Share
CHAPTER SIXTEEN
"I hate you, Winston," aniya sa kahanginan.
"What? You hate me?" Iniluwa ng kanyang pintuan si Winston na may dala-dalang tray ng pagkain.Wait. . .what? Hindi siya makapaniwala sa nakikita niya. Si Winston? Dinalhan siya ng breakfast? For real? Akala ko ba galit ito? Aasa na naman ba si Karina?
Napaatras ang dila ni Karina. Isang matalim na titig ang ibinigay niya kay Winston bago niya iniwas ang kanyang tingin."Breakfast, gusto mo?" Alok ni Winston.
"Ayaw ko, hindi ko kakainin 'yan." Pagsusuplada niya."Inaalok lang naman kita. I didn't say I'll give it to you," sagot ng binata. He smirked. Inaasar niya si Karina."Uma
Kaugnay na kabanata
His Personal Maid CHAPTER SEVENTEEN
Karina seems to be day dreaming kaya sinampal-sampal niya ng mahina ang sarili niya. Baka kasi nananaginip lang siya ng gising dahil sa biglang pagmamalasakit sa kanya ni Winston. Hanggang ngayon ay hindi pa rin siya makapaniwala. Magkasama sila ngayon sa kuwarto mismo ng binata. Si Karina nakaupo sa may dulo ng kama. Si Winston naman ay nakaupo rin sa kabilang dulo. Kapwa walang imikan sa isa't isa. "Are you going to stay quiet all the time?" Si Winston ang nagsalita. Karina cleared his throat at hindi alam kung ano ang ire-react niya sa binata. "A-Aalis na ako. S-Salamat sa paggamot ng sugat ko kanina," sagot ni Karina. Hindi pa rin nito matingnan sa mata si Winston. Hindi niya maipaliwanag, pero nakaramdam siya ng hiya. "Hindi ako tumatanggap ng thank you lang, Karina." Natigilan si Karina sa sinabi nito. Ano ang ibig sabihin ni Winston? Nanlalaki ang mata ni Karina nang isang ideya ang pumasok sa isipan niya. Hindi kaya. . .oh, no!
His Personal Maid CHAPTER EIGHTEEN
Marahang hinaplos ni Karina ang buhok ni Winston. ANg guwapo nito. para siyang anghel kapag natutulog. Ang amo ng kanyang mukha. Akalain mo na ang ganito ka-amo at ka-guwapong mukha ay halimaw kapag magalit?"Naniniwala talaga ako na pusong mamon ka rin, Winson. Bakit kasi tinatago mo 'yon? Nakikita ko ang malasakit sa mga mata mo," pabulong na sabi ni Karina.Mukhang pagod na pagod si Winston sa ginawa nila. Maging siya, ramdam na ramdam pa rin ang pananakit ng kanyng pagkababae. Humugot siya ng isang malalim na buntong hininga saka inisa isang pinulot ang kanyang mga damit. Mabilis niya iyong sinuot. She still needs to fulfill her duty as his maid dahil hindi siya pang kama lang.Iniwan na muna niya si Winston. Dumiretso siya sa kuwarto niya to take a shower. Ang lagkit ng pakiramdam niya ngayon. Ramdam niya pa rin ang kahabaan ni Winston sa may bandang ibaba niya. She have surrendered herself several times but everything still feels new to her. The pl
His Personal Maid CHAPTER NINETEEN
Minabuti na lang ni Karina na ituon ang atensyon sa paglilinis tutal, bukod sa mga personal na pangangailangan ng katawan ni Winston, kailangan pa rin niyang gawin ang trabaho niya bilang maid at hindi lang tagapag-paligaya sa kama.Pagpasok niya pa lang sa kuwarto ni Winston ay nadatnan niya ito na sobrang gulo. Sumakit ang ulo niya at hindi tuloy alam kung paano iyon uumpisahan."Hay! pinapahirapan mo na naman ako, Winston." Bumuntong hininga siya saka inisa isa na pulutin ang mga nagkalat na damit ni Winston sa sahig. May sa ahas siguro ito at sa kung saan saan na lang naghuhubad ng saplot. Pero wala naman siyang karapatan na magreklamo dahil ito ang trabaho niya. Kaya ang ginagawa na lamang niya, habang gumagawa, panay rin ang ngawa niya. Kinapa niya ang kanyang bulsa. Hindi pa pala niya nalalamn kung sino iyong tawag nang tawag sa kanya kanina kayanaputol tuloy ang gagawin dapat nila ni Winston. Andon na, e. Ipapasok na sana kung hindi lang panay ang pag ring
His Personal Maid CHAPTER TWENTY
Nanghihinang iminulat ni Karina ang kanyang mga mata nang marinig na nagmumura si Winston. May kausap ito sa telepono. Hindi niya napigilang makinig habang hindi ipinahahalatang gising na siya. Inaapoy pa rin siya ng lagnag hanggang ngayon at sobrang sama ng pakiramdam niya. "How many times do I have to tell you that I can't go today! Cancel the meeting! I don't care about that fucking investor! The hell!!" nanggagalaiti nitong sagot sa tawag. Mukhang kausap nito ang secretary niya. Bakit naman hindi na lang niya siputin ang ka-meeting niya? Nag-aalala ba siya sa akin? Iyon ang iniisip ni Karina na agad rin niyang binura sa isipan niya. As if. Sa pagkakaalam niya ay galit pa sa kanya si Winston kaya malabo naman na hindi niya ito maiwan dahil nag-aalala siya kay Karina. Pinilit niyang magsalita even if her voice cracked a bit."O-Okay na ako, S-Sir. U-Umalis ka na." Ginalaw ni Winston ang panga niya na tila nauubusan ng pasensya."Jus
His Personal Maid CHAPTER TWENTY-ONE
The next morning, Karina felt better. Naigagalaw na niya ng mabuti ang katawan. Kaunti na lang ang pananakit ng katawaan niya. She felt light now. Siguro ay tumalab naman sa kanya ang gamot na binigay ni Winston. Hindi pa rin maiwasang sumama ang kanyang loob dahil sa ginawa nito kahapon. Wala na tuloy siyang cellphone ngayon para magamit. Importante pa man din 'yon sa kanya dahil ultimo iyon lang ang naipundar niya sa paghihirap niya na magtrabaho sa bar bilang waitress. Halos lahat kasi, napupunta sa malupit niyang tiyahin.Tumayo siya mula sa pagkakahiga at kinuha ang basag basag niyang cellphone sa sahig. Mariin siyang napapikit habang nararamdaman ang pagpatak ng luha sa kanyang pisngi."Ang sama mo, Winston." Kung gaano niya kagustong maniwala na may kabutihang itinatago si Winston, gano'n rin nito kino-kontra ang iniisip at paniniwala ni Karina sa kanya. Kung kailan naman pakiramdam niya ay medyo naglalapit na sila. Ngayon pa ito nangyari.Napai
His Personal Maid CHAPTER TWENTY-TWO
Gawa ng pag-aalala ni Evo, he rushed into he Miller's residence kinaumagahan agad para bisitahin si Karina at dalhan ito ng prutas at flowers. Inamoy amoy pa niya ang mga bulaklak habang papasok sa loob ng bahay ng mga Miller's. He parked his car inside the miller's garage, sa sobrang laki ng garahe nila, kahit pa siguro benteng kotse, kasya rito. Isa pa, they own different brands of luxurious cars doon. Sinalubong agad siya ng mga body guards ni Winston pagpasok sa loob. Kalahati sa body guards nito ay nakabantay sa labas ng bahay at ang kalahati ay ang sumusnod at nagbabantay sa kanya to keep him safe."Where is WInton?" he asked them. "At the pool area, Sir," maagap na sagot ng isa sa mga body guards.Napatingin silang lahat sa bulaklak na hawak nito."Ganda ng boquet, Sir, ah? Para kay manang Sela ba 'yan?" Nakangising asar ng isa. Sabay na nagtawanan silang lahat."Sira ulo ka talaga, Marky. Syempre naman, hindi!"Kilala ni Evo si Marky dahil
His Personal Maid CHAPTER TWENTY-THREE
"Bro, why are you here?" Evo asked him.Malamig lang niyang tiningnan si Evo."I'm getting Karina back.""Huh? Pinagsasabi mo, Winston? I don't work for you anymore!" singhal ni Karina."I haven't signed your resignation yet kaya under the contract, you are still my maid."Sarkastikong natawa si Karina."Haha! Oo nga pala, 'no? Maid mo nga pala ako. Hindi mo naman kailangng pagdiinan 'yon sa mismong pagmumukha ko, e. May damdamin din ako Winsrton!" Natahimik sandali ang binata. Hinigit ni Karina pabalik ang kanyang kamay."Tara na, Evo.""Bro, please. Just let Karina be today. Pag-usapan na lang ninyo ang bagay na ito privately. Hindi dito." Advice ni Evo. He got a point there. isa pa, pinagtitinginan na sila ng mga tsismosang kapitbahay nina Karina pati na ng mga amiga ng tiyahin nito. Too much attention."Fine," tipid nitong sagot. His expression did not changed. It was still as cold as ice. Makikita mo sa mga mata nito na blang
His Personal Maid CHAPTER TWENTY-FOUR
Bumungad kila Karina ang napakataas na gate na bakal. Ito ang entrance ng nature park na 'yon. Halos tingalain niya iyon. Nakakalula ang taas pero excited na excited na siyang pasukin nila iyon. Para siyang bata na ngayon lang nakapasyal. Totoo naman kasi dhil pinagkaitan siya ng pagkakataon noon. Ngayon na may chance na para maging malaya at masaya naman siya, laking pasasalamat na niya kay Evo dahil hindi ito tumitigil para mapasaya siya. Una nilang pinuntahan ay ang ampitheatre doon na gawa rin ng natural na kalikasan. Sobrang laki no'n at hindi na nakakapagtaka ang ma-berdeng paligid. Hindi lubos akalain ni Karina na may nag-e-exist na ganito kalaki at kagandang tanawin."I wish i saw this before. Sana noon ko pa ito nakita nang hindi ako nagmumukhang engot ngayon," natatawang sabi ni Karina.Napangiti si Evo habang minamasdan siya. She looks at peace. Mukhang walang dinadalang problema at mukhang walang nararamdamang sakit."Ipapakita ko sa 'yo lahat nang h
Pinakabagong kabanata
