Share

CHAPTER 22

Sophia's POV. 

Nagising ako sa hinding pamilyar na kuwarto. Tumakbo ako palabas at hindi ininda ang sakit ng katawan. Ang tanging nasa isip ko lang ay ang makatakas.

No'ng malapit na ako sa may pintuan may humigit sa akin at niyakap ako ng mahigpit.

"NO! PLEASE DON'T... Let me go na please!" Naiiyak kong saad.

"Hush! Baby it's me." Bulong nito. Kumalma naman ako kahit papaano ng makilala ko ang nagmamay-ari ng boses. 

Hinarap ako nito at hinawakan ang mukha ko. 

"May masakit ba sa 'yo? Tell me!" 

"I was just afraid earlier. Akala ko kung na saan naman ako." Nakayuko kong saad. Hinalikan nito ang noo ko.

"It's okay! Your safe now." Tumango lang ako. 

Hinila ako nito papuntang kusina at nadatnan namin do'n si Manang na masayang nagluluto. 

Locked Chapter
Continue to read this book on the APP

Related chapters

Latest chapter

DMCA.com Protection Status