TAHIMIK LANG ako na sumakay sa kotse ni Kevyn. Hindi ko alam pero may kakaiba akong nararamdaman sa kaniya. Nakakapanibago ang pagiging tahimik niyan at hindi man lang niya ako tinitingnan. Umiiwas siya at hindi ko alam kung bakit. May nangyari ba kaya hindi niya ako pinapansin? Ok naman kami bago siya umalis nang bahay noong nagdaang araw.Tiningnan ko siya. Tahimik lang siya at bahagyang nakatagilid ang mukha. Hinintay ko siyang magsalita ngunit nabigo ako nang wala akong marinig na kahit ano mula sa kaniya hanggang sa pinaandar na niya ang kotse. Ano na naman kayang problema niya? No'ng isang araw lang ay ang saya-saya niya at halos ayaw nang umalis sa bahay, tapos ngayon ganito siya?"Hoy, hindi mo ba ako papansinin?" basag ko sa katahimikan dahil hindi ako makatiis na hindi siya komprontahin. Hindi ako sanay na hindi niya ako pinapansin. Excited pa naman akong makita siya ulit tapos ito ang sasalubing sa akin? Hindi niya ako papansin. Nakakainis!Lalo akong nainis ng hindi niya a
"HA?! NAG-AWAY sila dahil sa akin, bakit?" gulat kong tanong ng sabihin ni Ate Mil na ako ang dahilan nang pag-aaway ni Kevyn at Nicko habang wala ako sa mansyon. Hindi ko maisip ang dahilan kung bakit ako ang dahilan nang pag-aaway nila. Ano'ng mayroon sa akin para pag-awayan nilang dalawa?"Narinig lang namin na binabanggit nila ang pangalan mo habang nag-aaway. Nahirapan nga kaming awatin silang dalawa, e," ani Ate Clara."Sabi pa ni Sir Kevyn, na huwag ka daw paglaruan ni Sir Nicko," segunda naman ni Andrea, habang ako ay nakatulala pa rin at pilit iniintindi ang mga sinabi nila. Hindi ako makapaniwala na ako ang dahilan ng pag-aaway nila.'Wag akong paglaruan? Iniisip pa rin ba ni Kevyn na hindi seryoso si Nicko akin at baka paglaruan lang ako nito.Hindi ko na sila sinagot at agad akong naglakad paakyat sa second floor. Kakausapin ko si Kevyn para malinawan ako sa nangyari. Ni sa hinagap ko hindi ko inisip na ako ang pinag-awayan nila. Anong dahilan nila? Sumasakit ang ulo ko sa
LUMABAS AKO ng silid pagkatapos kong maligo. Hindi naman kasi maaari na lagi na lang akong nasa kwarto dahil hindi naman ako ang may-ari ng bahay. Katulong pa rin ako at kung may kailangan gawin, kailangan kong magkusa para roon."Mara."Napalingon ako sa tumawag ng pangalan ko at nakita ko si Nicko. Lumapit siya sa akin. Napakunot ang noo ko dahil tila ayaw niyang alisin ang tingin sa akin habang bakas ang kakaibang saya sa mukha nito. Nakaramdam tuloy ako ng pagkailang kaya umiwas ako ng tingin sa kaniya. "B-bakit?" tanong ko at tumalikod sa kaniya. Humakbang ako. Narinig ko rin ang paghakbang niya senyales na sumusunod siya sa akin."Date tayo, pwede?" Napahinto ako sa narinig ko at lumingon kay Nicko. Nakita ko ang pagkaseryoso sa mukha nito, 'di ko iyon mabakasan ng pag-aalinlangan."Date? Gusto mong mag-date tayo?" gulat kong sabi habang nakatingin lang sa kaniya."Yes, kung papayag ka," anito pa, saka ngumiti sa akin. Alam kong seryoso siya roon kaya bakit hindi na lang ako pu
IPINIKIT KO ang aking nga mata kasabay ng pagdipa ng mga braso ko. Nilanghap ko ang sariwang hangin na tila yumayakap sa akin ngayon. Sa tuwing nandito ako sa bukid na ito, kaginhawahan ang palagi kong nararamdaman. Iba kasi ang ambiance ng lugar dahil sa nakapalibot na puno at sariwang hangin doon na parang inaalis ang paningin ko at kino-comfort ako."Everytime I'm here, I feel free. Gumiginhawa ang pakiramdam ko. Kaya pala gustong gusto mo ang lugar na ito," simula ni Nicko. Lumingon ako sa kaniya na nakatingin sa berdeng bundok. Halata sa mukha niya ang saya.Bumaling ako sa bundok kung saan siya nakatingin. "Simula noon, gusto ko na talaga ang lugar na ito dahil kapag nandito ako, gumagaan ang lahat. Maganda rin ang tanawin rito at sariwang hangin ang malalasap mo," ani ko at ngumiti na magkadikit ang mga labi."Memorable na rin ang lugar na ito sa akin dahil dito tayo unang nagtagpo. Pinagkamalan mo pa akong masamang tao noon," tatawang sabi niya.Napakunot ang noo ko at lumingo
TAHIMIK kong pinagmamasdan ang maaliwalas na gabi habang nakatayo sa gilid ng terrace. Medyo napagod din ako sa ginawa namin ni Nicko sa bukid. Naging maayos naman ang pagpunta namin doon at alam kong naging masaya rin si Nicko at panandalian kong nakalimutan si Kevyn.Pero ngayon na nandito na naman ako sa mansyon, si Kevyn na naman ang laman ng isip ko. Nakaka-miss 'yong dati. 'Yong dati na magkaibigan kami ni Kevyn. Nagpapansinan, nagngingitian, nagtatawanan, at nag-uusap. Ilang araw na ba niya akong hindi pinapansin? Para kasing pakiramdam ko buwan na ang nakaraan."Hindi ka pa ba inaantok?"Mabilis akong lumingon nang marinig ko ang boses na iyon na gusto ko palaging marinig. Tumambad sa akin si Kevyn. Ang sarap pakinggan ng boses niya na parang ngayon ko lang ulit narinig sa loob ng mahabang panahon. Seryoso lang siyang nakatingin sa akin habang nakahalukipkip. Umiwas ako sa kaniya ng tingin."Bakit ikaw, hindi ka pa natutulog?" balik kong tanong na halata doon ang inis. Tumalik
"SABIHIN MO na kasi Sir, ang dahilan mo kung bakit kailangan mo akon iwasan at yong sinabi mong may k-kailangan kang linawin?" pamimilit ko kay Kevyn. Ayaw kasi niyang sabihin sa akin kung ano ang totoong dahilan niya kaya hindi niya ako pinansin nitong mga nakaraang araw. Halos hindi na ako makatulog kakaisip doon at sa sinabi niya sa akin nang yakapin niya ako. Alam kong mahalaga iyon dahil kung hindi bakit pa niya ako kailangang iwasan?Umismid siya at kumunot ang noo. "Kahit kailan ang kulit mo talaga, Mara. Just don't ask ok?" naiiling na sagot niya kaya sumimangot ako. Umiwas siya ng tingin sa akin. "Hindi mo na kailangang malaman iyon, Mara ang importante naman sa akin, ok tayo." Kita kong ngumiti siya kahit naka-sideview siya. Ngumuso ako at umirap. "Ok, sabi mo, eh. Bahala ka na nga!" sabi mo kahit hindi ako kontento sa sagot niya. Tumalikod ako at naglakad pababa ng terrace habang nakasimangot at bumubulong-bulong.Kasalukuyan akong naglalakad pababa ng hagdan ng marinig ko
NAIINIS AKO! Naiinis ako dahil kay Jenicka dahil kasama niya ngayon si Kevyn sa farm. Naiinis ako at hindi mapakali. Mababaliw na ata ako kakaisip kung ano'ng ginagawa nila roon. Halos ayaw na ngang bumitaw ni Jenicka kay Kevyn. May payakap-yakap pang nalalaman at kulang na lang ata ay maghubad ito sa harap niya."Bakit simangot na simangot ka?" Napalingon ako sa nagsalita at nakita ko Nicko. Tumabi siya sa akin habang nasa gilid ako ng terrace. Inalis ko rin agad ang tingin ko sa kaniya. Kanina pa siyang nakabalik galing sa paghatid kila Mama tapos si Kevyn at Jenicka wala pa rin hanggang ngayon. Nakain na nga rin niya ang nilagang saging na dala ni Mama. Natatawa nga ako habang pinapanood siyang kumakain dahil halatang sarap na sarap siya sa kinakain."Kapag ba gusto mo ang isang tao, ayaw mong may kasama siyang iba? 'Yong gusto mo ikaw lang ang kasama niya at gusto mong lagi ka niyang pinapansin?" kapagkuwa'y seryoso kong tanong. Bahagya ko lang siyang nilingon at bumaling muli sa
"ANONG sinabi sa'yo ni Donya Melissa?" agad na usisa ni Andrea habang tahimik lang ako na nagpupunas ng mg furniture doon. Kanina ko pa ngang iniisip lahat ng sinabi ni Donya Melissa sa akin kanina."Wala naman," hindi lumilingong pakli ko sa kaniya. Wala pa akong mood para ilitanya sa kaniya ang lahat ng sinabi ni Donya Melissa."Wala ka diyan, e, ang tagal mo kaya do'n sa loob," giit nito. Makulit din kasi minsan 'tong si Andrea. Tumigil ako sa pagpunanas at saka seryosong lumingon sa kaniya."Kinausap lang niya ako tungkol kay Nicko at Sir Kevyn," sabi ko na totoo naman. Tungkol lang naman kasi do'n sa dalawa ang pinag-usapan namin ni Donya Melissa. Sana lang magawa ko ang gusto ni Donya na gawin ko kahit alam kong mahirap iyon gawin."Aysus! Pero alam mo, Mara, sobrang swerte mo. Biruin mo nagkagusto sa'yo ang magpinsan na 'yon!" Tila proud pa si Andrea sa sinabi.Anong swerte do'n? Saka si Nicko lang may gusto sa akin hindi si Kevyn dahil hanggang ngayon si Jenicka pa rin ang mah