Chapter 21

Binuksan niya ang drawer kung saan niya iniwan ang sulat. Tuwang-tuwa siya ng makita na naroon pa rin ang sulat. Agad niyang kinuha iyon at inisa-isa ang mga papel pero kumunot ang noo niya ng mapansin na kulang iyon.

Binilang niya ulit pero wala talaga. Napalunok siya at natulala.

“I’m sure he saw this,” bulong niya na halos walang ilabas na tunog ang pagsasalita. Muli niyang tinignan isa-isa ang mga papel bago niya napagpasiyahan na punitin ng pino ang tatlong papel at walang buhay na itinapon iyon sa basurahan.

“Nakakahiya” Lumabas siya ng kwarto at ang kaninang busangot na mukha ay nawala. Naging maaliwalas ang pakiramdam niya at mula sa labas ng kanyang kwarto ay pinagmasdan niya ang pagkaka-set up ni Daniel sa sala.

Tinahak ng paa niya ang banyo na malapit sa kusina. Pagbukas niya roon ay kumunot ang noo niya. Dati ay wala iyong mga pinto pero ngayon ay mayroon na. Binuksan niya ang unang pinto na malapit