Bumuntong-hininga si Mercy, pilit niyang inuunawa ang anak. Hinaplos niya ang pisngi nito. “Pare-pareho ko lang kayong mga anak, kaya pantay-pantay lang kayo sa akin. Walang aalis sa bahay na ito. Ayaw mo ba nun, madadagdagan pa nga tayo? Masyado kang nag-iisip.” “Natatakot ako, Mama. Lagi ko na lang napapanaginipan iyon. Ang pagdating ni Ailyn dito sa bahay at ang pagpapa-alis mo sa akin dito. Magkakatooo ba “yun, Mama? Natatakot ako…” Niyakap ni Mercy ang anak. “Hindi, Brittany, hindi…”Palihim na natuwa si Brittany. Lingid sa kaalaman ng mga magulang, kumuha siya ng private investigator at nasorpresa siya sa report nito sa kanya. “Si Damian Ferrer, ang tumatayong ama ni Analyn Ferrer ay isang surgeon sa isang ospital sa San Clemente. Si Analyn ay inampon lang niya doon sa ospital dahil walang nagke-claim sa bata nung maaksidente ito at ma-confine doon sa ospital. Kontra ang asawa niya sa ginawa niyang pag-ampon sa bata. Pinaalis si Damian doon sa ospital dahil sa isang kaso ng
Tapos na ang kasal at nasa reception na sila Anthony at Analyn. Kanina pa hinahanap ni Analyn si Elle, pero hindi niya ito nakikita. Hindi tuloy malaman ni Analyn kung umalis na ba ang babae katulad ng sabi niya kanina na magpapakita lang sandali rito sa reception at aalis na. Pero sana naman ay magpaalam muna ito sa kanya bago umalis. “Hey, babe. Gusto mo ba ‘yung ganitong kasal nina Edward at Brittany?” pabulong na tanong ni Anthony sa asawa. Umiling si Analyn. “Ayoko. Masyadong magarbo. Gusto ko, simple lang.” Tumango si Anthony. “Noted.” Pagkatapos ay tumipa ito sa screen ng telepono niya. Nagtaka si Analyn kung ano ang ginagawa ni Anthony kaya sinilip niya ang ginagawa nito, at nakita niya na may notes siyang nakasulat sa notepad ng telepono niya. Naiiling na napangiti na lang si Analyn sa asawa. “Hey, Anthony!” Sabay na napalingon ang mag-asawa. Isang may edad ng lalaki ang tumatawag kay Anthony. Pero kabilang lang ang lalaki sa umpukan ng mga lalaking kasama nito.“Come h
“Analyn!” Gustong pigilan ni Elle ang kaibigan, ayaw niya itong mapahiya sa maraming tao. Hindi niya alam kung marunong talagang tumugtog ng piano ito. “Ako’ng bahala.”Umakyat na si Analyn sa stage at saka naupo sa likod ng piano. Tinitigan niya ang mga kulay puti at itim na mga tiklado ng instrumento, at saka siya napaisip. Kailan pa nga ba siya huling tumugtog ng piano? Sinubukan ni Analyn na pindutin ang mga tiklado paisa-isa, walang tiyak na tono. May nainis mula sa mga bisita at sumigaw. “Kung hindi ka marunong tumugtog ng piano, bumaba ka na lang diyan! Nakakahiya ka lang!”Sinundan pa iyon ng iba pang sigaw na pinapababa na siya sa entablado, pero hindi iyon pinansin ni Analyn. Itinuon niya ang pansin sa pagtipa, hanggang sa bumilis na ng bumilis ang pagtipa niya. Napanganga ang mga bisita at nakikinig sa tinutugtog ni Analyn. “Piyesa ni Rachmaminoff!” hindi nakatiis na komento ng isa.“Oo nga. Maraming ayaw na tugtugin iyan dahil masyadong mahirap ang pagtipa ng piyesang
Salitan na tinitingan ng waiter ang dalawang babae. Hindi niya maunawaan kung bakit nag-aaway ang dalawang babae sa harapan niya. Pasimple siyang umalis sa lugar na iyon.“Alam mo… huwag kang mayabang. Hindi porke wala akong tsansa kay Anthony ay wala na ring tsansa ang ibang babae. Beware, Analyn. Hawakan mo ng maigi ‘yang posisyon mo ngayon, at baka may makasulot sa ‘yo,” bigay-babala ni Brittany.“Alam mo rin, Brittany… sa halip na sa akin ka nagpo-pokus, bakit kaya hindi ka mag-pokus sa sarili mong kasal? Hindi porke wala ngayon sa kasal mo ang mga magulang ni Edward, makakampante ka na. Nandun sa labas ang mga naging ex ni Edward, umaasa na magkakaroon pa sila ng tsansa kay Edward. Kaya mo ba silang harapin lahat?” Tumaas ang isang kilay ni Brittany.“Sinasabi nilang lahat na mahal ka ni Edward. Pero kung talagang ikaw lang ang mahal niya, bakit ang dami niyang naging girlfriend bukod sa iyo? Isa pa, bakit nasangkot siya sa isang scandal?”Humigpit ang hawak ni Brittany sa baso
Nang nasa sasakyan na sila Elle at Analyn, muling binuksan ni Analyn ang larawan sa telepono niya. Nagugulo ang isip niya at hindi siya mapakali kaya sinilip niyang mabuti.Galing ang picture mula sa isang surveillance video at in-screeshot. Pero maliwanag ‘yun. Kung ganito kalinaw ang quality ng larawan, ibig sabihin ay totoo ito at hindi in-edit lang. At totoo talaga ang picture dahil galing nga sa camera ng CCTV. Napatingin sa malayo si Analyn, maraming naglalaro sa isipan niya.“Kanina ka pa napapatulala riyan. Saka, ano ba'ng tinitingnan mo diyan sa telepono mo?” biglang tanong ni Elle, sabay silip sa screen ng telepono ni Analyn. Bigla namang itinago na ni Analyn ang telepono para hindi makita ni Elle ang tinitingnan niyang picture.“W-Wala. Tinitingnan ko lang kung may message si Anthony.” “Hindi ka pa niya mapapansin na wala ka na dun sa venue. Masyado pa ‘yung busy sa mga kausap niya.” “Elle, kung obvious na may gumagawa ng dahilan para paghiwalayin kayo ng asawa mo, pap
Pagkatapos ng napakahabang panahon, hindi akalain ni Analyn na babalik pa si Eric sa Tierra Nueva. Naglakad lang ng naglakad si Analyn, hindi niya alam kung saan siya pupunta. Magulo ang isip niya, nagulo dahil sa biglang pagsulpot ni Eric. Nang bigla siyang nakarinig ng sunod-sunod na busina. “Analyn! Saan ka pupunta? Tara na! Iuuwi na kita!” Wala sa wisyo na sumakay na si Analyn sa sasakyan ni Elle. “Hindi na ako magtatanong kung ano’ng nangyari, pero sana okay ka lang…” HALOS sabay lang dumating ang mga sasakyan nila Elle at Anthony sa bahay ng huli. “Wife, bakit ka umalis agad? Di ba sabi ko, sabay tayong uuwi?”Si Elle ang sumagot. “Sorry, Kuya Anthony. Isinama ko si Analyn. May pinuntahan lang kami diyan sa malapit. Pero nandito naman na siya, kaya aalis na ko.”Pagkasibad ni Elle, agad na pumasok na sa loob ng bahay su Analyn. Dumiretso siya sa pag-akyat patungo sa kuwarto nilang mag-asawa. Agad namang sumunod si Anthony. Inilapag lang ni Analyn ang dalang pouch at sak
Iyon ang video ng nagawa niyang pagkakamali sa Hongkong. Ngayon naiintindihan na niya kung bakit wala sa mood ang asawa. Ibinalik ni Anthony ang telepono ni Analyn at saka nagpaliwanag. “Nung nasa Hongkong. Akala ko, ikaw ‘yung pumasok sa kuwarto ko. Kaya hinila ko ‘yung tao sa kama ko. P-Pero hindi ito katulad ng nasa isip mo. Hindi kumpleto ang video na ‘to. Dahil hindi nagtagal, nalaman ko agad na hindi pala ikaw ‘yun. Kaya huminto ako agad. Hindi natuloy. Promise, walang nangyari sa amin,” hindi magkandatutong paliwanag ni Anthony. Halos nauutal na sa pagpapaliwanag si Anthony, Ngayon lang yata may kinatakutan ang isang Anthony De la Merced. Pero kitang-kita ni Analyn sa mukha nito na nagsasabi ito ng totoo at hindi lang gumagawa ng istorya.“So, totoo nga ‘yang video na ‘yan?”Hindi sumagot si Anthony, sa halip ay lumunok ito ng malaki. “Hindi ko kasi maisip na iyong lalaking magpo-propose sa akin sa loob ng masikip na kotse ay magagawa akong pagtaksilan. So ang una kong nais
“Sir Anthony, hinahanap mo raw ako?” Nag-angat ng tingin si Anthony mula sa mga pinipirmahang papeles. Kasunod na pumasok ni Ailyn ang sekretarya ni Anthony. “Cellphone?” tanong ni Anthony kay Ailyn, sabay lahad ng isang kamay niya para hingin ang telepono ng babae. Ang sekretarya ni Anthony sa halip ang nag-abot ng telepono ni Ailyn sa amo. Malamang ay nakuha na nito ang telepono sa labas pa lang ng opisina ng huli. “Password?” tanong ni Anthony ng hindi tinitingnan si Ailyn at sa halip ay sa screen ng telepono nito siya nakatingin.“Bakit, Sir Anthony? Ano’ng gusto mong makita sa telepono ko?” “Password?” ulit ni Anthony sa tanong niya. Huminga ng malalim si Ailyn at saka nagsalita. “0315”Nagsalubong ang mga kilay ni Anthony ng narinig ang password na sinabi ni Ailyn. Agad niyang pinindot ang mga numero at ng mabuksan ay dumiretso siya sa gallery. Pero wala ang hinahanap niyang video at picture roon. Tatatlo lang yatang picture ang nakalagay doon.Pabalibag na ibinaba ni Anth
Nang dumating si Analyn sa bahay, nasalubong niya si Edna. “Manang, ang Papa ko?”“Naroroon sa dining.”Dumiretso na si Analyn sa sinabing lugar.“Papa, ano’ng kinakain mo?” tanong niya habang naglalakad palapit kay Damian. Pero nagulat si Analyn sa nakita. Sa halip na pagkain ang nasa harapan ni Damian, isang larawan na naka-photo frame ang hawak nito at tinititigan. “Papa, ano ‘yan?”Nilingon ni Damian si Analyn. “Picture mo “to.”Nagulat si Analyn. Wala siyang maalala na may picture siyang naka-frame sa bahay na iyon“Ano"ng picture ko? Patingin nga…” Mas lalo siyang nagulat sa nakita. Isa iyon sa mga larawan ng batang Ailyn. Hindi alam ni Analyn kung saan nakuha ng Papa niya ang picture na iyon. “Saan mo nakuha ‘yan?” tanong ni Analyn sa ama.Hindi na nakasagot si Damian dahil saktong pumasok si Edna. “Naku, Mam. Kanina pa niya hawak ‘yan. Mula nung umalis ka kanina. Hindi niya binibitiwan ‘yan. Ayaw ding ibigay sa akin. Kesyo ikaw raw ‘yan, picture mo raw ‘yan. Ipinaliwanag
Alas-otso ng gabi, sa pinaka-itaas na palapag ng Crowne Plaza Hotel. Kararating lang ni Anthony sa nasabing welcome party ni Ailyn. Kokonti lang ang inimbita ng pamilya Esguerra. Mga piling tao lang at halos malapit lang sa pamilya ang naroroon. Ayaw din naman kasi nila na pagpiyestahan ng media si Ailyn. Hangga’t maaari, ayaw nilang kumalat sa mga social media platforms ang mukha nito.“Papa, dumating na si Anthony,” sabi ni Brittany sa ama habang nakatingin sa entrance ng venue.Naglakad si Anthony patungo sa pamilya Esguerra. “Sorry, Tito. Late na ako nakarating,” sabi ni Anthony nang nasa harapan na siya ng pamilya.“Not too late, son…” tinapik pa ni Sixto ang balikat ni Anthony, pagkatapos ay binalingan si Ailyn. “Anak, ikuha mo ng espesyal na alak si Anthony.”Ganun nga ang ginawa ni Ailyn at saka inabot ang baso ng alak kay Anthony. “Tonton…” nahihiyang tawag niya sa lalaki.Mula ng nakumpirma na siya nga ang nawawalang anak ng pamilya Esguerra, naging Tonton na ang tawag ni
Pagkaraan ng dalawang araw, nakatanggap nga ng imbistasyon si Anthony sa isang selebrasyon mula sa mga Esguerra. Nasa tabi niya si Analyn ng iabot sa kanya iyon ng isang kasambahay at ng buksan niya. “Nakakainis ‘yung mga tao na hindi marunong lumugar. May asawa ka ng tao, bakit kailangan ka pa nilang imbitahin sa okasyon ng dalaga nilang anak?”“Hindi lang naman ang kaugnayan ko kay Ailyn ang ugnayan namin ng mga Esguerra. Matagal na rin silang kaibigan ng pamilya namin. Inimbita ako as a family friend, hindi bilang childhood sweetheart ni Ailyn.”Nang dumating ang araw ng party ng mga Esguerra, sinamahan pa ni Analyn si Anthony sa pagbibihis nito. “Alam ko, hindi ka mapipigilan na pumunta roon, kaya go! Pumunta ka lang. Hihintayin na lang kita rito sa bahay.”Hinawakan ni Anthony ang kamay ng asawa at saka dinala sa mga labi niya para halikan. “Hindi ka galit?” tanong niya pagkaraan niyang masuyong mahalikan ang kamay nito.“Bakit naman ako magagalit? Ako ang asawa. Unless, wala
Nang sinabi ni Anthony ang pangalan na iyon, walang ekspresyon ang mukha nito. Hindi malinaw kung ano talaga ang nararamdaman niya. Parang may kalituhan pa ngang nakita si Analyn sa mga mata niya. Nakaramdam ng panlalambot ng mga tuhod si Analyn. Muntik pa siyang matumba. Litong-lito ang isip niya. Of all people, bakit si Ailyn? Bakit naging si Ailyn?Bigla niyang naalala nung una niyang nakatagpo ang babae. Napansin niya agad ang pagkakapareho ng mga mata at kilay ni Ailyn sa kanya. Parang bigla siyang nakaramdam ng pagsakit ng ulo.“Sigurado ba ‘yan?” tanong ni Analyn. Nagbuga ng hangin si Anthony. “The DNA test confirmed it. Isa pa, marami siyang detalye na nagma-match sa dating Ailyn.”Naiintindihan na ngayon ni Analyn kung bakit inako ni Anthony ang pagpapa-DNA test. At kung bakit hindi masabi ni Edward sa kanya na si Ailyn na dating sekretarya niya ang totoong Ailyn. Ang ipinagtataka lang ni Analyn, ang tagal na pumirmi ni Ailyn sa Tierra Nueva, pero walang nakadiskubre na
Dalawang araw na ang lumipas mula ng nalaman ni Anthony ang pagkakasangkot ni Analyn sa nag-viral na proyekto ni Edward, Dalawang araw na ring hindi pinapansin ni Analyn si Anthony. Oo nga at may kasalanan siya sa lalaki, pero bakit parang siya lang ang nadidiin? Naglilihim din naman ang asawa sa kanya. Kung bakit naman kasi hindi niya magawang direktang tanungin ang asawa. Dala-dala ang tray na may lamang dalawang base ng mango shake, inilabas niya ito sa terrace. Naroroon ang ama at hinihintay siya. Kaagad niyang ibinigay ang isang baso sa ama at kaagad namang tinikman iyon ni Damian. “Iha… huwag ka ng gagawa ulit ng mango shake. Wala kang talent.” Tumikwas ang isang kilay ni Analyn. Dinampot niya ang isang baso ng shake na para sa kanya at saka uminom mula roon. Napangiwi siya pagkatapos sumayad ang shake sa bibig niya. “See? Naniwala ka na sa akin? Mag-drawing ka na lang, anak. Huwag mo ng ulitin na gumawa ng shake.” “Grabe siya, oh… hindi man lang ma-appreciate ‘yung ginawa
“Maganda!“Sinamaan ni Analyn ng tingin si Edward. “Hindi ‘yan ang ibig kong sabihin. May picture ka ba niya?”Kumunot ang noo ni Edward. “Hindi mo ba nakita kanina?”“Hindi, eh.”“Wala akong picture niya. Kahit pa nakita ko na siya, hindi ko siya pwedeng piktyuran in public. Ako lang ang magiging number one suspect ng mga Esguerra kapag nagkataong lumabas ang litrato niya.”“Pero hindi ba dapat nga ay ipagyabang nila sa mundo na nakita na ang nawawala nilang anak?”“Hindi nila minamadali iyan. May tamang panahon para isiwalat ang pagbabalik ng panganay na anak ng mga Esguerra. Hinihintay lang nila ang tamang panahon.”NANG bumalik si Analyn sa bahay nila ni Anthony, nagulat pa siya ng nakita ang asawa sa sala. Naka-dekuwatro ito ng upo habang nagbabasa ng diyaryo. Nag-angat si Anthony ng mukha ng narinig niya ang pagbukas ngp pintuan. “Bakit ang aga mo? Akala ko ba mamayang tanghali ka pa uuwi?” tanong sa kanya ni Analyn.“Saan ka galing?” sa halip ay sagot ni Anthony sa kanya.
Kahit na nakaawang na ng kaunti ang pintuan, hindi pa rin naiintindihan ni Analyn ang pinag-uusapan ng mga nasa loob. Naririnig lang niya ang mga boses ng mga ito, pero hindi niya nauunawaan ang mga sinasabi nila. Minabuti ni Analyn na umalis na sa kinatatayuan niya, tutal naman, wala naman siyang naririnig sa usapan sa loob ng kuwarto. Bumalik siya sa kuwartong pinagdalhan sa kanya ni Jean. Naupo siya roon at saka muling nag-isip. Maraming mga katanungan ang pumapasok sa isipan niya pero hindi niya kayang bigyan ng kasagutan. Pakiramdam niya ay sasabog na ang ulo niya sa kakaisip. Kaya naman napagpasyahan niyang umalis na lang at iwanan na ang lugar na iyon. Tumayo na si Analyn at saka tinungo ang pintuan. Sakto naman na pagbukas niya ng pintuan ay sakto rin na bumukas ang pintuan ng kuwartong kinaroroonan nila Anthony. Biglang naisara ni Analyn ang pintuan ng kuwarto niya sa takot na makita siya ni Anthony o ni Greg. Nakiramdam si Analyn habang nakasara ang pinto. Nang sa ting
Pagkatapos ng tatlumpung minuto, dumating na si Anthony. Kasama niya si Damian. Agad na sinalubong sila ni Analyn. “Napaka-thoughtful nitong si Antony,” sabi ni Damian kay Analyn.“Nahihiya nga po ako sa inyo. Although nagdya-jive naman kayo ni Lolo, pero siyempre, iba pa rin ‘yung nasa sarili kang bahay. Pasensiya na po at hindi namin kayo agad nabalikan, naging busy kami ni Analyn,” paliwanag ni Anthony.Tinapik ni Damian ang balikat ni Anthony habang nakangiti.“So, bakit ang tagal nakabalik?” sabat naman ni Analyn.Binuksan ni Anthony ang pintuan sa likurang bahagi ng sasakyan at saka may kinuha mula roon. Isang katamtamang laki ng kahon ang kinuha niya mula roon na may tatak ng ipinapabiling pagkain ni Analyn.“Mahaba ang pila nitong tiramisu crepe mo kaya ako natagalan.” Agad namang kinuha ni Analyn ang kahon mula kay Anthony at saka nagmamadaling binuksan ito. May kasama ng tinidor sa loob ng kahon kaya kinuha iyon ni Analyn at saka tinikman ang crepe.Sumimangot ang mukha ni
Nang nagising si Analyn, wala na si Anthony sa tabi niya. Bumangon siya at tiningnan kung nasa banyo ang asawa, pero wala ito roon. Dali-dali siyang lumabas ng kuwarto at sumilip sa barandilya. Sakto na nakita niya ang papalabas na si Anthony. Narinig naman ni Anthony ang ingay sa itaas kaya tumingin ito sa itaas. “Saan ka pupunta?” tanong ni Analyn.“Susunduin ko ang Papa mo. Nakalimutan mo na ba na nandoon pa siya sa bahay ni Lolo?” Sa totoo lang, nawala na talaga iyon sa isip ni Analyn sa dami ng iniisip niya. “Ah, okay. Bilhan mo na rin ako ng crepe dun sa paborito kong cake house. Gusto ko ‘yung tiramisu flavor.” “Okay. Aalis na ako.”Tuluyan ng lumabas ng bahay si Anthony. Narinig na lang ni Analyn ang tunog ng papaalis na sasakyan sa labas. Tumalikod na si Analyn para pumasok na uli sa kuwarto nang bigla siyang napatigil sa paghakbang. Bigla niyang naalala na may driver naman si Anthony dito at may driver din si Lolo Greg sa bahay niya. Mas gugustuhin pa talaga ni Anthon