Episode 5 : วันเกิด

ชาไทย

ตอนนี้ฉันกำลังนั่งอารมณ์เสียอยู่ที่คณะ เพราะอะไรรู้มั้ยก็เพราะไอ้บ้าเฮคเตอร์ยึดมือถือของฉันไปตั้งแต่เมื่อวานแล้วมันไม่คืนจนตอนนี้ฉันก็ยังไม่เห็นหัวไอ้บ้านั่นเลย

"ชากูโทรหาทำไมไม่รับ"เสียงเก๋บ่นฉันยกใหญ่

"เฮคเตอร์เอามือถือกูไปตั้งแต่เมื่อวานแล้ว"ฉันรีบบอกเพื่อนไป วันนี้วันเกิดฉันแต่ฉันต้องมานั่งหัวเสียมันใช่หรอ

"เดี๋ยวนี้........"

"มึงหยุดค่ะ ถ้าพูดกูตบปากแตก"ฉันชี้หน้าเพื่อนรักเมื่อมันจะแซว

"เออ...กูรู้หรอก กูอยากรู้จังปีนี้ใครจะอวยพรวันเกิดมึงเป็นคนแรก"เก๋ถามฉัน

"มึงก็ไม่น่าถามนะเก๋"ฉันบอกเพราะเฮคเตอร์จะเป็นคนแรกที่ส่งข้อความให้ฉันคนแรก

"แล้วตอนเย็นจะเอาไงคะ"วันนี้วันศุกร์พรุ่งนี้หยุดแล้วคิดว่าคนอย่างชาไทยจะทำไงล่ะ

"วันปล่อยผีค่ะเพื่อนรัก"ที่จริงฉันไม่ได้เที่ยวผับบ่อยขนาดนั้นหรอกนานๆ ถึงจะเที่ยวที

"โอเค เพราะเจ้ามือบอกไม่อั้น"เจ้ามือที่ว่าคือรุ่นพี่ที่สนิทกันนี่แหละค่ะ

ผับ

ตอนนี้ฉันอยู่ที่ผับแล้ววันนี้คนเยอะมากอาจจะเป็นวันศุกร์ด้วยมั้ง แต่แล้วยังไงคะวันนี้วันปล่อยผีค่ะ ไม่ต้องห่วงว่าฉันจะเมาเพราะฉันคอแข็งเว้ย

"มึงเฮคเตอร์อยู่ข้างบน"เก๋กระซิบบอกฉันก่อนจะชี้ไปด้านบน

"เดี๋ยวกูจะไปเอามือถือคืน"ฉันบอกแต่ตอนนี้ขอสนุกก่อน ฉันไม่ได้ชวนไอ้บ้านั่นนะคนอื่นชวน

"อุ้ย...ขอโทษค่ะ"

ฉันรีบพูดขอโทษพี่ผู้หญิงที่ฉันเดินถอยหลังไปชนก่อนที่พี่เขาจะบอกว่าไม่เป็นไร ฉันเดินกลับมาที่โต๊ะก่อนจะนั่งแล้วมองไปที่ห้องด้านบน

"แก้วกูแก้วไหนวะ"ฉันถาม

"กูจะรู้มั้ยล่ะ บอกให้ถือไปด้วยมึงก็บอกเกะกะ"ฉันนั่งมองแก้วที่เรียงอยู่บนโต๊ะคือแม่งเหมือนกันหมดเลยไง

"แก้วไหนก็เหมือนกันแหละ"ฉันบอกก่อนจะหยิบแก้วขึ้นมาดื่ม

"เฮ้ย...ชาแก้วนี้ไม่ได้"ฉันยกแล้วเหล้าเข้าปากก่อนรุ่นพี่ฉันจะร้องห้าม

"หมดแล้ว แค่นี้ต้องหวงกับน้อง"ฉันบอกก่อนจะคืนแก้วให้พี่เขา

เฮคเตอร์

ตอนนี้เวลาสองทุ่มตรงและผมกำลังนั่งมองคนที่กำลังเต้นอยู่ด้านล่าง สนุกให้เต็มที่นะครับที่รัก วันนี้วันเกิดชาไทยผมได้เตรียมของขวัญไว้ให้แล้วเรียบร้อย

"วันนี้มึงไม่กินเหล้า"ไอ้พีตาร์ถามผม

"วันนี้กูจะกินชาไทยครับ"ผมบอกเพื่อนรักตัวเอง

"มึงแน่ใจว่าจะเอาแบบนี้"ไอ้ติณณ์ถามผม

"ชาไทยจะไปไหนวะนั่น"ผมรีบหันมองเมื่อชาไทยกำลังเดินออกจากผับ

"มึงไม่ตามล่ะครับ"ไอ้กายสะกิดผม

ผมรีบเดินลงมาด้านล่างก่อนจะเดินตามชาไทยมาที่ลานจอดรถออกมาทำไมกัน ผมเดินเข้าไปหาทันทีนี่ไม่ใช่เมาแล้วหรอกนะ

"ชาไทยมาทำอะไรตรงนี้"ผมถามเสียงดุ

"เรื่องของฉัน ขอมือถือคืนด้วย"เมาแล้วเก่งว่ะ

"อยู่ในรถเดี๋ยวหยิบให้"ผมบอกก่อนจะเดินมาที่รถหยิบมือถือให้

"ขอบคุณสำหรับคำอวยพร"ผมยกยิ้มเมื่อได้ยินแต่ต้องหุบยิ้มเพราะ.......

"เฮ้ย...ชาถอดเสื้อทำไมวะ ใส่กลับไปเดี๋ยวนี่เลยนะ"ผมรีบบอกก่อนจะรีบวิ่งเข้ามาใส่เสื้อให้

"ชาร้อน"คือแม่งไม่พูดเปล่ามือไม้นี่ลูบตามตัวผม

"กินอะไรมา"ผมถามออกไปก่อนจะจับมือชาไทยไว้ เพราะยัยนี่คอแข็งจะตายแต่อารการมันไม่ใช่คนเมา

"เหล้าค่ะ ชากินเหล้ามา"

"ใครเอาให้กิน"ถึงตอนนี้ผมรู้แล้วว่าชาไทยเป็นอะไรและอย่าให้กูรู้ว่าใครทำนะมึง กูจะขอบคุณมาก

"กินเอง เฮคชาร้อนจัง"

"เข้ารถก่อนเดี๋ยวเปิดแอร์ให้"ผมบอกก่อนจะพาชาไทยเข้ามานั่งในรถ คือกูไม่รู้ว่ากินเยอะขนาดไหน แล้วแม่งใครกล้าใช้วิธีเดียวกับผมวะ

"จุ้บ.....อืม"

คือกูยังไม่ทันสตาร์ทรถเลยเถอะชาไทยแม่งจับกูจูบแล้วเนี่ย นี่กูต้องขอบคุณไอ้เวรนั่นใช่มั้ยที่ทำให้ทุกอย่างมันง่ายขึ้นเนี่ย

"ชาตั้งสติแล้วมองหน้าเฮคก่อน"ผมผละจูบออกก่อนจะบอกคนที่กำลังจะถอดเสื้อออก

"อย่าขัดใจจะได้มั้ยเล่า"

"ฟังนะตั้งใจฟัง ชาโดนวางยาและเฮคไม่รู้ว่าใครทำ"ผมบอก

"ฮึก ชาร้อนเฮคช่วยชาได้มั้ยขอร้อง"ในเมื่อโอกาสมาถึงแล้วทำไมคนหล่อและฉลาดอย่างผมต้องปล่อยไปด้วยล่ะ ต่อให้ชาไทยตื่นขึ้นมาแล้วเจอผมนอนอยู่ข้างๆ เธอก็ไม่มีสิทธิ์โกรธผมเพราะเธอเป็นคนขอร้องผมเองถูกมั้ย

"ไม่ชา เฮคทำแบบนั้นไม่ได้มันเห็นแก่ตัว"ผมบอก่อนจะปิดประตูแล้วรีบมานั่งฝั่งคนขับ

"แล้วเฮคจะปล่อยให้ชาทรมานแบบนี้หรอ ฮึก ใจร้าย"ไม่พูดเปล่านะครับแม่คุณเล่นปีนมานั่งคร่อมผมเลย

"เฮคจะพาไปหาหมอ อืม......"นี่แหละครับที่กูต้องการ

ผมปล่อยให้ชาไทยจูบผมจนเธอพอใจไ ม่ต้องห่วงหรอกครับบนรถพื้นที่ไม่พอหรอกถ้าว่าที่เมียผมจะร้อนแรงขนาดนี้

"อืม...รู้ใช่มั้ยว่าจะเกิดอะไรขึ้นหลังจากนี้"ผมถามคนที่กำลังจ้องผมตาเยิ้ม

"ชาก็เป็นเมียเฮคเตอร์ไงคะ"

"พูดแล้วห้ามคืนคำนะครับที่รัก"

"รับทราบค่ะ"เมียกูน่ารักครับ

"และอีกอย่างที่เฮคจะบอกชา"ผมพูดก่อนจะกอดเอวชาไทยไว้

"อะไรคะบอกมาเร็วๆสิ"

"ผัวดุ"