Atacia's POV:
Hello everyone! I'm Atacia Montreal. 18 years old 1st year college. I'm a non-simple girl. You'll know why soon. I have a bestfriend. Her name is Cassie Santos. We're bestfriends since childhood.
"Atacia!! Tumatawag si Tita!!" Sigaw saken ni Cassie. Andito kase ako sa taas. Sa kwarto namin to be exact.
"Sagutin mo na baka importante!" Sigaw ko pabalik sakanya.
Umakyat sya at nasa pintuan na ng sagutin nya yung tawag.
"Hello po Tita! Si Atacia po? Andito po. Sige po wait lang po." Sabay abot saken ng telepono.
"Hi Mom! Bakit ka po napatawag?"
"Anak, andito kami ngayon ng Ate mo sa ospital. Naaksidente daw ang Ate mo. Pumunta kayo dito ni Cassie. Ngayon na." Sabi ni Mommy.
"A-ano? N-naaksidente si Ate?! Ok ok papunta na kame dyan!" Sabi ko sabay baba ng tawag.
"Naaksidente si ate. Kailangan nating pumunta sa ospital. Andun na sila Mommy."
"A-ano kamo?! Hala magbihis ka na at lumarga na tayo. Baka majumbagan na tayo ng mudrakels mo." Sabi ni Cassie.
***
Pagkarating namin sa ospital ay hinanap agad namin yung Room ni ate. Nailipat na pala sya sa ng kwarto.
Huminga ako ng malalim bago kumatok ng tatlong beses.
Pagkabukas ng pinto ay bumungad saaken ang itsura ni Mommy. Sobrang mugto ng mata nya. Sobra ding pula ng mukha nya. Nang dahil sa hitsura niya na iyon ay labis akong nag-alala.
"M-mom, how's Ate? Ano pong sabi ng Doctor?" Tanong ko kay Mom.
"Ayos na d-daw ang ate mo. M-maswerte daw at minor injuries lang ang nakuha niya." Sabi nya.
"Tita, ano po bang nangyari?" Tanong ni Cassie.
"Nabangga yung sinasakyang van ni Aleah. Masyadong mabilis yung takbo ng nakabangga sakanila kaya hindi na nakapagpreno." Kwento ni mommy. Huminga siya ng malalim upang ayusin ang boses niya.
"Ganun po ba? Eh kayo po? Kamusta po kayo?" Tanong ko sakanya.
"Okay lang ako. Huwag kayong mag-alala saakin." Sabi nya.
Nagpaalam ako na lalabas muna ako para magpahangin. Bale ang naiwan don is si Cassie at mom. Habang naglalakad ako may nakabanggaan akong lalaki. Di ko na sana papansinin pero nakakapag init ng ulo dahil parang wala lang nangyare. Di ko na napigilan yung sarili ko.
"HEY MR! DO YOU EVEN KNOW HOW TO SAY SORRY?!" Sigaw ko sakanya. Nilingon lang nya ako at biglang ngumisi kaya lalong nag init ang ulo ko. Ampotspa nakakagigil to ah! Sayang gwapo pa naman letse sama naman ng ugali. Psh.
Pagbalik ko sa kwarto ay gising na si ate. Nagkwentuhan at kinumusta ko muna siya saglit bago kami umuwi ni Cassie. Nasa bahay kasi ako ni Cassie. Dun muna ako dahil malapit lang doon yung papasukan naming eskwelahan.
Gabi na ng makarating kami sa bahay nila. Andun na din si tita Heart at tito David. Parents ni Cassie.
"Oh andyan na pala kayo mga ija. Nabalitaan ko ang nangyari sa ate mo Atacia. Oh eh kamusta naman ang lagay nya?" Tanong ni Tita Heart.
"Ayos lang po sya Tita. Minor injuries lamang po ang natamo nya. Gising na po siya kanina."
Sabi ko."Salamat sa Diyos! Akala ko kung ano nang malala ang nangyari sa ate mo dahil ng tumawag saken ang mommy mo eh halos hindi na makapagsalita ng dahil sa kai-iyak. Eh balita ko pa mag-isa lang syang pumunta don at wala ang daddy mo dahil nasa Palawan daw ito." Mahabang sabi ni Tito David. Sakanya tumawag si Mommy.
"Opo Dad. Mag-isa lang sya nung dinatnan namin. Kung makikita nyo lang po yung itsura ni Tita Malie. Mugtong mugto yung mata nya tapos pulang pula yung mukha." Sabi ni Cassie.
"Oh sige na mamaya na ang kwentuhan. Kumain na muna kayong dalawa at bukas ay unang araw ng pasok nyo na. Maaga pa kayong papasok bukas." Sabi ni Tita Heart. We nodded and went to the kitchen to eat our dinner.
"God I'm starving!" Cassie exclaimed.
"Me too." I whispered and started to eat my food.
Pagkatapos naming kumain ay hinugasan muna namin ang mga pinggan bago umakyat sa kwarto. Mayroong dalawang kama sa kwarto niya. Hindi ko alam kung bakit, but that's a good thing for me dahil doon ako natutulog sa tuwing makikitulog or may girls night kami ni Cassie. Naligo muna kami bago nahiga sa kani-kaniyang kama.
"Hey Cass." I called her. Tumingin siya saakin at pinagtaasan ako ng kilay. "Wala bang nasabi saiyo si mom na kahit ano tungkol saakin? Like anything?" I asked. She looked at me confused.
"What do you mean something?" She asked. Tumingin ako sa kisame at bumuntong hininga.
"I don't know. Something weird or anything weird I guess." I said. I could hear her bed creaked indication that she moved. Maybe to face me.
"Wala naman. Why?" Ani Cassie. Naupo ako sa kama ko at niyakap ang aking mga tuhod.
"I-I just, I'm not sure why. It's just that I feel weird you know? Like I feel that I don't belong here, you know what I mean? It's just so weird." I explained. My life is so weird. Someone wanted to kill me, that time when I accidentaly almost kill someone, everything about me is so weird. Something's telling me that I don't belong here. Tumayo siya at naupo sa aking tabi.
"Iyon ay dahil kulang ka sa tulog." Sabi niya at tumawa. Napa-iling-iling na lamang ako dahil talagang humagalpak siya ng tawa.
"Seriously Cas?" I said and also started to laugh.
"No seriously, maybe you just need to rest you know? Maybe you're tired or something. Or maybe you miss something or someone you know." She said and hugged me. "Just always remember, I'm always here for you. I will never leave you. You belong here with me, okay?" She comforted me.
"Thanks?" Patanong sa sagot ko at tumawa din. Binatuhan niya ako ng unan na nakapagpatigil saakin sa pagtawa.
"Hey! What was that for?!" I asked her and also threw her a pillow.
"Magmula bata hanggang ngayon lagi mo kong pinipilosopo." Sabi niya at hinampas ulit ako ng unan.
"What? I always let you copy my answers when we we're in fifth grade. How come that's not sensible?!" I asked and hit her with the pillow too.
“Girls! I thought I told you go to sleep?” Napatigil kami sa paghahampasan nang marinig namin ang boses ni Tita Heart sa may hamba ng pintuan.
"She started it.” We said and unison. We looked at each other before laughing.
“How come you two grew without me noticing?” Tita Heart said and entered the room.
"Maybe because you're too busy getting young." Cassie answered kaya nakatanggap siya ng batok mula kay Tita. But it's a gentle hit, like a joking hit.
"You girls are so naughty. Go to sleep now you need to be early for tomorrow." She said. We both nodded and lay down on our own beds.
"Goodnight girls." Aunt heart said before turning off the lights.
"Goodnight Aunt/Goodnight Mom." We said and closed our eyes.
Julia's POV:I kept laughing everytime I remember Aleah's reaction. I'm actually with my former team and the other royalties."If you don't stop I swear I'll strangle you."Inis na sabi ni Aleah at sinamaan ako ng tingin."Come on Juls stop teasing her."Natatawang saway saakin ni Atacia."Can you blame me? It really is funny! If only you saw her reaction when my cousin whispered behind her."Natatawa paring sabi ko."Okay that's it."Sabi niya at biglang tumayo. Agad akong napaatras habang tumatawa parin. Pero bigla siyang napatigil nang dumating na ang special guest namin
Aleah's POV:"Tita Ale! Tita Ale!"Tawag saakin ng kambal with matching talon talon pa. I laughed at their hyper personality. I don't even know kanino nila namana yan."What is it kiddo?"I asked."Can we buy an ice cream?"Tiacia said with matching puppy eyes."Please? Tita Ale?"Draco added."But your mom said you can't eat ice cream for now. You guys are so hyper."I said and laughed."Cia! Your kids wants to buy an ice cream!"I called out for Cia."No! Ang hirap nilang patulugin tas pa
Atacia's POV:"Hey! Give me that! I touched it first so it's mine!""No this is mine! You lost it and I found it. Now it's mine.""Mommy! Tiacia is taking my toys!""No I'm not! Mom he lost it and then I found it. It's founders keepers Draco."I chuckled when I heard them fighting again over a toy."Now now settle down kids. Don't fight it's just a toy."I said as I entered their playroom while carrying a tray full of cookies and two glasses of milk."But Mom that's my favorite toy!"
Third Person's POV:"Atacia!"Sabay sabay na sigaw ng mga nakakita.The Dark Knights suddenly disappeared. Lahat sila ay nagtakbuhan palapit sa bangin. The students, teacher, all of them. Sinilip nila ito ngunit wala silang makita kundi isang black water na malakas ang agos. Ito ang tinatawag nilang river of the black."Look!"A student shouted while pointing at the Phoenix who's flying towards their direction. She landed right in front of them and gently landed Atacia. Her head was about to hit a stone luckily the Phoenix caught her on time using it's beak, she pulled Atacia up.Lalapitan sana ito nina Aleah ngunit humarang ang Phoenix at at binigyan sila ng masamang tingin. Lahat ay natakot at hinawakan ang kanilang armas sakaling su
Third Person's POV:"I am going to kill you, Atacia Montreal."The sky went dark, the trees and grass dried, and a cold wind blew, sending shivers down to their spines as they watch the Queen summon something. Something dangerous, something scary, somethingdeadly and venomous."I-It's..."Zephyra couldn't finish her sentence because of the fear that is building up inside her."No way."Both Akira and Terren said."This can't be happening."Said by Adrian."This is dangerous."Kayda said and held tight to h
Third Person's POV:"Soy Hestia Phoenix. Ven a mí, mi preciosa criatura."Matapos sabihin nni Atacia o ni Hestia ang mga katagang iyon ay nabalot siya ng isang nakakasilaw na liwanag. Lahat ay nasilaw at natigil sa pag atake. nakuha din nito ang atensyon ng reyna, ng kaniyang anak na si Sam at Vivian, pati na ang tatlong matandang soothsayers.Atacia felt something burning at her back. It feels like something wanted to comeout."Don't fight it. Don't resist. Let it flow. Let it come out."Atacia opened her eyes and saw a woman, that looks exatly like her, covered in Flames. Para bang ito ang fire version ng sarili niya. It offered her hand to Atacia and smiled."You summoned me, Hestia. Now, let's finish this."It said to her. Atacia looked at her before looking at her hand. She took a deep breath and took her hand.Everyone covered their eyes when the light coming