"Nandito ako para sunduin ang taong nabuhay sa katawan ng babaeng nasa loob ng silid ng kumbento. Base sa narinig ko kanina, ang sabi mo ay si.. Jessa ang taong yun?" Ramdam ni Jessa ang titig ng lalake sa kanya subalit nanatiling naka-tingin siya sa salamin. Aminin man niya o hindi, isa si Eckiever sa nagpahirap sa kanya. Hndi man physically, pero mentally and emotionally. Kung alam lang ng binata na ilang beses siyang umiyak sa tuwing magkakahiwalay na sila ng landas pagkatapos ng panlalait nito sa kanya. Mabuti na lang, naalala niya ang sinabi ng ina noon. Ang Luha ay hindi dapat basta-basta ipinapakita. Dahil ito ang simbolo ng kahinaan ng isang tao. Ang luha ay dapat lang na ipapakita sa mga taong karapat-dapat na makakita nun. "Yes, si Jessa nga ang pansamantalang nabuhay sa katawan ko. Siya ang nakarinig at nakaramdam ng mga bagay na ibinabato para sa akin ng ibang tao." Sagot ni Estacie. Hindi na umimik si Eckiever. Nakatitig lang ito kay Jessa na kasalukuyang naka-tingi
Itiniklop ni Estacie ang dyaryo at seryoso ang mukha na humarap kay Elena. "Bukas? Gusto kong manood Elena." "Alam ko. Kaya nga pinaghanda ko na rin ang mga sundalong iniwan sa iyo ng iyong Lolo at Lola. Sila ang makakasama mo bukas." Ramdam ni Estacie ang matinding galit sa mag-ama. Bagamat may mga bagay na talagang hindi niya maintindihan. Tulad na lang ng kung paano nalaman ng lahat na mag-ama ang dalawa, paanong natuklasan ng lahat ang ginawang pandurukot sa kanya ng Scorpion. Paanong nalaman ng lahat na ang prinsipe at si Lucy ang may pakana nun. Ang daming tanong sa isipan niya na naghahanap ng kasagutan. "Paumanhin my Lady, Princess Sylvia and Duke Arkhil arrived." Sabay pang napalingon sina Elena at Estacie sa katulong na sumulpot sa hardin. Tumayo si Elena at mabilis na mag-paalam para diumano asikasuhin ang kanilang kakainin mamaya. Sa pag-alis ni Elena, siya namang pag-pasok ng dalawang bisita. Isang bagay pa na ikinalilito ni Estacie, ay kung paanong naging malapit si
Umakting ang dalawa na walang naririnig nang mag-simulang manermon si Sylvia. Nang dumating ang tanghalian, masaya silang nag-salo-salo kasama si Vista. Si Clewin naman ay ilang ulit na tinatanong ang kaibigang si Eckiever kung bakit parang ayaw nitong dumistansya sa pamangkin na si Estacie. Nagtambay pa nga ang Princesa at ang Duke pagkatapos ng pananghalian. Pinanood nila Estacie at Sylvia ang friendly Sparring ng dalawang lalaki. Samantala, sa kulungan sa loob ng Palasyo. Umiiyak ang dalagang hindi makapag-salita at hindi rin makatayo. Ang galit sa kanyang puso ay abot-langit. Hindi kasi niya maintindihan kung bakit ganito ang buhay na ibinigay sa kanya ng Panginoon. Sa Isla ng Kololo, nabuhay sila Lucy at Juvilina na sagad sa hirap. Ang kanyang inang si Juvilina ay namamasukan sa bahay aliwan upang may maisuporta lang sa kanilang magkapatid. Oo, may kapatid si Lucy. Pero ang kapatid niyang iyon ay umalis at sumama sa isang barko ng kalakal. Tanda niya ay sampung taon palamang
Kinaumagahan, halos mapuno ang buong market square upang mapanood ang pagpaparusa sa nag-iisang pinuno ng Scorpion. Naka-upo sa parang intablado na gawa sa tabla ang hari at prinsesa ng Prekonville. Habang ang Duke naman ay naka-upo sa ibaba ng intablado katabi si Estacie. Pinili ng dalawa na doon umupo upang hindi masyadong makaagaw pansin sa lahat ng nanonood. Well, yun talaga ang gusto nilang mangyari subalit mukhang hindi iyon ang gusto ng hari. Dahil inutusan nito ang personal knight upang utusan sila ni Eckiever na umupo sa itaas ng intablado. Dahil doon, wala silang choice kundi umakyat na din at umupo kahilera ng mga Royals. "Okay lang sa'yo na mapanood ang pag-putol sa ulo ng Scorpion?" Bahagyang lumapit kay Estacie ang Duke at bumulong. Napalingon naman dito si Estacie at tsaka tumango. "Pagkatapos dito, naka-handa na rin ang dalawang kabayo na sasakyan natin papunta sa lugar kung saan ka dinala ng grupo ng Scorpion. Sigurado ka ba na kaya mong mangabayo?" "Oo naman. Ba
Hindi agad nakasagot si Eckiever. Simula noong araw na magkita sila ni Estacie, alam niya na hindi na maganda ang trato niya sa dalaga. Lalo na noong binabaliktad pa ito ng kapatid na si Lucy. Hanggang sa na-rescue niya ang dalaga mula sa pagdukot ng grupo ng Scorpion. Natatandaan niya lahat yun, maliban na lang sa kung paano niya tinulungan ang dalaga na muling mabuhay pagkatapos itong sukuan ng mga Saints at pare sa kumbento. Ayun kasi sa pare at sa kaibigan niyang si Clewin, isinugal niya ang sariling kamalayan upang maagaw pa ang kaluluwa ni Estacie mula sa kamatayan. Ang problema lang niya ngayon, ayun sa pare, dapat ay alam niya ang mga nangyari sa kadiliman kung nasaan ang kaluluwa ni Estacie. Subalit talagang wala siyang maalala tulad ng isinalarawan ng Pare sa kanya. "Well, I tried to ask for your forgiveness, nakalimutan mo na ba?" Tanong niya sa dalagang nakatitig lang sa kanya. Umiling si Estacie. "No, hindi ko matandaan." Naikuyom ni Eckiever ang mga kamao. Wala siya
Tahimik na nakatayo sa harap ng pinto ng paraiso ang dalawang babae na kasalukuyang naghihintay sa paglabas ng nilalang. Ang natatandaan ni Jessa ay sakay sila ni Eckiever ng kabayo pagkatapos siyang iligtas ng binata sa gumuguhong lupa. Kasunod noon ay ang pagdausdos ng katawan niya sa malalim at malamig na tubig ng Ilog na sumalo sa kanila ng mahulog sila sa bangin. Nag-dilim ang kanyang paningin pagkatapos nun at ng muli niyang idilat ang mga mata, nandoon na siya sa harap ng pintuan katabi si Estacie na walang imik. "May nangyari ba sa modernong mundo?" Hindi nakatiis na tanong ni Jessa sa dalaga. Isang tango ang naging sagot ni Estacie. "Nalaglag ako sa hagdan." "Nalaglag?" "I mean, tinulak ako ng kanyang nobya." Kuyom ang kamao na tugon ni Estacie. "Hindi namin matandaan ang ibang bagay, lalo na ako. Ang tanging naalala ko sa mundo mo ay ang naging buhay mo." Isang malalim na buntong hininga ang pinakawalan ni Jessa. "Parehas tayo. Tanging ang memorya ng katawan mo sa Pre
Ilang segundong hindi naka-kibo si Eckiever pagkatapos marinig ang sinabi ni Estacie. Samotsaring damdamin ang kasalukuyan niyang nararamdaman ng mga sandaling yun. Kaba, na baka bumalik sa dati ang turing sa kanya ng dalaga, at takot na baka kapag nangyari yun, iwasan na siya ni Estacie. Paano nga ba kung iwasan na sya ni Estacie ulit? Paano kung dahil sa ginawa niya sa dalaga, isipin nito na wala siyang kwentang Duke? Ano-ano na nga ang mga salitang binitawan niya sa dalaga? Hindi na niya maalala. O mas sabihin na ayaw na niyang maalala. Mahigpit niyang naikuyom ang mga kamao. "M-mabuti kung ganun. K-kumusta naman ang pakiramdam mo?" "Okay naman. Medyo masakit lang katawan ko." Sagot ng dalaga habang sinusuri ang sarili. Napa-tango si Eckiever. Ano pa ba ang sasabihin niya? Kanina lang, ng marinig niya mula sa Butler na nagkamalay na ang dalaga, marami siyang inihandang sasabihin. Pero dahil sa ibinalita ni Estacie, nakalimutan na niya lahat ang mga yun. "By the way, Duke." N
Kung ang dalawang tao na dating aso at pusa ay nagkapatawaran, maituturing na talagang maayos na ang lahat. Wala na si Lucy, nabawi na ni Estacie ang mga bagay na pag-aari ng kanyang ina. Si Juvilina naman ay itinapon na sa lugar kung saan kailangan niyang maging alipin ng ilang taon upang pag-bayaran ang kanyang kasalanan. Bagamat ang lahat ay plano ng anak na si Lucy, hindi pa rin siya naka-ligtas sa parusa ng hari. Isang bagay na lang ang hindi pa nabibigyan ng katarungan. Ang pag-patay ng Prinsipe sa dating Estacie. Iniisip ni Jessa kung paano niya ibubunyag ang lahat kapag naka-balik na sa Prekonville si Sinylve. "Kanina ka pa tulala, Estacie. Anong iniisip mo?" Napa-sulyap si Estacie sa pwesto ng Duke. Kasalukuyang kumakain silang dalawa. "Nabanggit ko na ba sa'yo kung paanong napunta ako sa poder ng mga Lecilion?" Tanong niya sa binata. Ibinaba ng Duke ng tinidor na hawak. "Kinidnap ka grupo ng Scorpion sa utos ni Lucy." Sagot ng lalake. Itinaas ni Estacie ang kopita ng