Chapter 5: Married

Pumasok ako sa limousine na pagmamayari ng aking ama. Tanging ang driver lang ang sumundo sa akin. I sigh. This isn't the first time Dad invited me to their house but I don't know, matapos ang nangyari noong huling punta ko roon— natatakot na ako. Nahihiya at naaawa ako sa sarili ko.

Para akong nakikisiksik sa lugar na hindi ako belong o nararapat.

Tinanggap ko nang wala talaga akong pag-asa para tanggapin pa ng pamilya niya. Naiintindihan ko naman 'yon, I don't invalidate their feelings.

Sino nga naman bang gugustuhing makita ang taong dahilan ng pagkasira ng pamilya ninyo? If I were on their shoes, probably, I'll feel the same way. 

Hindi ko sila masisisi sa sitwasyon at galit nila sa akin because they have the reason para maramdaman 'yon.

Pumikit ako nang humapdi ang mga mata ko. Hindi ko rin kasalanang nalagay ako sa ganitong sitwasyon, kahit alin dito ay hindi ko ginusto. I have no other options but to live the path my parents made for me. I'm just so unlucky.

My heartaches for myself, for the things I have to endure that wasn't even my fault in the first place.

I feel guilty that I have that kind of thoughts. I don't hate my parents for this living. In fact, despite the situation we're in now, I'm grateful for them to bringing me in this world. Siguro, naiinggit lang ako.

I envy those people who enjoy their lives. 

Don't get me wrong, I'm not a bitter person. I'm happy that they do enjoy their living here in this world. It's just I always dream about it. Gusto ko ring maranasan ang mga bagay na 'yon.

Agad kong pinalis ang mga luha sa mata ko gamit ang likod ng aking palad nang makitang papasok na kami sa gate ng mansion. 

"Miss Diandra, nandito na po tayo." sabi ng driver at naunang bumaba para pagbuksan ako.

"Salamat po."

Pagbaba ko ay sinalubong ako ng malaking ngiti ni Dad na hindi ko kayang gantihan.

"Hija, how are you?" Dad went to hug me. Hinayaan ko lang siyang yakapin ako at nang kumalas siya ay hinarap niya ako. Napansin niya siguro ang panlalamig ko.

"Let's go inside, anak," he said. Walang salitang sinundan ko siya.

Para wala lang kay Dad ang halos dalawang buwang walang paramdam niya. Sa bagay, hindi lang naman ako ang anak niya. 

I'm not mad, I just feel nothing but indifference with him.

Nang pumasok kami sa mansion nila ay sinalubong kami ng kanilang mga kasambahay para bumati, dumiretso kami sa dining area kung nasaan ang asawa niya at half-sister ko.

"Anak, take a sit." nakangiting sabi ni Dad. Magkatabi kaming dalawa habang kaharap ni Dad ang asawa niya at nasa harapan ko naman si Elle.

Tahimik lang ako sa aking pagkain habang nag-uusap silang mag-asawa tungkol sa business, minsan ay sinasali nila si Elle sa kanilang usapan.

"Lumulubog na ang kompanya, kaya siguraduhin mong mapapayag mo siya." aniya Mrs. Fuego.

Wala naman akong kinalaman sa kanila kay mas pinili kong 'wag makialam o makinig.

Hanggang sa napunta ang usapan kay Elle.

"Elle is getting married, you should be there, hija." nangiting sabi ni Daddy. Tumango lamang ako.

Elle is already 26, she's in the right age so it's fine. Elle smiled to me. I don't know if it's real or what.

Napapikit ako ng may napagtanto ako. I signed the marriage contract. I'm already married in paper. Sabi ni Hades, dalawang taon kaming mag-asawa ayon sa kontrata. Sa una ay nag-aalinlangan pa ako dahil hindi ko pa siya lubusang kilala at masyadong mahaba ang panahong hinihingi niya pero napapayag niya rin ako. 

Gusto niya ring makilala ang mga magulang ko. Sinabi kong kakausapin ko muna sila. He wants to meet them so I must tell them.

"Ikaw ba, anak? May boyfriend ka na ba?" tanong ni Dad.

"I'm married, Dad." kalmadong sabi ko.

Natahimik sila. Ilang sandali ay narinig ko ang halakhak ng mag-ina. I bit my lip in embarrassment.

"What? You're joking? You're so young, Diandra." seryoso at malamig na tanong ng aming ama.

Umiling ako.

"Guess what? Mahirap 'yang napangasawa mo?" natatawang sabi ni Elle. Her mother laugh at it.

Humigpit ang hawak ko sa aking kutsara.

"Tumigil kayo." malamig na sabi ni Dad sa mag-ina niya. Tumahimik sila.

"Kung totoo man 'yang sinasabi mo, Diandra. Kailangan mong iharap sa akin ang lalaking 'yan." he seriously said.

Natapos ang dinner namin nang hindi na nababanggit si Mama. Hinatid ako ni Dad sa sasakyan pauwi, he's driver will drive me home. He invited me to sleepover but I refuse, I have work tomorrow. 

Binigyan din ako ni Daddy ng cards pero tinanggihan ko rin. Sa huli ay nakiusap siya sa'king bumalik sa susunod na araw kasama ang asawa ko, pumayag ako ro'n. Kakausapin ko muna si Hades.

Pagkadating ko sa bahay ay agad akong nagtungo sa kwarto ko. I went to shower before I went to bed.

Maaga akong gumising para bisitahin si mama sa hospital, nagluto rin ako ng pagkain na dinala ko para kay ate Maya na siyang nagbabantay kay mama. Unconscious pa rin si mama at minomonitor pa rin siya ng mga doctor.

Pagdating ko sa Hudson Corporation, dumiretso ako sa office ni ma'am Maries. Wala pa siya kaya sinimulan ko nang magtrabaho mag-isa. Nakilala ko si ma'am Maries na laging nagmamadali at para sa kaniya, sobrang halaga ng oras. Kaya nakakapagtakang late siya ngayon.

Habang nagbabasa ng schedule, my phone beeped. I saw Hades' text message. 

Hades:

Come here in my office.

What? Wala pa si ma'am Maries, baka magalit siya sa'kin pag dumating siya ritong wala ako. Agad akong nagreply.

Diandra:

Why, sir?

Umupo ako habang hinihintay ang mabilis niyang reply.

Hades:

Don't call me that. I'm your husband now.

Gosh, what? My face heated. Yeah, right! Hmm, so I must pretend already?

Diandra: 

Oh, okay. Why mo ako pinapapunta d'yan, hubby?"

Ilang saglit akong naghintay sa mensahe niya, akala ko hindi na siya magr-reply.

Hades:

Come here now.

Humph, fine! Tumayo na ako at nagtungo sa elevator. Nang makarating ako sa tapat ng office niya ay nakita ko ang isang babaeng nakasuot ng maikling skirt at sleeveless shirt. Nang makita niya ako ay tumaas ang kilay niya.