“Ready your pempem,” nakurot ni Wommie si Seri sa binulong niya. Nasa unahan sila at nasa likuran nila si Mr. Whore na may damit ng suot.
Hindi alam ni Wommie kung anong maramdaman niya lalo’t ramdam na ramdam niya ang titig ni Mr. Whore sa kaniya mula sa likuran.“Serina,” napahinto sila nang salubungin sila ng fiancé ni Seri.“Let’s go. Let your friend enjoy her stay with him,” ang tangkad at gwapo talaga ng fiancé nitong ni Seri pero itong si Serina e iniikutan lang ng mata ang fiancé niya. Wommie thought while staring at her new found friend.“Sabi mo hindi tayo magkakilala. Chupi ka nga!”“Isa,” ang sabi ng fiancé nito.Nagpapadyak si Seri at tumingin kay Wommie. “Bakit ba niya ako nilalapitan e nag-usap na kaming walang pakialaman sa isa’t-isa,” bulong nito.Humaba na ang nguso niya, habang si Wommie naman ay medyo natatawa sa kaniya. “Sabay tayong magbreakfast bukas, Wommie ah?”Tumango si Wommie. Magaan ang loob niya kay Serina, ibang iba kapag kasama niya ang dalawang best friend niya na si Rem at Grey.“Yeah sure,”Lumapit si Seri sa tenga niya. “Kwentuhan mo ‘ko kung isinuko mo ang bataan mo,” natawa si Wommie at pinamulahan saka mahinang kinurot si Seri na natatawa habang lumalapit sa fiancé niya.‘Serina Avios,’ Aru thought while watching Seri and Wommie na nagbubulungan.‘Ambross Hutson,’ ang sabi naman niya habang nakatingin sa fiancé ni Seri. Ngumisi si Aru habang nakatingin kay Wommie.‘I never thought you have an eye for big people,’ ang sabi ni Aru sa isipan niya.Serina and Ambross are member of the families that dominated in the Northern Region. Hindi alam iyon ni Wommie, it just happened na nakilala niya si Serina at halos naging instant mag-best friend na ang dalawa.Tumingin si Wommie kay Aru. Hindi niya alam anong sasabihin niya.“Gusto mong kumain?” tanong ni Wommie, nahihiya, sabay lagay ng ilang hibla ng buhok niya sa likuran ng tenga niya.Dahil sa ginawa niya, napahinto si Aru ng limang segundo just to savor the moment of the beauty in front.“Yeah, let’s eat,” sagot niya at napatingin nalang sa gilid sabay hawak sa batok niya. Ang init ng pisngi niya.Wommie is anxious, she never thought na mahihiya siya sa harapan ng isang tao. First time niyang makatagpo ng taong napaka-expressive ng mata. Tipong titigan lang siya nito ay halos pakiramdam niya, makikita na nito pati kaluluwa niya. Ganoong atake ang ginagawa ni Aru sa kaniya.Naturuan na si Wommie tungkol sa kung nasaan ang ibang mga facilities sa loob ng ship pero nawawala pa rin siya at medyo naiilang dahil kahit saan siya tumingin, maraming nagsi-sex sa iba’t-ibang parte ng lugar.Hinawakan ni Mr. Whore ang kamay niya dahilan kung bakit napatingin siya dito.“This is the purpose of the ship.. No matter where you look, hindi mawawala ang mga iyan,” he’s referring to people na nagsi-sex na nadadaanan nila.Asiwa lang si Wommie cause never in her life nakakita siya ng taong live na nagsi-sex.Kitang kita niya tuloy ang mga nagsasalpukan na mga private parts ng mga tao.‘She’s such a baby. Bakit ba kasi siya pumunta dito?’ sabi ni Aru sa kaniyang isipan habang nakatingin kay Wommie na namumula na dahil sa mga nakikitang inhumane sexual activities na nadadaanan nila.Pagpunta nila ng resto, si Aru na ang nag-order para sa kanilang dalawa.Mas pinili niya ang vegies and pork than sea foods na siya sanang specialty ng resto mainly because nasa dagat sila kaya hindi nauubusan ng supply ng pagkaing dagat.“Mabuti naman walang nagsi-sex dito.” Ang sabi ni Wommie nang makita na walang couples ang naglalampungan sa loob ng resto.Natawa si Aru na nakarinig.“The founder knew how to respect the food kaya mahigpit na pinagbabawal na magsex dito sa loob ng resto.”Tumango si Wommie. Nang dumating ang pagkain nila, bahagya pa siyang nagulat nang makita na inorder lahat ni Mr. Whore ang mga madalas na kinakain niya.She expected na more in seafood ang pipiliin nito dahil iyon ang specialty ng resto.She rarely eats seafood dahil allergy siya sa crab. Pati isda ay hindi siya masiyadong mahilig.And Aru knew that cause he’s been observing Wommie for awhile.‘I wonder kung ayaw niya rin ba sa sea foods gaya ko,’ Wommie thought while looking at Aru.Ang simpleng tingin na iyon ay nauwi sa paninitig and Aru knew it but he didn’t mind it at all. Para bang wala lang sa kaniya na tinititgan na siya ni Wommie.“I want to know you more,” ang sabi ni Wommie nang napagdesisyunan na gusto niyang makilala ang taong nasa likod ng maskara.“That’s fine with me,” Aru replied.“Including your face,” buong tapang na sabi ni Wommie.Aru smirked causing Wommie to look surprise. “Are you hesitant na baka pangit ang nasa likod ng maskara na ito?”Napalunok si Wommie at bahagyang nahiya.“Are you the type of woman na top pick ang may itsura?”“Sino namang may ayaw no’n?” mahina niyang sagotNatawa si Aru.“Alright. But not now. Pwede mong alamin ang buong pagkatao ko maliban sa itsura at pangalan ko,”Napatingin si Wommie sa kaniya.“What? Drug dealer ka ba kaya ayaw mong malaman ko ang pangalan mo?”“What if I am? Are you going to run?”Nakagat ni Wommie ang labi niya nang makita ang mata ni Mr. Whore na nakatitig na naman sa kaniya. Mababaliw na yata siya na mata pa lang ay attracted na siya.Wala pa namang gwapo sa paningin niya dati maliban kay Rem na kaibigan niya.“Nevermind,” ang sabi nalang ni Wommie at kumain.Aru smiled at pinilig ang ulo habang nakasandal sa inuupuan niya. He’s enjoying himself while looking at Wommie eating her meal.In the office, kahit hindi siya kilala ni Wommie, lagi siyang nakatingin dito. Tipong kahit malapit lang sana sila sa isa’t-isa, pakiramdam niya ang layo pa rin nila.He didn’t thought that this day would come na makaka-dinner niya si Wommie.“What?” taas kilay na tanong ni Wommie. She looked so strong and intimidating sometimes pero halos malusaw na siya sa kahihiyan dahil sa mga titig ni Mr. Whore sa kaniya.“I just find it amazing that you’re like this ship,”Kumunot ang noo ni Wommie, hindi gets ang ibig sabihin ni Aru.“A living temptation,” he added causing Wommie’s heart to flinch.“LEU!” Sigaw ni Wommie habang naka-apron at may hawak na spatula. Kanina pa siya nagsisigaw dahil ni isa sa mga anak niya ang walang sumasagot. “ISA LIEUTENANT!” “Faster kuya Je. Mama is mad.” Sabi ni Leu sa kuya Soldier niyang nakangiti habang busy sa Ipad nito. “Mauna ka na kasi sa ibaba.” “But kuya,” “Is that Leu?” tanong ni Marian ng marinig ang boses ni Leu sa kabilang linya. “Yes and he’s interrupting us.” “Bumaba ka na at baka nga hinahanap na kayo ni tita.” Napabuntong hininga si Soldier at tumango. “Alright. I love you.” Napangiti si Marian at sumagot. “I love you too, lovey.” “Kuya, is ate Marian really your girlfriend?” tanong ni Leu. Tinignan lang siya ni Soldier at nginitian. Humaba naman ang nguso ni Leu. “She’s really your girlfriend and not ate Belinda. Bakit hindi ko pa siya nakikita dito?” Ngumuso si Soldier at lumapit kay Leu para lumuhod. “Dahil nasa America pa si ate Marian mo. Doon sila nakatira ng mama at papa niya.” “So you’re just talkin
“Ma, tiyang, girlfriend ko po, at mga anak ko.” Sabi ni Aru sa pamilya niya. Si Clarissa na nagulat ay biglang kumunot ang noo nang may napagtanto. It’s been 14 years nang huli niyang makita si Wommie. “Another batch ng tinaguan ng anak,” natatawang sabi ni March sa tabi ni Clarissa na inakala na tinaguan nga ng anak si Aru. “Wommie?” sabi ni Clarissa nang maalala na ang mukha ni Wommie. Ngumiti si Wommie at lumapit sa kaniya. “Hi ma’am Clarissa,” natatawang sabi ni Wommie sa kaniya. Napasinghap siya at bumaling sa kuya niya na hindi na makatingin sa kaniya ng maayos. “KUYA, ITINAGO MO SI WOMMIE KAHIT SA AMIN?” Sumenyas si Aru kay Clark for help. Actually, sila nalang ang naiwan dahil si Lieutenant, kinuha na ng mommy nila at ni tiyang Ysabel habang si Soldier ay tangay ng mga pinsan kasama ng Quintuplets at ni Farrah. “Love,” kinakabahang sabi ni Clark. “Uh-oh, mukhang tayo ang tinaguan ni kuya Aru ng anak, hindi siya ang tinaguan,” natatawang sabi ni March sabay lapit kay Womm
Naging malapit si Marian at Rem sa isa’t-isa. Sa loob ng dalawang taon, ginawa ni Rem ang lahat ng makakaya niya para makabawi sa mag-ina niya lalo na sa anak nila. Naghahanda na si Marian at Grey sa paglanding ng eroplano. Galing silang America at ngayon ay nagbabakasyon muli ng Pinas. “Mama, aalis pa rin ba tayo? Hindi ka ba naaawa kay papa?” tanong ni Marian sa mama niya. Isang executive assistant si Grey sa isang kumpanya sa US kaya pabalik balik sila doon ni Marian. “Iri-renew mo pa ba ang contract mo?” nag-alalang tanong ni Marian. Napabuntong hininga si Grey. Ilang ulit na siyang tinanong ng anak niya tungkol sa bagay na iyan. Pakiramdam niya tuloy ay tinutulungan ni Marian ang papa niya para ilapit sa kaniya. “Pag-iisipan ko pa. And besides bakit gusto mo akong manatili na sa Pinas?” Ngumuso si Marian dahil akala niya makukumbinsi na niya ang mama niya. Pagkakuha nila ng maleta nila, agad na silang lumabas ng airport at lumaki ang ngiti sa labi ni Marian ng makita ang pap
Pagdating ni Marian sa bahay nila, wala na ang papa niya pero ang pasalubong na dala ni Rem kanina ay naroon pa rin at iniwan sa ibabaw ng table na nasa garden nila. Kinuha ni Marian ang bulaklak pati ang na ang sweets na sa tingin niya ay para sa kaniya. Tapos sinilip niya ang nasa isang paper bag at nakita niya ang isang sneakers na sakto sa paa niya. Namula si Marian at kinilig. May isang note doon at binasa niya. To my daughter. Iyon lang ang nakalagay pero ang lakas na ng tambol ng puso niya. Ngumuso siya at palihim na nagpunas ng luha sa mata. “Make sure to win the bet, papa, ah?” she’s very hopeful na mapatawad na ng tuluyan ng mama niya ang papa niya. Isa rin naman siyang bata na nangarap ng isang kumpletong pamilya. Sa kwarto naman, kausap ni Grey ang mama niya. Sinabi ni Grey iyong pagbisita ni Rem sa kanila kanina. “Grey, sinaktan ka na ni Rem noon. Muntik ka ng mamatay sa kamay niya. Kung ako ang tatanungin mo anak, my answer is no. Huwag mo na siya hayaang bumalik
Kinabukasan, maaga lumabas si Grey para diligan ang garden niyang pinapaalagaan ng mama niya. Lumabas rin si Marian dala ang scooter niya at nakahelmet pa. “Mama, can I go out for a bit?” “O-Oh sige. Basta huwag kang lalayo,” sabi ni Grey. Tumango ang anak niya at aalis na sana ng biglang dumating si Rem na ikinagulat nilang pareho. Umaliwalas ang mukha ni Marian dahil nakikita na niya na tama lang na pumusta siya sa papa niya. Si Rem naman na napatingin sa kaniya at biglang nagbago ang expression ng mukha. Kagabi pa siya halos hindi makatulog buhat ng malaman na ang batang kausap niya sa Lomihan ay anak pala nila ni Grey. Gusto niya itong lapitan at yakapin pero hindi niya magawa dahil malaki ang respeto niya sa asawa niya. Gusto niya munang humingi ng tawad hanggang sa payagan na siya nitong lumapit sa anak nila. “Bye, mama,” ang sabi ni Marian at nagmamadaling umalis dala ang scooter. Hindi gaya no’ng una, ngayon ay sobrang saya ng puso niya na makita ang papa niya sa persona
Napatingin si Rem kay Marian na nakakapit kay Grey ngayon. Parang nagslowmo lahat sa utak niya ang pinag-usapan nila ng bata kanina. Bigla siyang napasinghap at namutla ng may napagtanto. “Manong, this is my mama po.” Nakangiting sabi ni Marian kay Rem na walang kamalay-malay sa nangyayari. “Marian, pumasok ka muna sa bahay anak.” Sabi ni Grey, hindi na makakurap sa labis na gulat. “Pero mama-" “MARIA RHIAN!” Sigaw ni Grey para lang sumunod sa kaniya ang anak niya. Nabigla si Marian at nang makita ang expression sa mukha ng mama niya, agad na niyang naitindihan na may hindi magandang nangyayari. Tumingin siya kay Rem bago siya pumasok sa loob ng bahay nila. Nang sila nalang ni Grey at Rem ang naiwan, agad na hinarap ni Grey si Rem na hanggang ngayon ay nakatanaw pa rin kay Marian. “Anong ginagawa mo dito Rem?” tanong ni Grey ng makabawi siya sa gulat. Tumingin si Rem sa kaniya. “G-Grey,” halos hind niya alam ano ang sasabihin sa asawa niyang labing dalawampu’t taon rin niyang