#พี่หลามคนจริง EP.42 ชายหญิง 2 (3)

ให้พูดตรงๆ

ผมแม่งสับสนว่ะ

เอาจริงๆ ผมก็ห่วงความรู้สึกนิ้ง คือถ้าผมแม่งไปทำงานนั้นขึ้นมาผมว่าถ้าเธอรู้นิ้งไม่มีทางโอเค เธอต้องโกรธผม ต้องด่า เผลอๆ อาจจะทะเลาะกันอีก ซึ่งผมแม่งก็ไม่อยากทะเลาะกับเธอแล้ว เข็ดแล้วไง ครั้งที่ผ่านมามันเป็นโมเม้นท์ที่เหี้ยมากจนผมไม่อยากกลับมารู้สึกงั้นอีก

แต่ที่ไอ้เดี่ยวมันพูดมาแม่งก็ถูก เพราะงานที่มันแนะนำให้ก็ได้เงินไม่ใช่น้อยๆ เดือนนึงเป็นแสน ถ้าผมทำงานแค่ที่อู่กับที่ผับไอ้วิน ทำให้ตายยังไงมันได้แค่นั้น ได้แค่พอชีวิตผมไปวันๆ

ถ้าไม่มีแฟน ยังโสดมันก็พอได้

แต่ดันมีนิ้งไง ตอนนี้อ่ะ

ผมไม่พูดอะไรแต่กลับมาที่โต๊ะ ผมเห็นนิ้งมองมาแต่ไม่ได้สบตาเธอกลับ เห็นไอ้เดี่ยวเหลือบมองร่างเล็กแล้วพยักหน้าให้ผมเป็นเชิงให้ผมเก็บเรื่องที่มันพูดไปคิด ผมถึงได้ชงเหล้าแล้วยกขึ้นกระดกลงคออย่างเครียดๆ

ก็คิดอยู่ไง ถึงไม่ได้พูดเหี้ยอะไร

ชีวิตผมไม่ค่อยมีทางเลือก ผมไม่ได้ฉลาด เรียนก็ยังไม่จบ มีดีแค่ขยัน ทำอะไรก็ได้ขอแค่กูได้เงิน แต่ถ้าผมไม่เอางานนี้ ขยันไปไงก็ได้กลับมาไม่คุ้ม

ผมก็แค่กำลังคิดๆ อยู่

“เฮ้ย เพียวเลยเหรอ เมียมึงก็อยู่นะอีหลาม” เจ๊เพทพูดกับผม แล้วผมก็ชะงักไป เพราะแม่งคิดเยอะจนลืม