Chapter 43C- Stand

Mariing kinagat ni Anjelouv ang kaniyang pang ibabang labi habang nanlulumong nakatingin sa madilim na kalangitan. Makulimlim at wala man lang ni isang bituin na makikita rito. It was all dark and void..just like her emotions.

Hanggang ngayon ay nahihirapan pa rin siyang iproseso ang lahat ng pangayayari. Bakit pabigla-bigla? Bakit ang sakit? Bakit ganoon nalang kadaling magbago ng lahat? May nagawa ba siyang mali? May pagkukulang ba siya?

Her mind is full of endless questions. Konting-konti nalang talaga at parang sasabog na ang kaniyang utak. Nahihirapan na rin siyang balikan ang bawat pangyayari sa kanilang dalawa upang maghanap ng maaaring sagot. Para siyang pinapatay sa sobrang sakit. Para na rin siyang nahihibang at pilit na itinatanggi ang pangyayari.

She wants to know everything. She wants someone to enlighten her because, honestly, she’s slowly losing her mind. Kaunti nalang talaga at baka masiraan na siya ng bait.

Malamig na simoy ng hangin ang lumukob sa kaniyang katawa