CHAPTER SEVENTEEN
“Bad Guys! Stop hurting mommy!” I heard Aaliyah scream as she sobbed and saw Lucien's men pull me again.
Nagpumiglas ako ngunit mas humigpit ang hawak ng mga 'to sa akin dahilan kung bakit hindi ako makagalaw at makapalag.
Ang sakit ng tiyan ko. Ang lakas ng pagkakasuntok ng isang tauhan ni Lucien sa ‘kin.
My fists clenched in anger.
Napatingin ako sa direksyon ni Alyssa na patuloy pa ring pinapalo sa bewang si Lucien. Kita mo sa mga mata nito ang puno ng galit.
My Alyssa.
“You're a monster!” galit na galit na sigaw ni Alyssa
CHAPTER EIGHTEEN “Wag puro matatamis ang piliin, okay?” paalala ko sa dalawa kong anak na masayang kumukuha ng mga gusto nila. Karga-karga ni Kuya si Alyssa na malaki ang ngiti. Kita mo sa mga mata nito ang kasiyahan. Napailing-iling nalang ako. Kasama namin si Kuya. Kakauwi ko lang galing trabaho ng maabutan ko sa bahay si Kuya habang nakikipag tawanan sa mga anak ko. Hindi ko alam na pupunta pala si Kuya sa bahay kasi di naman ‘to nagsabi sa ‘kin, pero sabagay wala naman akong number nito. Kanina pa ako saway nang saway sa dalawa kong anak kasi puro matatamis ang mga kinukuha nila. Naiinis din ako kay Kuya kasi ginagawa niyang spoiled sakaniya ang mga anak ko. Ayaw kong lumaki
CHAPTER NINETEENTahimik na nakasunod lang ako sa likod ni Mr. Rivera habang nakayuko at may tina-type sa hawak na ipod. Tinitignan ko ang mga susunod na schedule ngayon ni Mr. Rivera.Napatingin ako sa wrists watch ko.Patungo kami ngayon sa conference room. Nando’n na ang lahat maliban sa’min ni Mr. Rivera.Hindi ko maiwasang kabahan lalo na at alam kong nando’n din sa loob conference room si Lucien.Knowing na nado’n si Lucien sigurado akong hinding-hindi ako makakapag concentrate sa trabaho ko.Nang makapasok na kami sa loob ng conference room ay agad na nagsitayuan ang lahat ng nando’n maliban kay
CHAPTER TWENTYNanghihinang napasabunot ako sa sariling buhok ng makalabas na ako sa opisina ng doctor. Umupo ako sa isang upuan na nakita."I'm sorry to say Ms. Sanchez but, none of you matched her blood type. "I bit my lower lip. Wala ni isa sa amin ang ka match ng dugo kay Aaliyah.Except kay Alyssa. Naalala ko kung ano ang sinabi ng doctor sa 'kin kanina."You must be at least 17 years old to donate to the general blood supply, or 16 years old with parental/guardian consent, if allowed by state law. There is no upper age limit for blood donation as long as you are well with no restrictions or limitations to your activities."Napaiyak ako sa sitwasyon ko ngayon.Nakarinig ako ng yapak ng mga paa papunta sa kinaroroonan ko. Hindi ako nag-angat ng tingin at nanatiling nakayuko.I can't risk Alyssa. I-Isa
CHAPTER TWENTY-ONE"Mommy?" mahinang tawag ni Aaliyah sa pangalan ko ng makita ako nito.Binaba ko ang suot na mask at nginitian 'to. Lumapit ako dito."Anak," I softly said.Napatingin ako sa gilid pero agad akong umiwas ng tingin dito.I sighed."How are you feeling, baby?" I smiled."My head hurts mommy," bulong nitong sabi na narinig ko naman.Napatitig ako sa anak kong nakaratay ngayon sa higaan ng hospital bed. Nakabalot ang ulo nito ng puting bandage. Maputlang mga labi at matamlay na mukha ng anak ko.My lips quivered. I can't bear seeing my daughter in this state."It's okay baby, everything will be okay, magpagaling ka okay?" masuyo kong ani.Tumango-tango naman 'to. Tumingin 'to sa gilid ko. "Who's he mommy? Diba siya 'yong bad guy?"
CHAPTER TWENTY TWO"Where's my granddaughters?" tanong nito sa 'kin.Parang umurong ang dila ko sa narinig. Napatingin ako sa katabi nito.Seryoso lang na nakatingin si Mr.Vargas sa 'kin."A-Ahmm-""Mommy!" Napayuko ako at tinignan si Aisla na masayang nakatingin sa 'kin.Napamaang ako. Tinignan ko sila Aaliyah at Alyssa sa likod at nakitang nakatingin din pala sila sa amin.Napa-atras ako.What the hell is happening.Napatingin ako ako kay Lucien. Seryoso lang 'tong nakapamulsa habang nakatingin sa amin. Nagtama ang mga mata namin.I saw his mouth twitched. Napakuyom ang mga kamay ko.Damn you.Lumapit ako sa dalawang anak ko. Tinago ko sa likod ko ang mga anak ko at hinarap sila."A-Anong ginagawa ninyo dit
CHAPTER TWENTY-THREE“Alyssa, don't do it again okay?” saway ko sa anak kong nakangusong nakayuko.“Yes mommy,” nakayukong sagot nito sa ‘kin habang pinaglalaruan ang mga kamay nito.I sighed. Hindi ko maiwasang hindi maalala ang nangyari kanina lalo na no’ng dumating ang mga pulis. Na si Alyssa mismo ang tumawag. Mabuti nalang at kinausap ni Mr. Vargas ang mga pulis kaya agad na umalis ang mga ‘to pagkuwan.As for Lucien naman ay umuwi na ang mga ‘to pagkatapos ng nangyari. Hindi pa rin tumitigil kakaiyak kanina si Aisla habang buhat-buhat ng ama paalis. Nakatingin ‘to sa ‘kin at paulit-ulit na sinasabi ang salitang nagpapadurog sa ‘kin.
CHAPTER TWENTY-FOUR"D-Did you hate me now daddy?" piyok na boses na tanong ko.Hinawakan nito ang kamay ko. "No, I don't hate you, I'm just disappointed you turn into everything you said you'd never be."Napahinto ako. Mapait akong napangiti. Dad's true. I turned into everything what I've said I would never be.Naramdaman kong kinuha ni dad ang kamay ko at marahang pinisil 'yon.Tinignan ko 'to. "Walang kwenta ang Vargas na 'yon, walang paninindigan, walang utak, isang Sanchez ang pinakawalan niya at hindi niya alam kung sino ang pinakawalan niya. Kailangan niya munang dumaan sa 'kin bago niya makuha ang mga apo at anak ko." kumunot ang noo ko.
CHAPTER TWENTY-FIVEWithout emotion. Naglakad ako sa nakalaang upuan ko kung sa'n nasa pinka centro ng lahat. Tanging tunog lang ng heels ko ang naririnig at heels ng mga anak ko.Hearing my heels click on the floor sounds like power. I'm wearing Black double breast blazer outwear, I paired it with my Hermès Himalaya Birkin bag that mom gave me. Hinayaan ko lang na nakalugay ang maalon na buhok ko kaya umaalon 'to sa tuwing naglalakad ako.Lahat sila ay nakatingin sa amin pagpasok pa lang namin. Lahat sila ay nagsitayuan ng makita kami.Nasa magkabilang side ko ang mga anak ko na kagaya ko ay wala ding emotion.I can't help but to smirk. That's my babies. If it weren't for the