LOGIN
Napatitig si Avi sa divorce paper na nasa ibabaw ng mesa. Nang bumaba ang kaniyang tingin, agad niyang nakita ang pirma ni Silvestre sa papel.
Dahan-dahan siyang nag-angat ng tingin at nanubig agad ang kaniyang mga mata.
May kung anong nagbabara sa kaniyang lalamunan.
Nakatayo si Silver sa may pinto, nakatalikod sa kaniya't nakatingin sa malawak na hardin.
Parang binalot ng lamig ang kaniyang puso nang mapagmasdan ang likod nito. Matuwid ang pagkakatayo, ang isang kamay ay nasa bulsa, at kahit sa simple nitong postura ay napaka-guwapo pa rin nitong tingnan.
Kahit ang likod nito'y maayos at maganda ang hubog. Tila nagpapahiwatig na kahit na saang anggulo ay wala itong kapintasan.
“I have signed it,” basag nito sa katahimikan.
“You should do the same as soon as possible. Babalik na si Arsen. And all the legal procedures should take place, para mapadali ang paghihiwalay natin.”
Hindi pa rin ito humarap sa kaniya, pero nanunuot sa kaniyang puso ang malamig nitong tinig.
“And about the property, we did a notarization about it before marriage. There's no question of property division.”
Tumigil ito saglit.
“But as compensation, I will give you 20 million, and a villa in East Coast.”
Sigurado na nga si Silver sa desisyon nito. Pinalis niya ang kaniyang luha.
“I'm not taking anything. H-hindi ko gagawin ‘yon.” Nanginig ang kaniyang tinig.
Nakita niyang natigilan si Silver.
Umayos ito ng tayo, ngunit hindi pa rin humarap.
“You have to take it, I'm giving it to you. If you're leaving the house without anything, mas lalong mahirap na magpaliwanag kay Abuelo.”
Parang may humawak sa puso ni Avi dahil sa sinabi nito.
Piniga iyon dahilan para mahirapan siyang huminga.
“H-how about Abuelo? Alam n-niya ba na gusto mong makipaghiwalay?”
“It doesn't matter.” Ani Silver.
“He wouldn't be able to affect my decision now.”
Parang nanghina ang kaniyang tuhod. Kumapit siya sa gilid ng mesa at sa nanghihinang boses ay sinubukan na magsalita.
“Silver, can we... not get divorced?” Pagmamakaawa niya.
Sa wakas, humarap na ang lalaki sa kaniya at tiningnan na siya nito.
Ngunit malamig ang mga mata nito. Tila may yelong nakabalot sa lalaki.
Ganunpaman, hindi pa rin nakatakas sa kaniyang paningin ang manipis nitong labi, mahabang pilik-mata, makapal na kilay, at matangos na ilong na parang ipinintang obra ng isang perpektong pintor.
He looks immaculately handsome.
Parang lumulubog ang kaniyang puso. Ngunit sa kabila ng pagkalunod no’n ay handa pa rin siyang ilaban ang nararamdaman para kay Silver.
“Why?” Kunot noo nitong tanong.
Ikinuyom niya ang isang kamay.
“Dahil ayaw ko.” Mahina niyang saad.
Mas lalong nagsalubong ang makapal na kilay ng lalaki.
“Silver... Mahal kita.”
Muling tumulo ang luha sa kaniyang mga mata. Mas lalong sumikip ang kaniyang dibdib.
“I love you, and I still want to be your wife... K-kahit na hindi mo ‘ko mahal. I would do everything for you and—”
“Stop it, Avi.”
Mas lalong dumilim ang emosyon sa mga mata nito.
“I already had enough. A loveless marriage is a torture for me every second.”
Nag-iwas ito ng tingin, hindi matagalan na tingnan siya.
“It was a mistake for you to marry me back then. Alam mong sumunod lang ako sa kagustuhan ni Abuelo, and you also knew that I already love someone before. We couldn't be together.”
Hindi nito ibinalik ang tingin sa kaniya.
“Now that the three-year term is up, Arsen has also returned from the country, and I will marry her.” Buo ang loob na saad nito.
Nagbaba ng tingin si Avi pagkatapos ng sinabi nito. Nag-unahang magsitulo ang kaniyang mga luha at patago naman niya iyong pinunasan.
Ngunit nakita pa rin iyon ni Silvestre, at ang kaniyang mga mata'y mas lalo lamang na dumilim.
Biglang nabasag ang katahimikan dahil sa pag-ring ng kaniyang cellphone. Mabilis niya iyong kinuha sa bulsa ng pantalon at nang makita ang pangalan sa screen ay dali-daling sinagot.
“Arsen, are you on the plane? Why would you call?” Nag-aalala nitong tanong.
Maingat at malumanay ang tono ng boses nito, hindi niya halos makilala ang narinig na tinig.
Ibang-iba sa tono na palaging ginagamit ni Silvestre sa kaniya.
“Silver,” narinig niyang humagikhik ang kausap nito. “Nasa airport na ako, huwag kang mag-alala.”
“What? Hindi ba mamayang gabi pa dapat?”
“Hmm. I just want to surprise you, so I actually booked an early flight. Ayaw mo ba?” Nagtatampo nitong tanong.
Mas lalo pang sumikip ang dibdib ni Avi.
Ibinaling niya sa ibang direksyon ang kaniyang mga mata, pero ang kaniyang atensyon ay hindi niya maibaling sa iba.
“Wait for me, Arsen, I'll pick you up now!”
Pagkatapos sabihin iyon, ibinaba ni Silvestre ang telepono at nilagpasan siya na para bang isa lamang siyang hangin.
Naiwan siya roon mag-isa, hindi pa rin halos makagalaw.
Silver is already gone.
Ngunit ang amoy nito'y nanatili sa kaniyang tabi. Muling nagsitulo ang kaniyang mga luha.
She spent a decade of secretly loving him. Tatlong taon na silang kasal, at pinagsilbihan niya ang lalaki at ang pamilya nito nang walang kapaguran sa loob ng tatlong taon.
Minahal niya ito ng sobra-sobra, halos kinalimutan niya ang lahat para kay Silver. Ngunit sa huli, ito lamang ang matatanggap niya.
Ngayon, parang bilanggo na sa wakas ay nakalaya, mabilis na iniwan siya ng lalaki para puntahan ang totoong mahal nito.
Ariel Sendyll Espejo. The woman he dearly loved.
Sobrang sakit ng kaniyang nararamdaman, na pakiramdam niya'y hindi sapat na umiyak lang para mabawasan ang sakit.
Huminga siya ng malalim, mapait na ngumiti at umiling. Ang kaniyang mga luha ay tumulo sa papel na nasa mesa dahilan para mabasa ang pirma ni Silvestre sa divorce agreement.
Nang gumabi, dinala ni Silvestre si Arsen sa kanilang tahanan.
Nasa dining area na siya't naghahanda ng pagkain nang mamataan niya ang pagpasok ni Silvestre kasama ang babae.
Ibinaba niya sa mesa ang babasaging plato habang sinusundan ng tingin ang dalawa.
“Arsen!”
Sinalubong ng pamilya ni Silver ang kasamang babae. Ngumiti ito, pero kapit na kapit pa rin sa braso ni Silver.
Nakita niya ang pagkibot ng labi nito, tila may sinasabi kay Silver.
“Silver? Is this okay? You haven't divorced yet, narito pa si Avi?”
Dahil sa pagbulong ni Arsen, nagbaba ng mukha si Silver, pinapakinggan ng mabuti ang sinabi ng babae.
“She might resent me if she saw me.” Mahinang saad nito.
Umiling si Silver.
“She won't.” Nangangakong saad ng lalaki.
Walang pag-aalinlangan nitong idinagdag ang magpapanatag sa loob ni Arsen. “I don't love her, and she knows it. I already made it clear to her, we are just in a contractual relationship, she has to know her limits.”
Pinalibutan na ng pamilya ni Silver si Arsen kaya hindi na nila napansin ang paglapit ni Avi.
Narinig nito ang lahat ng kaniyang sinabi.
Contractual marriage?
Kinagat niya ang ibabang labi.
Ibig din bang sabihin no’n magpipikit-mata lang siya sa pagdala ni Silver sa babae nito dito sa kanilang tahanan?
Umiling siya, mabilis ang kaniyang hakbang pabalik sa kusina. Tinanggal ang kaniyang apron at inilagay sa countertop.
Tama na, masyado nang natatapakan ang kaniyang pagkatao.
Marami na siyang isinakripisyo para kay Silver para maghirap lang lalo.
“Avi?” Nagtatakang napatingin sa kaniya ang kasambahay.
“Avi? Saan ka—”
Hindi na niya narinig ang sinabi nito dahil mabilis na siyang tumakbo paalis.
Bago pa makalapit sa mesa ni Mr. Galwynn ay nag-angat na ito ng malamig na tingin. Parang agilang nagmamasid at handa nang mandagit. “What’s this?” Pagkalapag niya sa printed files ay nagtanong agad ang lalaki. “That’s the monthly report from the finance department, Mr. Galwynn.” Aniya. Kinuha ni Silvestre ang folder saka binuklat. Mabilis nitong pinasadahan ng tingin ang ilang pahina bago isinara at inilagay sa isang drawer. Nanatili naman siyang nakatayo sa harap ng mesa nito. “Anything else?” Malamig nitong tanong. Tumango siya, “Yes, Mr. Galwynn.” “Proceed.” “Kagabi ay galing ako sa Arc Hotel, may isang empleyado akong kinausap para malaman kung nag-oopisina pa rin ba ang kanilang general manager. Ang sabi niya, may itinalagang bagong general manager ang hotel. Hindi na ang anak ni Mr. Cuesta ang namamahala, mayroon nang bago.” Noong una’y blangko ang mga mata ni Silvestre, ngunit dahil sa sinabi ni Gino, nagkaroon ng kakaibang emosyon ang mga mata ng lalaki. Magk
Lumipas ang ilang araw, ngunit hindi pa rin matagpuan ng mga tauhan ni Fatima ang dating nobyo ni Arsen. Inimbestigahan na nila maging ang pamilyang Cuesta ngunit wala rin silang nakuhang lead. Ang nakapagtataka lang, lahat ng gamit ni Drake ay naroon pa rin sa mumurahing hotel room na kinuha nito. Lahat ng gamit, maging ang passport at mga ID nito ay naroon pa rin. Kaya’t mahirap paniwalaan na umalis ito ng bansa.Kaya't patuloy na kinukulit ni Arsen ang kaniyang Tiyahin na hanapin nang mabuti si Drake. Lalo pa't malapit nang ianunsyo ang kaniyang engagement kay Silvestre. Ayaw niyang magulo na naman ang kanilang mga plano.Sa isang sikat na shoes store. Isinusukat ni Arsen ang mga sandals sa kaniyang paa, abala ang sales lady na paglingkuran siya. Mahigit sampung klase ng high heels ang nakalatag sa tiles at isa-isa niya iyong isinusukat— tinitingnan kung babagay ba sa kaniya. “That one, Hija. It looks good on you.” Si Arabella nang maisuot ni Arsen ang isang pares. Syempre naman
Ilang oras na byahe bago sila makarating sa syudad. Sa mansion ay sinalubong siya ng kaniyang mga kapatid. Si Rafael at Uriel ang nasa labas at naghihintay sa kaniya. “Aeve…” “I’m tired. Let’s talk later.” Malamig niyang sabi, hindi napigilan ang pagkairita dala ng pagod at puyat. “No, we will talk. Now.” Maawtoridad na saad ni Uriel. Napatigil siya sa paglalakad. Malalim siyang humugot ng hininga. Kung iritado siya, ay iritado rin ang kaniyang mga kapatid, hindi pwedeng sabay-sabay silang maging ganito. Humarap siya kay Uriel. Matigas ang ekspresyon ng mukha nito. Si Rafael naman ay blangko ang ekspresyon ng mukha. Humakbang si Uriel at naglakad papuntang dining area. Naiwan sila nila ni Rafael. “Hindi nakatulog ng maayos si Uriel, Aeve. He waited, so don’t ignore us.” Mahinahon ngunit halatang may diin sa salita ni Rafael. She's a spoiled daughter and sister. Sa materyal na bagay ay spoiled siya ni David, kahit ano’ng gusto niya’y kayang bilhin ng pera ni David. Samantalang s
“Umalis kaninang madaling araw si Silver, Avi. Nasabi niya ba sa’yo kung saan siya pupunta?” Si Manang Petrina nang makababa siya sa kusina. Maaga siyang gumigising para tumulong sa paghahanda ng almusal ng pamilya. Ngunit nang umagang iyon, masama ang kaniyang pakiramdam, pinilit niya lamang ang sarili na gumising ng maaga para tumulong sa kusina. Nasa harap na siya ng sink at maghuhugas na dapat ng kamay nang marinig ang sinabi ni Manang Petrina. Lumingon siya sa babae at marahang umiling. “Hindi po kami nagkausap kahapon, Manang.” Amin niya. “Avi? Ano’ng problema?” Madaling lumapit ang ginang at maingat na inilapat ang palad sa noo niya. “Mainit ka, anak!” Sigaw nito. Dahan-dahan siyang umiling. “Ayos lang po—” “Ay, naku! Hindi. Hindi ka maayos. Tingnan mo nga, namumutla ka.” Hinawakan ni Manang Petrina ang braso niya at pilit siya nitong pinaupo malapit sa island counter. Medyo nanghihina nga siya, pero sa isip niya’y ayos pa naman siya. Kaya niya pa. “Nakapagpahinga ka
Hindi kailanman pinaramdam ni Silvestre sa kaniya na may halaga siya. Sa tuwing tinitingnan siya ni Silvestre noon ay walang pagmamahal, kung may emosyon man na rumereplekta sa mga mata nito, iyon ay digusto at panghahamak lamang. Palaging iniisip ng lalaki na kaya lamang siya nagpakasal dito ay dahil sa ambisyon niyang umangat ang estado sa lipunan. Iniisip nitong pera at yaman lamang ni Lucio Galwynn ang kaniyang habol. Sa tuwing binibigyan siya ng mga mamahaling regalo, wala siyang maramdamang tuwa sa kaniyang puso. Mas lalo lamang na lumalaki ang kahungkagan na kaniyang nararamdaman. Kagaya lamang si Silver ng kaniyang amang si David, akala nito’y sapat na ang materyal na bagay para tumbasan ang pagmamahal na kaniyang nilulumos mula rito. Kaya ngayon na para itong tangang habol ng habol sa kaniya saan man siya magpunta ay talagang naguguluhan siya. Hindi niya malaman kung gusto lamang nitong isabotahe ang kaniyang mga date o sadyang makasarili lamang ang lalaki at gusto ni
Bakit nga ba siya naaapektuhan sa ideyang naroon si Silvestre at natutulog sa couch? Ano bang pakialam niya?Iritado na tuloy niyang binuksan ang refrigerator at kinuha ang karton ng gatas. Nagtungo siya sa lalagyan ng mga baso’t tasa para kumuha ng isang babasaging baso. Nagsalin siya ng gatas. Nang mapuno iyon ay saka lamang niya ibinalik sa loob ng refrigerator ang karton. “Can’t sleep?” Halos mapatalon siya sa gulat nang marinig ang baritono at medyo paos na boses ni Silver. Nilingon niya ang lalaki at nakita ito sa hamba ng pintuan ng kusina. Nakasandal ito, medyo pagod ang ekspresyon ng mukha, at namumula ng kaunti ang mga mata. Pinaikot niya ang mga mata at hindi na sinagot si Silvestre. “I can't sleep, too.” Sumbong nito na parang bata. Nagtagis ang kaniyang bagang. Ano’ng pakialam niya? Alangan naman problemahin niya pa iyon? Binalikan niya ang gatas na nasa baso. Mahigpit niya iyong hinawakan, nagtatagis ang kaniyang bagang at parang nagkakagulo sa likod ng kaniyang







