Chapter 23- Sunog

Kahit na nakarating na sila sa plaza ay patuloy paring bumabagabag sa isipan ni Anjelouv ang lalaking kaniyang nakita.

Misha, on the other hand, is back to her usual self. Masaya itong nakikipag usap kay Tonyo at nakikipagpalitan ng mga biro. Ang mga bata naman ay masayang pumunta sa lilim ng isang puno upang ilatag ang banig na kanilang dala.

Siya naman ay tulala pa rin sa isang tabi. Malalim na nag iisip.

Suddenly, a teenage girl and an older woman sat on the bench near her. The girl is crying, and her face is full of tears.

“Bakit kasi hindi ka nalang umalis diyan sa bahay niyo ha?! Aba tingnan mo nga sarili mo Pearl, ang laki na ng pinagbago mo!” bulalas ng matandang babae habang pinapasadan ng tingin ang kabuuan ng dalaga.

“Asawa ko siya ate, kailangan ko siyang tiisin kahit na sobrang …sakit na,” nasisigok na pahayag ng dalaga.

“Tangina, Pearl! Ang talino mo pero napakabobo mo naman pagdating sa pag ibig! Hindi ka namin pinalaki para saktan lang, Pearl! Pinalaki ka namin at