เฮคเตอร์
ตอนนี้ผมกับเพื่อนก็อยู่ที่คณะวิศวะเรียบร้อยแล้ว ที่จริงผมก็มีเพื่อนเรียนอยู่คณะนี้นะ พอมาถึงผมก็มองหาคนที่ผมตามหาทันที แต่มองยังไงก็ไม่เจอไม่รู้ไปไหน
"มึงมองขนาดนี้ วันหลังกูแนะนำติดกล้องนะครับ"เสียงไอ้เป้ลอยมา นี่แหละเพื่อนผมอีกคน
"มึงก็ไปยุมัน ไอ้เวรมันยิ่งปัญญาอ่อนอยู่ด้วย"ไอ้พีตาร์พูดก่อนจะยกยิ้มให้ผม
"เป็นหลานเจ้าของมหาลัยมันดีแบบนี้นี่เองเนาะ"เนี่ยแล้วผมก็ต้องมาโดนพวกมันเหน็บอยู่แบบนี้อ่ะ
"ชาไทยอยู่ไหน"ที่ผมสนิทกับไอ้เป้ก็เรื่องนี้นี่แหละครับ
"อยู่ไหนน้าาาาา"
"เก๋ชาไทยอยู่ไหน"ผมไม่สนใจรีบมองหาอีกรอบก่อนจะเจอเพื่อนสนิทของชาไทยเดินมาพอดี
"อยู่ที่ห้องเรียนน่ะ ไม่ว่างคุยจะไปเข้าห้องน้ำ"ผมยกยิ้มใส่เพื่อนก่อนจะเดินเข้าห้องเรียน ผมกวาดสายตาไปรอบห้องก็เจอบางคนนั่งเล่นมือถืออยู่อาจารย์ยังไม่มาสะด้วย
"คิดถึงแฟนจังครับ"
ชาไทย
ฉันหันไปมองไอ้คนที่พูดเสียงหวานเป็นน้ำตาลเชื่อมก่อนจะกรอกตามองบนใส่ ไม่รู้ว่าฉันไปทำเวรทำกรรมอะไรนักหนาชาตินี้ฉันถึงต้องมาเจอไอ้บ้านี่ สวัสดีก่อนค่ะฉันชื่อชาไทยอายุยี่สิบปีค่ะ เรียนวิศวะปิโตรเคมี ที่เรียนไม่ใช่บ้าผู้ชายนะแต่เพราะไม่รู้จะเรียนอะไร
"เรียนเสร็จไปกินข้าวกัน"ฉันถอนหายใจใส่ไอ้บ้าเฮคเตอร์ นี่ไม่ใช่ครั้งแรกนะคะมันเป็นแบบนี้ตั้งแต่อยู่ปีหนึ่งแล้ว มันจีบฉันมาตั้งแต่ปีหนึ่งจนมาถึงตอนนี้มันก็ยังจีบฉันอยู่ ตามที่จริงมันน่าจะรู้ตัวแล้วป่ะว่าฉันไม่เอา
"ไม่ไป"
"อะไรวะ คนอุตส่าห์คิดถึง"ที่ฉันไม่ตอบรับรักไอ้บ้านี่เป็นแฟนนะ หนึ่งเจ้าชู้สองปัญญาอ่อนและอีกหลายๆ อย่าง
ถามว่าชอบมั้ยมันก็มีบ้างอันนี้ก็ตอบตามตรงค่ะ แต่ถ้าให้เอาบอกเลยว่าไม่มีทาง และก็ไม่ต้องถามว่าทำไมฉันถึงยอมเพราะฉันหนีเฮคเตอร์ไม่พ้นไงมันดักฉันทุกทางเลย ฉันเองก็ได้แต่หวังว่าสักวันเฮคเตอร์จะมีแฟนเร็วๆ มันจะได้ไม่ต้องมายุ่งกับฉัน และอีกอย่างฉันไม่อยากมีเรื่องกับสาวๆ ของเขาด้วย
"ก็ไม่ได้บอกให้คิดสักหน่อย"ฉันพูดก่อนจะหันมาเล่นมือถือต่อ
"คุยกันก่อนมั้ย"
ฉันมองเฮคเตอร์ตาขวางเมื่อมันแย่งมือถือฉันไป คือไม่เข้าใจผู้หญิงคนอื่นสวยกว่าดีกว่าฉันทำไมไม่ชอบวะ และอีกอย่างไอ้บ้านี่ยังไปประกาศทั่วมหาลัยเลยว่าฉันเป็นแฟนมัน
"เอาคืนมา"ฉันรีบแย่ง
"ไปกินข้าวกันแล้วจะคืนให้"
"ไม่ว่างจะกลับไปซักผ้า"ฉันบอก
"อย่ามาแถชาไทย เก๋บอกว่าเรียนเสร็จจะไปเดินเล่นที่ห้างไม่ใช่"อีเก๋อีเพื่อนเวรแล้วจะไปบอกมันทำไมวะ
"เมื่อไหร่จะยอมเป็นแฟน"นี่ลูกตาฉันจะค้างอยู่ด้านบนอยู่แล้วเนี่ย ดูมันถามแต่ละอย่างดิ
"ดูปากชาไทยนะคะ"ฉันกำลังจะชี้เข้าที่ปากตัวเองแต่.............
"ปากน่าจูบดีครับที่รัก"
"เฮคเตอร์"ฉันพูดเสียงดังจนเพื่อนหันมามอง
"ก็บอกให้ดู เฮคผิดตรงไหนอ่ะชา"หน้าตาใสซื่อมาก
"ออกไปเลยฉันจะเรียน"ฉันรีบเปลี่ยนเรื่อง
"เดี๋ยวนั่งเรียนเป็นแฟน"
สุดท้ายไอ้คนหน้ามึนก็นั่งอยู่ข้างฉันและมันกำลังเล่นมือถือของฉันอยู่ไง ทำบุญล้างซวยคงไม่พอฉันคงต้องล้างทั้งวัดเลยมั้งเนี่ย
"หวัดดีทุกคน"
หลังจากที่เรียนเสร็จฉันก็รีบเดินออกมาจากห้องทันที ฉันรีบมานั่งลงที่โต๊ะก่อนไอ้บ้าเฮคเตอร์จะนั่งลงข้างๆ ฉัน คือนั่งไม่เท่าไหร่หรอกแต่มันซบฉันนี่สิ
"หวัดดีชาไทย ช่วงนี้เหมือนมีวิญญาณตามติดเลยเนาะ หน้าหมองเชียว"กายถามฉัน
"พอจะมีวิธีปัดเป่ามั้ยอ่ะ"ฉันรีบถาม
"มึง ตกลงกูไม่ได้ไปแล้วนะห้างหม่อมแม่เรียกตัว"ฉันหันมองเพื่อนรักตัวเองที่ยืนพูดอยู่
"งั้นกูกลับพร้อมมึง"ฉันรีบบอกเก๋ทันที
"เดี๋ยวเฮคไปส่งเอง"กึก ฉันโดนไอ้บ้าเฮคเตอร์รั้งไว้สุดท้ายฉันก็ได้แต่มองเพื่อนเดินจากไป
"กลับเองได้ไม่ต้องลำบาก"
"เลือกมาหนึ่งข้อ"
"โว้ะ....อะไรของนาย"
"จะให้ไปส่งแค่ข้างหน้าคอนโดหรือจะให้ไปส่งถึงเตียง"
เฮคเตอร์หลังจากที่เรียนจบได้สองเดือนรู้มั้ยตอนนี้เมียผมท้องแล้วนะเว้ยเป็นไงล่ะทันใจมั้ย ตอนแรกที่รู้ว่าเมียท้องผมถึงกับขาอ่อนเลยนะไม่คิดว่าเขาจะมาเร็วขนาดนี้"เฮคเสร็จหรือยัง"เสียงเมียผมร้องถามรู้มั้ยครับตอนนี้ผมทำอะไรอยู่ผมกำลังตากผ้าไงครับ"เสร็จแล้วครับ ชาจะเอาอะไร"ผมถาม"แค่ถามดู"ผมไม่ให้เมียทำอะไรเลยเพราะช่วงนี้ต้องระวังให้มาก ส่วนเรื่องงานผมก็ไปช่วยคุณตาไปช่วยพ่อบ้างแต่ตอนนี้สิ่งที่ผมต้องทำคือดูแลเมียกับลูก"ฟอด เดี๋ยวพวกไอ้พีตาร์มานะครับ"ผมบอกเมียถึงจะเรียนจบแต่พวกมันก็ยังทำตัวเหมือนว่างยิ่งไอ้กายนี่โคตรว่างเลยเถอะจะเว้นแต่ก็ไอ้ติณณ์เพราะรายนั้นแม่งบ้างาน"เฮคเตอร์เพื่อนรัก"ตายยากกันจริง"ปากหวานขนาดนี้มึงจะเอาอะไร"ผมถามไอ้กายที่เดินเข้ามา"ไม่เอาอะไรครับตอนนี้กูกำลังอยู่ในช่วงมีความรัก"ความรักของมันผมเห็นมีทุกวัน"แล้วพีตาร์ล่ะ"เมียผมถามขึ้น"ไปรับอัญชัญน่ะเดี๋ยวคงมา"ไอ้เป้รีบบอก"พี่น้องท้องชนกันไอ้สัส หวงน้องจนหน้ามืด"ไอ้กายบ่นเพราะอะไรน่ะหรอก็ไอ้พีตาร์มันมีน้องสาวแต่เป็นลูกของเพื่อนพ่อมันนั่นแหละทีแรกก็น้องอยู่หรอกแต่หลังๆ พี่น้องยังไงไม่รู้มันถึงได้ข้ามขั้นให้อัญชัญเป็นเม
เฮคเตอร์หลังจากที่ผมบอกเพื่อนเสร็จผมก็พาเมียมาที่รถทันทีกลับมาคราวนี้เมียผมแม่งรุกแรงว่ะ วันนี้วันเกิดผมแต่ผมดันลืมสะงั้นเพราะมัวแต่ห่วงเรื่องของเมียตัวเองนี่แหละ"จุ้บ....อืม"ผมหันมาจูบปากเมียตัวเองที่กำลังเดินอยู่ข้างๆ"เฮคพอแล้ว""อย่าอ่อยเยอะครับเดี๋ยวจะไม่ได้นอน"ผมพูดเสียงดุ"ไม่ได้อ่อยสักหน่อยเถอะ"ผมหันกลับมายิ้มให้เมียตัวเองที่กำลังยืนเขินอยู่"จุ้บ กลับคอนโดกันครับที่รัก"ผมขับรถพาเมียกลับคอนโดก็คงไม่ต้องบอกนะว่ารีบกลับทำไมผมเองก็อยากจะรู้เหมือนกันว่าของขวัญที่เมียจะให้มันคืออะไรกันแต่ที่แน่ๆ คืนนี้เป็นของผมทั้งคืน"ไหนของขวัญครับ"ทันทีที่เข้าห้องมาผมก็ถามเมียตัวเองทันที"หัวใจชาไง"หึ....ผมรีบเดินตามเมียเข้าห้องนอนก่อนจะจับเมียหมุนตัวมาหา"เรียนจบแล้วมีลูกกันนะชา"ผมบอกเมีย"เดือนหน้าก็จบแล้ว"เมียผมพูดเสียงเบาก่อนที่ผมจะยิ้มออกมา"รักเมียตรงนี้แหละ จุ้บ"มันเป็นสิ่งที่ผมฝันมาตลอดผมอยากมีครอบครัวอยากมีลูกผมว่าผมโตพอที่จะดูแลเมียได้แล้ว ที่จริงผมกับเพื่อนก็ทำธุรกิจกันอยู่แล้วผมก็พอจะรู้เรื่องอยู่บ้างเห็นผมไม่เอาไหนเรื่องความรักแต่เรื่องการเรื่องงานผมโอเคนะเว้ย“เสียเวลาเรามาเริ่
เฮคเตอร์ผมยืนยิ้มให้กับเมียตัวเองก่อนจะเดินเข้าห้องน้ำรีบอาบน้ำ พอแล้วว่ะพอแล้วจริงๆ ตอนนี้ขอแค่ชาไทยคนเดียวผมก็ไม่ต้องการอะไรอีกแล้ว ผมรีบอาบน้ำก่อนจะเดินออกมา“ไหนบอกจะนอนพร้อมกันไง” ผมบ่นพลางก้าวขึ้นเตียงเพราะเมียผมเล่นหลับก่อนสะงั้น“ฮึก...เฮคอย่าไปนะ” ผมก้มมองเมียตัวเองที่พูดทั้งน้ำตาก่อนที่ผมจะยิ้มออกมาเหมือนคนบ้า“ไม่ไปไหนแล้วครับ ไม่ต้องร้องแล้ว” ผมปลอบเมียตัวเองที่ละเมออยู่ผมดึงเมียเข้ามากอดแม่งโคตรจะคิดถึงเลยไม่ได้กอดตั้งนาน ถ้าผมเชื่อพ่อกับแม่และเพื่อนที่เตือนตอนนั้นเรื่องทุกอย่างก็คงจะไม่เกิดขึ้น แต่มันเกิดขึ้นก็ดีนะมันทำให้ผมได้รู้ว่าเมียผมรักผมแค่ไหน“จุ้บ ขอบคุณที่กลับมาหาเฮคนะครับที่รัก” ผมบอกคนที่หลับสนิทในอ้อมกอดของผมจนมาถึงตอนนี้ผมยอมรับว่าผมกลัวมากกลัวว่าจะเสียเมียผมไปอีกยิ่งชาไทยทำให้ผมเห็นว่าไม่มีผมเธอก็อยู่ได้ผมยิ่งกลัว..เช้า“จุ้บ รักเฮคนะ” ที่จริงผมตื่นตั้งนานแล้วแหละแต่ผมอยากจะรู้ไงว่าเมียผมตื่นมาจะทำอะไร“รักเหมือนกันครับ” ผมบอก“เฮคเตอร์ทำไมชอบแกล้ง” ผมหัวเราะออกมาจนลั่นห้อง“จุ้บ ทำไมตื่นเช้าหื้มมมม” ผมถาม“ก็ตื่นเช้าทุกวันอยู่แล้ว” เมียผมพูดก่อนจะขย
เฮคเตอร์ไม่ใช่ว่าที่ผมทำไปทั้งหมดเพราะอยากให้ชาไทยเห็นใจแต่ที่ผมทำทั้งหมดเพราะผมรักเมียผมจริงๆ มาถึงวันนี้ผมรู้แล้วว่าสิ่งที่ผมทำมันผิดและมันทำให้เมียผมทุกข์มากแค่ไหนแต่ผมเสียเมียผมไปไม่ได้จริงๆ"ยังไม่ตอบตอนนี้ก็ได้"ผมผละกอดออกก่อนจะมองหน้าชาไทย"ฮึก......เจ็บมั้ยเฮค"ผมยิ้มออกมาทั้งน้ำตาเมื่อเมียผมถามก่อนจะจับที่แก้มผม"ไม่เจ็บครับแล้วชาเจ็บตรงไหนมั้ย"ผมถามออกไป"ไม่เจ็บ"เราสองคนยืนมมองหน้ากันนิ่งๆ ผมรู้ว่าชาไทยกลัวว่าผมจะเป็นเหมือนเดิมแต่ผมเปลี่ยนไปแล้วจริงๆ นะ ผมรู้ว่าควรจะรักษาเมียตัวเองไว้ก็เมื่อจะเสียเธอไป"กูจะไปหาไอ้กาย"เสียงไอ้ติณณ์บอกผมผมหันกลับไปมองเพื่อนตัวเองที่ยืนอยู่กับพวกไอ้แชมป์ ไอ้แชมป์มันไม่ได้มีเรื่องแค่กับผมแต่มันมีเรื่องกับไอ้กายด้วยและเหมือนวันนี้เพื่อนผมมันกำลังจะจัดการกับศัตรูเบอร์หนึ่งของมัน"กูไปด้วย"ผมพูดขึ้นผมบอกแล้วไงเมียผมผมแตะได้คนเดียวคนอื่นอย่าหวัง ผมหันกลับมามองเมียผมที่ยืนร้องไห้อยู่ก่อนจะเกลี่ยน้ำตาที่ไหลอาบแก้มให้"เดี๋ยวเฮคมานะ"ผมบอกแล้วยิ้มให้เมียตัวเองก่อนจะเดินไปหาไอ้กายแต่...."ฮึก...กลับบ้านกันนะเฮคกลับบ้านกับชานะ"เมียผมวิ่งมาดึงชายเสื้
เฮคเตอร์(มึงไม่ควรด่ากูแบบนี้นะเฮคเตอร์)"เมียกูอยู่ไหน"(ชาไทยสบายดี)"มึงต้องการอะไรว่ามา"(แข่งรถกับมึง มึงฉลาดเฮคเตอร์มึงรู้ว่ากูต้องการอะไร)"ที่ไหนเมื่อไหร่แล้วกูจะแน่ใจได้ยังไงว่าเมียกูปลอดภัย"(ชาไทยจะปลอดภัยหรือไม่ปลอดภัยก็ขึ้นอยู่กับมึง ถ้ามึงลีลากูไม่รับประกันนะว่ากูจะทำอะไรเมียมึงบ้าง)"ไอ้สัสเอ๊ยยยย"(แล้วเจอกันครับ)"ไอ้แชมป์เดี๋ยวไอ้แชมป์ โถ่ววววโว้ยยยย!!!!""อะไรไอ้เฮค ไอ้แชมป์มันทำไม"ไอ้ติณณ์รีบเข้าถามผม"มันจับเมียกูไป กูจะไปหาเมียกู"ผมพูดจบก็เดินออกจากห้องทันที"ไอ้เฮคเดี๋ยว มึงรู้หรือไงว่ามันเอาชาไทยไปไว้ไหน"ไอ้พีตาร์รีบเข้ามาห้ามผม"ทำไมทันต้องเป็นแบบนี้ด้วยวะ"ผมหันมาถามเพื่อนตัวเอง"มันจะเอาอะไร"ไอ้กายถามผม"มันจะแข่งรถกับกู""มันไม่น่าจบที่แข่งรถแน่ไอ้แชมป์แพ้ใครไม่เป็นและที่สำคัญวันนั้นมึงเล่นมันเกือบตาย"ไอ้เป้บอกก่อนจะดึงผมมานั่งลง"ช่างแม่งแต่ตอนนี้กูเป็นห่วงเมียกู"ผมนั่งอยู่ที่นามกับเพื่อนรอไอ้ห่าแชมป์ติดต่อกลับมาถ้ามันอยากได้ชีวิตผมนักก็เอาไปผมขอแค่เมียผมปลอดภัยก็แค่นั้นเอง"สนามร้างแถบชานเมือง"ไอ้กายพูดขึ้นก่อนจะโชว์มือถือให้ดูผมกับเพื่อนรีบมาที่สนามตาม
ชาไทยฉันกำลังจะเข้าเรียนวันนี้มีเรียนวิชาสำคัญเมื่อไหร่จะเรียนจบสักทีวะเนี่ย ฉันกับเก๋เดินเข้าห้องก่อนจะนั่งรออาจารย์ส่วนไอ้เป้ไปไหนของมันก็ไม่รู้โทรหาก็ไม่รับคอยดูนะถ้าไม่เข้าเรียนจะบ่นให้หูชาเลย"เงียบจังเนาะวันนี้"เก๋พูดแล้วยิ้มให้ฉัน"เงียบก็ดีแล้วนี่"ฉันบอกเพื่อนไปเห็นวันนี้มีแข่งรถที่สนามแต่ก็ดีแล้วแหละที่ไม่มาเพราะฉันไม่มีอะไรจะคุย"ไอ้เป้ไปไหนของมันเนี่ย"เก๋ถามเสียงดัง"มาแล้วกูมาแล้ว"ฉันกับเก๋มองไอ้คนที่วิ่งหน้าตื่นเข้ามาเหมือนตกใจอะไรสักอย่าง"หน้าซีดเป็นอะไรเป้"ฉันถาม"มึงไปไหนมาทำไมมาสาย""ไปสนามแข่งมา"ฉันพยักหน้ารับรู้ก่อนจะหันมาเล่นมือถือของตัวเอง"แล้วมึงเป็นอะไรเนี่ย มึงมองไอ้ชาแบบนี้ทำไมเป้"เก๋ถามขึ้นก่อนที่ฉันจะหันมาจ้องมัน"มีอะไรจะบอกกูมั้ยเป้"ฉันกดเสียงถาม"เฮคเตอร์รถล้ม"ตุ้บ!!! มือถือของฉันหยุดมือเมื่อเป้บอก"ชา ไอ้ชา!!!"ฉันรีบตั้งสติก่อนจะมองหน้าไอ้เป้อีกรอบรถล้มงั้นหรอล้มได้ยังไงกันเพราะปกติเฮคเตอร์ไม่ใช่คนที่จะพลาดง่ายๆขนาดนั้น"แล้ว.............."ฉันถามเสียงเบา"แต่ไม่เป็นอะไรมากหรอกแค่ข้อมือซ้น"เฮ้อออ ฉันลอบถอนหายใจเมื่อได้ยินว่าเฮคเตอร์ปลอดภัย"เป็นห่วงก็