ชาไทย
ช่วงนี้ชีวิตฉันหาความสงบไม่ได้เลย อย่าว่าแต่หาเลยเถอะเพราะไอ้บ้าเฮคเตอร์เล่นตามติดฉันยังกับลูกน้อยเลย คือเข้าใจป่ะว่ารำคาญมาก
"ไอ้เฮคไปเรียนได้แล้วมั้ยมึง จะเฝ้าอะไรนักหนา"ติณณ์บ่นไอ้บ้านี่แล้วมันสนใจที่ไหนกันล่ะ
"กูไม่รีบ พวกมึงไปก่อนเลย"
"มึงดูหน้าชาไทยสักหน่อยก็ได้มั้ยไอ้เวร กูล่ะอึดอัดแทน"ฉันนั่งยิ้มให้พีตาร์ที่ด่าเพื่อนตัวเองก่อนจะโดนมองดุ แล้วสายตาของเฮคเตอร์เวลาดุคือมันไม่เคยล้อเล่นเลยสักนิด
"เฮ้ย...ถึงจะเป็นเพื่อนก็หวงว่ะ"
"ไปเรียนได้แล้วมั้ง เรียนเสร็จค่อยมาหาใหม่ก็ได้ไม่หนีไปไหนหรอก"ฉันบอกไอ้คนที่นั่งซบไหล่ฉันอยู่
"โอเค งั้นเรียนเสร็จจะมาหานะ"
"ทีกับเพื่อนพูดจนปากเปียกปากแฉะไอ้สันขวาน พอกับสาวนี่ยังกับลูกแมว"ที่ฉันพูดดีด้วยคือเข้าใจมั้ยคะว่ามันเป็นวิธีทำให้ไอ้บ้านี่ยอม
หลังจากที่ตัวปัญหาไปฉันก็ได้นั่งหายใจแบบโล่งสักที มาเฝ้าจนคนทั้งมหาลัยคิดว่าเราเป็นผัวเมียกันหมดแล้ว ทำไมฟ้าไม่ส่งผู้ชายดีๆ มาให้ชาไทยสักคนคะอยากมีผัวแล้วเนี่ย
"อ้าว....สุดหล่อกูไปไหน"นี่ก็อีกคนนอกจากจะไม่ช่วยฉันแล้วยังไปเข้าข้างไอ้บ้านั่นอีก
"กูเพื่อนมึงมั้ยเก๋"ฉันค้อนใส่เพื่อนตัวเอง
"มึงนี่ก็เก่งเนาะชา ถ้าเป็นกูนะหลานชายเจ้าของมหาลัยมาจีบขนาดนี้ กูไม่ให้แค่เบอร์โทรหรอกกูให้เบอร์ห้องเลย"นี่ฉันต้องมาเบื่อเพื่อนอีกคนหรอเนี่ย
"แล้วมึงไม่ให้อ่ะ"ฉันถามประชด
"ให้แล้วเฮคเตอร์ไม่เอามันบอกจะเอามึง"
"จะชาตินี้หรือชาติหน้า กูก็ไม่เอาหมอนั่นทำผัวเด็ดขาด"ฉันพูดเพราะนอกจากหน้าตาดีแล้วอย่างอื่นเฮคเตอร์ติดลบ
"มั่นใจอะไรขนาดนั้น มึงก็รู้ว่าคนอย่างเฮคเตอร์แพ้ใครไม่เป็น"เอาน่าอีกแค่ปีเดียวฉันก็จะเรียนจบแล้ว หลังจากนั้นชีวิตฉันจะโบยบินสักที
"แล้วยังไงกูต้องกลัว"
"พรุ่งนี้วันเกิดมึงนี่ชา"อึก....พูดถึงวันเกิดฉันนึกย้อนไปถึงคำพูดที่เฮคเตอร์พูดกับฉันวันนั้นแววตาเขาไม่ได้บ่งบอกว่าล้อเล่นเลยสักนิด
"อืม!!"
"มึงหน้าซีด เป็นอะไร"เก๋ถามก่อนจะเขย่าแขนฉัน
"ปะ...เปล่าเป็น ไปเรียนกันเถอะ"ฉันพูดจบก็ลุกขึ้นแล้วเดินเข้าห้องเรียนทันที
เฮคเตอร์
"ไปส่งชาไทยมาแล้ว"ผมหันมองเพื่อนรักอย่างไอ้กายที่ถามพร้อมยกยิ้มให้ผม
"กูบอกแล้วไง ถึงเพื่อนกูก็หวง"ผมยกเท้าถีบเพื่อนตัวเองเมื่อมันถามหาชาไทย
"แล้วมึงไม่ไปไหนหรอวันนี้"คำถามนี้มันถูกใจผมจัง
"กูเก็บแรงไว้พรุ่งนี้ดีกว่า"ผมบอกเพื่อนก่อนจะโดนมองอย่างจับผิด
"ไอ้ชั่ว ไอ้เลว กูเลิกคบมึง"ไอ้พีตาร์ด่าผม แล้วยังไงผมแคร์หรอ
"มึงคิดดีแล้วหรอเฮค"
"กูคิดมาตั้งแต่ปีหนึ่งและมันถึงเวลาสักที ในเมื่อไม่รับกูเป็นแฟน กูเลยจะเลื่อนตำแหน่งให้"ผมบอกเพื่อนรักทั้งสาม
"ตำแหน่งอะไรของมึงวะ"ผมกรอกตามองบนกับความใสซื่อของเพื่อนติณณ์ทันที
"พรุ่งนี้กูจะมีเมียครับเพื่อนรัก"
พรุ่งนี้วันเกิดชาไทยและผมได้เตรียมของขวัญชิ้นพิเศษไว้ให้คนพิเศษของผมเรียบร้อย ที่จริงผมไม่ได้อยากทำแบบนี้หรอกแต่บังเอิญความเห็นแก่ตัวและความชั่วของผมมันมีเยอะไปหน่อย ผมไม่อยากให้ชาไทยไปเป็นของคนอื่น ไม่ใช่ว่าผมอยากเอาชนะเธอหรอกนะแต่เพราะผมชอบชาไทยจริงๆ ไง ไม่เคยได้ยินหรออยู่ๆ กันไปเดี๋ยวก็รักกันเอง ผมว่ามันใช้ได้สำหรับผม
"มึงแน่ใจว่าชาไทยจะยอม"
"ไม่เห็นยากสักนิด"ยัยชาไทยตัวแสบพรุ่งนี้เธอเสร็จฉันแน่ขอดีๆ ไม่ยอมเป็นใช่มั้ย
ครืด ครืด
ผมหยิบมือถือของตัวเองขึ้นมาดูทำไมมือถือกูเคสลายคิตตี้วะ
"เฮคเดี๋ยวนี้มึงเปลี่ยนแนว"ไอ้ติณณ์เอ่ยแซวผมก่อนจะชี้ที่มือถือที่ผมถืออยู่
"ของว่าที่เมียกูว่ะ กูลืมคืนให้"ผมบอกเพื่อนก่อนที่สายจะตัดไป
ครืด ครืด
ผมมองมือถืออีกรอบเบอร์แปลกสงสัยจะเป็นหนุ่มๆ ที่ตามจีบชาไทยแน่ ผมยกยิ้มก่อนจะรับสายทันที
"โทรหาเมียกู มีอะไรไม่ทราบ"
(ใครเมียมึง)
เสียงผู้ชายแถมยังดูมีอายุสะด้วย จะเลี้ยงเด็กหรอครับคุณลุงถ้าเป็นเด็กคนอื่นผมไม่ว่าแต่นี้ว่าที่เมียผมกูไม่ยอมครับ
"แล้วคุณโทรหาใครล่ะครับ"
(ชาไทย)
"นั่นแหละครับเมียผม"
(เป็นไปไม่ได้ชาไทยบอกไม่มีแฟน)
"ใช่ครับไม่มีแฟนมีแต่ผัว จบมั้ยครับ"
(ไม่จบ มึงชื่ออะไร)
"จำใส่หูจำให้ขึ้นใจเลยนะครับ ผมชื่อเฮคเตอร์เป็นผัวของชาไทยและเป็นหลานชายเจ้าของมหาวิทยาลัย"
(มึงแน่มาก)
"ขอบคุณที่ชมครับ เลิกโทรหาเมียผมได้แล้วนะครับ คนเขานอนเอากันทุกวันยังจะหน้าด้านโทรหาเมียคนอื่นเขาอีก"
ผมพูดจบก็กดตัดสายทันทีเฒ่าหัวงูคอยดูเถอะถ้าเจอหน้าจะถีบให้
"ใครวะ"
"ใครไม่รู้แต่ที่แน่ๆ มันจีบเมียกู"ผมบอกเพื่อน
"แต่เสียงที่กูได้ยินเหมือนคนมีอายุเลยนะมึง"ไอ้กายทักผม
"เออกูว่าไม่ห้าสิบอัพอ่ะ ช่างแม่งเถอะ"
"ไม่ใช่พ่อชาไทยหรอวะ"ผมหันมองไอ้ติณณ์พูด
"ไม่ใช่เพราะมันไม่ขึ้นเบอร์"ผมรีบกดให้มันดู
ผมนั่งคุยกับเพื่อนเรื่องแข่งรถอยู่ที่สนามเกือบสามทุ่ม และพวกมันก็ยังไม่มีวี่แววจะกลับกันสักทีคือแม่งจะนั่งเอาอะไรวะสาวๆ ก็ไม่มีน่าเบื่อสัส
"กูกลับนะ"ผมบอกเพื่อน
"มึงจะรีบไปไหนเฮค"ไอ้พีตาร์ถามผม
"พักผ่อนกูง่วง"
"มึงไม่นอนเวลานี้ไอ้ควาย"
"กูจะเก็บแรงไว้เอาเมียพรุ่งนี้ จบมั้ย"
เฮคเตอร์หลังจากที่เรียนจบได้สองเดือนรู้มั้ยตอนนี้เมียผมท้องแล้วนะเว้ยเป็นไงล่ะทันใจมั้ย ตอนแรกที่รู้ว่าเมียท้องผมถึงกับขาอ่อนเลยนะไม่คิดว่าเขาจะมาเร็วขนาดนี้"เฮคเสร็จหรือยัง"เสียงเมียผมร้องถามรู้มั้ยครับตอนนี้ผมทำอะไรอยู่ผมกำลังตากผ้าไงครับ"เสร็จแล้วครับ ชาจะเอาอะไร"ผมถาม"แค่ถามดู"ผมไม่ให้เมียทำอะไรเลยเพราะช่วงนี้ต้องระวังให้มาก ส่วนเรื่องงานผมก็ไปช่วยคุณตาไปช่วยพ่อบ้างแต่ตอนนี้สิ่งที่ผมต้องทำคือดูแลเมียกับลูก"ฟอด เดี๋ยวพวกไอ้พีตาร์มานะครับ"ผมบอกเมียถึงจะเรียนจบแต่พวกมันก็ยังทำตัวเหมือนว่างยิ่งไอ้กายนี่โคตรว่างเลยเถอะจะเว้นแต่ก็ไอ้ติณณ์เพราะรายนั้นแม่งบ้างาน"เฮคเตอร์เพื่อนรัก"ตายยากกันจริง"ปากหวานขนาดนี้มึงจะเอาอะไร"ผมถามไอ้กายที่เดินเข้ามา"ไม่เอาอะไรครับตอนนี้กูกำลังอยู่ในช่วงมีความรัก"ความรักของมันผมเห็นมีทุกวัน"แล้วพีตาร์ล่ะ"เมียผมถามขึ้น"ไปรับอัญชัญน่ะเดี๋ยวคงมา"ไอ้เป้รีบบอก"พี่น้องท้องชนกันไอ้สัส หวงน้องจนหน้ามืด"ไอ้กายบ่นเพราะอะไรน่ะหรอก็ไอ้พีตาร์มันมีน้องสาวแต่เป็นลูกของเพื่อนพ่อมันนั่นแหละทีแรกก็น้องอยู่หรอกแต่หลังๆ พี่น้องยังไงไม่รู้มันถึงได้ข้ามขั้นให้อัญชัญเป็นเม
เฮคเตอร์หลังจากที่ผมบอกเพื่อนเสร็จผมก็พาเมียมาที่รถทันทีกลับมาคราวนี้เมียผมแม่งรุกแรงว่ะ วันนี้วันเกิดผมแต่ผมดันลืมสะงั้นเพราะมัวแต่ห่วงเรื่องของเมียตัวเองนี่แหละ"จุ้บ....อืม"ผมหันมาจูบปากเมียตัวเองที่กำลังเดินอยู่ข้างๆ"เฮคพอแล้ว""อย่าอ่อยเยอะครับเดี๋ยวจะไม่ได้นอน"ผมพูดเสียงดุ"ไม่ได้อ่อยสักหน่อยเถอะ"ผมหันกลับมายิ้มให้เมียตัวเองที่กำลังยืนเขินอยู่"จุ้บ กลับคอนโดกันครับที่รัก"ผมขับรถพาเมียกลับคอนโดก็คงไม่ต้องบอกนะว่ารีบกลับทำไมผมเองก็อยากจะรู้เหมือนกันว่าของขวัญที่เมียจะให้มันคืออะไรกันแต่ที่แน่ๆ คืนนี้เป็นของผมทั้งคืน"ไหนของขวัญครับ"ทันทีที่เข้าห้องมาผมก็ถามเมียตัวเองทันที"หัวใจชาไง"หึ....ผมรีบเดินตามเมียเข้าห้องนอนก่อนจะจับเมียหมุนตัวมาหา"เรียนจบแล้วมีลูกกันนะชา"ผมบอกเมีย"เดือนหน้าก็จบแล้ว"เมียผมพูดเสียงเบาก่อนที่ผมจะยิ้มออกมา"รักเมียตรงนี้แหละ จุ้บ"มันเป็นสิ่งที่ผมฝันมาตลอดผมอยากมีครอบครัวอยากมีลูกผมว่าผมโตพอที่จะดูแลเมียได้แล้ว ที่จริงผมกับเพื่อนก็ทำธุรกิจกันอยู่แล้วผมก็พอจะรู้เรื่องอยู่บ้างเห็นผมไม่เอาไหนเรื่องความรักแต่เรื่องการเรื่องงานผมโอเคนะเว้ย“เสียเวลาเรามาเริ่
เฮคเตอร์ผมยืนยิ้มให้กับเมียตัวเองก่อนจะเดินเข้าห้องน้ำรีบอาบน้ำ พอแล้วว่ะพอแล้วจริงๆ ตอนนี้ขอแค่ชาไทยคนเดียวผมก็ไม่ต้องการอะไรอีกแล้ว ผมรีบอาบน้ำก่อนจะเดินออกมา“ไหนบอกจะนอนพร้อมกันไง” ผมบ่นพลางก้าวขึ้นเตียงเพราะเมียผมเล่นหลับก่อนสะงั้น“ฮึก...เฮคอย่าไปนะ” ผมก้มมองเมียตัวเองที่พูดทั้งน้ำตาก่อนที่ผมจะยิ้มออกมาเหมือนคนบ้า“ไม่ไปไหนแล้วครับ ไม่ต้องร้องแล้ว” ผมปลอบเมียตัวเองที่ละเมออยู่ผมดึงเมียเข้ามากอดแม่งโคตรจะคิดถึงเลยไม่ได้กอดตั้งนาน ถ้าผมเชื่อพ่อกับแม่และเพื่อนที่เตือนตอนนั้นเรื่องทุกอย่างก็คงจะไม่เกิดขึ้น แต่มันเกิดขึ้นก็ดีนะมันทำให้ผมได้รู้ว่าเมียผมรักผมแค่ไหน“จุ้บ ขอบคุณที่กลับมาหาเฮคนะครับที่รัก” ผมบอกคนที่หลับสนิทในอ้อมกอดของผมจนมาถึงตอนนี้ผมยอมรับว่าผมกลัวมากกลัวว่าจะเสียเมียผมไปอีกยิ่งชาไทยทำให้ผมเห็นว่าไม่มีผมเธอก็อยู่ได้ผมยิ่งกลัว..เช้า“จุ้บ รักเฮคนะ” ที่จริงผมตื่นตั้งนานแล้วแหละแต่ผมอยากจะรู้ไงว่าเมียผมตื่นมาจะทำอะไร“รักเหมือนกันครับ” ผมบอก“เฮคเตอร์ทำไมชอบแกล้ง” ผมหัวเราะออกมาจนลั่นห้อง“จุ้บ ทำไมตื่นเช้าหื้มมมม” ผมถาม“ก็ตื่นเช้าทุกวันอยู่แล้ว” เมียผมพูดก่อนจะขย
เฮคเตอร์ไม่ใช่ว่าที่ผมทำไปทั้งหมดเพราะอยากให้ชาไทยเห็นใจแต่ที่ผมทำทั้งหมดเพราะผมรักเมียผมจริงๆ มาถึงวันนี้ผมรู้แล้วว่าสิ่งที่ผมทำมันผิดและมันทำให้เมียผมทุกข์มากแค่ไหนแต่ผมเสียเมียผมไปไม่ได้จริงๆ"ยังไม่ตอบตอนนี้ก็ได้"ผมผละกอดออกก่อนจะมองหน้าชาไทย"ฮึก......เจ็บมั้ยเฮค"ผมยิ้มออกมาทั้งน้ำตาเมื่อเมียผมถามก่อนจะจับที่แก้มผม"ไม่เจ็บครับแล้วชาเจ็บตรงไหนมั้ย"ผมถามออกไป"ไม่เจ็บ"เราสองคนยืนมมองหน้ากันนิ่งๆ ผมรู้ว่าชาไทยกลัวว่าผมจะเป็นเหมือนเดิมแต่ผมเปลี่ยนไปแล้วจริงๆ นะ ผมรู้ว่าควรจะรักษาเมียตัวเองไว้ก็เมื่อจะเสียเธอไป"กูจะไปหาไอ้กาย"เสียงไอ้ติณณ์บอกผมผมหันกลับไปมองเพื่อนตัวเองที่ยืนอยู่กับพวกไอ้แชมป์ ไอ้แชมป์มันไม่ได้มีเรื่องแค่กับผมแต่มันมีเรื่องกับไอ้กายด้วยและเหมือนวันนี้เพื่อนผมมันกำลังจะจัดการกับศัตรูเบอร์หนึ่งของมัน"กูไปด้วย"ผมพูดขึ้นผมบอกแล้วไงเมียผมผมแตะได้คนเดียวคนอื่นอย่าหวัง ผมหันกลับมามองเมียผมที่ยืนร้องไห้อยู่ก่อนจะเกลี่ยน้ำตาที่ไหลอาบแก้มให้"เดี๋ยวเฮคมานะ"ผมบอกแล้วยิ้มให้เมียตัวเองก่อนจะเดินไปหาไอ้กายแต่...."ฮึก...กลับบ้านกันนะเฮคกลับบ้านกับชานะ"เมียผมวิ่งมาดึงชายเสื้
เฮคเตอร์(มึงไม่ควรด่ากูแบบนี้นะเฮคเตอร์)"เมียกูอยู่ไหน"(ชาไทยสบายดี)"มึงต้องการอะไรว่ามา"(แข่งรถกับมึง มึงฉลาดเฮคเตอร์มึงรู้ว่ากูต้องการอะไร)"ที่ไหนเมื่อไหร่แล้วกูจะแน่ใจได้ยังไงว่าเมียกูปลอดภัย"(ชาไทยจะปลอดภัยหรือไม่ปลอดภัยก็ขึ้นอยู่กับมึง ถ้ามึงลีลากูไม่รับประกันนะว่ากูจะทำอะไรเมียมึงบ้าง)"ไอ้สัสเอ๊ยยยย"(แล้วเจอกันครับ)"ไอ้แชมป์เดี๋ยวไอ้แชมป์ โถ่ววววโว้ยยยย!!!!""อะไรไอ้เฮค ไอ้แชมป์มันทำไม"ไอ้ติณณ์รีบเข้าถามผม"มันจับเมียกูไป กูจะไปหาเมียกู"ผมพูดจบก็เดินออกจากห้องทันที"ไอ้เฮคเดี๋ยว มึงรู้หรือไงว่ามันเอาชาไทยไปไว้ไหน"ไอ้พีตาร์รีบเข้ามาห้ามผม"ทำไมทันต้องเป็นแบบนี้ด้วยวะ"ผมหันมาถามเพื่อนตัวเอง"มันจะเอาอะไร"ไอ้กายถามผม"มันจะแข่งรถกับกู""มันไม่น่าจบที่แข่งรถแน่ไอ้แชมป์แพ้ใครไม่เป็นและที่สำคัญวันนั้นมึงเล่นมันเกือบตาย"ไอ้เป้บอกก่อนจะดึงผมมานั่งลง"ช่างแม่งแต่ตอนนี้กูเป็นห่วงเมียกู"ผมนั่งอยู่ที่นามกับเพื่อนรอไอ้ห่าแชมป์ติดต่อกลับมาถ้ามันอยากได้ชีวิตผมนักก็เอาไปผมขอแค่เมียผมปลอดภัยก็แค่นั้นเอง"สนามร้างแถบชานเมือง"ไอ้กายพูดขึ้นก่อนจะโชว์มือถือให้ดูผมกับเพื่อนรีบมาที่สนามตาม
ชาไทยฉันกำลังจะเข้าเรียนวันนี้มีเรียนวิชาสำคัญเมื่อไหร่จะเรียนจบสักทีวะเนี่ย ฉันกับเก๋เดินเข้าห้องก่อนจะนั่งรออาจารย์ส่วนไอ้เป้ไปไหนของมันก็ไม่รู้โทรหาก็ไม่รับคอยดูนะถ้าไม่เข้าเรียนจะบ่นให้หูชาเลย"เงียบจังเนาะวันนี้"เก๋พูดแล้วยิ้มให้ฉัน"เงียบก็ดีแล้วนี่"ฉันบอกเพื่อนไปเห็นวันนี้มีแข่งรถที่สนามแต่ก็ดีแล้วแหละที่ไม่มาเพราะฉันไม่มีอะไรจะคุย"ไอ้เป้ไปไหนของมันเนี่ย"เก๋ถามเสียงดัง"มาแล้วกูมาแล้ว"ฉันกับเก๋มองไอ้คนที่วิ่งหน้าตื่นเข้ามาเหมือนตกใจอะไรสักอย่าง"หน้าซีดเป็นอะไรเป้"ฉันถาม"มึงไปไหนมาทำไมมาสาย""ไปสนามแข่งมา"ฉันพยักหน้ารับรู้ก่อนจะหันมาเล่นมือถือของตัวเอง"แล้วมึงเป็นอะไรเนี่ย มึงมองไอ้ชาแบบนี้ทำไมเป้"เก๋ถามขึ้นก่อนที่ฉันจะหันมาจ้องมัน"มีอะไรจะบอกกูมั้ยเป้"ฉันกดเสียงถาม"เฮคเตอร์รถล้ม"ตุ้บ!!! มือถือของฉันหยุดมือเมื่อเป้บอก"ชา ไอ้ชา!!!"ฉันรีบตั้งสติก่อนจะมองหน้าไอ้เป้อีกรอบรถล้มงั้นหรอล้มได้ยังไงกันเพราะปกติเฮคเตอร์ไม่ใช่คนที่จะพลาดง่ายๆขนาดนั้น"แล้ว.............."ฉันถามเสียงเบา"แต่ไม่เป็นอะไรมากหรอกแค่ข้อมือซ้น"เฮ้อออ ฉันลอบถอนหายใจเมื่อได้ยินว่าเฮคเตอร์ปลอดภัย"เป็นห่วงก็