CHAPTER 57

Kanina pa naihinto ng kanyang Kuya Trace ang sasakyang pag-aari nito sa harap ng apartment nilang mag-iina ngunit hindi pa rin kumikilos si Anie para bumaba. Ni hindi siya umimik at nanatiling nakatuon ang kanyang mga mata sa unahan ng sasakyan. Wari bang kapwa sila nakikiramdam sa isa’t isa at walang nangahas na maunang magsalita.

Pagkasakay niya nga kanina sa kotse ni Trace ay agad na itong nagmaneho paalis ng establisyementong nabili ng panganay nilang kapatid. Ni hindi niya alam kung nakaalis na rin ang kanilang Kuya Lemuel at si Alvaro sa naturang lugar. Agad na kasi silang umalis at hayun nga’t naihatid na siya nito sa kanilang apartment.

Pero sa halip na lumabas na mula sa may passenger’s seat ay nanatiling nakaupo lamang roon si Anie. Marami siyang gustong sabihin pero lahat ng iyon ay pinangingibabawan ng emosyong nasa dibdib niya. Hanggang ng mga sandaling iyon kasi ay hindi pa rin maalis ang sakit na nadarama niya dahil sa huling mga sinabi ni Alvaro. Alam niyang wala siyan