CHAPTER FOUR

PAGMULAT ni Karina ng kanyang mga mata ay kumurap-kurap pa ito at halos hindi pa kayang paniwalaan na para siyang si Cinderella na tumira sa palasyo ng prinsipe. 'Yon nga lang, hindi para maging asawa nito 'kundi para maging personal maid.

Napangiti ang dalaga sa kanyang isipan. Wala nang nambubulabog sa kanya sa umagang ito. Wala nang magtatalak sa kanya tuwing umaga para paglampasuhin siya kahit buong gabi siyang pagod. Dito, hindi man niya hawak ang kanyang oras ay atleast, walang malupit na tiya na magbabantay sa lahat ng galaw niya.

Inilibot ni Karina ang kanyang paningin sa buong kwartong katamtaman lang ang laki para sa isang babaeng katulad niya. Napaka-kapal ng kutson na iyon na hinigaan niya. Malambot, may makapal at kumportableng bedsheet at may mabangong unan at kumot. Airconditioned pa ito. Hindi niya tuloy lubos maisip na narito na siya ngayon at tila hindi siya katulong.

Lumabas si Karina sa kuwarto niya. Pagbukas niya ng pintuan ay doon na niya sinabi sa sariling katulong nga siyang talaga. Paano ba naman, e nagkalat na naman ang mga gamit ni Winston.

"Kahapon lang ako naglinis, may'ron na naman," wika nito saka napailing-iling.

Kahit kailan naman talaga, hindi na ganoon kahilig maglinis ang binata. Bata pa lamang kasi ito ay spoiled na siya ng kanyang mommy. May mga katulong na naglilinis ng kuwarto niya. Pero ngayon lamang siya nag-hire ng isang personal maid.

"Good morning. Go downstairs when you're done," sabi ng kakalabas lang na si Winston sa banyo. Ginugo-gulo nito ang kanyang basang buhok.

"S-Sir," utal-utal nitong sagot.

"Why?" matipid nitong tugon.

Napalagok naman ng kanyang laway si Karina. Nakatapis lang kasi ang kanyang boss kayat tumambad sa bagong gising na dalaga ang six -pack abs nito.

"T-tanong lang po, bakit po kayo nag-hire ng personal maid? E, marami naman po kayong katulong 'dun sa baba," pag-uusisa ni Karina.

"Ayaw mo ba ng trabaho?" malamig na sagot ni Winston habang mariing nakatingin sa mata ng dalaga.

"G-gusto ko po,"

"Then stop asking questions," he said firmy. "Are you just going to stare at me? Or, maybe you want to dress me up?" he grinned.

"Sabi ko nga po, magliligpit na ng mga kalat. Ano ba 'to, dejavu? Parang ganito rin amg niligpit ko kahapon. Papel, bote ng alak, upos ng sigarilyo, mga balot ng chichirya, at may brief pang kasama," tuloy-tuloy nitong sabi habang isa-isang pinupulot ang mga kalat sa sahig.

Natawa na lamang si Winston sa kanyang isipan. This lady is really loud. Walang pakundangan.

Pagkatapos pamulutin ni Karina ang mga kalat niyon ay niligpit rin nito ang higaan no Winston. Nabangon lang kasi ito tapos diretso na sa banyo para maligos. Ganoon talaga siguro ang mga bilyonaryo.

"Grabe! Hindi rin pala biro ang maging personal maid ng isang bilyonaryo," bulong nito sa sarili.

"Are you saying something?" tanong ni Winston na ngayon ay nagtatali ng kanyang kurbata.

"Narinig mo ba?" tanong ni Karina.

"Hindi masyado," sagot ng binata sa kanya.

"O, e 'di hindi rin ako masyadong nagsalita," pamimilosopo pa ng dalaga.

Nagsalubong ang kilay ni Winston sa sagot na iyon ni Karina kaya't nilapitan niya ito. Busy pa rin ang dalaga sa pagliligpit ng higaan at hindi napansing nasa likoran na niya ang binata.

"What did you say?" mariing tanong ni Winston.

Natigilan si Karina at nanlaki ang mga mata nito. Napakagat-labi pa siya bago humarap kay Winston.

"Hehe," tanging naisagot nito.

"I said stop biting you lips!" malakas na pagkakasabi ni Winston saka hinawakan ang batok ng dalaga at siniil ito ng isang halik na siyang ikinagulat ni Karina. Hindi nito alam kung paanong magre-react sa ginawang iyon ni Winston. Itutulak niya ba ito? Sasampalin? Tatadyakan? Pero bakit hindi niya maigalaw ang kanyang katawan? Bakit parang hindi ito sang-ayong itigil ang halik na 'yon?

"I warned you," tanging nasabi ni Winston saka umiwas ng tingin sa dalaga.

He left her hanging there. Hawak-hawak ang hanger ng damit na ililigpit sana niya. Napahawak si Karina sa kanyang labi. Totoo ba ang nangyaring iyon?

"Nananaginip ba ako?" tanong pa niya sa kanyang sarili.

Wala sa sarili siyang napaupo sa kama ng binata. Nanghina ang mga tuhod niya. Kakaibang paru-paro ang naramdaman niya sa kanyang tiyan. Bakit niya iyon ginawa? Tanong ng dalaga sa kanyang sarili.

"Malabo namang magustohan niya ako. Kasama ba sa pagiging personal maid ko ang halik na 'yon?" naguguluhan niyang tanong sa kanyang isipan.

Bigla nitong naalala. Never pa siyang nagka-first kiss. Si Winston ang kauna-unahang nakahalik sa kanya! Ninakaw nito ang kanyang unang halik.

"Walang hiya!" sigaw nito saka pinaghahampas ang damit na hawak niya.

"A-ang first kiss ko! Huhu!" naiiyak pa nitong sabi sa kahanginan.

Habang ang konsensiya naman ni Karina ay nagsasabing gusto rin naman niya iyon dahil hindi siya tumutol.

Pagkatapos magligpit ni Karina ay naghilamos na muna ito. Doon lamang niya naalalang hindi pa nga siya nakakapagtoothbrush ay natuka na siya ng amo niya. Okay lang kaya 'yon kay Sir Winston? Isip niya pa. Binalewala na lamang niya ang pag-iisip noon. Bakit naman kasi, sa lahat ng pagta-trabahuhan niya ay isang Winston Miller pa talaga ang lumapit at nag-alok sa kanya ng trabaho? Trabaho nga lang ba talaga ang papasukin niya?

Kahit ganoon pa man, hindi umaasa si Karina na magugustohan siya nito gayong alam naman nito na kung si Winston ay isang bituin sa langit, siya naman ay isang bato sa lupa. Kailanman, hindi niya kayang abutin ang binata kahit ibato pa siya sa kalangitan.

Napagpasyahan ni Karina na bumaba saglit dahil iyon naman ang utos ni Winston pagkatapos niyang iligpit ang kuwarto nito. Akala nito ay umalis na papuntang trabaho ang binata kaya't laking gulat niya nang makitang naghihintay sa baba ang guwapo at matipuno niyang boss. Itsura pa lang, mukhang mabango na.

Hindi pinansin ni Karina si Winston bagkos nilagpasan siya ng dalaga na siyang nakapagpainit ng ulo niya.

"What the hell are you doing?" inis nitong tanong.

Nilingon siya ni Karina nang may matatalim na titig.

"If you don't want my kiss, stop biting your lips. O, baka naman, nagugustohan mo rin?" pang-aasar ni Winston sa kanya.

Hindi maikakailang kahit sinong lalaki ay mapapalingon sa ganda ni Karina. Maamo kasi ang mukha nito at malakas ang dating. Naturally brown ang kanyang wavy na buhok at evident din ang magagandang labi nito lalo na ang kanyang ngiti. Kaya't ganoon na lamang siguro ang hatak niya kay Winston.

"Ninakaw mo lang naman ang first kiss ko!" sumbat ni Karina sa kanya.

"Big deal pa rin ba ang first kiss ngayon?" pang-aasar muli nito sa dalaga.

"Oo! Dahil hindi lahat nabibili ng pera mo!" sigaw ng dalaga.

"Hindi mo ba nagustohan ang halik ko?" diretsong tanong ni Winston.

Umatras tuloy ang dila ni Karina.

"H-hindi!" nauutal pa nitong tugon. Napaismid na lamang si Winston sa kanyang naging sagot.

"You seem to like it," nakangisi nitong sagot. "Boys, hold her," utos nito sa kanyang personal body guards saka dineretsong hinawakan ang magkabilang braso ni Karina.

"Teka! Saan mo naman ako dadalhin?" matapang nitong tanong habang nagpupumiglas sa mga body guards ni Winston.

"Miss, just trust Sir Winston," sagot naman 'nung body guard na sumama sa kanya kahapon. 

Napairap na lamang si Karina at tumigil sa pagpupumiglas. She was about to bit her lips again nang mapatingin sa kanya si Winston.

"Not again, Karina. Don't dare." Pagbabanta ng binata sa kanya.