SYPNOSIS No one dares to mess with him in the Mafia's world. He's a ruthless and heartless Mafia Boss after all. He shows no mercy on his opponents. Even in business world, he’s well known for being a ruthless and merciless man. But, no matter how much he wants to quit as mafia Boss he can’t, not until he finds the culprit behind his parents' death. He’s not a kind of man whom you can go easily with. He has trust issues brought about by the person he trusts yet killed his parents.
Lihat lebih banyak*****
Prologue
I was betrayed by one of my men and for that reason, I couldn’t control the anger that was invading in my whole body, it’s summoning out the monster inside me. I clenched my teeth and curled my fist into a tight ball as I rationalized how the poor man who’s at the mercy of my foot deserved to cough blood. I spared him a little breath until his body finally gave up.
I sighed. Why did my underlings betray me despite the good salary I was giving them?
I couldn’t believe what that man did. I trusted him yet he chose to be a traitor.
Hindi naman ako ganoon ka sama. Tinu-torture ko ang mga traydor sa hanay ko at iniiwanan ng kunting hininga hanggang sa mamatay dahil sa hindi na kaya ng katawan ng mga ‘to. Kapag nakayanan well, it’s a good thing pero kinukulong ko ang mga traydor sa Isla na pag mamay-ari ko kaya nasisigurado niyang hindi na ito makakatakas.
Sumakay ako sa sasakyan at nag-drive papuntang company ko. I needed to go to my company to show my happy side, ang personalidad na ginagamit ko para itago ang pinakalayunin ko, bago ko pa maisipang mang-massacre ng ibang grupo.
"Ring.ring.ring," tunog ng cellphone ko.
“Hello! Yes, Manang?”
“Sir! Napaalis ko na po ang maid na gusto niyong matanggal.”
“Good!”
“Pero, Sir! Tigil-tigilan niyo na po ang magtanggal ng mga maid baka wala na ho akong mahanap na kapalit sa susunod.”
Natawa ako, “If they promise that they will not flirt with me, I will not fire them.”
“Sir! Saan naman kaya ako makakahanap ng babae na tatanggi sa kagwapuhan niyo, sir?”
“Well, good luck, Manang!”
Binabaan ko na ito ng tawag baka kung ano na naman ang masabi no’n.
Sumasakit ang ulo ko sa mga babae. Nakikipagtalik naman ako sa tamang lugar pero ni minsan hindi ako nagdala ng babae sa bahay namin. Kaya palaging may maid na natatanggal ay dahil hindi trabaho ang pinunta kundi ako. Wala akong magawa kundi sisantehin ang mga ‘to.
Then suddenly a sad memory appeared in my mind. The memory that I wanted to forget, the memory that changed me and my life.
“Happy Birthday to you! Happy birthday to you!” his mother and father greeted him.
His parents held a small party for his 15th birthday. They only invited their family relatives. “Happy Birthday, Travis!” His Mom kissed his forehead.
“Thank you! Mommy.” He smiled at her.
“Happy Birthday, son!” Ginulo naman ng Dad niya ang kanyang buhok.
“Thank you, Dad! I love you both.” He kissed both of their cheeks.
“Make a wish muna, anak, before you blow the candle.” Tumango siya sa mom niya.
He closed his eyes and wished for his family to be like this forever, a happy one, yet the moment he opened his eyes to blow the candle, a deafening explosion shattered his world and turned his wish the other way around.
Umiling-iling ako para mawala sa isipan ko ang ala-ala na bumabangongot sa akin tuwing gabi. Ayaw ko nang balikan ang mapait na pangyayaring iyon.
Pagdating ko sa sariling kompanya ko, binati kaagad ako ng mga empleyado ko. And I started showing my fake side again.
~°~Sophia's POV.No'ng araw na umalis si Travis at magpahanggang ngayon hindi pa ito bumabalik. At kung ano-ano na ang pumapasok sa isipan ko. Sana pala hindi ko na siya pinilit na i-celebrate ang birthday niya eh 'di sana okay kami ngayon.Tatlong araw na ang nagdaan pero hindi pa ito umuuwi. Lagi akong nakaabang sa pintuan nagbabakasakali na baka uuwi siya at gusto ko ako ang unang sasalubong sa kaniya pagpasok."Sige na, Sophia kumain na tayo." pag-aya ni Rica.Kapag nasa pintuan ako hinihintay rin nila ako. Tatapos na lang ba ang araw ngayon na hindi pa siya uuwi. Napabuntong hininga na lang ako at sumunod kila Rica.Unti-unti na akong napapagod. Hindi sa lahat ng oras kaya ko siyang intindihin. Bagsak balikat akong umupo sa harapan ng mesa at nilagyan ng pagkain ang pinggan ko bago ko simulan ang kumain nanalangin muna ako.&nbs
~°~Sophia's POV.It's already morning when I woke up feeling sore down there. I let out a deep breath before slowly moving my legs to stand up. Napasinghap ako noong binalot ng sakit ang buong katawan ko."I'm going to kill that man!" nangigil kong saad.Wala kasi ito sa tabi ko para tulungan man lang ako. Ano 'to pagkatapos niya akong lumpohin iiwan niya lang ako ng ganito. Hindi na siya makakaulit sa akin ang hinayupak na 'yon.So, may balak kapa pa lang maulit?Sinubukan kong igalaw ulit ang paa ko at inapak sa sahig. Hindi ko namalayang pinipigilan ko na pala ang huminga at sumigaw sa sakit na sumidhi sa kaibuturan ko.I wanted to cried out for help but I'm also embarrassed. I bite my lower lip and endure the pain before I stand up even though I'm naked. Ihing-ihi na talaga ako. My legs is shaking
•WARNING MATURED CONTENT AHEAD•~°~Sophia's POV.It's been a week since we got home and it's been a week since I said yes to Travis. One week had passed and I can say that our relationship is going well.Nag-aaway kami minsan sa maliit na bagay dahil sa marami itong pinagbabawal na gawin ko, gaya na lang ang magsuot ng shorts pag-aalis kami at ang pagngiti ko sa ibang lalaki kinaseselosan niya pa. But after that he'll say sorry and gave me a bone crushing hug. That's what he do when he knew that I'm upset or mad at him. But I also find it sweet, a sweet gestures for me.I'm crazy right?! Well, that's love. Love can make a person crazy."Oh! Come on, Babe you don't need to go the grocery store wearing that piece of thing." Travis hissed.Here we go again
~°~Sophia's POV.Today is our last day here. We're going to leave tomorrow morning. At ngayon busy kami dahil magkakaroon kami ng despidida. Kung saan kakain kami together with the family members and my friends here and magkuwentohan for the last time. In short, it's a farewell feast to us.At 'yong baboy na nahuli ni Travis ang ni letchon at luto na ito at kanina pa ako takam-na-takam na kumain. Nanghiram ulit kami ng malaking mesa sa kapitbahay namin at doon nakahain na ang iba't ibang klase ng pagkain except for the desserts baka matunaw. It's already five p.m kaya nakahanda na talaga. Nakaligpit na rin ako sa mga damit na ginamit ko at 'yong iba iniwan ko na lang dito kasi marami kaming dadalhin na pinadala ni Lola.Update sa biik na nahuli ni Zyron, binalik niya ito kay Jen at ayon hindi nga siya binenta ni Jen dahil binayaran na 'yon ni Zyron at binilhan
~°~Sophia's POV.Nagsalita pa ang speaker about sa rules bago nagpito na isang hudyat na magsisimula na ang paghuli sa biik. Tiningnan ko ang ibang mga binatang kalahok o ang kalaban ni Travis at lahat ng 'to ay may itsura."That brute has a fucking death wish." Bruce said angrily."Sasali lang sa paghuli ng biik may death wish kaagad." Jen said then roll her eyeballs."You don't know nothing, Miss Jen. Hindi porket simpleng laro ay wala ng mai-involve na sakitan. Kapag pinag-aagawan na ang isang bagay at nakuha na ng isa, gagawin ng kalaban nito ang lahat para makuha lang ang bagay na 'yon." Felix said. Sa wakas nagsalita na rin ito.Hiyang umiwas ng tingin si Jen. Ang sabi ni Travis mahirap daw talaga pasalitain si Felix pero kapag nagsalita na ito aasahan mong sa bawat salita na lumabas sa b
~°~Sophia's POV.Nagising ako sa katok at boses ng Lola ko. Pungas-pungas akong bumangon at binuksan ang pintuan."Ano po 'yon?""Ang batang ito nga naman mag-asikaso kana kasi mamasyal tayo." Aniya. Niyakap ko muna ito."Ano pong meron ngayon?""Araw ng kapyistahan 'di ba. Bakit nakalimutan muna ba?" tanong niya.Napabitaw ako sa yakap at tiningnan ang kalendaryong nakasabit sa gilid ng pintuan ko bigay pa 'yan ng barangay dito na may mukha ng gobernador sa bayan.September? Beer months na pala ilang buwan na lang pasko na naman at dadaan na naman ang bagong taon.Napakamot ako sa ulo ko, "Nakalimutan ko po. Sakto po pala ang pag-uwi ko.""Sige na kumilos kana at aalis na tayo ikaw na lang ang hinihintay." Hinali
Maligayang pagdating sa aming mundo ng katha - Goodnovel. Kung gusto mo ang nobelang ito o ikaw ay isang idealista,nais tuklasin ang isang perpektong mundo, at gusto mo ring maging isang manunulat ng nobela online upang kumita, maaari kang sumali sa aming pamilya upang magbasa o lumikha ng iba't ibang uri ng mga libro, tulad ng romance novel, epic reading, werewolf novel, fantasy novel, history novel at iba pa. Kung ikaw ay isang mambabasa, ang mga magandang nobela ay maaaring mapili dito. Kung ikaw ay isang may-akda, maaari kang makakuha ng higit na inspirasyon mula sa iba para makalikha ng mas makikinang na mga gawa, at higit pa, ang iyong mga gawa sa aming platform ay mas maraming pansin at makakakuha ng higit na paghanga mula sa mga mambabasa.
Komen