Share

CHAPTER 19

Sophia's POV. 

Gumagabi na at wala paring magandang nangyayari. Hindi pa kami pinapakain simula kaninang umaga at hanggang ngayon na sana may magligtas sa amin dito. Pero nagpapasalamat pa rin ako dahil kahit papaano walang ginawang masama sa amin ang mga lalaking 'to well except lang kanina no'ng hinuli ako, ang sakit pa rin ng anit ko. 

Si Rica naman kahit papaano kumakalma since hindi nga ako makakita dahil sobrang dilim ginamit ko ang pandinig ko. At napagtanto ko na hindi lang kaming dalawa ni Rica ang naririto may naririnig din akong iyak mula sa kabilang selda iyak ng mga babae. 

At isa lang ang ideya na pumasok sa isip ko kung ano ang gagawin nila sa amin 'Are they gonna sold us or gagawin nila kaming prosti?'

Ayaw ko sanang mag-isip ng masasama pero hindi ko mapigilan hindi rin naman ako makapag-isip ng happy thoughts kung nasa peligro na kami. Suma

Bab Terkunci
Membaca bab selanjutnya di APP

Bab terkait

Bab terbaru

DMCA.com Protection Status