chapter 6–for my daughter

"Aella, nand'yan ka pa ba?"

Muli siyang bumalik sa hwesyo nang tinaas ng kaibigan ang boses. Natutulala siya sa realisasyon sa kaganapan. Suminghot siya at pinunasan ang luha sa pisngi.

"Okay ka lang ba? H'wag ka ng umiyak, please..." untag ni Sandra. Pagak ang boses sa kabilang linya.

"O-Okay lang ako. Don't worry about me. Humihiwa kasi ako ng sibuyas kaya umiyak ako," rason niya.

"Hmm, by the way, how's my baby Angel recently? Is she feeling better?" she asked, full of concern.

Umiling siya sabay sabi ng, "nagkataon na napatawag ka kaya sadyain ko magtanong, tutal marami kang kilala, kung sakali man—may kilala ka bang mahuhusay na mga psychologist? Hindi umi-improve ang kalagayan ni Angelica. Ang totoo nababahala na ako."

Sandali itong natahimik, nag-isip kung may kakilala nito. Mayamaya'y tumikhim at malumanay na nagsalita, "may kilala ako!"

"Talaga? Pwede mo ba akong i-recommend sa kanya?" nasasabik niyang tanong.

Pumiyok ang boses nito. "I'm afraid that's not possible... narinig ko lang na may isang taong mahusay sa ganyang larangan dito sa Pilipinas at sadyang sikat siya. Pinag-aagawan siya ng maraming bansa, pati ang military ay gusto rin siya i-hire... kaloka!"

"Ganoon ba?"

"Pasensiya na. Masyado siyang misteryoso at walang sino ang nakakaalam sa whereabouts niya, hindi ko rin alam kung paano siya contact-in. Aella, 'wag kang mag-aalala kasi hahanap ako ng paraan para makausap siya. Syempre para na rin kay baby Angel noh?"

"S-Salamat," nauutal niyang sambit. Namamasa ulit ang mata.

"Laban lang, Ella. Nandito kami para tulungan ka!" Pilit nitong hinihila siya paitaas. Laking pasasalamat niya sa kaibigan dahil hindi ito ng iiwan sa ere sa kabila ng buhay na tinahak niya. Pati ang pamilya nito ay mabait din sa kanya.

"S-Salamat ulit, Sandra," aniya sa ipit na boses. Hinipo ang ulo ng anak na natutulog sa kanyang bisig.

She originally felt a little hope, but it was now extinguished. Kung totoo ngang sikat ang taong binanggit ni Sandra, paano niya kaya maha-hire ang taong iyon?

"Ella, hahanap pa rin ako ng iba kahit hindi iyong sikat. Don't worry, I will always be here to help you. And if there is any news, I will tell you as soon as possible, okay?" Sandra said, full of hope.

Dahil dito ay nabuhayan ulit siya ng loob. "At this point, all we can do is wait," anas niya.

"It's the only way." She smacked her lips.

"I hope everything will be fine soon," turan niya.

Tumingala siya sa kisame. Kailangan niya ng mahabang pasensiya dahil hindi pwedeng inumin ni Angelica ang gamot na niresita ni Dra. Jensen. Makakahanap rin siya ng paraan. Nagpatuloy sila sa kwentuhan hanggang sa nauna itong umalis.

Kinabukasan, sinamahan niya si Angelica para sa reaction training nito sa children's playground. Sandali niyang binuksan ang cellphone at nagkataon na may lumitaw na balita sa notification.

She didn't care at first but accidentally glanced at the picture of Theodore Larson and Scarlet Dixon. Kumunot ang noo niya saka binuksan iyon.

A bold headline came into view: LARSON'S GROUP AND DIXON'S GROUP FORM A STRATEGIC PARTNERSHIP.

Natuod siya sa kinauupuan. Nanginig ang kanyang labi. Kung naalala niya ng mabuti, si Scarlet ang head ng pamilya Dixon na kakauwi lang ng Pilipinas.

Such big news, she didn't know anything about it beforehand.

Pinanood niya ang video. Magkatabi sina Theodore at Scarlet na nakatayo sa harap ng press. Ramdam niya ang pagiging malapit ng dalawa.

Ganito ang eksena ng dalawa sa libing ng lola nito. Pinahahayag sa mundo na may relasyon ang mga ito.

Ngumuso siya. Tsaka kaswal na pinindot ang comment section at laking gulat niya nang mabasa ang pagkakahumaling ng netizens kaysa i-bash ang mga ito.

"The power couple again! Wala talaga akong masabi kundi perpekto sa isa't isa sina Mr. Larson at Miss Dixon!!!"

"Para silang mag-asawa. Sana hindi pa kasal si Mr. Larson sa iba..."

"This is a powerful alliance of golden boy and a beautiful girl. I hope they're the end game."

"Uh-ho! Give me more of this kind of candy. I like to see them as a real couple showing their affection..."

She tightly clenched her phone, feeling ironic.

"Sarap pag-umpokin ang ulo niyong dalawa..." anas niya sa sarili. "It turned out that you had become a celebrity couple, huh? Sarap bigwasan ang ngiti mo, bwesit ka!"

Kahit nagmumura siya rito ay hindi niya maitago ang sakit na nararamdaman. Para siyang binalatan at dinuro sa asin. She thought that Theo has always been low-key and doesn't like to show up in public. But, now, he's parading around the town with his beloved first love.

Siya na naghirap ng tatlong taon para mapasaya ang asawa, kahit pagiging marketing manager ay pinasok niya para magustuhan siya nito. Inalay niya buong oras, puso't kaluluwa sa taong sarap na sarap sa piling ng iba. Saka tanging ang senior executives lang ang may alam sa relasyon nilang mag-asawa.

Ni hindi nito binabahagi ang ibang problema ng kompanya sa kanya at bawal din siyang manghimasok.

"May araw rin kayo," aniya sabay mariin na pinindot ang home screen button ng cellphone. Tumingin siya malayo, at nasilayan ang anak na tahimik na naglalaro.

Ang lakas ng tibok ng puso niya, kumikirot at namamanhid na.

"I should be immune to this kind of pain, you know..." he whispered to herself.