Chapter 6 : Wife

"Sino ka? Anong kailangan mo kay Mr. Hudson?" maarteng tanong niya.

Sinagot ko ang tanong niya sa isip ko. I'm his wife.

"Hmm, pinatawag niya ako dito.." mahinahong sabi ko.

"At bakit?" pagtataray niya.

Why is she talking to me that way? I smiled sarcastically to her.

"I need to go now. Let me in." sabi ko at pinihit ang doorknob pero pinigilan niya ako.

"Secretary ako ni Mr. Hudson. Hindi siya basta-basta nagpapasok sa office niya kaya anong kailangan mo?" mukhang naiiritang tanong niya.

Why is this girl so nosy?

"I'm his wife. Please, excuse me." I coldly said to her. Nalaglag ang panga niya at saka pilit na tumawa pero kitang-kita ko kung paano nagbago ang ekspresyon niya.

"What? Wala pang asawa si sir, delusional ka! Humanda ka, sasabihin kong nanggugulo ka rito!" mataray na sabi niya at tinalikuran ako saka niya binuksan ang pintuan at pinagsaraduhan ako.

Ilang sandali ay binuksan niya muli ang pintuan. Namumutla ang mukha niya at nang nagtama ang mata namin ay yumuko siya.

Nangunot ang noo ko. 

"I'm sorry po, ma'am. Hindi ko po a-alam," sabi niya. Hindi ko siya pinansin. Pumasok ako at dumiretso kay Hades na ngayon ay pinapanood ako.

Narinig ko ang pagsara ng pintuan, umalis na 'yong secretary.

"Why did you call me?" marahang tanong ko. Kahapon ay napag-usapan naming hindi kami dapat maging pormal sa isa't-isa.

"From now on, you're not going to work anymore." he coldly said.

My brows furrowed, "I'm an intern." I said.

"And? You're my wife." sabi niya, mukhang hindi naiintindihan ang sinabi ko. I sighed heavily.

"Did you eat already?" tanong niya. Tumango lamang ako. Ngumuso ako habang tinititigan siya.

Why is he so handsome?

"Kailangan ko bumalik agad sa office ni ma'am Maries." sabi ko.

"She got into a car accident last night, she's in coma." seryosong sabi niya.

What? Parang lumutang ang puso ko. Is she okay? Kawawa naman siya.

"You're her intern so you will be my assistant for now. But I'm not going to let you work." he said seriously.

What?

"Let's go." tumayo siya at hinawakan ang kamay ko.

"Saan tayo pupunta?" takang tanong ko.

"Our house."

Halos malaglag ang panga ko sa laki at ganda ng mansion. He lives alone here? Gosh!

Bumaba siya kaagad at pinagbuksan ako kahit kaya ko naman. Bago kami pumunta dito ay nang galing na kami sa aming bahay para kuhanin ang mga gamit ko. Kaunti lang ang dinala ko gaya ng sinabi niya. 

Sinalubong kami ng mga kasambahay para bumati, inutusan sila ni Hades na dalhin ang mga gamit ko sa kwarto niya.

Gosh, we're going to share the same bed? Pwede naman kahit sa guess room lang ako but he insists so...

"You can leave now," sabi ni Hades sa kasambahay na nag-aayos ng gamit ko.

Agad na umalis ang kasambahay.

Pagod na pagod ako sa maghapon, kahit kalulubog pa lamang ng araw ay dinadalaw na ako ng antok sa sobrang pagod.

Nahiga ako sa kama. Nasa shower pa si Hades. Hanggang sa hindi ko namalayang nakatulog na pala ako.

Tatlong linggo na ang lumipas simula nang lumipat ako sa bahay ni Hades. Sa tatlong linggong 'yon, we get to know each other better. Nasasanay na ako sa presensiya niya.

May dinner kami ngayon sa bahay nila Dad, ngayon ko palang din ipapakilala si Hades but it's already 6:00 pm ay wala pa siya. Hindi ako nakapasok sa trabaho ngayon dahil masama ang pakiramdam ko kaninang umaga buti nalang medyo gumaan na ngayon.

I'm wearing a black fitted dress that hugging my body. Tumayo ako sa harap ng salamin nang mapansing I'm kinda bloated. Hinawakan ko ang tiyan ko. Nitong nakaraang mga araw ay nahihiligan ko ang pagkain, si Hades naman kasi. Humph, he's making me eat a lot. Maybe I should go diet. 

Bumukas ang pintuan at niluwal no'n si Hades. Nang makita niya ako ay ngumiti siya.

"You're so beautiful, wife." 

I pouted. I don't feel like wearing this dress anymore.

Nangunot ang noo niya nang makita ang ekspresyon ko. 

"What's wrong?" agad siyang naglakad palapit sa akin.

Umiling ako at malungkot na umupo sa edge ng kama, I suddenly feel so insecure.

His hawk like eyes, thick eyebrows, thick eyelashes, pointed nose, and perfectly angled jaw looks so gorgeous. Why is he so handsome while I look terrible? 

Tears stung my eyes. Lumuhod siya sa sahig kaharap ko para maglevel kami. Hinawakan niya ang magkabilang braso ko.

"Baby, what's wrong? Tell me." punong-puno nang pagsusumamo ang boses niya.

Umiling ako pero sa hindi malamang dahilan bumuhos ang luha ko. 

Tinakpan ko ng palad ang aking mukha habang patuloy akong umiiyak. I heard him muttered a cursed under his breath.

"I'm upset!" nanginginig na sabi ko.

Ang init ng kaniyang katawan ay naramdaman ko. He hugged me and gently caress my hair. I hugged him tight. His body feels so light that I can't help but cry more.

Ilang sandali ay kumalma na ako. Kumalas ako sa yakap niya.

"What upset's you, baby? Tell me.."

Naluluhang umiling ako. He bit his lower lip. He look strained and very tired.

"I don't like this dress!" inis na sabi ko. Ngumuso ako para pigilan ang pagtulo ng bagong luha.

"What my wife's want then? I'll get it for you." marahang sabi niya habang hinahagod ang likod ko.

Umiling ako. I don't know what I want.

I looked at him pouting. Pinisil ko ang cheeks niya at bahagyang natawa. He's so cute. Nakatitig lamang siya sa akin at tila may malalim na iniisip. 

"Hubby, you're so cute!" nakangiting sabi ko. His lips is so red... Gosh, what's happening to me. I feel like I want. No, I literally want him..

"Baby, are you on your period? Hmm? Your mood swings..." bulong niya pero hindi ko siya maintindihan because I'm too busy touching his lips.

Napalunok ako. I can feel the heat on my body. I want to taste his lips.

Pumikit ako at mabilis na dinampian ng halik ang labi niya. I want more. Ginantihan niya ang halik ko. Para akong nalulunod. I like it. I want it.

I don't want him to stop but he crouched a little to reach the lower part of my lips down to my neck.