Chapter 37

Chapter 37

Habang papalapit ay pinupunas-punasan ko ang pisnge ko.

Tumayo lang ako sa may gilid niya. Humihikbi. Tinitigan ko lang siya habang nanonood siya ng tv.

Ilang sandali lang ay napansin din niya ako. Napatayo siya.

"Abigail, bakit? Anong nangyari sayo, bakit ka umiiyak?" nag aalala niyang tanong na lalong nagpaluha sa akin.

Kahit pa masama ang nagawa ko kaninang umaga sa kanya, ay kaya niya pa ring itanong sa akin 'yon.

"Sorry ate.." sabi ko at mabilis na siyang niyakap..

Yun lang ang nasabi ko at hikbi na ako ng hikbi.. Alam kong nagtataka siya pero..

"Sorry po.."

"Wala nga siyang tiwala sa akin e." sagot ko.

"Hindi mo ba naisip na baka nag aadjust pa si ate chacha?" napabaling naman ako sa kanya.

"Ito ang unang pagakakataon na may kahati si ate chacha sa atensyon mo, bukod sa akin. Baka naninibago lang siya sa mga nangyayari sayo. At talaga naman na may tiwala siya sayo. pero bilang first time niya na makita na may pinaglalaanan ka ng panahon bukod sa kanya, Kaya ayun..hi