A familiar guy came out of the bathroom, only with a towel wrapped around his waist, topless, and drops of water trickled down his abdominal muscles. But I'm stunned to realize who this man in front of me is to even pay attention to that.
That cold expression... He's Hades Thaddeus Hudson! He's the CEO of the largest company here in the country. The company where I work as an intern.
No. No, no!
There's no way this is happening. This can't be true!
I am too stunned to process everything.
"Is it hurt?" he coldly asked.
Hurt? My face heated.
Does he really need to ask me that question? Of course, it does! I'm not even sure if I can still walk normally!
I gently shook my head.
He only nodded.
His phone rang on the side table, breaking the silence enveloping us. He answered the call and went to the balcony, leaving me alone. I took that chance to get myself ready to get out of here.
I saw a new pair of clothes on the table; without any second thought, I quickly changed. I tried so hard to keep myself up despite the pain and soreness I'm feeling. Nakapatong din sa mesa ang isang tseke; walang dalawang pag-iisip na kinuha ko iyon.
After leaving the club. Sa loob pa lamang ng sasakyan, my tears immediately fell. With so much disappointment with myself, I couldn't help but cry.
When I got home, I immediately ran to my room. My head is still aching from last night. My mind is so drained, and I'm physically tired. I crashed my body onto my bed. I want to rest.
Nang makapagpahinga na ako ay nagtungo ako sa hospital para puntahan si mama. Kaagad kong binayaran ang bills namin sa hospital gamit ang perang nakuha ko para maproseso na ang operation niya. My mother is still unconscious. The doctor said they will perform the surgery as soon as possible. I can't help breaking down while holding her cold and pale hands.
Why is this happening with my family? I hate this. I'm drained. I'm so tired. Physically, emotionally, and mentally. I am tired.
"Dalhin mo itong mga papel. Bilisan mo, baka nand'yan na si Mr. Hudson!" utos sa akin ni ma'am Maries. Mabilis kong kinuha ang mga papel sa table at sumunod sa kaniya.
Hindi naman siguro siya 'yon… Ilang araw na akong nagtatrabaho rito, at hindi ko pa nakikita siya— no, impossible that I would see him again! But he's our CEO...
It's been two days since what happened in the club. My mother is in a coma, but the doctor said she'll be fine after the surgery. Iyon nalang ang pinanghahawakan ko.
"Sana wala pa si Mr. Hudson! Naku, talaga, Diandra, sinasabi ko sayo, pag ako napagalitan na naman no'n!" angal ni ma'am Maries.
Tumunog ang elevator, at nagulat ako nang ang nasa loob noon ay si Mr. Hudson kasama pa ang dalawang lalaki. Nag-uusap sila at naputol ito ng pumasok kami sa loob. Nagulat si ma'am Maries at napatakip sa bibig, siguro dahil sa sinabi niya kanina.
Tahimik ako at napayuko. My goodness! Sinabi ko na sa sarili kong ayaw ko na siyang makita pa pero bakit? And guess what, he's our boss?! Gosh, Diandra!
Sa gilid ko ay kitang-kita ko ang titig ni Mr. Hudson sa akin.
"Do you have any idea where we can find her, Hades?" rinig kong tanong no'ng isang lalaki. Oh, right. Hades ang pangalan niya.
Find her? Anong pinag-uusapan nila? Wala kaming narinig na sagot sa kaniya. Ilang sandali ay nagsalita muli ang lalaki.
"Miss, are you a new employee here?" tanong ng lalaki sa likod ko.
Siniko ako ni ma'am kaya napatingin ako sa kaniya; pinandilatan niya ako ng mata.
Hinarap niya ang lalaki sa likod ko. "Ah, yes po sir. She's my intern-assistant po for now," mahinahong sabi ni ma'am Maries saka ako siniko ulit.
"Oh, what's your name, Miss? How old are you?" tanong ulit ng lalaki.
Is he talking to me?
Nakayukong nilingon ko ang lalaki. Gosh! "I-I'm Diandra Fuego po, I'm twenty-one..." mahinang saad ko. Bago pa may makapagsalita ulit ay tumunog ang elevator; naunang lumabas si Ma'am Maries kaya sumunod ako sa kaniya.
"Sir, mauna na po kami sa office niyo," sabi ni ma'am Maries kay Mr. Hudson. I glanced at him, and when our eyes met, he was already staring at me. I immediately looked away. Parang may bumara sa dibdib ko at nahihirapan akong huminga. Iniisip niya siguro ang nangyari sa club, na isa akong bayarang babae at mukhang pera.
Nang makarating kami sa office ni Mr. Hudson ay dumiretso si ma'am Maries sa sofa kaharap ng table ni Mr. Hudson. Binuksan niya ang kaniyang laptop at nagtipa roon, habang ako naman ay inaayos ang mga dala kong documents.
"Oh, my God!"
"What's wrong po?" tanong ko kay ma'am Maries sa biglaang pagsigaw niya.
"Gosh, Diandra! Dito ka lang, may nakalimutan akong files! He would kill me!" sabi niya at nagmamadaling tumakbo palabas ng opisina. What? She can't leave me here! I can't!
Tumayo ako para habulin siya nang bumukas ang pintuan at niluwal no'n si Mr. Hudson.
My breath hitched. I remember his touch— gosh! My face heated.
Para akong natuptup sa kinatatayuan ko. Hindi ako makagalaw.
He was looking at me intently. Para akong hihimatayin. Can I just go now? Can I go now? God!
Napalunok ako nang nagsimula siyang maglakad papunta sa swivel chair niya. Nakatayo ako ngayon diretso sa kinatatayuan niya.
I can't look at him straight while he can definitely look me in the eyes!
"Take a seat," napalunok ako. The baritone coldness of his voice gave me chills. That expression dripping in his eyes told me that he's dangerous. Hindi ako makapagsalita. Muli akong umupo sa sofa.
"What's your relation to the Fuegos?" malamig na tanong niya.
Nag-angat ako nang tingin sa kaniya. Why is he asking me that?
"George Fuego," banggit niya sa pangalan ng aking ama.
Why? Does he know my father? Well, Dad is a tycoon...
Napalunok ako at bahagyang umiling. "I-I don't know him," mahinang sabi ko. My father did everything to hide everything about me and my mother. So when anybody's asking where or who's my father, I refuse to answer.
Kinuha niya lamang sa akin ang mga documents at pagkatapos ay pinaalis niya na rin ako. Mabuti nalang dahil parang hindi ako makahinga kapag nakikita at nasa paligid siya.
What happened between us is just for the sake of my mother. I get the money I need, and he gets what he wants. I want to forget about it.
Diandra's POV "Ano'ng ibig mong sabihin? Kapatid? Sinong kapatid?" Puno nang pagtatakang tanong ko. Hindi ko maintindihan ang sinasabi niya. Naguguluhan ako. Baka nagkamali lang siya at nadamay lang ako rito. Ni hindi ko nga siya kilala o kahit ang kapatid na tinutukoy niya! Pero bago niya masagot ang tanong ko, sabay kaming napalingon sa lalaking humahangos papasok ng silid. Mabilis siyang tumakbo patungo sa direksyon ng lalaking kaharap ko sa labas ng selda. He's face is full of horror and fear. Sa pagmamadali niya ay natisod siya at bumagsak sa sahig pero hindi siya rito tumigil, gumapang siya papalapit sa lalaking kamukha ni Hades at iniabot ang kamay nito nang nanginginig niyang mga kamay. "N-nandito na siya! P-patayin n-niya tayong lahat! B-boss, tumakas na tayo!" Takot na takot nitong sigaw na para bang may humahabol sa kaniya at nagbanta sa buhay niya. Pero teka! Pamilyar ang boses niya! Siya 'yong pumasok sa kwarto namin at kumidnap sa akin! "You! I remember you! Ik
Nagising ako sa lamig ng sementong hinihigaan ko. Agad akong napabalikwas ng maalala ko ang nangyari bago ako nawalan ng malay.Inikot ko ang paningin ko sa buong paligid. Madilim. Parang nasa loob ako ng isang kulungan. "N-nasaan ako?" takot na tanong ko sa aking sarili.My body feels so heavy. Nang subukan kong tumayo at maglakad ay pinigilan ako ng kadenang hindi ko namalayang nakatali sa mga paa ko, bumagsak ang katawan ko sa sahig kaya na sigaw ko sa gulat at sakit na ikina daing ko.Oh my, God. My baby... Please! Imbes na isipin ang sakit na aking natamo, agad kong niyakap ang tiyan ko sa takot na baka nasaktan ko rin siya."Help! Help!" Sigaw ko.Sinubukan kong gumapang papunta sa rehas para sumilip sa labas pero wala akong makita, madalim ang buong lugar. My body went cold in fear.Nangilid ang luha ko sa takot, hindi para sa sarili ko, kung hindi para sa anak ko."Hades! Help me! Help!" Natatakot na sigaw ko sa pagbabakasakaling may makarinig sa akin at tulungan ako pero w
Someone's POVKung hindi kita madadaan sa maayos na usapan, tingnan natin kung hindi ka pa papayag dito, Hades.Umigting ang panga ko habang pinagmamasdan ang asawa niyang nakahilatay sa kulungan at walang malay. Medyo malaki na ang tiyan nito at halata na talagang nagdadalang-tao.Kahit kailan ay napaka swerte mo talaga, Hades. Kung sino ka pang may pinaka masama at demonyong ugali ay ikaw pa ang pinagpapala. Napaka galing mo talaga!Humigpit ang hawak ko sa baso ng alak na hawak ko. Babawiin ko ang dapat nasa akin na ipinagkait mo. Sa akin dapat ang kompanyang iniwan ng ating ama, Hades. Ako ang mas nakakatanda. Ako dapat ang tagapagmana niya at hindi ikaw. Inagaw mo ang lahat ng sa akin. Kasalanan mo ang lahat kung bakit kami naghirap noon ng aking ina. Dahil sayo at ng nanay mo, namatay ang mama ko kaya sisiguraduhin kong pagbabayaran mo 'yon.Si Mama dapat ang pinakasalan ni Papa dahil dinadala niya na ako noon sa sinapupunan niya pero kung kailan mabubuo na ang aming pamilya a
ALYENA's POV"Alyena, tawagin mo na sa kwarto nila si ma'am Diandra, lalamig na ang pagkain, sabihin mo nakahanda na ang breakfast niya." Malumanay na sabi Manang Celia.Ngumiti ako, "Sige po, Manang. Pupuntahan ko na siya," nakangiting sabi ko. Tumango siya."WALANG GAGALAW!" nanlamig ang buong katawan ko nang umalingawngaw sa buong mansion ang boses ng isang lalaki kasabay no'n ang pagputok ng baril na nagpatili sa akin at pati na rin kay Manang."Nasaan si Diandra Hudson?!" galit na anang ng lalaking nakasuot ng itim at maskara. Nanginginig ang buong katawan ko habang bahagya akong napapaatras nang makitang nakatingin sa direksyon ko ang lalaking nakamaskara at nagsimulang maglakad.Sa likod niya ay may ilan pang mga armadong lalaking nakasuot din ng itim pero walang mga maskara. Sa dami nila at takot ko, hindi ko na nagawang mabilang kung ilan sila.Nanlambot ang mga hita ko ng maramdaman ang malamig na pader, wala na akong aatrasan. Papalapit na sa akin ang lalaking nakamaskara
I didn't know this is fun. It's relaxing. Nang matapos na ako sa pagdidilig ay binaba ko ang hose at t-in-urn-off ang tubig. My dress is kinda wet. I guess, I will take a shower then.Naglakad ako pabalik ng mansion. Pagpasok ko pa lamang ay sinalubong na ako ni Manang Celia. Sa kamay niya ay hawak niya ang isang puting tuwalya.Seryoso ang mukhang inabot niya sa akin ito."Pinabayaan niyo nalang po sana silang gawin ang trabaho nila, Ms. Diandra." banayad na sabi niya.Kumunot ang noo ko.Kinuha ko ang tuwalyang iniabot niya at hinarap siya, "It's fine, Manang. Ako naman ang may gusto pong gawin 'yon." Sabi ko at ngumiti ngunit nanatili lamang ang mukha niya at saka siya napa-iling."Kami po ang mapapagalitan ni sir kung may mangyaring hindi po maganda sa inyo ng anak niyo." Mariing sabi niya.Gosh! Ano ba naman 'to si Manang? Nagdidilig lang, may mangyayari na kaagad? Gusto ko sana siyang tarayan at sabihing masyado siyang overthinker but nevermind. Masyadong maganda ang gising ko
Nagising ako sa tumatamang liwanag sa mukha ko, nagmumula ito sa sinag ng araw na pumapasok sa bukas na bintana.Nag-unat ako ng mga buto at tamad na naupo saka sumandal sa headboard ng aming kama.Umaga na pala."Ma'am, gising na po pala kayo," agad akong napalingon kay Alyena na nagpupunas ng vase sa may table ni Hades kung saan siya nagt-trabaho kapag nandito lang siya sa bahay. Hindi ko siya napansin. Siya siguro ang nagbukas ng mga bintana rito sa kwarto.Ngumiti siya sa akin, "Kanina pa po umalis si Sir, binilin niya lang po na hatiran ka nalang namin ng pagkain na gusto mo," sabi niya at mukhang kinikilig pa.Kumunot ang noo ko at nang sumagi sa isipan ko ang nangyari sa amin kagabi ay biglang nag-init ang buong mukha ko! Mabilis akong nag-iwas ng tingin kay Alyena. Gosh!Nang matapos kami kagabi ay agad akong nakatulog sa sobrang pagod at sa gano'ng posisyon namin. Bago ako tuluyang hilanin ng antok no'n ay naramdaman ko ang pagbuhat sa akin ni Hades.Agad akong napatingin s