Chapter 5

Maeve’s POV

 

“What are you doing here?” Mas lalo pang tumalim ang mga mata ni Juago sa akin. He looks so different with the guy who have a teasing grin kagabi.

 

“Are you really asking that, Woman? Of course I am here for my son. You run away with my son!” galit na sambit niya.

 

“Go away, Juan Diego. My son don’t need you,” galit kong bulong sa kaniya. Mas lalo ko pang nakitaan ng galit ang kaniyang mata subalit iritado ko lang siyang tinulak.

 

“Where’s my son, Maria Everest?” galit niyang tanong. Nang marinig din ni Maverick ang tinig ng kaniyang ama. Agad siyang nanakbo patungo sa gawi namin.

 

“Tatay!” ani Maverick na agad lumapad ang ngiti sa kaniyang ama. Agad naman siyang binuhat ni Juago. Napapikit na lang ako at napahilot sa aking sentido. Hindi ko alam kung paano siya nakarating dito. Ni hindi ko alam kung paano siyang nagising sa mahimbing na pagtulog.

 

“Come here, Maverick,” tawag ko sa anak kaya agad akong pinagtaasan ng kilay ni Juago na bahagyang kumalma na ngayon dahil kay Maverick subalit hindi niya maitago ang galit na mga mata habang nakatingin sa akin.

 

“We will have our talk, right?” malambing ko pang tanong sa kaniya. Unti-unti siyang tumango sa akin bago bumaba sa pagkakakarga ng kaniyang ama.

 

“Maverick and I will have a talk so if you may please go away,” sambit ko sa kaniya. Agad tumaas ang kilay niya roon.

 

“You think I’m stupid? And what you’ll do again? Run away with my son?” aniya sa iritadong tinig.

 

“Yeah, I do think that you are really stupid. Do you think we can run away kung tubig ang nasa paligid namin? You think I would like to hurt my son.” Inirapan ko pa siya. Talagang kumukulo na ang dugo rito ngayon. Umirap din siya dahil sa aking sinabi.

 

“You already did,” aniya kaya ako naman ang natameme.

 

“Stay here. Don’t even enter our bedroom,” pabulong na sambit ko bago ko hinawakan ang kamay ni Maverick na halos ayaw pang sumama sa akin dahil nakatingin lang sa kaniyang ama..

 

“Nanay, Please… I want to come with him. I want to know my Papa…” aniya sa akin habang nakanguso. Napatitig lang ako sa aking anak.

 

I realize I was just the same with my father. I was pushing what I think is right for my son. I’m not giving him any freedom to do what he wants.

 

“Do you really want to live with your father, Baby?” malambing kong tanong kay Maverick. Unti-unti siyang napatango roon.

 

“Opo, Nanay! I’ll be a good boy!” Napangiti na lang ako sa kaniya.

 

“Alright, Baby… But you won’t forget about Nanay, right?” tanong ko bago hinalikan ang kaniyang noo.

 

“Of course, Nanay! Sasama ka win sa amin po!” aniya pa. That’s the cue of Juago to go to our side. He have that wide grin on his face now.

 

“Sasama po si Nanay sa atin po, ‘di ba, Tatay?” tanong pa ni Maverick kay Juago.

 

“Sure. If that’s what my baby wants,” ani Juago na binuhat nang muli si Maverick. Para pang napipilitan ang pagsang-ayon  niya sa aking anak. Napabuntonghininga na lang ako.

 

Wala pa subalit ramdam na ramdam ko na ang kaba sa mga mangyayari sa mga susunod na araw. I don’t know what to feel thinking to step on that City again.  Isang buntonghininga na lang ang pinakawalan ko kaya napatingin lang sa akin si Juago bago napataas ang kilay. Inirapan ko lang siya.

 

Nang makarating kami’y agad ding nagbyahe gamit ang kaniyang private jet. He was entertaining my son while looking at some of the places.

 

Sobrang ligalig ni Maverick habang nasa byahe kami. He was really enjoying talking to his idiotic father.

 

When we got into his father’s house. Bakas ang pagkamangha sa kaniyang mukha habang nakatingin sa paligid. Well, his father have mansion. Punong-puno rin ng racing car ang kaniyang garahe at malawak din talaga ito. Natatanaw ko na rin agad ang garden dito.

 

“Tatay, house mo ‘to po? Ang laki! Can I enter?” Agad naman siyang tinanguan ni Juago roon. Napangiti na lang si Juago before he let him look at all the furnitures here.

 

Ang mga kasambahay ni Juago ay gulat na gulat dahil nagdala siya ng ibang tao rito.

 

“Hala, Sir, totoong may anak ka na?” tanong ng isang kasambahay na babae. Siguro’y mas bata lang sa akin ng ilang taon. Hindi ko mapigilan ang mapangisi dahil mukhang bang joke ‘yon.

 

“Nako, Beh, huwag ka nang magtaka. Baka sa susunod tatlo-tatlo na panganay ng amo mo,” ani ko na bahagya pang humalakhak. Inirapan ako ni Juago roon.

 

“Don’t worry, sa ‘yo lang ako hindi nag-condom.” Kumindat pa siya sa akin kaya napangiwi ako. Sinamaan ko siya ng tingin. Paano’y hawak-hawak niya ang anak kung ano-ano ang pinagsasabi.

 

“Anong condom, Tatay, po?”  kuryosong tanong ni Maverick sa kaniya. Ngumisi ako kay Juago roon. ‘Yan magpaliwanag ka, magaling ka sa kabalastugan, huh?

 

“Condom, Baby, a balloon. A big one,” aniya na napakamot pa sa kaniyang pisngi.

 

“Really, Tatay ko? How big it is?” tanong pa ni Maverick sa kaniya habang naglalakad kami sa magiging kwarto niya.

 

“Mine is extra large, ewan ko lang sa iba.” Napailing na lang din ako roon. Ipinaliwanag ko na lang din kay Maverick kung ano ‘yon kahit na hindi niya pa naman lubusang maintindihan.

 

“It’s a protection for baby making, Baby. Like how we made you.” Napatango-tango siya roon jahit hindi ko alam kung may naintindihan ba siya o ano. Napatingin lang sa amin si Juago bago napanguso. After a while, nakarating kami sa taas kung nasaan ang mga kwarto. There’s a lot of guestroom there.

 

Ang kwarto Maverick at Juago ay iisa. Napanguso ako roon. What about me then?

 

“I won’t take free-loaders in my house,” pabulong na saad niya sa akin kaya inirapan ko siya.

 

“You jerk! You were the one who push the idea of living with my son!” galit kong bulong din sa kaniya.

 

“Alright. I’ll think about it. You can be my personal assistant and you wouldn’t need to worry about your living expenses,” aniya sa akin kaya napangisi ako roon.

 

“Shut your trap, as if I’ll be a free loader in your house. Who would like to be your slave? Don’t worry, I’ll look for a job immediately.” Who said I’ll just do his bidding. This is his house but I won’t let him slave me.