CHAPTER TWENTY-FOUR
"D-Did you hate me now daddy?" piyok na boses na tanong ko.
Hinawakan nito ang kamay ko. "No, I don't hate you, I'm just disappointed you turn into everything you said you'd never be."
Napahinto ako. Mapait akong napangiti. Dad's true. I turned into everything what I've said I would never be.
Naramdaman kong kinuha ni dad ang kamay ko at marahang pinisil 'yon.
Tinignan ko 'to. "Walang kwenta ang Vargas na 'yon, walang paninindigan, walang utak, isang Sanchez ang pinakawalan niya at hindi niya alam kung sino ang pinakawalan niya. Kailangan niya munang dumaan sa 'kin bago niya makuha ang mga apo at anak ko." kumunot ang noo ko.
CHAPTER TWENTY-FIVEWithout emotion. Naglakad ako sa nakalaang upuan ko kung sa'n nasa pinka centro ng lahat. Tanging tunog lang ng heels ko ang naririnig at heels ng mga anak ko.Hearing my heels click on the floor sounds like power. I'm wearing Black double breast blazer outwear, I paired it with my Hermès Himalaya Birkin bag that mom gave me. Hinayaan ko lang na nakalugay ang maalon na buhok ko kaya umaalon 'to sa tuwing naglalakad ako.Lahat sila ay nakatingin sa amin pagpasok pa lang namin. Lahat sila ay nagsitayuan ng makita kami.Nasa magkabilang side ko ang mga anak ko na kagaya ko ay wala ding emotion.I can't help but to smirk. That's my babies. If it weren't for the
CHAPTER TWENTY-SIX“Ms. Sanchez, bawal po kayo dito.” taboy sa ‘kin ng sekretarya ni Lucien.Hindi ko ‘to pinansin at dire-diretsong pumasok sa loob ng opisina ni Lucien.Pabalang na binuksan ko ang pintuan dahilan kung bakit naglikha ‘yon ng malakas na ingay.Napasinghap ang sekretarya ni Lucien na nasa likod ko.Galit na galit ‘ko. How dare him.Fuck him.“Where are my daughters you fucktard!” galit na galit na sigaw ko pagkapasok ko pa lang sa loob. Pilit ‘kong hinihila ng sekretarya nito palabas ngunit mabilis na tinulak ko
CHAPTER TWENTY-SEVEN"I will sign the contract," walang emosyon na wika ko.He lifted an eyebrow. He smirked.Nilingon nito ang katabi. Agad namang nakuha ng katabi nito ang tinging pinapahiwatig ni Lucien.Nilapag nito sa harapan ko ang brown envelope. Binuksan ko 'to. Napatitig ako sa bandang baba kung sa'n ako peperma.I sighed."Ballpen," I said. Mabilis namang biningay ng abogado ni Lucien sa 'kin ang ballpen. Humigpit ang hawak ko sa ballpen.I tentatively sign the contract.I remain emotionless.
CHAPTER TWENTY-EIGHT"Mommy! Wake up! Let's eat!" I groaned when I heard Alyssa's voice. Tinakip ko ang mga kamay ko sa mga mata ko at matatulog na sana ulit ng may pumatong sa ibabaw ko at yumakap.Napamulat ako ng mga mata. I smiled ng makita ko kung sino 'yon.Nakanguso 'tong nakatingin sa 'kin habang nakapatong ang mga pisngi nito sa mga braso.Pinisil ko ang pisngi nito. Nilingon ko sa gilid ko si Aaliyah na nakayakap sa 'kin patagilid."Morning mommy," nakangiting aniya nito."Morning mga anak," nakangiting ani ko habang tinitignan silang tatlo.Wala ng mas igaganda pa sa uma
CHAPTER TWENTY-NINEPagkapasok ko sa loob ng kotse ko ay tumunog ang cellphone ko.Kinuha ko mula sa bag ko ang cellphone ko at sinagot ang tawag."Thea!" agad na nilayo ko sa tenga ko ang cellphone dahil sa tinis ng boses ng nasa kabilang linya.Shit. My ears."Mica," saway ko dito."Sorry, anyways nandito kami sa star bucks malapit sa building mo. Punta ka rito. Antayin ka namin. Dapat may tea ka sa amin, okay?" napatawa ako sa boses nito."Sure," nakangiting sabi ko.Pinatay ko na ang tawag at pinaandar na ang sasakyan."Lokaret ka! Spill the tea dali! Ilang araw kang hindi nagpapakita sa amin." bungad nito sa 'kin pagkaupo ko pa lang.Kumunot ang noo ko ng mapansing wala si Terrence sa tabi ni Amber."Where's Terrence?" I asked Amber.
CHAPTER THIRTY"Why?" I asked Alyssa."I know Daddy, hindi 'yon maniniwala sa 'kin pag sinabi ko 'yon ng walang evidence. Like in court Mom, what can be asserted without evidence can be dismissed without evidence." seryosong sabi nito.Napanganga ako."W-What?" sa'n niya nakuha ang mga salitang 'yan?Hindi 'to sumagot sa 'kin.She smirked. "Let's eat na Mommy! I'm hungry na." sabi nito sabay hila sa 'kin.Napahinto ako ng bigla akong nahilo.Lumingon si Alyssa sa 'kin. "Mommy?"Pilit akong ngumiti rito."Tara na let's eat, you said you're hungry?" nakangiting sabi ko.Tumungo na kami sa Dining area. Naabutan namin sila Lucien at Olivia na kumakain.Umupo ako sa gitna nila Aisla at Aaliyah.Napatingin ak
CHAPTER THIRTY-ONE"Sa 'yong tingin pa lang ako ay nagduda na.Mga titig mo sa jowa koay may harot na'Di mo mapigilankati mong nadaramaIsa kang higad girlIsa kang higad girl-""Nasaan ang mga bata Ate?" nagtatakang tanong ko kay ate Leona. Kakagising ko lang at agad akong dumiretso sa kwarto ng mga anak ko matapos kong maghilamos at mag-ayos ngunit wala ang mga ‘to sa kwarto.Kalalabas lang ng bathroom ni ate Leona ng tanongin ko 'to."Hey girl 'wag kang hitadPasimple ka pero isa kang higad~"Napapikit ako sa lakas ng boses ng kumakanta."Nasa baba po ma'am, iniwan ko po muna sila sa living room sandali kasi maliligo pa po ako." nakangiwing sagot ni ate Leona.Napatingin ako sa orasan. It's almost 10 am.Matagal akong nagising dahil late na
CHAPTER THIRTY-TWOMag-iisang linggo na simula noong huling usap namin ni Tristan. Iniiwasan ako nito. Ilang beses na akong nagtangkang lapitan at kausapin ‘to pero dinededma lang ako nito. Pinuntahan ko pa ‘to sa building nila kahit medyo malayo ‘yon. Tiniis ko.Hindi ako nito hinaharap pag pumupunta ako do’n ang kaibigan lang niya ang pinapaharap nito sa ‘kin. Nasaktan ako do’n. Hindi man lang niya ako hinayaang magpaliwanag.Alam ko namang mali rin ako ng hindi ko sinabi rito ang tungkol sa pagbubuntis ko pero masisi niya ba ako? Nadala lang ako ng takot.Habang naglalakad patungo sa room ay nakasalubong ko si Olivia na papalabas.I smiled to her. Lumapit ako rito.“Olivia...” tawag ko sa pangalan nito.Huminto ako sa harap nito. “Sa’n ka pupun–” hindi