Chapter 24- Disaster

Mabilis silang bumaba sa tricycle at walang tigil na nagsi-iyakan. Unang bumungad sa kanila ang mga nagkakagulong tao. Kaniya-kaniyang salba ng mga gamit at ang iba ay hubad barong nagkakarga ng baldeng may lamang tubig upang matulungang apulahin kaagad ang nagngangalit na apoy.

Ang naglalagablab na apoy ay walang awang tinutupok ang bawat parting madaanan nito. Ang pagtupok ng apoy ang naging dahilan sa unti-unting pagtumba ng mga bawat haligi ng tahanan at pagkasira sa pag asa ng bawat pamilyang nanirahan roon.

Samu’t saring ingay ang maririnig sa lugar. Ingay ng mga taong nagsisigawan, wang-wang ng bombero at pagtangis ng bawat taong apektado.

Nagliliyab ang mga kabahayan at ang usok na binubuga nito ay kumalat sa kalangitan.

Anjelouv’s body is trembling with fear, and her face is full of unshed tears. Tears are pooling in her eyes and she can’t stop but to cry harder.

“H-hindi pu-pwede,” nanghihina siyang napaupo sa kalsada at nanlulumong pinagmasdan ang pagkawala ng kaniyang n