Chapter 4: Marriage Contract

Hindi ko iyon pinagsisisihan dahil nasa maayos nang kalagayan si mama. 

Ngayon ay nandito ako sa office ni ma'am Maries para ayusin ang files na nakalimutan niya kanina. Nasa conference room sila ngayon, kasama siya ni Mr. Hudson. Mabilis lang akong natapos sa gawain ko kaya I decided to get some food on the cafeteria.

Tapos na kaya sila Shane at Kira? Mabuti nalang talaga sa isang company lang kami ng mga kaibigan ko nagkasama sa internship namin. 

"Nakita niyo na ba si Mr. Hudson? Girl, he's so hot!" kilig na kilig na wika ni Kira habang may pahampas-hampas pa sa braso namin. Pilit lang akong ngumiti. 

"Like for real! Sobrang gwapo niya!" pagtili ni Shane.

This is kinda awkward for me. Tinuloy ko lang ang pagkain ko at hinayaan silang mag-usap. 

Mas marami pa akong mahahalang bagay na isipin para unahin ang boss namin. I sighed. Sana magising na si Mama, I miss her so much. Her surgery will be next week. I hope she'll be fine. 

After namin maglunch, bumalik na ulit ako sa trabaho.

"Ms. Fuego, padala nito kay Mr. Hudson, sa office niya." sabi ni ma'am Maries hawak ang files habang nakaharap pa rin sa laptop niya.

Oh, gosh! Hindi ko na po siya kayang harapin. Pumikit ako at wala sa loob na kinuha ang mga papel.

Pagdating ko sa 40th floor, hinanda ko na ang sarili ko. I need to be professional. Gosh, huhu. 

Kumatok muna ako bago ko binuksan ang pintuan. Nakaupo siya at nakasandal sa kaniyang swivel chair.

"Did you have your lunch already?" ani Mr. Hudson pagkapasok ko palang.

Napakurap-kurap ako sa tanong niya.

Tiningnan ko ang mesa niya, halos mapuno na ito ng mga pagkain.

"Uhm.. Yes, Mr. Hudson." marahan kong sinabi.

Umigting ang panga niya at malamig na tiningnan ang mga pagkain sa table at saka marahang tumango.

"S-sir, ito po ang files na pinadala ni ma'am Maries." sabi ko at ipinakita ang files na hawak ko. 

Seryosong tinititigan niya ang mga papeles sa kamay ko. 

"Take a sit, I'll check that later." he firmly said.

What? Bakit ayaw niya nalang tanggapin para makaalis na ako? Huhu, I want to go now.

Umupo ako sa sofa gaya nang sinabi niya. I roamed my eyes around the office para maiwasan ang mga titig niya. Paalisin mo na ako, please.

Akala ko ay kakain na siya dahil nakahanda na ang mga pagkain sa harap niya pero itinabi niya lamang ang mga ito sa gilid ng table niya at saka binuksan ang laptop at nagtipa roon.

Hmm? Okay, so anong gagawin ko here? Gosh!

Dahil wala naman siyang inutos sa'kin ay kinuha ko na lamang ang cellphone ko para kahit papaano ay mabawasan nang kaunti ang kaba ko. 

Pagkabukas ko pa lamang ay bumungad sa aking notification ang isang mensahe. I saw Dad's text right after Jake's unread text message.

My heart hinched. After a month, naisipan niya pang i-message ako.

Daddy:

I'm sorry, Diandra. Can we meet for dinner later, anak? My assistant gonna pick you up.

What does he want to me now? I thought he already abandoned me.

Kahit sabihin kong ayaw ko ay magsisinungaling lang ako sa sarili, I want to see him. My father might be not good partner to my mother, but he's been a good father to me. 

Diandra:

Okay. I'm working today, at Hudson Corp.

Daddy:

I'll see you later.

Binaba ko ang cellphone ko at nahuling naka kunot ang noong nakatitig sa akin si Mr. Hudson. Napalunok ako. I almost forgot na nandito pala siya.

"Sir, m-may problema po ba?"

He looked away. 

"Do you have a boyfriend?" he coldly asked while facing the computer.

Bakit niya natanong? 

Umiling ako, "Wala po, sir..." mahinang sabi ko.

Gano'n ba kababa ang tingin niya sa akin? Sa tingin niya ba kaya kong gawin ang trabahong iyon nang may boyfriend ako? Kumirot ang dibdib ko sa naisip. Binaba ko ang tingin ko sa aking mga kamay.

Sa bagay, kahit sino iyon ang iisipin... Nagawa kong ibigay ang katawan ko para lang sa pera. Isa akong bayarang babae, pero hindi ko 'yon ginusto. I had to do it because I have no other choice.

Wala na akong iba pang malalapitan, kailangan ko ang perang 'yon sa lalong madaling panahon dahil kahit na magtrabaho ako ng isang taon ay hindi ko kayang makaipon ng gano'ng kalaking halaga. 

"Don't do that again." nag-angat ako nang tingin, his serious deep voice gives me goosebumps.

"W-what po?" nauutal na tanong ko.

"Ayaw ko nang makita ka pa ulit sa lugar na iyon." malamig na sabi niya.

I looked down, marahan akong tumango. Kung alam niya lang, iyon ang unang beses na pumunta ako ro'n. He's also my first...

Tumayo siya sa swivel chair niya at humakbang palapit sa akin. 

"I need you." seryosong sabi niya.

Napalunok ako. Sobrang lapit niya. And what?

Inangat niya ang baba ko para maharap ko siya ng mabuti. He's face is too close. Napalunok ako. Gosh, I've never met someone this handsome before.

"Marry me."

Nalaglag ang panga ko sa sinabi niya. What did he said? Inalis niya ang kamay niya sa mukha ko then he looked away.

Marry you? I'm too young for that and we're not in relationship, why he's asking me for marriage. Oh my God!

"Pretend to be my wife, I'll give you everything." seryosong sabi niya while directly looking at my eyes.

Is he really serious? Everything?

"Seryoso ka po ba?" tanong ko.

"I'm serious." malamig na sabi niya.

Napalunok ako. Diandra, it's your chance para mapagamot si mama sa ibang bansa. 

"I'm just going to pretend?" tanong ko.

"Yes, but you will sign a contract and live with me while we are married." he said. Tinalikuran niya ako at naglakad pabalik sa kaniyang swivel chair.

Binuksan niya ang drawer ng table niya at kinuha ang isang envelope na may lamang documents.

Kinuha niya ang papel at pinatong sa table.

"Sign this."

Binasa ko ang nakasulat sa papel. Certificate of marriage.

Nakatitig siya sa akin habang tinitingnan ko ang mga papeles.