinahaharap namin. 

Namimiss ko na si lolo. 

Tatawagan ko siya mamaya. 

"Class dismissed." 

Nauna na akong lumabas at pumunta sa faculty room para makihiram ng cellphone. 

"Good afternoon, sir. Pwede bang hiramin ang cellphone mo? Tatawagan ko lang po sana ang lolo ko" 

"Sure, here" sabi niya at ibinigay sa akin ang cellphone niya. I dialed my grandfather's number, it only takes about 3 rings and answered my call. 

"[Who's this?]" lumayo ako sa mga teacher at sinagot ang tanong ni lolo. 

"[Lolo... miss na kita]" 

"[My Ouen! How are you? Are you doing well? I miss you, too.]"

"[Okay naman ako, lo. Ikaw po ba?]" 

"[I'm doing well, young man]" 

"[lolo, alam mo bang babae ako?]" tanong ko sa kabilang linya at lumingon lingon kung may nakikinig ba sa amin.  

"[Pagpasensyahan mo na ang lolo kung nilihim ko sa iyo at iniwasan ang mga bagay na maaring matutunan mo sa sarili mo]" 

"[okay, naman ako, lo. Medyo nahihirapan lang pero kakayanin ko. Huwag kang mag alala, lo, next month babalik na kami dyan]" 

"[Hindi ligtas kung babalik ka dito. Kung maaari, dyan ka lang sana]

"[Bak---]" 

"[Master, they are attacking us!]"

"[Hintayin mong ako ang tatawag sa iyo]"

"Wait, lo!" but before I said that, he hanged up. Napabuntong hininga ako at binalik ang cellphone sa teacher. 

Naglalaro ba sila lolo? Bakit may narinig akong sumigaw na attacking. Naglaro na naman siguro si lolo ng baril barilan. 

Hindi na ako pumasok sa susunod na klase at dumiretso na sa gymnasium. May practice raw, hindi namin pwedeng ihinto ang practice lalo na't malapit na ang sports fest. 

"Hi, Ouen!" bati ni Leiyh habang nakangiti. 

"Kumusta si Ryan?" tanong niya. 

"Iyak nang iyak." 

___

"Ouennn!" sigaw ni Ryan at lumapit sa akin pagkapasok na pagkapasok niya sa dorm. 

"Waaahhhh, sinaktan niya ako, huhuhuhu. It really hurts ang magmahal ng ganito" hindi ko na siya pinansin at tumingin sa bintana. 

Ang payapa ng kalangitan. 

Magan-----

"Huhuhuhu. I will never love again. My Patricia, you're the only one that I will love for the rest of my life!" 

"What the..." 

"Ryan, punta ka sa dorm. Let's drink" tumingin ako kay Koshiro na seryoso ang tingin kay Ryan. Suminghit singhot si Ryan at tumango na parang bata. 

"Wait!" pipigilan ko na sana sila ng biglang isinara ni Koshiro ang pinto kaya nauntog ako. 

"Napakasama talaga ng ugali." bulong ko at kinamot ang batok ko. 

Nagbihis muna ako bago sumunod sa kanila. Pagkarating ko doon ay nakita kong naglilinis si Marshall at Leiyb, habang ang tatlo naman na si Jaleb, Koshiro at Ryan ay umiinom. 

"Alam niyo ba kung gaano ko kagusto ang babaeng yun?" tanong ni Jaleb habang hinahampas ang dibdib niya. 

"Kaya kong isakripisyo lahat ng ari arian ng magulang ko" 

"Bakit hindi niya ako gusto?" 

"B-because I'm the one she likes" 

"Huhuhuhu" humagulhol si Ryan at tinakpan ang tainga. 

"You're bad. Very very bad" sabi ulit ni Ryan.  

Napahilot ako sa sintido ko dahil sa usapan nila. Lasing na ang mga baliw.

"Y-you, Koshiro. It s-seems that you're broken hearted too." 

"It's nothing, boredom strikes" 

"Oh my Koshiro. Umasa akong magugustuhan niya ako, pero wala akong napala, huhuhu" mas lumakas ang hagulhol ni Ryan at hinampas hampas si Jaleb. Lumapit ako kanila Leiyh at tinulungan silang maglinis. 

"Hindi pa pala tapos linisin ang mga 'to?" tanong ko kay Marshall. 

"Halos lahat kasi hinagis ni Koshiro kanina" napatingin ako kay Koshiro na umiinom habang nakatingin sa akin. Naiwas ko agad ang tingin ko at binilisan ang paglilinis. 

Grabe naman mabored si Koshiro. 

___

"Hindi pa ba sila matatapos?" tanong ko at humikab. Katatapos lang namin at 12 am na. Hanggang ngayon nagkukwentuhan pa rin sila ng kung ano ano at umiinom. 

"Water, Ouen" kinuha ko naman ang inabot na tubig ni Leiyh at nagpasalamat. 

"Punta na ako sa dorm namin nila Ouen, goodnight" paalam ni Marshall at umalis na. 

"Mag ingat ka" pahabol ko

"Ouen, kwento ka naman kung ano ang buhay mo no'ng hindu ka pa nakakapasok sa leiven" leiyh requested while smiling. bakit ba palagi siyang nakangiti. 

"I'm a certified womanizer before. Araw araw akong may kasamang iba't ibang babae. Lagi akong pinapagalitan ni lolo kapag may sumusugod sa bahay dahil sa kagwapuhan ko" 

"There's one time, may sumugod na babae at sinabi niyang binuntis ko raw siya. Hindi ako naniwala, hindi ko nga siya kilala" sabay kaming natawa ni Leiyh dahil sa kinwento ko. Nanliit naman ang mata ko ng mata marinig ko ring tumawa si Koshiro, nangangasar ba 'to. 

"Hmm, how about your parents?" 

"They're dead" 

"I'm sor---" 

"N-namatay ang tatay ko sa car accident noong baby palang ako at si mama naman pinatay" 

"Hindi ko sinasadyang tanungin yun, Ouen. Patawarin mo sana ako" paghingi ni Leiyh ng tawad. 

"No, it's okay. Kahit na wala na akong magulang masaya naman ako dahil nasa tabi ko palagi ang lolo ko. Close na close kami ni lolo. He's my guardian, at the same time, my best friend, and my father." pagkwento ko at napatingin sa kanila Jaleb ng may narinig akong suminghot. Nakikinig silang lahat sa sinabi ko. 

"Ang lungkot naman ng pinagdaanan mo, kuya" malungkot na pagkakasabi ni Jaleb at umiyak na sinabayan naman ng isa.  

"I can be your father, too. If you need one, my Ouen" sabi ni Ryan habang umiiyak. Nagsiyakapan silang dalawa ni Jaleb at ipinagpatuloy ang pag iinom. 

"Lasing na lasing na sila" bulong ni Leiyh

"Hindi mo ba sila pipigilan?" tanong ko sa kaniya. 

"Hindi na, hayaan mo sila dyan" 

"Matulog ka na, doon ka matulog sa tinutulugan mo" tumango ako sa kanya at dumiretso na sa kwarto at nahiga. 

It's a long day, isn't it? 

____

Bakit ang bigat? Ganito na ba kabigat ang unan ngayon? 

Niyugyog ko ang balikat ni Koshiro para gumising at lumayo ako sa kaniya ng naramdaman kong magigising na siya. Nang idilat niya ang mata niya ay inilibot niya ang paningin niya at sinamaan ako ng tingin. 

"Bakit ka ba nandito sa kwarto ko?" inis kong tanong sa kaniya. 

"This is my room" sagot niya at lumabas ng kwarto. 

Bwisit ka talaga, Koshiro. 

Sumunod na ako sa kaniya at nakita ko si Ryan at Jaleb na nag aaway. 

"What?! Kasalanan ko pa? Kung hindi ka nalang kasi nakipag away, edi sana hindi na lumaki ang gulo!" pakikipag away ni Ryan kay Jaleb. 

"Paano?! Sinira ni Jaidven yung damit ni Patricia at hinahagis hagis siya! Kahit ikaw ang nandoon, hindi mo na mapipigilan ang sarili mong magalit! " sagot naman ni Jaleb.

"Whattttt?! Dapat hinintay mo ako para ako ang sumuntok sa lalaking yun para sa hospital kaagad ang abot non?!"

"Nasaan ka ba?! Nasa cr ka habang nagkakagulo na ang lahat! Kapag talaga kailangan ka 'saka ka nawawala!" 

"Tumahimik na nga kayong dalawa. Baka masampal ko kayo ng tsinelas. Ang aga aga ang ingay niyo, wala ba kayong hang over ah?!" sigaw ko sa kanila at umupo sa gitna nila habang hinihilot ang sintido ko. 

"Actually, medyo masakit ang ulo ko, kuya" Jaleb said and ngumuso. Sumiksik siya sa akin at niyakap ako. 

"Pati ba naman si Ouen aagawin mo?" inis na sabi ni Ryan kay Jaleb at tinulak siya. 

"Bakit ka nanunulak?!" 

"You don't care" 

"Nyenye" 

"Go away!" 

"Can the two of you just fucking shut up?!" sigaw ni Koshiro at hinagis ang hawak niyang thermos. Napatahimik ang dalawa at palihim na nagpapatayan ng tingin. 

"Tsk, here's your coffee. Ako nagtimpla niyan" sabi ni Koshiro habang nakakunot ang noo at nakatingin sa labas, para sa akin ba 'to? Sa akin kasi nakatapat. Kinuha ko nalang ang kape at nagpasalamat

"Salamat" pagpapasalamat ko at hinipan na ang kape para inumin.

"Nasaan si Leiyh?" 

"Pinatawag kasi siya ng principal" sagot ni Marshall sa tanong ko.

"Nang ganito kaaga?" hindi na ako nasagot ni Marshall ng bumulaga sa harap namin si Leiyh na balisa. 

"Anong pinagg usapan niyo? May ginawa ka na namang kalokohan 'no? HAHAHA" tanong ni Marshall, napatigil sa pagtawa si Marshall nang mapansin niyang seryoso si Leiyh. 

"What happened?" seryosong tanong ni Marshall. 

"T-there's a bomb inside Leiven" 

Related chapters

Latest chapter

DMCA.com Protection Status