Anong sabay? Hahahaha! Thank you po sa inyong lahat. double update po ngayon . Ingat po kayo palagi ❤️❤️❤️
LIYANNA'S POV“Sabay na lang tayo, babe.”Nanigas ako sa kinatatayuan ko at biglang kumalabog ng malakas ang dibdib ko. Hindi ko ito napaghandaan. Hindi ko yata kaya, hindi ako prepared. Hindi ito kasama sa mga plano ko. Nanlalamig ang mga daliri ko sa paa.“S-Seryoso ka ba?” Nauutal na tanong ko sa kanya.“Oo,” mabilis na sagot niya sa akin kaya lalo akong kinabahan. Paano ako tatanggi sa kanya?“Hahaha! I'm just kidding, babe. Sige maliligo na rin ako sa room ko. Kita na na lang tayo sa baba.” Sabi niya sa akin at lumabas na dito sa banyo.Nakahinga naman ako ng maluwag. Akala ko talaga ay seryoso siya. Naligo na ako paglabas ko sa banyo ay wala na sila pero nandito si Pia. Nahuli ko siyang hawak ang vitamins kuno na binigay sa akin ni Cathy.“Anong ginagawa mo dito?” Tanong ko sa kanya.“Anong ginawa niyo kagabi? Hindi na ba kayo nahiya sa anak ko?!” Sigaw niya sa akin.“Tulog naman siya kaya hindi niya kami nakita.” Sagot ko sa kanya para lalo siyang mag-overthink.“Ang kapal mo! A
LIYANNA’S POV“I love you too, Carlos.” Sagot ko sa kanya.Napapreno siya bigla, alam ko na nagulat siya sa sinabi ko. At tumingin siya ng diretso sa mga mata ko. Nakita ko ang pagpatak ng luha niya sa mga mata niya. Hindi ko alam kung totoo ba ang nakikita ko. Pero pilit kung kinukumbinse ang sarili ko na hindi dapat paniwalaan ang nakikita ko sa mga mata niya.Alam ko sa sarili ko na wala na siyang lugar pa sa puso ko. Itinaas ko ang kamay ko at pinunasan ko ang mga luha niya.“Bakit ka ba umiiyak? Ayaw mo ba sa i love you ko? Pwede ko naman bawiin kung gusto mo.” Kunwari na tanong ko sa kanya.“I’m just happy, matagal ko ng gustong marinig ulit mula sa ‘yo ang salita na ‘yan. Gago ako dahil hindi ko binigyan ng halaga ang feelings mo noon. Liya, maniwala ka man o hindi. Mahal na mahal kita simula pa noon, mahal kita bilang bestfriend at pangarap ko na maging akin ka. Naging bobo ako at tanga. Hindi ko namalayan na nasasaktan kita at nakakagawa ako sa ‘yo ng masama.” Umiiyak na sabi
LIYANNA'S POVNgumiti sa akin si Mireya. Nakita ko na masaya siyang nag-aabang sa pagpasok namin. Alam ko na naiintindihan niya ako. I'm really trying my best to hold my tears. Ayokong umiyak dahil hindi dapat ako umiyak. Lumapit ako kay Mireya at niyakap ko siya.“I love you baby, I'm sorry.” Bulong ko sa tainga niya.“Thank you mommy, I love you. Promise po behave lang po ako.” Pabulong na sagot niya sa akin. Kaya lalong sumakit ang puso ko.“Okay, baby.” Nakangiti na sabi ko sa kanya.“Hi,” binati ni Carlos si Mireya.“Hi po,” nahihiya na sagot sa kanya ni Mireya at nagtago ito sa likod ni Jessica.“May donuts kami para sa ‘yo.” Malambing na sabi ni Carlos.“Diba baby, gusto mo ng donuts?” Tanong ko kay Mireya.“Opo,” sagot niya sa akin.“Nahihiya ka ba sa akin? Ako pala si Tito Carlos, ikaw what's your name?” Malambing na tanong niya kay Mireya.“Miya po,” sagot ng anak ko.“Get mo na itong donuts. Masarap ito dahil si Tita Liya ang pumili ng mga flavors.” Sabi niya sa anak ko at b
LIYANNA’S POV“C-Carlos,” kinakabahan na tawag ko sa pangalan niya. Pinigilan ko siya dahil hindi na ako makahinga sa halik niya. Masyado na siyang nagiging mapusok.“I want you, babe.” mahinang bulong niya sa tainga ko.Hindi ko alam ang isasagot ko sa kanya. Bumilis ang t*bok ng puso ko sa kaba. Ano ba ang dapat kong isagot sa kanya? Hindi ko nagustuhan ang naging reaksyon ng katawan ko sa mga halik niya. Nakakadala pero hindi dapat ako magpatalo sa sinasabi ng katawan ko sa akin. Isipin mo Liya, ang mga ginawa niya sa ‘yo. Ang lahat ng mga pasakit na naranasan mo. Tapos ngayon bibigay ka na naman. Kailan ka ba dapat matuto? Saway ko sa sarili ko.“C-Carlos…. K–Kasi… Hindi ko pa kaya, mahihintay mo ba ako?” Tanong ko sa kanya.“Of course babe,” sagot niya sa akin at hinalikan ako sa labi bago tumayo.Bumalik siya sa tabi ni Mireya at natulog na. Pumikit na rin ako para matulog. Hindi ko alam ang mga sumunod na nangyari dahil nakatulog na ako. Kinabukasan ay nagising ako na nasa tabi
LIYANNA’S POVHindi ko alam pero pakiramdam ko ay pagod na pagod ako. Simula ng umakyat ako ay hindi na ako bumaba. Hindi na rin ako kumain, nakahiga lang ako sa kama ko. Nakabukas ang tv pero wala rin akong naiintindihan sa pinapanood ko. Sumasakit ang ulo ko kung paano ko ba makukuha kay Carlos ang mga shares niya sa company.“Babe..”“Babe, are you okay?” Tanong sa akin ni Carlos na ikina-gulat ko.“Ikaw pala, oo naman. Okay lang ako,” sagot ko sa kanya.“Hindi ka kumain? May problema ba?” Tanong niya sa akin.“Wala, pagod lang ako.” sagot ko sa kanya.“ May gusto ka ba? Gusto mo bang ipaghanda kita?” Sunod-sunod na tanong niya sa akin.“Wala, okay lang ako. Gusto ko ng pahinga,” sabi ko sa kanya at humiga na ako. Ayaw kong makipag-usap sa kanya.“Are you sure?” Bakas sa boses niya na nag-aalala siya pero hindi ako naniniwala sa kanya.“Yeah,” maikling sagot ko sa kanya.“Okay, sleep well.” sabi niya sa akin at hinalikan ako sa noo.Pinatay niya ang tv at ang ilaw. Tanging lamp shad
LIYANNA’S POV“Liya, please naman pag-usapan naman natin ito.” Sabi sa akin ni Pia.“Diba, asawa lang ako sa papel. Tapos ngayon pag-usapan natin? May kailangan ba tayong pag-usapan?” Nakangiti na tanong ko sa kanya. Ang lakas ng loob niya na hamunin ako tapos ngayon makipag-usap siya. “Liya!” Tawag niya sa akin.Hindi ko siya pinansin at nagfiled akong case laban sa kanya. Habang nakikipag-usap ako sa pulis ay biglang dumating si Cathy. Bakas kaagad sa mukha niya ang galit. “Pinapahiya mo ba talaga ang pamilya namin.” Kalmado pero ramdam ko ang gigil niya. “Ako ba ang pagpapahiya sa pamilyang ito, ate?” Matapang na sagot ko rin sa kanya gamit ang mahinhin kong boses.“Oo, dahil maayos at tahimik ang pamilya namin noon. Simula ng bumalik ka ay nagkakagulo na kami. Puro gulo at problema na lang ang dalamo.” aniya sa akin. Ang kapal talaga ng mukha niya na isisi sa akin ang mga nangyayari.“Ako pa talaga ang gumagawa ng gulo? Kung sa bagay ako lang naman ang sinisisi mo lagi. May bag
LIYANNA’S POVGusto kong alisin sa isipan ko ang mga iniisip ko ngayon. Hindi ko nais na masaktan si Mireya kung sakaling tama ako. Pero paano nangyari kong mas matanda si Prexie kay Mireya? Posible kayang matagal na niya itong nilihim? Kailangan ko ng alamin ang totoo. Bakit niya ito tinatago? Bakit niya nagawa sa bata? Maraming tanong ang nais kong masagot pero kailangan ko muna makasigurado. Nakaramdam ako ng awa kay Prexie. Bakit kailangan niya itong maranasan? Bakit siya pinabayaan ng ganito? Binuksan ko ang phone ko at nagulat ako sa messages na galing kay Jessica. Mabilis akong nagbihis dahil ayaw ko na maghintay ng matagal ang mga shareholders.Ano na naman kaya ang problema nila at pinapatawag na naman nila ako.“Yaya, kailangan kong pumunta sa office.” Paalam ko sa kanya.“Sige po, ako na po ang bahala kay Mireya.” Sagot niya sa akin.“Maraming salamat po yaya.”Mabilis akong bumiyahe papunta sa company. Pagpasok ko sa office ko ay nakita ko si Carlos na nakaupo sa couch. Ma
LIYANNA'S POVMabilis kaming nakarating sa bahay. Halos hindi ko maihakbang ang mga paa ko. Sobra 'yung kaba na naramdaman ko. Natatakot ako dahil hindi ko alam ang totoong nangyari kay mommy. "K-Kumusta po si mommy?" Nauutal na tanong ko kay manang."Nasa silid niya, nandoon din ang doktor niya." Sagot sa akin ni manang.Mabilis na umakyat si Carlos sa silid ni mommy. Sumunod ako sa kanya. Nang makarating ako sa silid nila ay halos madurog ang puso ko. May tubo na nakalagay sa bibig niya. Wala rin siyang malay."M-Mommy," naiiyak na tawag ko sa kanya habang papalapit ako sa kanya."Ano po ang nangyari sa kanya?" Tanong ko kay daddy."Kanina ay nawala ang pulso pero biglang bumalik. Ililipat namin siya bukas sa US para doon na magpagamot." Sagot sa akin ng daddy ni Carlos."Sasama po ako dad," sabi ni Carlos."Dito ka na lang. Ako na ang sasama sa kanya. Mas kailangan ka sa company. Kaya kong alagaan ang mommy mo." Sagot nito kay Carlos."Sana nga po alagaan niyo siya. Para makabawi n