Chapter 3
SERA'S POV
Kasama ko ngayon si Jeansel dito sa bahay ko at kwinento ko sa kanya yung napag-usapan namin ni Glayza sa rooftop. Nakailang hila ng buhok at batok yata ang natamo ko sa kaibigan ko. Pero sadyang 'di magising ang utak ko sa nangyayari.
"Alam mo Sera, napakaganda mong tanga. Alam mo ba yun ha?" mataray na sabi nito sa akin. Napairap na lang ako dahil kahit naman kumontra ako ay totoo naman.
"Tatanggapin ko yung sinabi mo kasi may papuri," sabi ko habang kumakain. Nag patuloy na naman ako sa pagsasalita, "Pero wag kang masyadong harsh, alam mo naman ikaw lang nakakaintindi sa pang bobo ko na desisyon." natawa naman sya sa sinabi ko na yun at saka humampas pa. Ewan ko ba bakit kapag ang ibang babae tuwang-tuwa kailangan pa manghampas?
"Buti alam mo yan Sera, ikaw tumigil kana at magkakaanak na sila. Aagawan mo pa ng tatay yung bata." ngayon biglang naging seryoso ang usapan nila. Hindi ko maintindihan ugali ng kaibigan ko. Parang may multiple personalities.
"Paano kapag ako ang pinili? Edi papakawalan ko pa din?" seryoso ako na nakatingin sa malayo pero alam ko nakatitig sya sa akin. Naramdaman ko na lang din na binatukan na naman nya ako. "Alam mo ikaw Sera, ang utak ginagamit yan ha? Wag i-stock, baka kalawangin. Gamitin mo minsan ha?" sarkastiko na salita ng kaibigan ko sa akin. Alam ko naman yung sinasabi nya kaso makulit ako. Mahal ko si Ethan.
"Ang sakit ha? May puso ako girl baka nakakalimutan mo din." nag-iinarte na sabi ko sa harap nito. Bagkus na pansinin ang sinabi ko tumayo lang ito at sininop ang gamit. Ginagamit na din ang cellphone niya bago sya tumingin sa akin. "Aalis muna ako Sera, bebe time muna kami ng aking Cayden." nakangiti pa na sabi nito. Hinintay muna namin si Cayden bago ako pumasok sa bahay at nag desisyon na matulog na lang.
Habang nakahiga ako napaisip din ako. Bakit nga ba pinasok ko ang bagay na ito? Kahit sinong babae ayaw pumasok sa relasyon na ang set-up ay ganito sa akin. Hindi ko din alam ang dahilan ko bakit na kuntento na lang ako sa lagay na kabit ako at di kayang ipagmalaki sa iba. Konting tiis na lang, gagraduate na ako at pwede na akong ipagmalaki kung magkakaroon ng divorce. Gusto ko din ipagmalaki. Kaso paano kung kabet nga lang ang lagay ko? Overthink ang ginagawa ko hindi matutulog. Tinigil ko na pag-iisip tungkol doon at hinintay na antukin na walang iniisip. Halos kalahating oras bago ako tuluyan na nakatulog.
6pm na yata ng magising ako pero wala pa din Ethan na dumating. Hindi man lang nag sabi nang hindi ako nag hihintay. Ay syempre pala may asawa yun, malamang sa malamang kasama nya original na asawa. Kailan naman kaya ako maipagmamalaki. Nakakainis puro overthink na lang ako. Pinasok ko 'to kaya panindigan ko.
Dahil 6pm pa lang naman sasaglit na lang ako bumili ng mga supplies ko sa malapit na grocery store. Hindi na ako nag bihis ng bonggang-bongga at talaga naman grocery lang sadya ko hindi gumala. Pagdating ko sa grocery store hindi na ganun karami ang tao. Kakamadali ng babae hindi niya napansin na mag kakabunggo na kami. Ako din 'di na makaalis sa kinatatayuan ko kaya naramdaman ko na lang may humigit sa akin.
Grabe yung kabog ng dibdib ko, kasi kung natuloy ang bungguan namin na dalawa baka nabagsakan ako ng mga nakalagay sa likod ko. Bago ako mag tagal sa bisig ng lalaki na ito. Lumayo na ako at tinignan sya. Laking gulat ko na ang humila sa akin si Ethan. Napairap na lang ako kaysa mag pasalamat. Pasensya kayo, wala sa bokabularyo ko ang mag pasalamat. Anyways, bago ko makalimutan tinignan ko muna ang babae na muntik na makabangga sa akin. Para akong binuhusan ng malamig na tubig sa nakita ko.
Paano ko naman makakalimutan ang taong matagal ko ng hinihintay ay nandito na sa harap ko. Pero paano ako mag re-react? Hindi ko alam kung yayakapin ko ba sya o magagalit. Sa huli naisipan kong lapitan sya. Kaso nakakailang hakbang pa lang ako ng tumakbo siya papalayo sa akin na parang takot na takot. Hinabol ko sya at nakarating kami sa labas ng grocery store. Sakto bumuhos ang ulan, pero parang kami lang ang tao ng mga oras na ito. Wala akong pakialam kung nababasa ako ng ulan. Kaming dalawa lang ang nasa gitna ng ulan na nakatayo ang iba tumatakbo at nag hahanap ng sisilungan.
"Sera ikaw na ba yan?" anya ng ginang dito. Nag-unahan namam tumulo ang mga luha ko at naramdaman ko na napaupo na lang ako. Wala akong pakialam kung anong sabihin ng mga tao.
"Bakit ngayon ka lang? Sabi mo babalik ka." sa gitna ng pag-iyak nito ay nasabi nya pa din mga gusto nyang sabihin. Lumapit ang ginang dito at lumuhod para yakapin sya. Mas lalong lumakas ang pag-iyak ng anak nito habang nakakulong sa bisig nya.
"Wag kang mag-alala anak, hindi na kita iiwan." saad ng Ginang habang inaalo nito sa anak nya.
"Tama na yung mahabang panahon na wala ka Mommy." sabi ko habang nakaupo pa din at nakatingin sa kanya. Hindi ko alam kung gaano ako katagal na nakaupo doon. Basta ang alam ko lang nandito na yung matagal kong hinihintay.
Naramdaman ko naman na wala ng ulan. Pero nag kamali lang pala ako. Kung hindi pinayungan kami ni Ethan. Inabot nya ang kamay nya sa amin. Inabot naman ni Mommy ang kamay nya at ako naman kusa ng tumayo. Hindi ko din alam kung bakit sobrang mainit ang ulo ko sa kanya. Pero alam ko na dapat na hindi sa akin lang iikot ang oras nya. May asawa sya at maaring dumating ang araw na piliin nya ang asawa at anak nya.
Habang tinatahak namin ang daan pauwi sa bahay ko ay pasulyap-sulyap si Mommy kay Ethan at sa akin. Siguro marami syang gustong tanungin pero 'di nya alam paano nya sisimulan. Nalaman ko din na umuupa lang si Mommy sa isang apartment. Tinanong ko sya bakit hindi sya bumalik sa bahay namin ang sagot na lang nya wala na daw kami doon. Oo wala na kami doon pero pumupunta pa din ako doon minsan.
"Mommy ang tagal na po natin magkasama na tatlo pero di mo pa po kilala si Ethan," saad ko habang nakatingin sa kanya inalis ko lang ang tingin sa kanya ng alam kong lilingon na ito sa akin. "Mom si Ethan, fiancee ko po." sinadya ko talaga sabihin na fiancee dahil alam kong mabibigla sya. Hindi nga ako nag kamali, kung hindi lang kami nakaseat belt ni mommy baka sumubsob kami.
"Sorry, may pusang dumaan." sabi ni Ethan habang nag patuloy sa pag drive, ako naman napangiti dahil kinikilig sya. Nakikita ko na namumula ang tenga.
"Mag-iingat ka sa susunod anak." ako naman tong napaubo kahit walang ubo. Wow anak? To the highest level ang tawag na.
"Oo nga pala mom, doon ka muna tumuloy sa bahay ko kaysa umuwi ka pa. Kunin na lang natin mga gamit mo bukas para sa bahay ko na ikaw tumira, wag kana tatanggi Mom ngayon lang ulit tayo nag kita at magkakasama." mahabang sabi ko kay Mom. Mabuti ng dun si Mommy sa bahay kaysa mag rent pa sya ng apartment. Malaki ang bahay para sa iilan lang na tao na nakatira.
"Salamat kung ganun anak, pasensya na kung ngayon lang ako nakabalik masyado pang malayo ang pinagdaanan ko para makita ka anak." maluha-luha na sabi ni Mommy sa akin.
"Sa anong dahilan po? Kahit gaano pa kahaba yan, all ears po ako." hindi ko alam pero may kutob ako na may mali. Sana lang mali ang hinala ko, kung hindi. Hindi ko na alam kung kaya ko pa syang ituring na tao. "Kapag handa na ako anak sasabihin ko." sabi ni Mom pero kakikitaan pa din ng lungkot. Sana lang kaya kong kulitin sya ngayon pero wag muna. Baka hindi pa talaga sya handang sabihin.
Kapag dating namin sa bahay. Pinaasikaso ko sya agad sa katiwala ko dito sa bahay ko. Ako naman inasikaso ko si Ethan. Ang sabi nya hindi daw sya makatakas sa asawa nya kaya hindi sya makauwi dito sa bahay ko. Ang sabi ko ayos lang at alam ko naman ang lagay namin. Pagkatapos namin mag-usap hinatid ko na sya sa labas at inayos ko na din ang sarili ko.
Hindi pa din mawala sa isip ko yung takot at lungkot na nakita ko sa mata ng ina ko. Saan sya takot? At bakit sya malungkot?
CHAPTER 23 DIANA'S POV “Anong sabi mo?” tanong ko kay Bryan na nasa harap ko ngayon. “Sabi ko nga sa'yo pumunta si Director sa University kahapon, hindi nakita ng mga estudyante ang mukha pero may mga nakakakilala dito.” pahayag n‘ya. Dahil chismisan ang nangyayari sa'min na dalawa kapag magkasama kailangan maging all ears ako. Tungkol na sa Director na ang pinag-uusapan namin. Hindi lang basta Director ng kung ano, kun‘di director na ng University. “Paanong hindi nakita ang mukha?” tanong ko dito. “Napapalibutan ng mga body guards.” humarap pa s'ya sa'kin para magkausap kami ng maayos. "Napakalakas naman ni Sera at kusang pumunta si Director sa University." Napatango-tango naman ako at napatingin kay Sera at Kuya parehas silang tulog. Halos kadarating lang ni Bryan pero chismis agad ang sinalubong. "Bukas daw may overall meeting, lahat including Professors." napalingon naman ako kay Kuya na nakatulog pa din. Hindi n'ya pa siguro alam dahil halos nung dumating s'ya kahapon hind
CHAPTER 22DIANA'S POV Nang makita ko na inilipat na sa kwarto si Sera ay pumasok na ako dito para mag bantay. Mas napaluha naman ako sa nakita ko. My god. Yung mukha n‘ya madaming paso at napakadaming sugat. Ang ulo n‘ya may benda ganun din ang paa at kamay n'ya. Hindi ko alam kung sinong anak ni Poncho Pilato Ang may gawa nito. Kung nakikita n‘ya ang gawa n‘ya sana mangyari din sa kanya ‘to. Kitang-kita ko ang hirap n‘ya kahit na hindi n‘ya ito sabihin kanina. Grabe ang dinanas n‘ya. Pinilit n‘ya mabuhay para sa bata na nasa sinapupunan n‘ya. His/her Mom is so brave. Isang oras pa bago sabay na dumating si Jeansel. Wala naman magawa si Jeansel kundi umiyak lang sa isang gilid.“Buong akala ko ay mukha lang ang nabugbog sa kanya. Grabe ang dinanas ni Sera….” lumuluha na sabi ni Jeansel.“Hindi natin alam kung ga‘no katagal lumaban si Sera sa tubig na 'yon.” malungkot na sabi ko dito.“Isipin mo Diana…nandoon ang kinatatakutan n‘ya… impossible na wala silang ginawa kay Sera…
CHAPTER 21SERA'S POV Gaya nga nang inaasahan ko. Kumalat sa University na pinsan lang ni Glayza si Ethan. Pinalabas lang daw ni Glayza na asawa n'ya ito para mailayo daw si Ethan sa mga katrabaho nito na babae. Kumalat din na Step Mother ko 'to. Kaya mas lalong nakaagaw pansin ang pangalan ko dahil konektado na ako sa Instructor ko. Late na ako pumasok dahil mag complete na lang ng mga requirements. Lahat ng mga estudyante nakatingin sa'kin.“Serenity…. Serenity….” kapag binibigkas ni Joshua ang pangalan ko literal na kinikilabutan ako.Lalampasan ko na sana s'ya pero hinarangan nila ako mismo sa huling baitang ng hagdan.“Anong kailangan mo?” mataray na sabi ko dito.“Oh mga pare, matapang talaga 'to…” sabi n'ya sa mga kasama n'ya na piling maangas mga wala naman angas pagdating sa pag-aaral. Nag tawanan naman ang mga kasama ni Joshua.“Please lang marami akong ginagawa…”kusang pakinggan nila ako ay nag tawanan pa.Lumapit naman s'ya sa'kin at hiningahan n'ya ako. Amoy na amo
CHAPTER 20SERA'S POV Andito pa din kami sa dating bahay kasama sila Ethan at Mom. 6pm na nang matapos ang event, ang pakikitungo ni Daddy kay Glayza ay sinlamig na … ng yelo. Hindi pa kami pinauuwi ni Daddy dahil mag-uusap daw kami. Wtf. Bakit kasama pa ako? Pwede ba’ng sila na lang na tatlo? Matagal-tagal pa ako’ng nag hintay bago pumasok si Daddy sa loob ng bahay. Diretyo si Daddy sa sofa na malapit sa'kin at naupo dito. Si Ethan naman ay nakaupo din sa tapat ni Daddy. Samantalang si Glayza at Mommy ay nasa iisang sofa na mahaba."Pakipaliwanag sa'min, Glayza. Wala ako’ng maintindihan." malamig na tinig na sabi ni Daddy."I-I'm sorry." nakayuko na sabi ni Glayza. Narinig ko naman na bahagyang tumawa si Mommy kaya napatingin kami sa kanya."Bakit tumatawa ka, Caroline?" naiinis na sabi ni Daddy."Nakakatawa lang na yung dating nanloko noon, ngayon niloloko na din. Ang masaklap pa, kasal pa sa dalawang lalake." prente na sabi ni Mom. Napangisi naman ako, totoo nga. Baba
CHAPTER 19 SERA'S POV Maaga talaga akong nagising dahil sa hilo na nararamdaman ko at nagutom din ako. Napilitan tuloy ako bumangon para ipagluto ang sarili ko ng noodles. Nag hanap pa nga ako ng pandesal kaso naisip ko sa aga ko nagising bihira lang ang may nag titinda sa madaling araw. After ko ngang kumain ay tumambay na ako sa kusina. Naabutan pa nga ako ni Manang Fely na nakatambay doon. "Ma'am maaga pa po, bakit po ang n'yo nagising?" Nginitian ko naman s'ya at tinuro ang pinagkainan ko sa sink, "Nagugutom po kami ni Baby." "Ganyan talaga Ma'am Ali, kaya masanay na po kayo. Pero kung magigising po kayo ng madaling araw kumatok lang po kayo sa kwarto ko." "Hindi na kailangan 'no ka ba Manang, nakakaistorbo pa ako nang tulog nun." "Ma'am Ali hindi sa nanghihimasok ako pero nakikita ko po na gustong makipag-ayos ni Sir Ethan sa inyo." "Kahit ano pong pangungumbinse n'yo sa'kin hanggat hindi po natatauhan si Ethan hindi po ako makikipag-ayos sa kanya. Marami na akong sinu
CHAPTER 18SERA'S POV Pagkatapos namin mag meryenda ay dumiretyo na kami sa bahay. Kotse ni Bryan ang ginamit namin dahil nga sa wala akong sundo kaya hindi na ako nag-inarte pa. Kanina pa tunog nang tunog ang phone ko, siguro GC yun kaya ganun na lang sunod-sunod ang tunog ng phone ko. Nang makarating na kami sa bahay, dumiretyo kami ni Diana sa kwarto ko. Kinuha ko naman sa basement ang maleta na malaki. Pagbalik ko sa kwarto ay prenteng-prente lang nakaupo si Diana sa study table ko.“Seriously Sera napakadami n'yan nakakatamad.” himutok n'ya.Inumpisahan ko naman tanggalin ang mga naiwan pa n'ya na damit. Kaunti lang ito kumpara sa gamit n'ya na inimpake ko kagabi. Bigla naman nag salita si Diana na ikinainit lalo ng ulo ko, “Hindi ba pwedeng mag-ayos na lang kayo?”“Kahit anong sabihin mo Diana hindi na mababago ang isip ko,” saad ko habang nilalagay ang mga pang skin routine n'ya.“Pano si Baby?” curious na tanong nito.“Okay lang, may baby naman na sila ni Glayza.”Nakit