KYLER POV
“Nak alam na ba ng mommy mo?” tanong ko sa kaniya habang inaayos ang mga laruan niya sa sofa.
“Ang alin po Daddy?” tanong niya habang sa mga laruan pa rin ang focus niya.
“That I’m visiting you in Baler.”
“Ani.” Pati Korean language alam. Sino ba nagtuturo sa kaniya ng ganiyan?
“Let’s play Daddy.” Nilapitan ko naman siya at nailabas niya na mga laruan niya.
“Lego?” yun kasi ang dala niyang laruan ngayon.
“Hmmm.” Saad niya habang nagsisimula ng magbuo ng kung ano man yun.
“Sure.” Nanguha na rin ako ng mga lego niya saka nagsimula na rin akong magbuo. Hindi na muna ako nagtrabaho dahil hindi ko alam kung kelan nanaman idadala sa akin ni Keisha ang bata. Habang naglalaro kaming dalawa ay biglang bumukas an
“Did you enjoy here?”“Off course mom. I enjoy with Dad.”“Good to hear that.” saad ko. KYLER POVNakatitig ako sa kanilang dalawa habang nasa likod ako ni Keisha.“So let’s go home?” aya niya sa anak namin. Ni hindi man lang niya ako pansinin ni kausapin. Hindi ko alam kung bakit ganun? Hindi ba dapat ako yung galit dahil sa ginawa niya sa akin. Iniwan niya ako kasama ng pera ni mommy pero binalewala ko iyun dahil mahal kita. Ano bang nagawa ko para iwan mo ako at ipagpalit?Bumalik kang mahirap ng basahin. I miss you Keisha, please come back. Tumingin ako sa taas para pigilan ang mga luhang nagbabadyang tumakas sa mga mata ko. “Can we have a dinner?” rinig kong sambit ni Kieffer. “Sure baby.”“With Daddy.”
“I’m sorry about that.”“It’s your responsibility to take good care of him pero anong nangyari? Nawala lang saglit yung paningin mo sa bata hindi mo na alam yung nangyari. Huwag niyo akong susubukan. Kaya kong maging criminal kapag anak ko na ang usapan.” Tinalikuran niya ako saka sila umalis ni Kieffer. Naiwan naman akong walang masabi. Nakakatakot na ang bawat mga sinasabi niya. Alam kong hindi mo kaya pero bakit kung makapagsalita ka kayang kaya mo lang?Pumasok ako sa kotse ko at inis kong hinampas hampas ang manubela. Ang hirap mong basahin! Ang hirap mong intindihin! Ni walang kaemoemosyon ang mukha mo. May kaunti mang emosyon sa mga mata mo ay hindi pa rin sapat para mabasa ko. Inis akong umuwi sa bahay at naabutan kong nakaupo si Clarrisa sa sofa. “What are you doing here?” walang gana kong tanong sa kaniya saka nagdirediretso sa kusina para uminom, sumun
“Lahat ba ng mga documents na kailangan ko ay nandito na?” tanong ko sa kaniya.“Yes ma’am.” binuklat ko naman ang mga iyun at tama naman ang nakuha niya. Isinarado ko na iyun saka humarap sa kanila at lahat sila ay nakatingin sa akin sa nagtatakang mukha.“What?” blangko kong tanong sa kanila.“Oh Hi everyone. I’m sorry, this woman is my boss Keisha mae kung hindi niyo pa kilala.” Pakilala sa akin ni Trisha. Lahat naman sila ay gulat at lalong lalo na si Florence na kahit hindi ko tingnan ay alam ko na.“Hell no.” Bulong niyang sabi pero sapat pa rin para marinig ko. Nakangiti ko siyang hinarap.“Now you can leave. Sinusundo ka na ni kamatayan.” Ngingisi ngisi kong sabi sa kaniya at nanlalaking mata niya naman akong tinitigan. Napataas naman ang kilay ko dahil hindi siya sumagot.“Trisha.”&ldquo
KYLER POVHindi ko alam kung ano ang nararamdaman ko sa mga naririnig ko sa kaniya ngayon. Pinunasan niya ang mga luha niya saka seryoso akong tiningnan sa mata. Yan nanaman ang blangko niyang tingin, walang pakialam na tingin.“Iniwan kita ng dahil sayo. Oo mahal kita pero hindi ko kayang magbulag bulagan. Noong gabing yun, nagpunta akong mall para bumili sana ng mga ingredients dahil gusto kong gumawa ng mango graham. Ng pauwi na ako nakita kita, nakita ko yung kotse mo kaya sinundan kita. May tiwala ako sayo noon pero gusto lang kitang makita kaya sinundan kita pero hindi ko inaasahan yung mga sumunod na nangyari. Kasama mo noon si Clarrisa na bumaba sa kotse mo. Dahil nacurious ako sa inyo sinundan ko kayo at dun ko nalaman lahat, dun ko narinig lahat! Hindi kita iniwan ng walang dahilan. Hindi ba dapat mas masaya ka na noon dahil ako na ang kusang umalis sa buhay mo?”Hindi ko na magalaw a
KEISHA POV Bagsak ang katawan ko pag-uwi ko. Nakakapagod makipag-argue kay Kyler.“Oh you’re here mom?” tinanguan ko lang si Kieffer na natahimik na nanunuod sa sala.“Are you okay?” inosente niyang tanong sa akin. Nginitian ko siya saka ako umupo sa tabi niya.“Of course baby. Kahit gaano kapagod si Mommy basta nakikita lang kita, nawawala yung pagod ko.” Nangiti naman siya sa narinig.“Nagsnack ka na ba?” pag-iiba ko sa usapan.“Hmmm I’m done Mommy, how about you po?”“Busog pa ako baby eh.” Busog sa mga salita ng Daddy mo. Ang gulo gulo ng buhay namin. Hindi ko alam kung maaayos pa ba namin lahat kahit kaibigan na lang o kahit para sayo na lang. Dahil darating yung araw na lalaki ka rin at unti unting mauunawaan ang lahat. Isinandal ko
“Sige po. Excuse me.” Tumango tango na lamang sila saka ako naglakad papalapit sa mga pagkain dahil hindi pa ako kumain. Nanguha lang ako ng ilang pagkain saka umupo sa available na table dun. Tahimik akong kumain dun until may umupo sa bandang harapan ko pero hindi ko na pinansin pa. Pinagpatuloy ko ang pagkain ko.“Stop staring at me.” Saad ko sa taong nasa harapan ko. Uminom ako ng tubig at nagpunas ng tissue sa bibig saka ko tinignan ang nasa harap ko.“What do you want?” tanong ko ng makita kong siya ang nasa harap ko at nakatitig lang.“Can we talk?”“We’re already talking.”“Ah yeah. I mean Can I talk to you in private?” sumandal ako sa upuan ko at diretso ko siyang tiningnan.“Sabihin mo na lang ang gusto mong sabihin dito. Wala akong oras para makipag-usap sayo kung gusto mong maka
KINABUKASAN..Maaga akong umalis ng bahay dahil dadaan pa ako sa bahay nila mommy. Gusto ko siyang makausap. Gusto kong putulin niya na ang connection niya sa mga Rivera. Nakarating ako ng bahay nila at mga katulong nila ang unang bumungad sa akin.“Nasaan si Mommy?”“Nasa kwarto niya po Sir.” Hindi na ako sumagot saka diretsong umakyat sa loob ng kwarto niya. Nakailang katok na ako pero wala pa ring nagbubukas nun. Nandito ba siya? O baka naman nasa banyo pa.Sinubukan kong buksan ang door knob niya pero bukas lang pala iyun kaya pumasok na ako.“Mom are you here?” inilibot ko ang paningin ko pero hindi ko siya Makita.“Mom?” Puro papel ang laman ng kama niya at kalat kalat pa ang mga iyun. Titingnan ko na sana kung anong pinagkakaabalahan niya ng may marinig ako.“Sinabi ko na sayong
KYLER POVDiretso akong nakatingin sa labas ng bintana ko habang nakapamulsa ang dalawa kong kamay sa bulsa ko. Ramdam ko pa rin ang pagkunot ng noo ko.Aware naman ako sa naging asal ko kanina sa harap ni Keisha at Kieffer. Hindi ko lang talaga maiwasang hindi mag-isip. Masyado na akong naguguluhan sa nararamdaman ko.Oo una kong minahal si Sasha pero si Keisha na ang kasalukuyan ko at may anak pa kami kaya bakit naguguluhan ako ngayong nalaman kong buhay nga si Sasha. Hindi tama ang iniisip mo Kyler, hindi tama ito. Mahal ko pa nga ba si Sasha o minahal ko nga ba talaga si Keisha? Mariin akong napapikit at hinilot ang sintido ko. Iniling iling ko ang ulo ko dahil mali, hindi tama.Ano naman sayo Kyler kung buhay pa nga ba si Sasha? Kamustahin mo lang siya okay na yun and win Keisha back. Pero masyado akong kinokontra ng puso ko. Ang gulo gulo na, hindi ko na maintindihan ang sarili ko.