NATASHA's pov KINABUKASAN maaga akong bumangon para makapag asikaso at pumunta sa mansyon. Magaan ang aking pakiramdam dahil sa nang-yari kahapon. Ang sarap din ang cake na binigay ng Boss ko. Tuwang tuwa ang bunso kong kapatid dahil ngayon lang kami nakatikim ng mamahalin na cake at sobrang sarap pa. May tira pa nga at nilagay nila mama sa Ref para may pang himagas daw sila. Nakakatuwa at ang sarap sa pakiramdam kapag nakikita mong masaya ang pamilya mo. Nakaka-ganado mag-trabaho lalo. Nakangiti akong nagtungo sa mansyon at katulad kahapon naabutan ko si Lolo J sa dining area habang nagbabasa ng dyaryo. “Goodmorning Lolo J!” Masayang bati ko dito. Binaba naman nito ang hawak na dyaryo at nakangiti akong binalingan. “Goodmorning Iha, mukhang maganda ang gising mo. May nang-yari ba?” Lumawak ang ngiti ko bago lumapit kay Lolo J. “Opo, Lo. meron.” Mahina kong sabi. “Talaga, ano naman iyon, Iha? Pwede ba malaman ni Lolo?” Nakangiting tanong nito. “Lolo,
NATASHA's pov TAHIMIK lang ako habang nakatingin sa labas ng bintana ng kotse ni Sir Giovanni. Papunta na kami ngayon sa Venice Luxury Condominium. “Natasha.” Biglang tawag ng boss ko sa aking pangalan kaya mabilis akong bumaling sa kanya. “Bakit Sir?” “Are you sure you know how to take care of a sick child?” Mahinahon niyang tanong, sumulyap pa siya sa akin sandali bago binalik ang atensyon sa unahan. “Oo naman Sir, ang kapatid kong bunso kapag nagkakasakit iyon ako ang nag-aalaga." “Good, Ikaw ng bahala sa kapatid ko. Sinabi sa akin ni Butler Chen na ayaw daw nitong kumain at uminom ng gamot. May sakit na nga spoiled brat pa rin. Sana magawan mo ng paraan na makakain siya kahit konti at makainom ng gamot.” Kapatid? May kapatid pala siya? Biglang sumagi sa isip ko iyong batang babae na nasa malaking picture frame. Iyong batang babae na mukhang manika! Kahit nag-aalinlangan akong tanungin siya ay naglakas loob ako. “Yung sinasabi mo bang kapatid, Sir ‘yung
Matapos niyang kumain pinainom ko lang siya ng gamot tapos pinahiga ulit at binalutan ng comforter. Tumayo ako para patayin ang aircon para mabilis mapag-pawisan ang bata at bumaba ang lagnat nito. Napansin kong nakasunod lang ng tingin sa akin ang boss ko. Hindi ko siya pinansin dahil abala ako sa pag aasikaso sa kapatid niya. Pumasok ako sa CR para tignan kung may malalagyan ba ako ng tubig. Napangiti ako ng may makitang maliit na plangana. Kinuha ko iyon at nilagyan ng tubig, binasa ko na rin ang nakuha kong maliit na towel sa damitan ni Gia. Lumabas ako ng banyo, nilapag ko sa bedside table ang maliit na plangana. Hinayaan ko munang mapag pawisan ng lubos ang bata bago ko siya punasan at maginhawaan na. Makalipas ang isang oras kinapa ko ang noo at leeg ni Gia, napangiti ako ng bumaba na ang lagnat nito. Pawis na pawis na rin kaya muli akong tumayo para ikuha siya ng panibagong damit. Papalitan ko siya sigurado basang basa na ang likod nito dahil sa pawis, baka magkar
BANDANG hapon ng magdesisyon si Sir Giovanni na umuwi kami sa mansyon, Buti na lang wala ng lagnat si Gia. Iyon nga lang ayaw nitong mag-pabuhat sa kuya niya o kat Butler Chen. Wala akong nagawa ng sa akin ito mag-pakalong. Mukhang malayo talaga ang loob ng bata sa kuya niya. “Are you okay? Kaya mo pa ba?” Biglang tanong ni Sir Giovanni sa aking tabi. Nasa loob na kami ng elevator at buhat buhat ko si Gia. Nakapatong ang kanyang pisngi sa aking balikat habang sa aking leeg nakaharap ang mukha nito. Sa totoo lang sobrang bigat niya, ang laking bulas ng batang ito at mag-wawalong taong gulang na. Pero wala naman akong magagawa ako ang gusto niyang bumuhat sa kanya kaya kahit masakit na sa balakang ay tinitiis ko. “Yes, Sir. Kaya pa naman po.” Nakangiti kong sabi bago inayos ang pagkakabuhat sa bata. Narinig ko ang buntong hininga nito. “Kung hindi mo na kaya sabihin mo lang para ako na ang magbubuhat sa kanya." Seryosong sabi nito. “Sige po.” Iyon lang ang sina
KINABUKASAN maaga ulit akong gumising para makapag luto muna ng pagkain ni mama at Nicole. Hindi pa rin kasi bumababa ang lagnat ng kapatid ko. Ginising ko siya at pinakain tapos pinainom ng gamot. Gusto kong nakakain na at inom ng gamot ito bago ako pumunta sa kabilang bahay. Nagmamadali akong pumunta sa mansyon para maipag-luto ng almusal si Sir Giovanni at pati na rin si Gia. Kaso nang mapadaan ako sa dining nagulat ako ng makitang nandoon ang boss ko at si Lolo J. Hala, ang aga naman ng boss ko? Tinignan ko ang oras 5:30 pa lang naman at 6:30 ang kain niya ng almusal. Saka sa kwarto ito nakain. “Oh, Iha! nandyan kana pala! Come here." Napa-ayos naman ako ng tayo. Hindi ko alam kung ngingiti ako, kinakabahan kasi ako dahil nandito na agad sila wala pa akong nalulutong pagkain. “G-goodmorning Lolo J, Goodmorning Sir Giovanni." Bahagya akong yumuko. “Goodmorning.” Sagot naman ng boss ko na siyang kinagulat ko, kahit si Lolo J ay napalingon dito. “Wow, binati mo paba
NAKANGITI lang ako habang nagpapatianod sa hila ni Gia. Sa tingin ko hindi naman talaga siya malditang bata. Nagsusungit lang siya siguro para kunin ang atensyon ni Lolo J o ng Kuya niya. Sobrang hyper niya habang pababa kami sa mahaba nilang hagdan. Parang hindi siya nagkasakit kahapon sa kasiglahan ngayon. Pag pasok namin sa loob ng dining area napatigil kami pareho ni Gia dahil hindi namin inaasahan ang na may bisita pala. May dalawang lalaki na ang nakaupo sa tapat ni Sir Giovanni na ngayon ay nakatingin sa amin, Ah mali pala nakatingin sa akin habang nakauwang ang labi. Sino sila? “Woah, Who is this beautiful woman? King?” “Nanny ni Gia, Boss?” Tanong ng dalawang lalaki habang nakatingin pa rin sa akin. Sandali, King..Aha! ‘yung tumawag ng King kay Sir Giovanni iyong kausap niya kahapon sa cellphone. Mga kaibigan ata ito ng boss ko. Mabilis naman tumayo iyong lalaking tumatawag ng King kay Sir tapos matamis akong nginitian. “Miss, dito ka na maupo
“Kinakawawa nila kami lalo na kapag wala ako, grabe nila kung kawawain ang mama ko at kapatid. Sobrang sakit kapag nakikita kong sinusumbatan, sinaksaktan sila mama ng tiya ko. Kahit gusto ko sila ipag tanggol at ipaglaban kaso nakikitira lang kami ‘e, Tinitiis na lang namin. Wala naman kasi kaming ibang mapupuntahan.. “Alam mo bang halos lahat ng trabaho at raket ginawa ko na para may maibigay na pera sa tiya ko? Kasi kung hindi ko ‘yun gagawin palalayasin niya kami. Hindi ko pa kasi kaya kumuha ng paupahan na bahay dahil wala akong nakukuhang trabaho na pang matagalan. Hindi kasi ako nakatapos ng pag-aaral. Halos lahat ng aapplyan kong trabaho gusto college graduate. Kaya kahit gustuhin ko man ng medyo mataas taas na sahod wala akong magawa. Nag-titiis ako sa kakarampot na sahod sa pag huhugas sa karenderya, pagbabantay sa isang tindahan, pag-wawalis at kung ano-ano pa.. “...Lahat ginagawa ko para kay mama at Nicole. Simula ng mamatay ang papa ko, ako na ang tumayo na padr
Nasa sala kami ng mansyon at masayang naglalaro ni Gia sa kanyang Ipad ng biglang dumating ang dalawang kaibigan ni Sir Giovanni. May mga dala itong pag-kain na siyang kinatuwa ni Gia. Dumalaw ulit ang mga ito. Mabait naman pala ang dalawang kaibigan ni Sir Giovanni, Nagpakilala ‘yung tumatawag lagi na King kay Sir na si Kiel Vasquez at iyong isa naman si Sean Zamora.. Ang dami naming napag-kwentuhan na apa't. Akala ko nung una hindi ko sila makakasundo pero mali ako. Ang sarap nilang kasamang dalawa lalo na si Kiel na palabiro, kahit si Gia ay libang na libang na at sarap na sarap pa sa dala nilang pagkain. Halata rin naman na close ang tatlo, iyon nga lang minsan nasusungitan ni Gia si Kiel lalo na kapag tungkol na sa akin ang tinatanong ng lalaki. “What are you two doing here? Have you finished the work I ordered you to do?” Napatigil kami sa masayang pag-kwekwentuhan ng marinig ang seryosong boses ni Sir Giovanni. Lahat kami napatingin sa hagdan, Pababa ito