KARINA
“Hi sis, kumusta ka na? Masaya ka ba kung nasaan ka ngayon? Masaya ka ba…kasi iniwan mo akong mag-isa? B-bakit? B-bakit—”Tuluyan na akong napahikbi sa harapan ng kanyang libingan. Matapos nang may mangyari sa amin ni Sergio kagabi ay lumiban muna ako sa trabaho sa opisina niya. Sinabi ko na lang na masama ang pakiramdam ko at naniwala naman siya. Birthday kasi namin ni Katherine ngayon. Kaya nandito ako sa libingan niya. Gusto ko siyang sumbatan sa tuwing nagpupunta ako dito. Gusto kong sabihin sa kanya kung gaano ako ka-miserable ngayon. Kung gaano kabigat ang nararamdaman ko. Pero kahit ganun gusto ko pa rin marinig niya na mahal na mahal ko siya. At hindi ko pa rin magawang patawarin ang lahat ng taong nanakit sa kanya. Lalong-lalo na si Sergio!“Happy birthday, sa atin Katherine.”Hinipan ko ang isang kandila at nagpunas ako ng luha. Pero patuloy parin ito sa pag-agos sa aking pisngi.“Naalala mo ba noon? Hindi tayo halos makapag-celebrate ng birthday kasi kapos tayo sa pera. Pero kahit ganun, never tayong na-ingit sa iba nating mga kaibigan. Maraming beses tayong sinubok ng problema. Lalo na noong namatay sila inay at itay…walang-wala tayong dalawa. Ni hindi nga natin sila nabigyan ng maayos na libing. Tanging kahoy na krus lang ang nagsilbi nilang lapida. Naranasan natin matulog ng walang laman ang sikmura. Pero ni minsan hindi ko naisip na sumuko…Katherine. Ni minsan hindi ko naisip na kunin ang buhay ko para makatakas ako sa sakit ng nararamdaman ko. Hindi ako naging selfish para hindi isipin ang mararamdaman ng mga taong nagmamahal sa akin kung sakali mang mawala ako. Maraming tao ang may mga sakit at gusto pang mabuhay. Pero ikaw…basta mo na lang sinayang ang buhay mo dahil sa isang lalaki…Isang lalaking handang iwan ang kanyang asawa’t anak para sa kanyang mistress!”Hindi ko napigilan ang ikuyom ang aking kamao. Kapag iniisip ko kung paano bilugin ni Sergio ang ulo ko! Kung paano niya ako dinadala sa matamis niyang dila. At kung paano niya ako angkinin kagabi! Nandidire ako! Pero tiniis ko! Hindi pag-ibig kundi poot ang nararamdaman ko sa ngayon. At ang makita siyang nakaluhod sa mga paa ko nagsisisi sa pagpatay niya sa kapatid ko ang nagbibigay ng lakas sa akin para magpatuloy!Tumayo ako at inayos ang aking sarili. Pinahid ko ang aking luha at sinulayapan ko ang kanyang lapida.“Nag-uumpisa pa lang ako sa paniningil, Katherine. At handa akong tangapin ang lahat ng consequence ng ginawa kong pagpapangap na ito kahit kapalit pa ang aking buhay.” Mahinang sambit ko sa kanya bago ko siya tinalikuran.Alam kong lahat ng ginagawa kong ito ay may kapalit. Pero wala akong paki-alam. Hinding-hindi ko sila patatawarin. Hinding-hindi!Pagkarating ko sa kotse ay pinahurorot ko na ito pauwi sa condo. Simula nang magtrabaho si Katherine noon ay hindi na ako nagpapadala sa kanya ng pera. Malaki ang naging ipon ko kaya bumili ako ng condo. Maliit lang ito ngunit comportable naman para sa mag-isa sa buhay. Malapit lang din ito sa kompanya kaya hindi ako nahirapan na magtrabaho.Noong mamatay si Katherine. Walang ibang nakaalam kundi ako at si Marla. Ang kaibigan ni Katherine na kasama niya sa trabaho at sa apartment. Bestfriend siya ni Katherine at parang magkapatid na rin ang turingan nilang dalawa. Siya din ang tumawag sa akin at nakadiscover sa bangkay ni Katherine. Siya lang ang nakakaalam na ako si Karina. At tinutulungan niya ako para isakatuparan ang aking paghihiganti.Gabi na nang makarating ako sa condo. Dumaan pa kasi ako sa shop upang bumili ng pagkain. Pagbukas ko ay nagulat ako nang makita ko ang sahig. May mga petals ito ng pulang rosas. Nang pumasok ako ay nakita ko naman si Sergio. Nakangiti siyang nakatingin sa akin at may hawak siyang isang kumpol ng bulaklak.“Happy birthday my love.”Lumapit siya sa akin at hinalikan niya ako sa labi.“Thank you. May pa surprise ka pang nalalaman.” Nakangiting sambit ko sabay amoy ng bulaklak na inabot niya sa akin.“Kanina pa nga ako dito eh, nagutom na nga ako pero okay lang kahit habang buhay akong maghintay basta para sayo Katherine.”Kinabig niya ako at niyakap ng mahigpit.“I miss you…” bulong niya sa akin. Umangat ang sulok ng aking labi. Ilang oras palang noong huli kaming magkita. Pero hinahanap na niya ako.Hindi man lang niya sinasabi sa akin kung hindi ba nagalit si Catalina sa kanya dahil inumaga na siya ng uwi.“Kumain na tayo.” Nakangiting sabi ko sa kanya. Kinuha niya ang bitbit ko at ipinatong sa mesa. Inayos ko naman ang dala niyang pagkain para makakain na kami.“My love, papasok ka na ba bukas?” tanong niya habang kumakain kaming dalawa.“Oo Sergio. Ayokong umabsent ng matagal dahil natatambakan ako ng trabaho.” Wika ko sa kanya.“Mabuti naman, buong maghapon ka na kasing tumatakbo sa isip ko.”Natigil ako sa pagsubo at tinignan ko siya.“Bolero ka talaga, at bakit mo naman ako iniisip?” Naiiling at nakangiti kong sabi sa kanya.“Hindi ko rin alam, ganito siguro ako kapag nagmamahal.”“Mabuti pa kumain ka na lang.”Sinubuan ko siya ng karne bago pa humaba ang usapan naming dalawa na wala namang kuwenta.Pagkatapos ng pagkain namin ay inayos ko na yung mga pinamili ko. Naghugas na rin muna ako ng plato. Panay ang kwento niya sa akin tungkol sa trabaho.Ngiti at tango lang ang naging sagot ko. Binuksan niya ang dala niyang wine at naghiwa din siya ng tsokolate cake na dala niya.“I’m planning to annul our marriage.”Nagulat ako sa sinabi niya kaya nabitawan ko ang baso na hawak ko at dumerecho ito sa sahig.Mabilis akong yumuko ngunit inunahan niya akong pulutin ang basag na baso.“Baka masugatan ka, ako na dito. Magpalit ka na ng damit mo.”Napilitan akong tumayo at mabilis akong pumasok sa kuwarto. Pagkapasok ko ay napasandal ako sa likuran ng pinto. Hindi ito ang plano ko. Ayokong madaliin ang paghihiwalay nilang dalawa dahil hindi pa ito ang tamang panahon!Wala sa sariling hinubad ko ang aking damit at naligo ako sa banyo. Habang kinukuskos ko ang aking katawan ay iniisip ko na kung ano ang sasabihin ko kay Sergio.Napatingin ako sa pinto nang bumukas ito.“Can I join you?” tanong niya na ikinatango ko naman. Pumasok siya sa loob na boxer shorts na lang ang tanging suot.Kinuha niya ang sabon at siya mismo ang nagsabon sa aking likuran.“Nagulat ka ba sa sinabi ko? Yun naman talaga ang plano ko noon pa. Kapag nailipat na sa aking pamamahala ang kompanya ni Dad.” Paliwanag niya sa akin. Napapikit ako nang halikan niya ako sa leeg.“Bakit mo siya iiwanan? Paano ang anak niyo?” tanong ko sa kanya.“I don't love her. Siya lang ang may gusto na ikasal kaming dalawa. Ginawa niya ang lahat para makuha niya ako. Nahulog ako sa kanyang patibong at nagbunga yun kaya kita iniwan noon.”Hinarap niya ako sa kanya at nakatitig siya sa aking mukha.“Ikaw ang mahal ko Katherine. Ikaw ang gusto kong makasama habang buhay.”Tuluyan na niyang inangkin ang aking labi. Nagpaubaya ako sa kanya at sa pangalawang pagkakataon ay binigay ko sa kanya ang aking katawan ngunit hindi ang aking puso.KARINAKinabukasan ay pumasok na ako sa opisina. Hindi natulog si Sergio kagabi sa condo ko dahil tinawagan siya ng kanyang ama. Ayaw pa nga sana niyang umalis pero nahihimigan kong may importante silang pinag-usapan kaya napilitan siyang iwan ako.“Good morning Ma’am!” nakangiting bati sa akin ng security guard sa lobby. Sinuklian ko naman ito ng matamis na ngiti bago ako pumasok sa loob.“Sandali! Pasabay!” Nagmamadaling pigil sa akin ni Marla. Pinindot ko ulit ang elevator upang hindi ito tuluyang magsara.“Belated happy birthday.” bati niya.“Salamat Marla.” Nakangiting sagot ko sa kanya. Actually dalawa kaming secretary ni Marla sa office ni Sergio. Sa ibaba lang ang table niya kasi siya ang nag-aasikaso ng internal papers para kay Sergio. Ako naman ang nakatoka sa schedule at meeting niya sa loob at sa labas kaya mas madalas akong nakakasama ni Sergio. Si Marla din ang nag-training sa akin nang bumalik ako. Isang buwan pa lamang ang nakalipas. Pinalabas niyang kinailangan kong m
KARINAHinatid niya ako sa condo pagkatapos naming mag-dinner sa isang restaurant. Tumawag daw kasi si Catalina at may sakit daw ang anak nito. Sa ngayon ay wala pa akong balak mag-demand sa kanya dahil hindi pa siya tuluyang kumakapit sa akin. Pero sa oras na maramdaman kong baliw na siya sa akin ay saka ko uumpisahan ang aking plano dahil hindi naman ako nagmamadali. Pagkapasok ko sa condo ay dumerecho ako sa kuwarto. Ibinaba ko ang bag sa ibabaw ng kama at pabagsak akong humiga sa malambot na kama. Nang pumikit ako ay lumarawan sa aking isip ang mga nangyari sa amin ni Sergio. Kung paano niya akong inaangkin ng paulit-ulit at kung paano niya sinasabi sa akin kung gaano niya ako kamahal. Ayokong maniwala sa kanya na minahal niya ang kapatid ko. Dahil kung totoo man yun. Hindi sana niya pinili si Catalina kaysa kay Katherine kahit na gaano pa kalalim ang dahilan. Sarado ang utak ko sa ano mang paliwanag niya. Mabigat ang katawan na bumangon ako sa kama. Nagpunta ako sa malaking ca
Her Twin's Revenge 5 (SPG)KARINA"Anong nangyari sa pisngi mo?"Lumapit siya sa akin at nag-iwas ako ng mukha pero hinawakan niya ang baba ko at mariin niya akong tinitigan. "May nangyari kagabi?" Inalis ko ang kamay niya at hinawakan ko at ibinaba. Tumingin ako ng derecho sa mga mata niya."Wala ito, nagasgas lang at tumama sa kung saan. Sergio, kaya mo ba talagang iwan si Catalina at ang anak mo para sa akin?" mahinahon kong tanong sa kanya. Gusto kong makasiguro kahit papaano na kaya niyang gawin yun at hindi niya lang ako niloloko. Imbis na sagutin ang niyakap niya ako at ikinulong sa bisig niya. "Katherine, noon pa man alam mo naman na mahal na mahal kita. Gagawin ko ang lahat para sa'yo." Sumilay ang maliit na ngiti sa aking labi. Humiwalay siya ng yakap at bumaba ang kanyang tingin sa aking dibdib. "Damn, hindi lang kita makita ng isang gabi sobrang nanabik na ako sayo." sambit niya bago inangkin ang aking labi. Ramdam ko ang gigil niya at ang pagkasabik niya sa akin dahi
KARINA"Good morning my love." Yumuko siya at hinalikan ako sa labi. Ito ang paraan ng pagbati niya sa akin tuwing umaga kapag nasa trabaho. "Good morning, na-late ka ata ng pasok?" "Yes, inalagaan ko pa kasi yung anak ko. Umalis si Catalina at may pinuntahan." sagot niya sabay ngiti sa akin. May gumuhit na sakit sa aking puso. Hindi dahil sa meron kaming relasyon. Iniisip ko kasi kung si Katherine pa rin ang nasa kalagayan ko ngayon. Dadanasin niya ito ang mamalimos ng oras at pagmamahal sa isang lalaking minsan na rin siyang tinalikuran. "Sabayan mo akong mag-breakfast kapag dumating yung inorder ko okay?" I fake my smile and nodded. Maya-maya pa ay dumating na din ang pinadilever niya. Tumayo ako at kumatok sa kanyang pinto saka ko binuksan. Naabutan ko siyang may kausap sa phone at magkadugtong ang kilay. "What? Nasa Ilocos si Catalina?" rinig kong sabi niya sa kabilang linya. Nasapo niya ang kanyang noo at pabagsak na ibinaba ang phone niya. "What happen?" Umiling siya sa
KARINAHindi ko magawang makatulog dahil sa nangyari kanina sa opisina. Buong araw akong lutang at nagpahatid na lamang ako kay Sergio pagkatapos naming maghapunan. Bumangon ako at kinuha ko ang phone ko upang tawagan si Marla. “K-karina? Bakit? Gabi na ah.” Inaantok na sagot niya sa akin. I’m sorry kung nagising kita. May gusto kasi akong itanong sa’yo. Narinig ko pa ang paghikab niya sa kabilang linya. “Ano yun?” Naupo ako sa kama at pinagsiklop ko ang tuhod ko. “Kilala mo ba si Hugo?” “Ha? Si Sir Hugo? Oo, kaibigan siya ni Sir. Sergio.” “May namagitan ba sa kanila ni Katherine?” Derechong tanong ko sa kanya. Narinig ko siyang natigilan sa kabilang linya. “Nagkita kami ni Hugo kanina at may sinasabi siyang hindi ko maintindihan Marla.” Naguguluhang sambit ko. Umaasa akong may maibibigay siyang impormasyon sa akin nang sa ganun ay mapagtagpi-tagpi ko ang pangyayari. “Ang alam ko…nauna silang magkakilala ni Katherine at nanliligaw yun sa kanya. Ang kuwento sa akin ni Katheri
KARINAAkala ko aalis na siya kapag naihatid na niya ako sa condo ko ngunit gaya ng sinabi niya kanina nagpaalam siya sa akin upang ipagluto ako ng dinner. Hindi naman ako makatulog dito sa kuwarto kaya minabuti kong lumabas na lamang upang silipin kung ano ang kanyang ginagawa. “Love, bakit ka lumabas? Diba sabi ko ako na ang bahala?” Naupo ako sa counter island at pinapanuod ang ginagawa niya habang naghihiwa ng mga gulay.“Masakit na ang likod ko, kanina pa ako nakahiga sa office mo. Saka medyo maayos na naman ang pakiramdam ko.” Sagot ko sa kanya. Lumapit siya sa akin at sinalat ang aking noo. “Medyo may sinat ka pa. Mamaya uminom ka ulit ng gamot after dinner okay?” Paalala niya sa akin. Dinampian pa ako ng halik sa aking noo. Bago siya bumalik sa pagluluto. Kahit naka-apron siya ngayon hindi pa rin nabawasan ang kanyang ka-guwapuhan. Noon hindi ko ito napapansin dahil nabulag na ako sa galit pero ngayon malinaw sa akin kung gaano kakisig si Sergio. Ang lalaking minahal ng kap
KARINAMaaga akong gumising para pumasok sa trabaho. Kahit wala si Sergio, marami pa din akong ginagawa sa opisina. Kailangan ko din ayusin ang mga pending papers na hindi na pa niya napipirmahan. Mamadaliin ko na lamang ang trabaho nang sa ganun may oras akong alamin ang mga secret files ng companya. May access naman ako sa mga important at confidential files dahil exposed ako sa lahat ng ginagawa ni Sergio. Susubukan kong malaman kung ano ang puwede kong gawin para masira ang kompanya. Hindi lang si Sergio ang balak kong ibagsak kundi pati na rin ang kompanya na pinaghirapan niya at ng kanyang pamilya.“Hoy! Ano bang nangyari?” Bulalas ni Marla nang lumapit siya sa desk ko. “Nag-away ba kayo? Kagabi pa ako kinukulit ni Sir. Sergio na tawagan ka. Hindi ka daw niya ma-contact ganun din ako.” Wika niya sa akin. Umupo siya sa harapan ko dahil hindi ko siya tinapunan ng tingin. Hangang ngayon kasi hindi ko pa rin binubuksan ang phone ko dahil alam kong tatawag nga siya. “Kari—"“Marla
SERGIODahil sa ilang araw na hindi pagsagot ni Katherine sa tawag ko ay napilitan akong umuwi. As of now stable na naman ang lagay ni Grandma at babalik na lamang ako pagkatapos kong kausapin si Katherine. Hindi ko ipinaalam kay Catalina ang pag-uwi ko dahil alam kong mag-aaway lang kaming muli. Ilang oras akong naghintay sa condo niya. Umasang maabutan ko siya ngunit halos hating gabi na hindi pa rin siya dumarating. Nag-umpisa na akong kabahan dahil baka kung ano na ang nangyari sa kanya hangang sa akmang hahanapin ko sana siya ngunit eksakto naman ang bumungad siya sa akin. Gustuhin ko man magalit sa kanya dahil sa pangbabalewala niya sa akin. Hindi ko magawa dahil mas nasasaktan ako sa nakikita kong kalagayan niya. “I’m sorry…” sambit ko habang hinahaplos ang likuran ng kanyang buhok. Ipinangko ko siya sa aking dibdib at mabilis na binuhat papasok sa loob ng kuwarto. Inilapag ko siya sa kama at hinubad ko ang sandal niyang suot. Pagkatapos ay kumuha ako ng malinis na bimpo up