Kabanata 28.1

Hinang hina na akong naglalakad, ilang oras na akong naglalakbay pero wala pa rin akong makitang ilog na pwede kong pag-inuman. Wala na akong lakas para gamitin ang kapangyarihan ko, natatakot din akong gamitin dahil baka mawala ako sa sarili ko o makontrol ako ng sarili kong kapangyarihan.

Napahawak na lang ako sa isang puno ng maramdaman ko na ang pagkahilo ko, umiikot na talaga ang paligid ko. Nanunuyo na ang lalamunan ko, wala akong kasiguraduhan sa mangyayari sa akin.

Unti unti ng nandilim ang paligid ko, hinanda ko na rin ang katawan ko sa magiging impact nun sa pagbagsak ko. Hindi ko alam kung nag-iilusyon na ba ako dahil sa pagod, gutom at pagkauhaw dahil may naaninag akong tao. Akala ko lupa ang babagsakan ko pero pakiramdam ko para itong isang bisig ng kung sino.

Masyado lang siguro akong pagod kaya kung ano ano na ang nakikita ko. Tuluyan ko ng naipikit ang mga mata ko.

***

Dahan dahan kong iminulat ang mga mata k