ในที่สุดก็ถึงวันนี้

-5-

แอ๊ด~

เสียงประตูห้องของพลอยรุ่งถูกเปิดออก พ่อกับแม่ของพลอยรุ่งค่อยๆ ก้าวเท้ากันเข้ามาในห้อง เพื่อมาแอบดูลูกสาวตัวเองกับว่าที่

ลูกเขย ว่าเมื่อคืนเป็นยังไงกันบ้าง

"อู๊ยย~ มันเป็นภาพประวัติศาสตร์ที่ฉันชอบที่สุดเลยค่ะ" แม่ของพลอยรุ่งยิ้มกริ่มเมื่อเห็นลูกสาวตัวเอง นอนกับว่าที่ลูกเขย พวกเขานอกกอดกัน มันช่างเป็นภาพที่น่ารักจนคนเป็นพ่อเป็นแม่ปลื้มกับสิ่งที่เห็น

“พวกเขาดูเหมาะกันเนอะ คุณว่าไหม" คนเป็นพ่อก็ไม่ต่างกัน ต่างยิ้มกรุ้มกริ่มกับความน่ารักของทั้งสองคน

"อย่างนี่ต้องถ่ายรูปเก็บไว้ค่ะ แอบทำแกลลอรี่ ไว้ใช้ในงานแต่ง"

แชะ~

เสียงแชะจากกล้องถ่ายรูป ทำให้คนที่นอนอยู่บนเตียง รู้สึกตัว ซันเริ่มขยับเนื้อตัวเอง เขารู้สึกกว่าใบหน้าของตัวเองกำลังหนุนอยู่กับอะไรที่มันนิ่มๆ นิ่มมากๆ นิ่มสะจนอยากจะหลับต่อ ไม่อยากลุกจากที่นอนเลยละ คนเป็นพ่อเป็นแม่พอได้เห็นแบบนั้นก็ยิ้มกันจนแก้มจะปริ ว่าลูกทั้งสองสามารถเข้ากันได้อย่างเป็นปี่เป็นขลุ่ย

O///O) !!" ผมเริ่มรู้สึกตัวเอง เหมือนได้ยินเสียงอะไรบางอย่าง ผมลืมตาตื่นขึ้นมา ก็เจอกับ...พลอยรุ่ง! จะตกใจทำไมอยู่ด้วยกัน

ทั้งคืน แต่มันไม่ใช่เรื่องนั้น เมื่อคืนผมจำได้ดี ว่าพลอยรุ่ง เอาใบหน้าซบลงที่หน้าอกผม แต่พอเช้าของอีกวัน กลับกลายเป็นผม ที่เอาใบหน้าซบลงที่หน้าอกเธอ แถมมืออีกข้างยังกอดเอวเธอไว้อีก ตอนนอนผมกำลังมโนว่าพลอยรุ่งคือหมอนข้างป่าววะ ไม่เท่านั้น

ไอ้ชุดซีทรูสายเดี่ยวของเธอนะ มันห้อยลงมาถึงช่วงแขน มันยิ่งเผยให้เห็นส่วนของหน้าอกหน้าใจที่มันเด้งต้อนรับกับเช้าอันสดใส มันชูตั้งอยู่เสมอกับดวงตาผมพอดิบพอดี ผมเลยรีบผละร่างกายตัวเองออก เด้งตัวเองขึ้นมา ก็พบกับ....

"เมื่อคืนคงเล่นกันหนักน่าดูเลยนะซัน" แม่ของพลอยรุ่งกับพ่อของพลอยรุ่งยืนอยู่ที่ปลายเตียงของเรา สภาพเราทั้งคู่มันก็ทำให้น่า

คิดด้วยสิครับ ผมไม่ได้ใส่เสื้อ ส่วนพลอยรุ่งก็....อย่างที่เห็น ผมเลยรีบคว้าผ้าห่มมาปิดร่างกายเธอทันที ตอนนี่เธอยังไม่รู้สึกตัวผมต้องรีบจัดการตัวเอง ถ้าเธอตื่นมีหวัง ผมจะลำบาก

"ไม่ใช่แบบนั้นครับ" ผมยิ้มกริ่มใส่พวกท่านไป จะให้อธิบายว่ายังไงละ มันไม่มี ไม่มี๊อะไรเกิดขึ้น เดี๋ยวจะสาวความยืด ก็ให้พวก

ท่านเขาคิดกันไปแบบนั้นละ

"นั้นพ่อกับแม่ไม่รบกวนละ อย่าลืมลงไปกินข้าวเช้ากันด้วยนะจ๊ะ" หลังจากแม่ของพลอยรุ่งพูดคำนั้นกับผม พวกท่านก็พากันออก

จากห้องไป ผมหันไปหาพลอยรุ่งอีกครั้ง...... (_ _) ZZzzz ยังสลบอยู่ ผมรีบลุกขึ้นจากที่นอน วิ่งไปจัดแจงตัวเอง ตอนนี่ข้าวของทุกอย่างของผมถูกจัดไว้ในห้องแต่งตัวทั้งหมด ของเธอกับของผมถูกจัดไว้ในห้องเดียวกัน ทุกสิ่งทุกอย่างมันคือพื้นที่อันตรายทั้งสิ้น!ผมรีบวิ่งแจ้นเข้าห้องน้ำทันควัน จัดแจงตัวเอง ภายในเวลาไม่กี่นาที

แอ๊ด~ ผมค่อยๆ เปิดประตูห้องน้ำออกมาก็ยังเห็นพลอยรุ่งยังคงนอนอยู่ที่เตียง ผมหายใจด้วยความโล่งอกทันที เฮ้อ~ ผมเลยพอที่จะมั่นใจพันผ้าเช็ดตัวไว้ที่เอว และเดินเข้าห้องแต่งตัวไปอย่างสบายใจ เสื้อผ้าของผมถูกจัดไว้อย่างเป็นระเบียบมันถูกไล่โทนตามสี ไม่ว่าจะเป็นรองเท้า นาฬิกา หรือเข็มขัด มันถูกแบ่งออกมาเป็นสองฝั่ง อีกฝั่งหนึ่งของผม อีกฝั่งหนึ่งของพลอย ผมเลือกใส่เสื้อเชิ้ตยีนสีฟ้า กับกางเกงสีดำ ในระหว่างที่ผมกำลังติดกระดุม มือเรียวบางก็โผล่เข้ากอดผมจากทางด้านหลังทันที! o_o

"คุณจะรีบไปไหนคะ" เธอกอดผมแน่น ใบหน้าซบลงที่แผ่นหลังของผม

"ผมจะไปทำงาน"

"ให้พลอยไปส่งนะ มันเป็นทางผ่านไปบริษัทของพลอยพอดี" เธอเริ่มเปลี่ยนสรรพนามคำพูดเรียกตัวเอง นี่เราเริ่มสนิทกันแล้วใช่ไหมเนี่ย เธอจับผมให้หันหน้าไปหาเธอ เธอยังคงอยู่ในคราบชุดนอนซีทรู เธอค่อยติดกระดุมให้ผมทีละเม็ด ทีละเม็ด ในระหว่างที่ติดก็พูดกับผมไปด้วย

"คุณไม่ต้องกลัวหรอก ว่าพลอยจะไปตามคุณที่ทำงาน ยังไงตอนเย็นเราก็เจอกันอยู่ดี" พูดแบบนี้ผมก็โล่งอก เธอติดกระดุมให้ผมจนเสร็จ ทำท่าทางจัดเสื้อผ้าให้ผมปัดไหล่ ดึงเสื้อให้มันดูเรียบร้อย เธอเป็นผู้หญิงสูง เธอสูงประมาณ 170 เซนติเมตร ในระหว่างที่ผมสูง 186 เซนติเมตร หุ่นเธอเหมาะที่จะเป็นนางแบบไม่มีผิด

"เรียบร้อยแล้วค่ะ หล่อและดูดีที่สุด" หลังจากนั้นเธอก็กอดผม (-///-) ก่อนจะค่อยๆ เลื่อนใบหน้าเข้ามาหาผม ใบหน้าเราห่างกันไม่มีมิล มันใกล้ซะจน ผมใจสั้น เธอเป็นผู้หญิงที่สวย สวยมากคนหนึ่ง สายตาอันหวานหยดส่งมาให้ผม ก่อนจะ...จุ๊ฟปากผม

O///O เขินทำไมวะ ไม่เข้าใจตัวเอง

ผมยอมตกลงที่จะให้เธอไปส่ง เพราะรถผมก็ถูกทางบ้านยึดครองไปเป็นที่เรียบร้อย เหมือนทางบ้านตัดขาดผม ตัดผมออกจากกองมรดก อะไรแบบนั้นเลยละครับทุกอย่างดูขาดการติดต่อ ผมเหมือนถูกเอามาทิ้งไว้ แล้วโดนใครสักคนเก็บมาเลี้ยง ผมรู้สึกแบบนั้นจริงๆ นะ ผมยืนรอเธออยู่สักพัก เธอก็แต่งตัวเสร็จ เพศหญิงก็ยังคงเป็นเพศที่แต่งตัวนานเหมือนเดิมไม่รู้ว่าตัวเองจะรีบตื่นขึ้นมาทำไม ผมรอพลอยอีกประมาณ 2 ชั่วโมงกว่า เธอยังคงคอนเซ็ปต์เซ็กซี่เหมือนเดิม เธอกรีดตาเฉียว ให้ดวงตาเธอดูคมและดูโต ผมลอนคลายสีบอร์นทองสยาย บวกกับชุดรัดรูปสีขาวกระโปรงสั้นเนื้อเข่า ที่แหวกโชว์ช่วงแผ่นหลัง กับรองเท้าสีขาวสูงปรี๊ด~เธอจะไปเดินงานแฟนชั่นวีคที่ไหน รถเฟอรารี่สีขาวมาจอดเทียบท่าที่หน้าบ้าน เธอทำหน้าที่เป็นคนขับ ส่วนผมก็ยังคงเป็นตุ๊กตาหน้ารถเหมือนเก่า เกิดเป็นว่าที่สามีพลอย ผมคิดว่า การขับรถไม่ใช่เรื่องสำคัญสำหรับผมเลยจริงๆ

"คุณจะไปไหน"

"ก็ไปทำงานสิคะ" ในระหว่างที่เธอขับรถผมก็ถามเธอไปตลอดทาง ก็สงสัยนี่หว่า....ว่าคนอย่างเธอจะทำงานด้วเหรอวะ

"คุณคิดว่าคนอย่างพลอยจะไม่ทำงานเลยเหรอ พลอยจบดีไซเนอร์นะ พลอยก็ต้องไปออกแบบผลิตภัณฑ์ แล้วก็คิดกลิ่นน้ำหอมซึ่งฉันคิดสูตรใหม่ได้ละ" ไม่น่าเชื่อเลยครับ ว่าเธอจะจริงจังกับการทำงานของตัวเองด้วย

"ได้กลิ่นอะไรใหม่อ่ะ"

"กลิ่นจากตัวคุณไง" เธอตอบพร้อมกับหันรอยยิ้มมาหาผม เฮ้ยย! กลิ่นตัวผมมันสามารถไปคัดกรองเป็นน้ำหอมได้เชียวหรือ

"กลิ่นตัวผม!"

"ใช่ค่ะ กลิ่นตัวคุณมันมีความหอมแบบพิเศษ มันเป็นความหอมที่ยั่วยวนคนที่อยู่รอบข้างคุณ ร่างกายคุณสามารถให้พลอยถอดเสื้อผ้าต่อหน้าคุณภายใน 5 นาที" นี่ผมสมควรจะดีใจหรือว่าดีใจครับไม่นานนักเธอก็ขับรถมาส่งผมที่หน้าบริษัท CAMARA180 ผมเดินลงจากรถทันที โดยไม่ได้สนใจเธอ ก็ว่าจะรีบไปจัดการกับไอ้พวกเพื่อนๆ ผมนั่นแหละ

"ซัน!!" นั้นเป็นครั้งแรกที่ผมได้ยินเธอเรียกชื่อผมด้วยเสียงค่อนข้างจะดัง ผมเลยหันกลับไปหาเธอ จะว่าไป ลืมขอบคุณนี่หว่า ใจดำชะมัดเลยเรา

"เอ่อ...ขอบคุณนะ"

"เดี๋ยวค่ะ!" เธอเลื่อนกระจกรถให้ต่ำลง ผมเลยเดินเข้าไปหาเธอใกล้ๆ

"มีอะไร"

"ขอบคุณแค่นี่เองเหรอคะ ขอ.....แบบนี้ด้วย" เธอเอานิ้วจิ้มที่ริมฝีปากเธอ เพื่อเป็นเลศนัยว่า ผมควรจูบขอบคุณเธอสักฟอร์ดนะเอาก็เอาวะ! เรื่องแบบนี้คงไม่เกิดขึ้นบ่อยๆ ผมหันซ้ายหันขวา เพราะว่ากลัวพวกไอ้เพื่อนบ้ามันจะมองเห็น ถ้าผมยังยึกยักไม่ตอบโต้เธอ ผมคิดว่าพลอยจะไม่ยอมไปไหน ก็เลยกะว่า จูบสักนิดคงไม่เป็นไร

 (^3^) เธอยื่นหน้ายื่นตา ทำปากจู๋ให้ผมเต็มทีนั่นแหละครับ ผมค่อยๆ ไปหน้าตัวเองเข้าไปแล้วก็ จุ๊ฟ! อย่างแผ่วเบาและเร็วก่อนจะชักหน้ากลับออกมา แต่ยังไม่ทันได้ชักออกมาเท่าไร พลอยไวมากในเรื่องแบบนี้ เธอคว้าต้นคอผม ประกบริมฝีปากผมเข้ากับริมฝีปากเธอทันที เธอเคลื่อนย้ายริมฝีปากตัวเองกับฝีปากผมอย่างแผ่วเบา แล้วทำไมผมต้องจูบตอบโต้เธอด้วยวะเนี่ย การเคลื่อนย้ายของริมฝีปากเราทั้งคู่เป็นจังหวะ เธอขยับริมฝีปากไปมา กับริมฝีปากผม ก่อนจะค่อยๆเริ่มตวัดลิ้นเข้ามาในโพรงปากเธอเริ่มล่ามปาล์มผมแล้วนะครับ การเคลื่อนย้ายยังคงเป็นจังหวะ ผมหลับตา รู้สึกดีอย่างบอกไม่ถูกกับการจู่โจมของเธอรอบนี่รู้สึกเธอดูอ่อนหวาน มากกว่าเมื่อคืน เลยไม่ได้ขัดขืนเธอสักเท่าไร การจูบของเราเนิ่นนาน จนผมเคลิ้มตามเธอไปแบบไม่ทันทั้งตัวมาตั้งสติได้ ตอนเธอลูบไล้มือเธอสอดเข้ามาทางต้นคอ ลูบเข้ามาถึงไหล่ผ่านทางเสื้อเชิ้ตผมนั่นแหละ ผมเลยผลักเธอออก หลังจากเธอจู่โจมผมเมื่อครู่เสร็จ เธอก็ทำท่าเลียริมฝีปากตัวเอง โอ้ยย ย้ยบ้า!!

"แบบนี้สิค่ะ มันถึงจะอร่อย ตอนเย็นพลอยมารับนะ"ผมไม่ได้ตอบอะไรนอกจากพยักหน้าตอบกลับเธอไป ทำอะไรไม่ได้อยู่แล้วนี่ รถไม่มี บ้านก็เหมือนถูกตัดขาด ก็คงต้องอาศัยอยู่กับเธอต่อไป

"โอ้ยย!! เกลียดคนมีเมียสวยวะ" ไอ้เข้เดินมาจากไหนไม่รู้ มันโผล่มาหลังจากที่พลอยขับรถออกไปได้ไม่นาน

"เมื่อคืนก็มาส่งข่าวให้พวกกูอิจฉา มึงยังมากล้าจูบกันที่หน้าบริษัทกูอีกเหรอวะ! ไอ้ซัน!!" พี่ต้อมก็เช่นเดียวกัน เดินออกมาจากมุมไหนไม่รู้ แสดงว่าพวกมัน แอบดูการสนทนาของผมกับพลอยทั้งหมด เพราะพวกมันค่อยๆ ปรากฏกายออกมาทีละคน ทีละคน

"ไอ้เราก็แบบ เป็นห่วง เฮ้ย! มันจะเป็นอะไรวะ ที่ไหนได้ แม่งนอนกกเมีย!" ไอ้เมฆทำท่าทางงอนผม พวกมันยืดกอดอกเรียงแถวหน้าบริษัท เหมือนกลับมารอพูดเยาะผมแบบนั่นแหละครับ

"พวกมึง!!เมื่อคืนกูเดือดร้อนจริงๆ กูไม่ได้มีความสุขนะคร๊าบบ กูโดนจู่โจมทั้งคืน กูรอดมาได้ก็บุญขนาดไหนละ"

"ไม่ต้องมาพูดเลยไอ้ซัน พวกกูงอน มึงมีเมียก่อนพวกกูได้หงายยยย~ "ไอ้โย่งพูดขึ้น

"ที่สำคัญอ่ะ สวยฉิบหาย~ ชาติที่แล้วมึงทำบุญด้วยอะไรวะ นอกจากบ้านมึงจะรวยแล้ว เบ้าหน้ามึงยังเหมือนพระเอกซี่รี่เกาหลีปั้นหน้ารวมกันออกมาเป็นตัวมึง ได้เมียสวย โชคโคตรเข้าข้างมึงเลยวะ" ไอ้ก้องพูดขึ้น

"ไอ้หล่อ! ไอ้สูง! ไอ้เมียสวย! มีเมียก่อนพวกกู พวกกูงอน ชิ~ " ไอ้โข่งเหมือนเป็นตัวแทนพูดตัดบทจบจากทุกคน สรุปพวกมันงอนผม เรื่องผมได้พลอยรุ่งเป็นเมีย และชิงตัดหน้าแต่งงานก่อนพวกมัน

"เอออ!! เลิกงอนกูได้ละ กูสัญญากูจะหาผู้หญิงมาให้พวกมึง"

"ชิ~!!" พร้อมใจกันสะบัดหน้าหนี ต่อยสักทีไหมนี่ไอ้พวกนี้ ผมเลยเหนื่อย ไม่รู้จะเอายังไงกับพวกมัน ไอ้ตัวผมก็ไม่ได้อยากแต่งงานสักเท่าไร แล้วก็ไม่รู้ด้วยว่าจะได้พลอยรุ่งเป็นเมีย ทุกอย่างมันไว สถานการณ์มันบีบบังคับนะโว้ย! เข้าใจไหม!

"มึง!! อย่าทำหน้าเครียดสิวะ พวกกูล้อมึงเล่นโว้ย ฮ่าๆๆๆ" อยู่ดีๆ พวกมันก็ขำลั่น หลังจากพี่ต้อมพูดจบ ไอ้พวกนี่กวนตีนจริงๆ มันบอกดีแล้วที่ผมแต่งงาน เพราะผมจะได้ไม่ตัดหน้าพวกมันเรื่องผู้หญิง ตัดคู่แข่งตัวสำคัญไป และที่สำคัญ พวกมันบอกว่า วันแต่งงาน จะต้องมีเพื่อนของพลอยรุ่งจากต่างประเทศ มันคงจะได้กินฝรั่งสักผลสองผล ดูเหตุผล พวกมัน

ผมอยู่บ้านพลอยรุ่งตลอดเวลา 2 อาทิตย์ ผมยังโอเคนะครับ ปลอดภัยดี ช่วงๆ หลังมานี่ เธอกลับบ้านดึก เช้ามาเธอก็ให้กุญแจรถผมให้ขับไปทำงานเอง ไม่รู้เหนื่อยอะไรหนักหนา แต่ก็ดีเหมือนกัน ก็เพราะเธอเหนื่อยนี่แหละ เลยไม่มีเวลาเข้ามาจู่โจมผม ผมเลยนอนอย่างสบายใจมา 2 อาทิตย์ แต่วันเวลามันก็ผ่านไปไวนะครับ ไม่นานเลยจริงๆ ก็วันนี่!!!คือวันแต่งงาน!! ของผมกับพลอย ไอ้ที่เธอบอกว่าเหนื่อยนะ เธอเตรียมงานแต่งสุดเวอร์วังอลังการงานสร้าง ทุ่มกันสุดตัว จะประกาศให้ดาวพลูโตรู้หรือไง ว่าแต่งงานแล้ว มันเว่อร์เกินไปป~

พิธีมงคงสมรสระหว่าง

พลอยรุ่ง สิริโฉมฉาย (พลอย) ❤ อาทิตย์ รุ่งอรุณ (ซัน) 

"ถึงเวลาที่พลอยจะเขมือบคุณได้อย่างเต็มที่แล้วละคะ อดมาสองอาทิตย์เต็มละ"

" (O_O) !!!! " ขนลุกโว้ยยย