Share

Chapter 6

last update Last Updated: 2021-07-16 07:43:11

Parang nawalan ng enerhiya ang mga balikat ko. Hindi maproseso ng sistema ko na si Rynierre nga ang natatanaw ko ngayon. He's just. . . having a moment with someone else.

'Di ko alam kung dapat ba akong matuwa o ano, kasi matagal ko na siyang gustong makita na masaya sa isang babae, pero ngayon ko lang na-realise na ako rin pala ang mas kawawa.

Well, I didn't have the right to feel this building jealousy within me. I must teach myself how to know my place. Magkaiba kami. For me, he's still the man who seemed unreachable. Yes, I could observe his supremacy, I could adore him. Pero kahit kailan ay hindi maaabot ang mga ulap. Yes, they would make you feel so special, pero hanggang diyan lang. No one could literally touch them. No one could embrace them.

"You looked wasted, baby," Jacob teased me as he jokingly observed my reaction. Gusto kong umangal, pero alam ko sa sarili ko na tama siya. Emotionally, I was wasted. Jacob again spoke. "Puwede mo bang sabihin kung 'bat ka naging ganiyan? Because, F-Faith, hindi ako sanay na makita kang ganiyan. It's hurting me so much."

Seryoso akong napabaling sa kaniya, para makita ang nag-aalala niyang ekspresyon. Marahil nga ay kakaiba na ang nailalabas kong ekspresyon ngayon. Sa huli ay mapakla na lamang akong natawa. Jacob looked around, as if trying to find the reason why my mood suddenly changed, but he looked frustrated when he found nothing.

"Is Rynierre here?" sabi niya at nagsalubong ang mga kilay niya. "Siya lang naman ang nagpapabago sa mood mo. So I guess he's here."

Tumango ako sa kaniya. Tinuro ko ang puwesto nina Rynierre at ng matangkad na babae na kasama niya. Sinilip ko si Jacob. Noong una ay seryoso pa siya, pero makalipas ang ilang segundo ay natawa siya. Isang tawa na para bang may balak gawin. Isang tawa na talagang magpapakaba sa 'yo.

"Jacob, don't tell me you're--" I almost panted when Jacob made steps forward, making me nervous to the core. Hindi ko na talaga siya mapigilan pa, kasi kahit ilang beses kong tawagin ang pangalan niya ay nanatiling nakatitig ang mga mata niya sa isang direksyon. To say that I was afraid was definitely an understatement.

Jacob was very protective to me. 'Yan ang madalas kong napapansin sa kaniya. Noong grade 10 pa nga kami, ayaw na ayaw niyang may nakakabanga sa 'kin. Sa tuwing may nakakatapak nga sa medyas ko ay nagsasalubong na ang mga kilay niya.

Kung normal lang ang sandali na 'to, tatawanan ko na lang ang pagiging overprotective niya, pero hindi. Involved na si Rynierre rito. At ayaw kong masaktan siya. Gosh, I never wanted to see him hurt. Knowing Jacob, hindi man halata ay magaling talaga siya manuntok. I wasn't belittling Rynierre abilities, sadyang 'di ako sigurado kung makakayanan niya bang magtimpi kapag aatake na 'tong kaibigan ko.

"Mr. Cattaneo," Jacob almost shouted. "Hindi ko akalaing mahilig ka pala sa mga babae."

His striking words really stabbed my system. Napansin ko ang biglaang paglingon ni Rynierre. The woman beside him looked so shock, making her to step backward. I winced at the sight. Maganda siya, pero hindi ko gusto ang pagiging mahinhin niya. Seemed like she was acting unnaturally. Medyo halata na pinipilit niya lang maging dalagang Pilipina kasi nasa harapan namin si Rynierre. 

"Yes?" Rynierre's words engulfed my hearing. His eyes migrated to me. Noong una ay nalito siya, pero nang nagtagal ang tingin sa 'kin ay para bang nakilala niya na ako.

Ouch.

Sakit.

Pighati.

'Bat naman siya ganiyan? Kahit hindi niya na lang ako pansinin, basta't 'wag niya lang akong bigyan ng klase ng tingin na magpapasakit sa puso ko. Para niyang indirectly na sinampal sa 'kin na kahit kailan ay hindi niya ako inisip. So sa 'ming dalawa, ako lang pala 'tong lugi.

He was roaming in my mind for a long time, 'tapos ni pag-identify sa 'kin ay nahihirapan pa siya? Could anyone tell me what to do? Para na akong lumulutang.

"Faith?"

Ouch.

Sakit.

Pighati.

At 'di pa talaga sure hanggang ngayon? Ayaw niya ba sa 'kin kaya siya ganito ngayon? His sentences should not be in an interrogative tone. Nasasaktan kasi ako nang sobra.

"Hi," I even whispered. I produced a small smile. A smile that was a mixture of loneliness and bitterness. "I am sorry for disturbing you--"

"You know what, man?!" Jacob cut me off, alerting me. Mas lalong namilog ang mga mata ko. But my best friend looked unstoppable by this time, so I knew I could not do something to calm him down. I had known him for so long, he oftentimes lost his temper. Kaya kahit pigilan ko pa siya nang pigilan, wala pa ring silbi. 

Jacob groaned in hatred, "You know who I am, don't you?"

"I don't even know you," Rynierre innocently answered.

And so my best friend drastically clenched his fists again that he almost gripped my hand like he was searching for help.

"Jacob, listen," I whispered as careful as I could. Alam kong pinapanood ako ni Rynierre, pero nilabanan ko ang hiya ko. Ayaw kong magsalita pero kailangan ko nang magsalita. "Wala siyang kasalanan. Please, don't start a scene."

Nahihirapan, bumuntong-hininga siya.

And I sighed as a relief.

"Looks like you two need to talk," Rynierre announced. 'Agad akong napatingin sa kaniya nang marinig ang klase ng tono na binigay niya sa 'kin. Sa tingin ko ay inakala niya na kami ni Jacob! 'Di na rin kataka-taka pa kasi marami ang nag-aakalang kami ng kaibigan kong 'to! And seeing Ry's mysterious looks put an alarm in my system. 

Tumango lang ako sa kawalan na maisasalita. Pinanood ko na lamang ang pagtalikod niya at ng kasama niyang babae. I observed them carefully. I was trying to find something romantic vibes between the both them.

Pero wala naman, which was very confusing. Rynierre wasn't being sweet. Katabi niya lang ang babae. I didn't see any physical touch either. I noticed that the woman liked my husband, though. Kaya 'di na talaga ako mapakali. I trusted my husband, pero sa babae na 'yun ay wala talaga akong tiwala.

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • Hopes Beyond the Clouds   Chapter 40

    "'Bat ang bilis mong gumalaw?" reklamo ko, pero hindi pa rin niya ako nililingon. Parang may issue 'ata siyang binabasa sa note ni Ken. 'Di ko nga lang alam kung ano."Lover boy," nagtaka ako nang binulong-bulong niya 'yon habang dahan-dahan nang nilalapag sa lamesa ang note. As if he was surrendering."Ha?" tanong ko saka inabot ang note. Napahalakhak ako nang mabasa ang nakasulat sa isang papel.Walk by faith, not by sight."Hindi ako ang faith na tinutukoy!" Hindi pa rin nawawala ang tawa sa bibig ko. Laughtrip na laughtrip. "Bible quote kasi 'yan, Ry.""You're right," he stated, "but why did he highlight the faith then?"Tinitigan ko ang faith na word saka napansing naka-lettering ito at pinakapal ng signpen. Napailing na lang ako at pinigilan pa ang tawa. "Kasi malaki ang tiwala niya kay God. He has the strong faith, kumbaga."Days had passed, and Jacob was so confident that he would get excellent grades. Inggit na inggit tuloy a

  • Hopes Beyond the Clouds   Chapter 39

    Napunta ang atensyon ko kay Manang na biglang napasali sa eksena. Nawala ang pokus ko sa pinag-uusapan namin ni Ry dahil sa paraan ng pagtingin ni Manang sa 'kin na nagsasasabing, 'Kailangan nating mag-usap." Before my head could turn at Ry's direction, Ry stood up and handsomely excused himself. I stared at his leaving back, until Manang spoke up"May sinabi na ba ang alaga ko sa 'yo?" tanong niya.Alam kong si Ry ang tinutukoy niya."Wala naman po," pabulong kong ani at hinanda na ang mga tenga para sa bagong tsismis. "May problema po ba?"Literal siyang tumango nang walang pag-aalinlangan. Napapalunok, napatingin ako sa paligid para masiguro na walang makakarinig sa pag-uusapan namin ngayon."Sa Sitio," una niyang imik. Bagaman ang mga salita pa lang na 'yon ang nasasabi niya ay nagkaroon na ng pagtataka ang sistema ko. Muli siyang huminga ng isang beses at nagpatuloy sa pagkukuwento. "Nagkaroon ng away sa Sitio at teka saan ka pupunta--?"

  • Hopes Beyond the Clouds   Chapter 38

    "Pero mahal ang sim," bulong ko sa sarili na mukhang ako lang naman ang nakarinig.Gusto ko na sanang itulak sina Jacob at Cedrik para pauwiin na sila nang naunang nagsalita si Jacob."Pansin ko lang," ani niya at binigyan ako ng isang tingin. "Masyado ka nang na-li-link sa mga seniors."Tinuro ko ang sarili. "Ako?" Payak akong tumawa. "Me?""Malamang ikaw," sarkastikong sagot ni Jacob. "Pansin ko lang na mas matanda 'yong madalas nagkakagusto sa 'yo."I exhaled. I didn't know whether he was trying to state a fact or just trying to piss me off. Basta 'di ako komportable kapag patungkol sa 'kin ang pinag-uusapan 'tapos nasa tabi ko pa si Ry. Ang mga galaw ko rin tuloy ay naging limitado na."Baka na-ku-cutan sila sa 'kin," I joked, giving Ry a side-eye look, only to see him having his untamed look. In short, 'di siya nasiyahan sa joke ko. Maybe, he found that statement of mine boring. O talagang wala lang siya sa mood makitawa ngayon.

  • Hopes Beyond the Clouds   Chapter 37

    "Naka-drugs ka 'ata," pahalakhak kong sabi at tuluyan na lang iniwas ang tingin sa kaniya. Binaling ko na lang ang mga mata ko sa mga Kuya ko na kanina pa ako pinagmamasdan. Syempre ay nakaramdam ako ng hiya lalo na ngayong literal na namumula ang mga tenga nila.Kinilig 'ata?"Seryoso ako. Humanda ka na lang mamayang uwian," binagabag ni Jacob ang mood ko, kaya hinablot ko ang phone mula sa kamay niya since mukhang tapos naman na silang mag-usap ng kompare niya. I was about to put my phone inside my pocket when Ry's voice boomed."Hello?" siya habang nasa kabilang linya. Sinamaan ko naman ng tingin ang kaibigan ko.Ibig bang sabihin nito ay narinig niya lahat ng pinag-usapan namin kanina? Kasali rin ba 'yong pakikipag-usap ko sa mga Kuyang nasa harapan ko?I ended the call using my shaking hands. Nang mag-angat ng tingin ay kumawala ang mahinang buntong-hininga sa 'king bibig. It felt like I committed a serious crime. Kahit nakaupo lang naman ako

  • Hopes Beyond the Clouds   Chapter 36

    'Di nagtagal, isang SSG PIO ang pumunta sa harapan, mukhang may sasabihin. Todo na tuloy ang ngisi ko. Napangisi rin si Jacob, malamang ay nabalitaan niya na rin mula kay Cedrik ang news.At tama nga! Dahil in-announce ng officer na maaari na kaming umuwi! It's either uuwi o mananatili na lang sa loob ng library, 'yan ang sabi niya. Sandali kaming nagkatinginan ni Jacob, nagdedesisyon gamit ang tingin."Library. Boring sa bahay," si Jacob habang nakanguso."True, babe, baka awayin na naman ako sa bahay," sabad ng babae na 'di ko alam kung 'bat bigla na lang lumitaw sa kung saan. Maganda 'to at mukhang friendly. 'Yon nga lang, mukhang adik sa kaibigan ko.Inilagay ko na lang ang ilan sa mga libro ko sa locker at hinintay si Jacob. Kausap pa kasi nito ang grupo ng mga babae na mga kaibigan ng debutante kahapon. Mukhang maayos naman ang daloy ng pag-uusap nila kaya tumahimik na lang ako.

  • Hopes Beyond the Clouds   Chapter 35

    Kinabukasan, mas binigyan ko nang pansin ang pag-aaral. 'Di na ako naki-tsismis patungkol sa kung anumang bagay. Si Jacob ang naghatid sa 'kin patungong eskwelahan. Sinabi niya na bukas ay si Cedrik na naman ang naka-assign sa 'kin. Tumawa na lang ako habang inaalala ang mga assignments na sinagutan ko kagabi.I felt so. . . I felt so inspired.Nang nasa loob na ako ng classroom, naabutan ko ang mga YES-O officers na parang may in-a-announce na kung ano sa klase. 'Di man interesado ay nakinig pa rin ako. Malay ko ba kung may silent checker sa room na naglilista ng mga students na 'di nakikinig.Nagsitayuan ang mga Former YES-O members dahil may isasagawang Clean and Green Program ang Organization nila. Napangisi na lang ako nang mapagtanto na kasama pala ang teacher namin sa class na 'to sa program na 'yon. Noong una ay tahimik ang klase, kunware nalungkot, pero nang lumabas na ang ilan sa mga classmate ko at maging si M

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status