Library
Search
Home / Romance / His Bride on Paper / Chapter 16

Share

Chapter 16

Author: maecyl
last update Last Updated: 2025-07-17 19:58:36

Naia Isadora Lastra’s POV

Hindi ko akalaing mararanasan ko ‘to.

Na ako—si Naia Lastra, na sanay sa ingay ng galit, sa bigat ng utos, at sa tahimik na gabi ng takot—ay gigising sa isang kwarto kung saan may lalaking natutulog na mahigpit pa ring nakahawak sa kamay ko.

Si Ammir.

Tahimik ang paligid. Tanging mahinang lagaslas ng ulan sa labas at paghinga naming dalawa ang naririnig ko. I stayed still for a moment, tinititigan lang ang profile niya habang natutulog.

Ang kapal ng pilikmata niya. Ang tahimik ng mukha niya kapag hindi seryoso. At ang kamay niyang may mahigpit pero maingat na pagkakahawak sa kamay ko—parang sinasabi sa ’kin na, “Andito ako. Safe ka.”

Gusto kong tumayo, bumaba, at gumawa ng kape. Pero bago ko pa man maigalaw ang katawan ko, nagsalita siya.

"Where are you going?" paos ang boses niya, halatang bagong gising.

Nagulat ako. "Uhm… kape sana."

"Stay," bulong niya, mariin ang boses pero malambing. “Five more minutes.”

Napahinto ako. Hindi ko naituloy ang paggalaw. Tum
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter
Previous Chapter Next Chapter

Latest chapter

  • His Bride on Paper   Chapter 22

    Naia Isadora Lastra’s POVTatlong oras na kaming umaandar.Hindi ko na alam kung ilang U-turn ang ginawa namin ni Mira, ilang shortcut ang dinaanan, at ilang beses kong tinanong ang sarili kung gising pa ba ako. Parang bangungot ang lahat. Pero hindi ako natutulog.Hindi ito panaginip.“Naia…” Mira’s voice was low but urgent. “You’re bleeding.”Napatingin ako sa kamay kong may gasgas. Nahulog ako kanina habang tumatakbo palabas ng basement ni Lorraine. Hindi ko na naramdaman. Hindi ko na naisip.Mas nangingibabaw pa rin ‘yung sakit sa dibdib kaysa sa balat.“Okay lang ‘to,” sagot ko. “Sanay na ako sa sugat.”“Tama na ‘yang martyr mindset mo,” aniya. “You need help.”Help.I laughed bitterly. “Kanino? Sa kanila?”“Kay Ammir.”Tumahimik ako.Ammir.Pangalan pa lang niya, parang binuksan ang gripo ng galit at lungkot sa dibdib ko.Siya. Lahat ng tiwala ko, binigay ko. Hinayaan ko siyang makita ang mga peklat ko, literal at emosyonal. At ngayon? Hindi ko alam kung kakampi siya… o parte ng

  • His Bride on Paper   Chapter 21

    Naia Isadora Lastra’s POV Tahimik ang Lastra estate. Too quiet. Ang gate, nakabukas. Walang guard sa labas. Walang ilaw sa veranda. Walang boses ng tauhan ni Lorraine. Parang iniwan na ang buong lugar—o sadyang pinatahimik. Sa loob ng kotse, mahigpit ang hawak ko sa door handle. Si Mira, nakatingin sa akin mula sa passenger seat. “Sigurado ka bang gusto mong gawin ‘to mag-isa?” Tumango ako. “Ito ang simula. Kailangan ko ng mga sagot.” Bumaba ako. Tumama ang malamig na hangin sa balat ko, pero hindi ko ito pinansin. Huminga ako nang malalim bago tuluyang pumasok sa mansion. Pagbukas ko ng pinto, amoy ko agad ang luma at mahalimuyak na pabango ni Lorraine. Nakakapanindig-balahibo—parehong samyo na lagi niyang ginagamit kapag may bisita. Pero ngayon, ako lang ang narito. Maliban sa kanya. Tinahak ko ang hallway, papunta sa music room. Doon ko siya huling nakita noong umalis ako ng bahay. At doon ko siya nahanap muli—nakaupo sa upuang kahoy, nakaharap sa lumang piano.

  • His Bride on Paper   Chapter 20

    Naia Isadora Lastra’s POV Nagmamadaling pinatay ni Mira ang ilaw sa kwarto. “May sasakyan sa labas. Hindi ko alam kung sino pero hindi sila delivery truck at lalong hindi sila lost tourists.” Huminga ako nang malalim, sinusubukang pigilan ang panginginig ng mga kamay. “Huwag kang titingin sa bintana,” dagdag ni Mira, “baka infrared surveillance gamit nila.” I stared at her. “How do you even know that?” “I read. A lot.” Hindi na ako nagtanong pa. Tumakbo kami sa closet, binuksan ang panel sa likod ng safe. “Shortcut to the maintenance hall. Emergency lang daw ginagamit ’to,” sabi ni Mira. “Ginamit ko na dati noong may sunog sa kabilang floor.” Nag-aalangan ako. “Mira, hindi mo kailangan—” “Naia, shut up. You’re not leaving me behind.” Lumabas kami sa back exit, tahimik, mabilis, palihim. Umakyat kami sa maintenance ladder, palabas sa rooftop access. Doon lang ako nakahinga nang maluwag. The city lights stretched endlessly, pero sa kabila ng tanawin, pakiramdam ko nak

  • His Bride on Paper   Chapter 19

    Naia Isadora Lastra’s POV Malamig ang hangin nang lumabas ng HQ. Ngunit iba ang giniginaw—hindi katawan, kundi kaluluwa. Mula nang makita ang larawan at ang nakasulat na “Project: Lastra,” parang may gumuhit na pader sa pagitan ng dati at ngayon. Bakit may surveillance photo? Bakit pangalan ang naka-tag sa isang classified envelope? At bakit parang lahat ng taong dapat mapagkakatiwalaan ay may bahaging hindi sinasabi? Muli kong tinawagan ang numero ni Ammir. Tatlong ring. Walang sagot. Hindi na bago. Pero ngayon, bawat hindi niya pagsagot ay parang pagsabog ng alarma sa dibdib. Hindi na bumalik sa condo. Dumiretso ako sa hotel na minsang tinirhan ni Mira para sa business staycation. Iisang tawag lang, agad nagpareserba ng kwarto. Wala nang balak matulog. Kailangan ng oras. Kailangan ng espasyo. Kailangan ng katotohanan. Sa loob ng kwarto, ini-lock ko ang pinto at binuksan ang laptop. Isang pangalan ang tini-type sa search bar—Calista Reyes. Maraming lumabas. Socialite. Ar

  • His Bride on Paper   Chapter 18

    Naia Isadora Lastra’s POVTahimik ang paligid habang tinatanggal ko ang tuwalya sa buhok ko. I stood by the window of the condo, looking at the skyline, the city alive in its usual chaos—but inside me, tahimik ang lahat. Masyadong tahimik.Hindi ko alam kung ako lang ba, pero may mabigat sa dibdib ko. Parang may gumagapang na lamig sa pagitan naming dalawa ni Ammir.Kaninang umaga, napansin ko na ‘yung usual niyang warm presence—wala. Hindi niya ako tinanong kung kumusta ang tulog ko. Hindi niya ako tinawanan habang nagkakape ako. Hindi rin siya nagpaalam nang umalis siya papuntang HQ.Something’s wrong. I can feel it.Nang bumukas ang pinto ng condo, agad akong lumingon. Dumiretso si Ammir sa sala, mukhang pagod. His suit was slightly disheveled, and his eyes… his eyes looked like they’d seen something he couldn’t unsee.“Hey,” I greeted softly.He looked at me and forced a smile. “Hey.”“Okay ka lang ba?” tanong ko habang lumalapit.Tumango siya, pero halatang hindi totoo. “Long day

  • His Bride on Paper   Chapter 17

    Ammir Silvestri’s POV Tahimik ang gabi. Naia was already asleep on the other side of the bed—mahinang humihinga, bahagyang nakayakap sa comforter. I stayed awake, eyes open, staring at the shadows dancing across the ceiling. Hindi ako mapakali. Something felt off. Mula pa kanina sa event, hanggang sa pagbabalik namin sa condo, may malamig na hanging hindi ko maipaliwanag. I slowly got out of bed. Naglakad ako papunta sa sala, bitbit ang phone ko. I opened the encrypted messaging app only a few people knew I used. Unknown Contact: She’s getting close. You need to act fast. Napahigpit ang hawak ko sa phone. I typed back. Ammir: You don’t tell me what to do. Just keep her away. Sinara ko ang app at dumiretso sa kitchen. Kumuha ako ng tubig. I needed to clear my mind. Pero paglingon ko pabalik sa hallway, napahinto ako. May ilaw na bukas sa guest room. I didn’t remember opening it. Tahimik akong lumapit. The door was slightly ajar. Pagbukas ko nang dahan-dahan—wal

More Chapters

You may also like

Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status