Nakaupo ako sa malamig na bench sa labas ng emergency room. My tears won't stop falling. Kahit pa maraming tao ang dumadaan sa hallway, hindi ko mapigilan ang pagtulo ng mga luha ko.

Pauwi palang ako galing sa aking internship nang tumawag si Auntie Marila. Inatake sa puso si Mama kaya they rushed her to the emergency room. The doctor has yet to examine her thoroughly. She's now stable but still unconscious.

"Sino po ang pamilya ng patient, Diana Alvarez?" the nurse's voice made me alert.

Agad akong lumapit sa kaniya, "A-ako po, kumusta po si mama?" nanginginig ang boses ko nang harapin ko ang nurse.

"Didiretsuhin na kita, hija. Malala ang kondisyon ng mama mo. Kailangan niya nang maoperahan kaagad," seryosong sabi niya.

"Malaking halaga ang kakailanganin... We will immediately perform the surgery if you already have the exact amount for her operation," she said directly. Nanuyo ang lalamunan ko.

"M-magkano po ba ang k-kailangan?"

"Seven hundred thousand," aniya.

Napaupo ako sa sahig. Saan ako kukuha ng gano'n alaking halaga?

Tumigil ako sa labas ng gate ng isang malaki at engrandeng mansyon.

"Sino ka? Anong kailangan mo?" bahagya akong napaatras nang agresibong lumapit sa akin ang guard na nagbabantay sa gate.

"Walang inaasahang bisita ngayon ang mga Fuego, umalis kana," masungit na aniya ngunit hindi ako p'wedeng magpatinag. Ito na lamang ang natitirang paraan para maoperahan si Mama.

"Uhm... Nand'yan po ba si Mr. F-Fuego?" Kahit na may bahid ng takot sa boses ko, nilakasan ko ang loob kong harapin ang guardiya.

"Wala, umalis ka na, Miss."

"Kailangan ko lang po siyang makausap—" but before I could even finish my words, biglang bumukas ang gate.

"What's happening here?"

Elle. Wearing a fancy, lacey dress, my half-sister stepped in.

Nang makita niya ako ay agad siyang lumabas ng gate.

"You! What are you doing here?!" she hissed while pointing at me. Mas nadagdagan pa ang kaba na nararamdaman ko.

My heart is pounding so hard. I looked wearily at my sister.

"Ang kapal naman ng mukha mong pumunta rito!" sigaw niya. Napaatras ako nang lumakad siya palapit sa akin.

"K-kailangan ko lang kausapin si D-daddy..."

"Daddy? Ha! Guard! Bakit hindi niyo pa paalisin ang pesteng 'yan?!"

"O-po, ma'am. Sorry po." Agad na lumapit sa akin ang gwardiya.

"Miss, umalis ka na!" Hinawakan niya ang braso ko at hinila ako palayo sa gate. Pinilit kong pumiglas sa pagkakahawak niya.

My tears started to form silently on the side of my eyes. Pinilit kong huwag humikbi at umiyak.

"A-ate, please! Kailangan kong makausap si Dad!" desperadang pagmamakaawa ko.

Ngunit bago pa siya makapagsalita ay may nauna na sa kaniya.

"Anong nangyayari rito?" kalmado ngunit maawtoridad na tanong ng ginang na lumabas sa mansyon.

Pakiramdam ko ay mabubuwal na ako sa kinatatayuan ko dahil sa kaba.

Siya ang legal na asawa ni Daddy.

"Mom!" Elle looked at her mother.

Hindi niya pinansin si ate at nilagpasan lang siya papalapit sa akin. Hawak pa rin ako ng guard; gustuhin ko mang makawala, ngunit parang hindi ko na maigalaw ang katawan ko.

She looks very intimidating. Sa sobrang kaba ko ay halos mamanhid na ako.

"Anong ginagawa mo rito?" seryosong tanong niya.

Malamig niyang sinulyapan ang gwardiyang may hawak sa'kin, "Let her go," mariing sabi niya. Mabilis akong binitiwan ng gwardiya.

"Mom! Paalisin mo na siya!"

"Why are you here?" tanong niya ulit, hindi pinansin ang kaniyang anak.

"K-kailangan ko po m-makausap si D-dad..." Kahit na puno ng takot ang boses ko, nasabi ko pa rin ang dapat kong sabihin.

Walang ekspresyon ang mukha niya at malamig lamang akong tinititigan.

"Bakit? Anong kailangan mo sa asawa ko?" tanong niya.

"N-nasa hospital po si mama. W-wala na po akong ibang m-malalapitan..." nanginginig ang boses na sinabi ko. Nasa Europa ang mga magulang ni mama, wala rin akong koneksyon sa kanila dahil tinakwil na nila si mama nang sumama siya kay daddy.

"Oh? Is that her karma?" she scoffed.

"P-please, po, si d-daddy—"

Hindi ko pa natatapos ang sasabihin ko nang isang malamig na palad ang lumagapak sa pisngi ko.

Halos mabingi ako sa sampal na iginawad sa akin ni Mrs. Fuego. Hawak-hawak ang aking pisngi ay hindi ako nakabawi.

"How dare you show yourself to us?" she fired.

Umiling ako nang mapagtanto ang katotohanan. Unti-unting bumuhos ang aking mga luha.

Kabit lang ni papa si mama. I'm so insensitive na nagpakita pa ako sa kanila. Dahil sa akin kaya nasira ang pamilya nila.

Pero bakit? Hindi ko naman ginusto na mangyari 'to. Hindi ko na alam ang gagawin ko. Hindi ko alam kung saan ako kukuha ng perang kakailanganin sa operasyon ni mama.

Mrs. Fuego looked at me with disgust before settling her eyes on her daughter.

"Your fiancé is coming over. Fix yourself, honey," she said with her sweetest voice to her daughter before turning her gaze on me.

"Tsk!" Elle rolled her eyes at me before leaving back to their house.

"Lumayas ka na at 'wag na 'wag ka nang magpapakita sa amin!" aniya ni Mrs. Fuego at saka ako tinalikuran para sumunod sa kaniyang anak.

"Umalis ka na, Miss." Lumapit sa akin ang guard, tila naawa sa akin kaya tinulungan akong tumayo.

"Kaya ko po." Kusa akong tumayo at tumakbo paalis sa lugar na iyon. Hindi na sana ako nagpunta pa rito sa simula pa lang.

"Anong na pala mo d'yan sa ama mo? Wala, 'di ba? Kung ako sayo, pumayag ka na sa trabahong inaalok ko sayo." Tumayo si Auntie Marila sa sofa.

"Magpahinga ka na muna. Kung magbago man ang isip mo, alam mo na kung saan mo ako makikita," sabi niya bago siya tuluyang umalis at iniwan akong mag-isa sa bahay namin.

This house is my dad's property. Kinailangan kong tanggalin ang nag-iisa naming kasambahay dahil mas kailangan namin ang nurse na kasama ni Mama ngayon sa hospital dito sa bahay, si Daddy ang nagpapasweldo sa kanila. Si Dad din ang nagbabayad nang lahat ng bills namin, even my school expenses, but last month, he stopped providing and giving money. Hindi ko na rin siya nakakausap. He used to visit me every week to check on me, but he's been absent for a month.

Semua Bab I'm Carrying His Child: Bab -9