SCHAZNA'S POV
Few months after my miscarriage I went back to my parent's house and few more months I think my head is going to explode. I still have morning sickness and weird cravings. And what is worst that I am dying to see Zayn but I know the fact that I couldn't have him, He is engage or maybe married by now.I lift my blouse and I look at my belly, it is still bloated but I still think otherwise, And today I will confirm it. I'll see my OB friend today to confirm everything, I already talk to mommy and daddy and they told me to confirm everything and I thank them for that."Manang Lourdes, Pakisabi nalang kina mommy na aalis na po ako" Saad ko at tumango naman si manang Lourdes at saka umalis na ako. I use the spare keys of my car and I go to Aleah's clinic."Grabe yung nextweek mo Schaz umabot ng tatlong buwan" There was a sarcasm in her voice and I sit on the sofa."I had miscarriage" Deretsahan saad ko and she was stilled when she hear what I said"I'm sorry hindi ko kase alam" Her voice now was caring and sge sit next to me."Can't move on?" She asks and I nods"I don't know if this is still halucinations or what, I still have morning sickness and my belly is started to bloat." I said and I heard Aleah take a deep breath."Come on let us see" She said at sinamahan niya ako sa may loob, I took a deep breath, Eto na talaga kapag lumabas na wala na talagang buhay sa sinapupunan ko ay kahit masakit ay pipiliting kong kalimutan na lahat. Hindi man madali to lahat sa akin lalo na hanggang ngayon ay hanap hanap ko parin si Zayn. I want him to be here with me but how? Ikakasal na siya.Aleah did the usual thing. Putting the cold gel on my bare stomach at ipinatong ang isang device na kumukunekta sa monitor, Ipinalibot niya iyon sa tiyan ko ang then her eyes widen habang patuloy na pinaiikot ang masyadong kabigatang bagay sa tiyan ko."Schaz, May buhay pa sa loob mo!" She cheerfully said and tears started to stream in my face, I am shitting tears. Sobrang saya ko dahil nandito parin siya sa loob, hindi niya ako iniwan."B-but the doctor said that I lost the baby, What happend?" I ask Aleah, She carefully take off the device and then unplug it and she look at me."You and Zayn supposed to have triplets, Pero dahil hindi mo ako sinunod, you have been into so much stress kaya hindi kinaya nang isa but there are still two lives inside you!" I smiled and I caressed my stomach."Now this time Schaz kung gusto mong mabuhay ang anak mo please listen to me, Iwasan mo na ang stress" I nodded and she give me the ultrasound of my twins. I also ask kung bakit hindi niya agad sinabi na triplets ang anak namin and bakit isa lang ang nakitang fetus noon sa last ultrasound ko. And she explains na that time is hindi pa raw noon sigurado kung isa lang ang bata sa loob ng matres ng isang ina. Sabik na sabik akong umuwi sa bahay upang ibalita kina mommy at daddy ang lahat. Medyo maagan na rin ang loob ko kina mommya t daddy dahil hindi na nila ako pinipilit sa mga bagay na ayaw ko, they finally learn to support me in my niche."Schaz saan ka na naman galing?" Mom was worried thinking that I attempted suicide again. I just smile widely at her as I hug her,I hug her tightly."What is up anak? Bakit ganyan ka saya?" She asks and I pull out from my bag the ultrasound copy that I have. I look at mom sudden reaction she was shock habang pa palit palit ang tingin niya sa ultrasound copy at sa tiyan ko."D-diba nakunan ka nak? Then what is this?" She ask, still confused."Oo mom, Nakunan ako but there are two babies who choose to stay with me at sila dalawa ngayon ang bagong dahilan ko para mabuhay." Mom's mouth was parted due to shock she wasn't expecting this."Oh my I'll call your dad" She said and she go back to the kitchen and then after a while I heard her screaming at dad."What do you want hija? Just tell mommy at gagawan natin yan ng paraan" Mommy said and she started to caress my stomach."Wala naman po akong cra- Dad you are here" Hindi na natapos ang sasabihin ko ng dumating si dad he is smiling from ear to ear and he caress my stomach"Magpakabait kayo mommy niyo okay? Mommy la and Daddy lo are excited to see you two" A warm hand touch my heart I never thought that dad could be this softie when it comes to grandchild. He hugged me and I hug him back just like how I hug him when I was kid. "You deserve it anak, I know god knows how much you deserve this two angels" He said and I just smile"And I know this will ruined the moment I want to tell you something anak" Dad's expresion suddenly become serious kaya bigla akong napatigil."You know that Zayn's dad and I are bestfriends since we are in high school and then he want us to be present on his son's wedding, I know this is painful that is why I want to ask you if you want to come with us?" Dad asks me at napaiwas naman ako ng tingin ito yung inaasahan at iniiwasan kong mangyari. I really loved Zayn kaya mahirap sa akin yung ginawa niya na basta basta nalang niya akong iniwan, He left me pregnant with his child but they said acceptance is the key to be truly free, Kaya kahit mahirap ay pipilitin kung dumalo sa kasal ni Zayn."I know this is going be hard but I'll come I guess acceptance is the key to be free? maybe if I attend I'll realize that our chapter is closed and done." Mom and smiled at me and hug me."But are you going to tell him about your pregnancy?" Mom ask as she tuck my hair at the back of my ear."As much as I want to, but I known I can't alam na ng lahat na nakunan ako kaya kung magsasabi ako ay hindi sila maniniwala and he already said that he doesn't want the child ayoko nang ipilit ang mga magiging anak ko sa kanya" I give tight smile and I'm happy that mom and dad respect my desicion I know how much they want to let Zayn know about our baby but they remain silent since I don't want him to know.ZAYN'S POVI lean my back at thr recliner as I stare at the ceiling, Being a CEO is really damn draining it is still morning but it feels like 5pm."Sir your dad is here should I let him in?" I heard my secretary speak from the telecom and my senses freshen when I heard that dad is coming."Yes let him in" I said at bumukas naman ang pintuan ng opisina and it was dad. I look at him and he just smirk at me."Don't worry son, I came here with the good news" He said."Spill it dad" Bagot kung saad sa kanya."Samuel said he and his wife and his daughter will be attending to your wedding" My fist started to crumpled as I heard that word wedding again. That word that really f*cks up my life! At nang dahil sa kasal na yan nasira kami ni Schazna."We already talk about it dad godamn times already! At pumayag na rin sila na iurong ang kasal why are you keep mentioning that!" He just smirk and he sit infront of my recliner and table"I arrange a mairrage for you and Schazna" Napaangat ako ng tingin sa ama ko."You what?" He just clicked his tounge. And he stands up."Ikakasal na kayo ni Schazna sa susunod na linggo, it wil be a private wedding no one will know pambawi na namin to sayo ng mommy mo" He said as if it is no big deal."What if she refuse and runaway?" I ask."Edi gipitin mo, Diyan ka naman magaling, Gipitin mo siya anong silbi nang pagiging most influencial CEO mo kung di mo rin naman gagamitin" Dagdag niya at umalis na. I was still staring at the door kahit wala na doon si dad. He is really dominant and manipulative. At ngayon gusto naman niya kami itali ni Schazna pagkatapos niya kami paghiwalayin. Dad is really insane!SCHAZNA'S POVI took a deep breath, Habang pinagmamasdan ang repleksyon ko sa salamin. I look great with my make up. The white dress fits to me perfectly. "This would be a rough and painful, Mga anak please hold on ito na ang huling araw na iiyak ako sa daddy niyo" I caress my tiny bump the bump is almost visible since fitted sa akin yung damit."Are you sure that you will attend the wedding honey? I know this is not good for you. Buntis ka at bawal sayo ang umiiyak" I simply smiled at mommy. I know she is just worried about me and my babies, pero ito ang lang ang nakikita kong paraan para ma mapakawalan ko na ng lubusan si Zayn. Acceptance is the key to be truly free. At matatanggap ko lang ang acceptance na yun kapag makita ng dalawa kong mga mata kung paano siya matali sa ibang babae. "Hindi naman po ako iiyak" Sagot ko at hindi na nakipag agrumento pa si mommy hinayaan na lamang niya ako. I did some finishing touches sa make up ko at pagkat
SCHAZNA POV:(IN NEWYORK AFTER FEW MONTHS)It's been few months since I move here in New York and I am six months pregnant and everything are starting to be complicated lalo na at lumalaki na ang tiyan ko."Mom I'll end this call pupunta pa ako sa OB ko, Schedule pa ngayon ng monthly check up ko" I tell mom and mom shriek"Six months na yung tiyan mo diba? Tell me kung ano ang magiging gender ng mga apo ko" She giggled alam kong excited na siya para sa mga apo niya. Minsan ay na gui-guilty rin ako na agad agad akong lumipat dito sa New York.FLASHBACK"Mommy pwede po bang aalis na ako agad?" I pleaded mom. Hindi kase ako mapakali I badly want to get out of the country as soon as possible, "Mom I really need to move on as soon as now! Please" "Pack all of your things anak, I'll let you fly to New York, Ipapahanda ko na ang private jet natin" I smiled widely at umakyat na sa taas, Inimpake ko nalang ang mga importanteng gamit
Schazna's Point of View;I squeeze my eyes shut as I feel the pain of my contraction. Ka buwanan ko na at si Cassy ang kaagapay ko ngayon at habang tinitiis ko ang sakit ay nandito si Cassy sa tabi ko."Ate Schazna ilakad lakad mo raw muna, kung kaya mo pa" She said pero umiling nalang ako "Lets go to the hospital, H-hindi ko na kaya ang sakit" Saad ko at mas naunang na akong lumabas kahit nahihirapan at napapaliyad pa ako kung lumakad ay hindi ko na hinintay si Cassy, Mas nauna na akong lumabas Hawak hawak ko ang maumbok ko tiyan dahil ramdam na hindi magtatagal ay manganganak na ako, "Cassy" Tawag ko kay Cassy, Ngunit walang Cassy na lumabas. Napakapit ako sa doorknob ng mas lumalala ang sakit at parang may likido tumutulo sa aking mga hita, At dahil may kalakihan ang aking tiyan ay hindi ko na agad makita kung ano ang tumutulo sa aking mga hita kaya kinapa ko nalang ito.Para itong tubig! Pero hindi naman ako naiihi, My eyes widen with sudden
Schazna's Point of ViewIts been two weeks since I gave birth to my twins at ayon sa doctor pwede na raw kami umuwi since wala naman naging complication ang tahi ko at ang mga anak ko, And I am very thankful to Creed who stay with me sa loob ng dalawang linggo, Saad niya siya nalang daw ang pupuna ng kakulangan ng kuya sa mga anak ko."Ate oks na, nabayaran ko lahat ng hospital bills, kaya pwede na tayo umalis dito" Cassy talked at mariin nang tinulak ang wheelchair ko. Yes naka wheelchair pa ako kase hindi pa totally healed ang tahi ko kaya hindi ako pwede gumalaw galaw dahil baka bumuka na naman ang mga tahi ko. Inuna muna nila akong dinala sa SUV Van ni Creed at binalik na lamang nila ni Cassy ang mga anak ko.Pagkabalik nga nila ay dala dala na nila ang mga anak ko at saka ikinarga na rin nila ang mga gamit namin. Ngayong naisilang ko na sila napanatag na ang loob ko. But a thought cross in my mind again, Paano kung isang araw makita ni Zayn tong mga to. "Ate, their names actuall
Schazna's Point of ViewGusto ko nalang maiyak habang nakitingin sa kawalan, Akay akay ko si Hermes ngunit hindi iyak parin siya nang iyak hindi ko na rin alam ang dapat kong gawin. I've crying everytime at nung nagpacheck up ako the doctor said it is part of my postpartum changes, At mas nakakatrigger daw ito ng mental health issue lalo na kapag wala akong makakausap o di kaya kasama Kaya binabayaran ko na si Cassy ngayon na samahan ako dahil bigla bigla nalang akong nawawala sa sarili ko. "Ate!" Napaigtad ako nang marinig ang tawag ni Cassy at doon na ako naalimpungatan, At saka ko lang narinig ang iyak ni Hermes malapit na siyang mahulog sa pagkaka akay ko sa kanya"C-Cassy ikaw na muna dito sa kambal maliligo lang ako" Paalam ko, mukhang naintindihan naman ni Cassy ang nararamdaman ko dahil hindi na siya nag tanong kung bakit ulit ako maliligoPagkarating ko sa banyo ay agad kong binuksan ang shower, Ninamnam ko ang maligamgam na tubig na galing sa shower na parang humahaplos sa
Schazna's POVMatapos nang mangyari nang gabing iyon ay hindi na umaalis sa Cassy sa tabi ko hanggang sa na overcome ko na ang post partum depression ko and now ingat na ingat ako na ako sa kanilang dalawa. But even though I Creed is still here para sa kambal but I'm still craving for Zayn's presence gaya ngayon binyag nang kambal ngunit siya pa rin sana ang gusto kong makita but I know he can't be here!Kahit malungkot ako ay pinagpatuloy ko ang lahat, Minsan minsan lang rin kung bumisita si Creed dito at naiintindihan ko naman yun. He is working. At may buhay na rin siya. At enidorse rin ako ni mommy sa isang lingerine company bilang isa sa mga models sabi ni mommy ay parang yun munaang pagkaka abalahan ko para hindi na akong muli ma triggered sa post partum depression ko and it helped me alot"Sige aalis na ako Cassy ha? Update mo nalang ako sa mga kambal" Saad ko at tumango naman ito, hinalikan ko ang ang mga kambal may service van rin ang lingerine company na pinag tratrabahuhan
Schazna's Point of View:"Happy birthday boys" I said and then kissed them both in the cheeks habang akay akay ko silang dalawa pumalakpak ang mga naroon "Ang bilis nang panahon noh? Parang dati lang ay nahihirapan ka pa na alagaan sila tas ngayon one year old na sila!" Ani ni Aliyah, I also invited her ngumiti lamang ako "He is still looking for you" Aliyah said while looking at the twins "Bakit niya pa ako hinahanap? May asawa na siya he has his family bakit niya pa ako hinahanap?" I curiously asked "Hindi natuloy ang kasal, I don't know what exactly happend pero nung nag reunion kami he only said desisyon raw iyon nang magulang niya, but hindi niya kayang magpatali dahil hindi pa raw siya handa" Bigla naman gumulo ang utak ko sa tinuran ni Aliyah"W-wait? I don't get it?" Sabi ko at bumuntong hininga naman si Aliyah at ngumiti sa akin "Maybe in right time maintindihan mo rin ang lahat" Pilit lamang na ngiti ang naiganti ko kay Aliyah"But no joke, The twins looked like him, Lalo
Schazna's Point of View"Mama akala ko kakausapin mo pa si Greg, Bakit ngayon agad tayo aalis?" Hermes asked, Oo nga pala nagsabi ako na kakausapin ko pa si Greg pero biglaan lang rin ang lahat "Si tito Creed nalang raw ang kakausap kay Greg at mas kailangan natin na umuwi sa Philippines" pag eexplain ko sa kanyaAt hanggang sa makarating kami sa airport ay tanong nang tanong ang dalawa tungkol sa Pilipinas, Tinatanong rin nila kung nandoon din daw ang papa nila, At hindi ako nagsinungaling sa kanila, They deserve to know. Pagkadating naminnsa airport ay masyado pang maaga four am palang at umupo muna kami sa waiting area at nakatulog pa ang kambal at makalipas nang isang oras mahigit na paghihintay namin ay sa wakas naka sakay na rin kami sa eroplanoKarga ni Cassy si Hermes habang Karga ko si Zeus, Iniligay namin sila sa upuan this is a 16 hours trip. Doon ko na rin nakuhang makatulog nang matagal at gabi na nang dumating kami sa Pilipinas hawak hawak ko ang dalawang bata si Cassy a