Kabanata 3:

ELARA'S P.O.V:

"Mommy, how's your day po?" tanong ni Ale sa akin habang pinupunasan ko ang kanyang katawan matapos naming maligo.

Hindi ko alam kung bata ba 'tong kaharap ko o kaedad ko na. Masyadong mature kung magsalita.

"Okay naman po ang araw ni Mommy dahil may Aleron siya na laging sasalubong sa kanya after work."

"Eh si Daddy po? How's his day?"

Natigilan ako sa biglaang pagtatanong ni Ale tungkol sa kanyang ama. Hindi ko inaasahan na lalabas yun sa bibig niya.

"Ale, you know that I don't know where your Dad is. Ni hindi ko nga alam ang pangalan niya."

Lumukob ang lungkot sa mukha ni Ale. Mula ng magkaisip siya, kinukwento ko lagi sa kanya na hindi ko alam kung nasaan ang Daddy niya at hindi ko naman ipinagkakait sa kanya ang totoo ngunit hindi ko sinabi na nabuo lamang siya sa isang pagkakamali.

Pagkakamali ko na nagdala sa akin ng isang Aleron Vance.

"It's okay, Mom. Don't be sad about it. Happy naman tayo kahit wala si Daddy sa tabi natin."

I smiled at him. "Hindi ko alam kung bata ka ba talaga o nagkatawang bata ka lang, halika nga. Pa-hug si Mommy?"

Tinalon ni Ale ang distansiya naming dalawa at saka niya ako niyakap at pinupog ng halik ang aking pisngi katulad ng sa kung paano ko siya panggigilan.

"Elara,"

Naputol ang lambingan naming mag-ina nang pumasok si Alon, ang kapatid ko.

"Ano ba 'yon?" inis na sambit ko.

Mula nang lokohin ako ni Vince, lahat ng lalaking nakapaligid sa akin ay sinusungitan ko na kahit sarili ko pang kapatid.

Babaero din kasi.

"Sungit nito, pinapatawag ka ni Mama."

"Bakit daw?"

"Hindi ko alam, napag-utusan lang ako," aniya bago abutin si Ale at walang pagdadalawang-isip na kinarga ang bata at saka siya naglakad palabas ng aking kwarto.

Nagbihis na lang ako at saka ako lumabas ng kwarto at nadatnan ko si Mama na nasa sala ng aming bahay at hinihintay ako.

"Pinatawag niyo raw po ako?" wika ko matapos kong maupo sa single couch.

"Wala ka ba talagang balak na magtrabaho sa Vance Corporation? Anak, hindi mo naman kailangang magpaalipin sa ibang kompanya at maging sekretarya."

Mukhang nakarating na naman sa kanya ang balita na natanggap ako sa Saavedra.

"Ma, ayoko nga po. Ayokong ipaalam sa buong mundo na ang Elara Vance na kilala nila ay isang disgrasyada. Ayoko rin namang madumihan ang apelyido niyo ng dahil sa akin at ayaw ko ring husgahan nila ang anak ko."

Isang mapang-unawang tingin ang ibinigay ni Mama sa akin at inabot ang kamay ko.

"Anak kasi, bakit mo ba ipinipilit sa ibang kompanya ang sarili mo kung pwede ka namang magtrabaho sa kompanya natin?"

"Mas malaki ang tyansa ng skills at growth development ko nang wala ang anino niyo. Hindi ko naman po kailangang kumapit sa apelyido natin para masabing mayaman ako. Kaya kong magtrabaho, ma, and please hayaan niyo akong maghanap ng boarding house."

"Fine, maghanap ka pero iiwan mo si Aleron dito sa bahay."

"Ano?"

"O bakit? Hayaan mong kami ang mag-alaga sa apo ko at hahayaan kita sa gusto mong mangyari. Tapos ang usapan."

Napabuga na lamang ako ng hangin at hindi talaga siya magpapatalo ng katigasan ng ulo sa akin. Although, sanay naman si Ale dito sa bahay at mukhang mas okay 'yon para maalagaan ng maayos ang anak ko.

"Fine, payag na akong iwan si Ale dito pero dadalhin niyo siya sa mapipili kong bahay ng T-TH at SS."

"Anong TTH at SS?" takang tanong ni Mama.

"Tuesday, Thursday, Saturday at Sunday. Yun ang schedule ko sa anak ko."

"Ewan ko sa'yong bata ka. Pagod na ako sa'yo. Dyan ka na nga."

Hinayaan ko na lang si mama at iniwan ako bago siya dumiretso sa kusina.

Kung magdedesisyon na lang din siya sa anak, dapat ako pa rin ang masusunod.